Quantcast
Channel: Δέφτερη Ανάγνωση - Ikinci Okuma [Emin Olma] - Eναλλακτική Πληροφόρηση
Viewing all 1398 articles
Browse latest View live

Μια αποκαλυπτική στιγμή: Οι πυρκαγιές, οι θάνατοι και η καταστροφή σαν καθρέφτες στους οποίους διασταυρώθηκαν στη Δημόσια Σφαίρα αφηγήσεις από το 1995 και το 2011…

$
0
0



Διαδήλωση υπάλληλων του τμήματος Δασών ενάντια στις περικοπές το φθινόπωρο του 2015.. Ακούστηκε με σαφή ευκρίνεια η λέξη «κίνδυνος», αλλά φαίνεται ότι και τότε και τώρα μερικοί έχουν πρόβλημα ακοής. Και συγκριτικής ευαισθησίας.

Όταν ξέσπασε αρχικά η φωτιά στη Σολιά, λίγοι φαντάζονταν τις προεκτάσεις της. Όπως εξελίχθηκε, όμως, σε τραγωδία με δυο νεκρούς και μια μεγαλη, για το μέγεθος του νησιού, οικολογική καταστροφή, το βίωμα της τραγωδίας άρχισε να διασταυρώνεται αναπόφευκτα με την πολιτική και τα θεάματα της προηγούμενης περιόδου. Η πυρκαγιά στη Σολιά μπορούσε να αποφευχθεί. Ποτέ δεν ξαναείχαμε τέτοια καταστροφή με δυο νεκρούς σε δασική πυρκαγιά. Και αν κοιτάξει κανένας προς τα πίσω τις αντιδράσεις της κυβέρνησης, ενώ διογκωνόταν η πυρκαγιά και οδηγούσε στην καταστροφή, ήταν εμφανές ότι προέβαινε σε εντελώς λανθασμένες εκτιμήσεις με στόχο να έχει μια καλή εικόνα στα ΜΜΕ, αντί να ασχοληθεί με το θέμα και το πρόβλημα. Ο κ. Χάσικος φαινόταν να διοχετεύει την γραμμή, «όπου νά’ ναι το ελέγχουμε». Και έτσι, δικαιολόγησε τη μη αποδοχή βοήθειας από τους τουρκοκύπριους τις πρώτες μέρες, έστω και εθελοντών - όπως έγινε τελικά. Η προσπάθεια για «καλή εικόνα» στοίχισε και σε δασός και σε ανθρώπινες ζωές. Και ήταν κραυγαλέα όλα μπροστά στα μάτια της κοινής γνώμης. Τα ΜΜΕ της κυβέρνησης που, όταν η παράταξη τους ήταν αντιπολίτευση, έβγαζαν συμπεράσματα πριν γίνουν ακόμα οι κηδείες, ξαφνικά φόρεσαν το κοστούμι του «κοινού πόνου»: η Αλήθεια και ο Πολίτης πούλησαν πρωτοσέλιδα σε δυο διαδοχικές μέρες το σενάριο «η Κύπρος μανά καίγεται».. Φτηνή αντιγραφή από το τραγούδι για την καταστροφή της Σμύρνης. Αλλά ο αγχωμένος πιάνεται από ότι βρει.. Όμως, φαίνεται ότι στο υποσυνείδητο της κοινής γνώμης άρχισε να διαμορφώνεται μια άλλη εικόνα – αρχικά η υπεροψία της κυβέρνησης [σε συνδυασμό με την ανικανότητα της να πετύχει πρακτικά] διασταυρώθηκε με την αφήγηση των γεγονότων της πυρκαγιάς του 1995 στον Πενταδάκτυλο. Και αναπόφευκτα το κυπριακό. Και ακολούθως, καθώς η καταστροφή απλωνόταν και είχαμε και τους δυο νεκρούς, η τραγωδία διασταυρώθηκε με την αφήγηση και τα δεδομένα της υστερίας για το Μαρί.. Η αμηχανία των κυβερνώντων ήταν έκδηλη – όπως είναι πάντα η ένοχη συνείδηση στις υστερικές αντιδράσεις του Προδρόμου, του Χάσικου κοκ… Ήθελαν λογοκρισία γιατί έτρεμαν τη διασύνδεση, που ήταν σαφής μπροστά τους. Όπως και τα δυο πτώματα..

Ας δούμε τα δεδομένα.

Καθώς απλώνεται η καταστροφή ο υπουργός εσωτερικών ασχολείται με τα επικοινωνιακά, αντί με την κρίση…
Διέρρευσε ότι η πυρκαγιά ξεκίνησε από ένα παιδί που έπαιζε με τον αναπτήρα του παππού του.. Τέτοια καταστροφή; Δεν ξαναϋπήρξαν παιδιά που έπαιζαν με αναπτήρες; Έμοιαζε μέρος του επικοινωνιακού επιτελείου του προεδρικού.. Έλεγε σαν θεαματικός τίτλος πρωτοσέλιδου «φταίει ένα παιδάκι.. άρα μην ρωτάτε πώς και γιατί».. Ιδιαίτερα, βέβαια, για τις περικοπές που έγιναν με εκτός ελέγχου ζήλο σε σαφώς υπερβάλλοντα βαθμό και σε σχέση με αυτά που τους ζητούσε η τρόικα.. Εκτός από ότι θύμιζε και το νέο βίτσιο του Χάσικου να θέλει να εκπαιδεύει 14χρονους στα όπλα [όλα για το χατίρι των λαθροθηρών ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ].. Ότι και να ξεκίνησε την φωτιά, είναι εμφανές ότι οι δυνάμεις ασφάλειας της πολιτείας δεν ήταν έτοιμες. Όπως παρατήρησε ο Α. Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου, το προσωπικό ήταν πολύ μικρό σε αριθμό για να μπορεί να ανταποκριθεί, ενώ οι περικοπές μέχρι και των υπερωριών, άφηναν το δασός ουσιαστικά στο έλεος της τύχης - δηλαδή μιας τραγωδίας που σίγουρα θα συνέβαινε.. Και τελικά, σε μια χρονιά με ανομβρία [πόσο δύσκολο ήταν να προβλεφθεί ότι σε τέτοια χρονιά τα πράγματα θα ήταν χειρότερα και πιο επικίνδυνα;] ξεκίνησαν φωτιές σε διαφορετικά μέτωπα, και ..το σκηνικό ξέφυγε.. Σε εκείνο το σημείο, λόγω και του σαββατοκύριακου του κατακλυσμού οι εφημερίδες δεν εκδίδονταν τη Δευτέρα, ενώ οι τηλεοράσεις ήταν ακόμα στον κατακλυσμό.. Αργά το απόγευμα της Κυριακής άρχισε το ΡΙΚ να δείχνει ότι κατανοεί το μέγεθος της καταστροφής.. Αλλά ήταν επίσης εμφανές ότι η αποστασιοποιημένη προβολή από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ δεν ήταν τυχαία.. Ήθελαν να κρατήσουν το όλο θέμα χαμηλά.. Ήδη από το βράδυ της Κυριακής, είχες την αίσθηση ότι άκουγες ειδήσεις που τις κατασκεύαζε ένα επιτελείο για να.. καθησυχάσει.. Και βλέποντας τον Χάσικο να το παίζει επί το έργο, θύμιζε το όλο σκηνικό τις συνηθισμένες του ασχολίες – να προσπαθεί να δημιουργήσει μια ιδιωτική επιχείρηση πολλαπλών ΜΜΕ.

 Ανακοινώθηκε, σαν απάντηση στην κριτική γιατί δεν πήραν νερό από τον κόλπο της Μορφου, ότι τα «εναέρια μέσα»  έπρεπε να πετάνε μέχρι την Λάρνακα γιατί από εκεί ανεφοδιάζονταν. Και την Τετάρτη, ο Φιλελεύθερος είχε πρωτοσέλιδο ότι οι πρώτοι ανεφοδιασμοί έγιναν στην ..Λακατάμια.. Και πάλι, λοιπόν, η ευθυνοφοβία της κυβέρνησης και η προτεραιότητα της διαχείρισης της επικοινωνιακής της εικόνας, απέναντι στον πραγματικό κίνδυνο, διεύρυνε το προβλημα και την  τραγωδία.

Πρώτη επικοινωνιακή γκάφα και έκρηξη δυσφορίας των οπαδών της λύσης: η άρνηση βοήθειας από τους τουρκοκύπριους για να μην «ανοίξει φωτιές» στα ΜΜΕ ο Χάσικος. Απέναντι του, όμως, βρήκε ένα κλίμα που ξαφνικά είδε την αντίφαση ανάμεσα στο 1995 [πυρκαγιά στον Πενταδάκτυλο] και το σήμερα….
Σε αυτό το πλαίσιο, όμως, όπως συνέβηκε και με τον Μάρτιο του 2013, και την συνακόλουθη εξέγερση, η σχετική σιωπή των ΜΜΕ, επέτρεψε στο ίντερνετ να αποκτήσει δική του δυναμική… Η πρώτη εμφανής  αμηχανία της κυβέρνησης, πέρα από τις διαβεβαιώσεις ότι "σε λίγο όλα τελειώνουν", είχε να κάνει με την προσφορά του Ακιντζή για βοήθεια από τους τουρκοκύπριους. Η κυβέρνηση αρνήθηκε και ο Χάσικος δικαιολόγησε το όλο θέμα μετά στο ραδιόφωνο του Πολίτη με την ατάκα «δεν θέλαμε να σβήσουμε μια φωτιά και να ξεκινήσουμε άλλες». Ειλικρινής. Αλλά και ένοχος. Διότι, ουσιαστικά, αρνήθηκαν βοήθεια μπροστά σε μια διογκούμενη τραγωδία για να τα έχουν καλά με τους απορριπτικούς στο κυπριακό κοκ.. Καιροσκοπισμός που κατάληξε και σε δυο νεκρούς.. Διότι σαφώς έπρεπε να διαφυλαχθεί η Κυπριακή Δημοκρατία - αλλά ανάλογη [πάλι με το κυπριακό και την μη αναγνώριση του «ψευδοκράτους»]  ήταν και η αιτία για συζήτηση και με τους Σύριους για το φορτίο που κατάληξε στο Μαρί – η Συρία απειλούσε να ξεκινήσει τουριστικές επισκέψεις στη βόρεια Κύπρο μέσω Λατάκιας. Αλλά τότε τα ΜΜΕ δεν εστίασαν στο θέμα του κυπριακού καθόλου. Είχαν άλλες προτεραιότητες.. και οι εκδότες και τα στρατιωτάκια, όπως είπε και ο Χάσικος... Λες και η αναγνώριση από τη Συρία δεν είχε σημασία για το κυπριακό. Αλλά φέτος οι απορριπτικοί ξανάγιναν ευαίσθητοι για την κυριαρχία και η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ τους καλόπιανε. Διότι οι θέσεις του κ. Ακιντζή δεν συνιστούσαν κόλπο για «αναγνώριση» - και αυτό φάνηκε από τις δικαιολογίες της κυβέρνησης που αποδείχτηκαν διαδοχικά σε απλές παραπλανήσεις, για να μην χρησιμοποιηθεί η λέξη ψέματα. Η αρχική δικαιολογία ότι θα έρχονταν αυτοκίνητα με τα σήματα του ψευδοκράτους κλπ, σαφώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, όπως φάνηκε με το να προταθεί στους τουρκοκύπριους αστυνομικούς να συμμετάσχουν ως εθελοντές. Αλλά ούτε αυτό το σκέφτηκε ή το ήθελε η κυβέρνηση. Προτιμούσε να καεί δασός, παρά να τολμήσει να πάρει μια απόφαση. Και ενώ είναι σαφές ότι η προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι σημαντική, ταυτόχρονα, όμως τα δεδομένα με την προσφορά του Ακιντζή όπως φάνηκαν και από τις δηλώσεις του, δεν είχαν να κάνουν με παιχνίδι αναγνώρισης… Αλλά η κυβέρνηση προτιμούσε τον κίνδυνο, παρά την κριτική…

Σε εκείνο το σημείο, η στάση της κυβέρνησης φάνηκε αδύναμη και άρχισε να αναδύεται μια έντονη κριτική στο ίντερνετ. Η κυβέρνηση, ενώ, λέει ότι προσπαθεί να πετύχει λύση, φαινόταν τρομοκρατημένη από τους απορριπτικούς. Όμως όσοι πίστεψαν και πιστεύουν στη λύση, και αυτό αφορά πια και μερίδα του κυβερνώντος κόμματος, ξαφνικά εξοργίστηκαν με την απόλυτη άρνηση. Πρώτα από όλα ήταν η διασταύρωση εικόνων και αφηγήσεων. Η πυρκαγιά και η προσφορά βοήθειας θύμιζαν έντονα την πυρκαγιά στον Πενταδάκτυλο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν η τουρκοκυπριακή ηγεσία αρνήθηκε ανάλογη προσφορά των ελληνοκυπρίων. Και πρόεδρος τότε ήταν ο Κληρίδης. Άρα αν είχε δίκαιο τώρα ο Αναστασιαδης, παραπλανούσε τότε ο Κληριδης που καμωνόταν ότι η προσφορά ήταν άδολη κλπ.. Η κυβέρνηση  προσπάθησε αρχικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με ένα ψέμα: ότι δεν χρειάζονταν επίγειες δυνάμεις. Ήταν ψέμα, όπως φαίνονται, πια, τα δεδομένα. Η παρουσία εθελοντών εκείνες τις κρίσιμες ώρες και ιδιαίτερα έμπειρων [τουρκοκυπρίων πυροσβεστών] μπορούσε, όντως, να κάνει τη διαφορά. Ίσως και να προκαλούσε λιγότερη πίεση στους πυροσβέστες και να αποφεύγονταν και οι θάνατοι που ήταν εμφανώς προϊόν της πίεσης που βίωνε σε μια μικρή ομάδα ατόμων που προσπαθούσαν. Ουσιαστικά, το κυβερνητικό επιτελείο αρνείτο να ανοίξει την προσπάθεια, επιμένοντας στη λανθασμένη τραγικά εκτίμηση ότι όλα θα ήταν σύντομα υπό έλεγχο.

… Και όμως, οι ευθύνες της κυβέρνησης δεν ήταν μόνο άμεσες [ο κάκιστος χειρισμός της όλης προσπάθειας] αλλά και ιστορικές. Σε εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ξανά στο ίντερνετ [μέσα από παρέμβαση της ομάδας «Εργατική Δημοκρατία»] η Φώτο των υπάλληλων του τμήματος δασών το 2015, όταν διαμαρτύρονταν για τις περικοπές.. Και στα αυτιά πολλών πλανιόνταν ακόμα οι προειδοποιήσεις της ΠΑΣΥΝΟ, ότι με την υστερική [διότι περί αυτού πρόκειται] λιτότητα.. θα θρηνήσουμε θύματα. Αν και πολλοί έλεγαν από τότε, ότι είχαμε ήδη θρηνήσει θύματα στα νοσοκομεία και αλλού.. Η ευθύνη.. είναι μεγαλη, διότι ακόμα και να θεωρήσει κανείς το μνημόνιο δεδομένο, ήταν σαφώς δική επιλογή μερικων η επιμονη/εμμονη στο μηδενικο ελλειμα...

Όταν ήρθαν τελικά και μερικά εναέρια μέσα και από το εξωτερικό, εμφανίστηκε ακόμα μια διάσταση του κόστους που προκαλούσε η εμμονή της κυβέρνησης με την εικόνα της, ενώ καιγόταν, πια, η Σολιά. Παρατηρήθηκε στο ίντερνετ ότι αν έκαναν έστω μια συμφωνία να αφεθούν τα εναέρια μέσα [της Κύπρου ή άλλων] να πάρουν νερό από τη θάλασσα της Μόρφου, θα ήταν πολύ πιο εύκολο από τα πετάνε μέχρι την Λάρνακα. Και αυτό προέκυψε όταν ως δικαιολογία για την καθυστέρηση εμφανίστηκε το πόσο μακριά έπρεπε να πετάξουν. Τότε επιστρατεύθηκε μέχρι και ο Χριστοδουλίδης να πει κάτι που φανηκε μετα να είναι ψέμα [κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει μέχρι τώρα – άρα η πίεση στο κυβερνητικό επιτελείο αυξανόταν]: ανακοίνωσε ότι έπρεπε να πετάνε μέχρι την Λάρνακα γιατί από εκεί ανεφοδιάζονταν. Και την Τετάρτη, ο Φιλελεύθερος είχε πρωτοσέλιδο ότι οι πρώτοι ανεφοδιασμοί έγιναν στην ..Λακατάμια.. Και πάλι, λοιπόν, η ευθυνοφοβία της κυβέρνησης και η προτεταιότητα της διαχείρισης της επικοινωνιακής της εικόνας, απέναντι στον πραγματικό κίνδυνο, διεύρυνε την  τραγωδία.
                                         
Οι νεκροί.. το κλίμα αρχίζει να βαραίνει… Πανικός στην κυβέρνηση από την υπόγεια ταύτιση της εικόνας με την σημειολογία της υστερίας για το Μαρί.. Και η οργισμένη φωνή του εργαζόμενου που τον δαιμονοποίησαν και τώρα τον .. ανακηρύσσουν ήρωα..
Άρχισαν, πια, να ομολογούνται και τα θύματα. Ένας, δυο νεκροί. Η κοινωνία πάγωσε. Το να καεί βλάστηση σε μια πυρκαγιά ήταν αναμενόμενο μέρος ενός προβλήματος, αλλά.. τώρα το μέγεθος ξέφευγε από μια τοπική πυρκαγιά και έπαιρνε μορφή προβλήματος για την κοινωνία/Κύπρο ως σύνολο, αφού αφορούσε ένα από τα σημαντικά της δάση.. ..Αλλά τώρα υπήρχαν και νεκροί και η κριτική για τη διαχείριση της όλης υπόθεσης από την κυβέρνηση άρχισε να γίνεται έντονη. Σε εκείνο το σκηνικό, η Σκεύη Κουκουμά της Αριστεράς, υιοθέτησε δημόσια το ρόλο της ανύψωσης του χαμένου επιπέδου του δημόσιου λόγου απέναντι σε τέτοιες τραγωδίες. Έθεσε ζήτημα ότι δεν είναι ώρα για ευθύνες. Σωστό. Η κοινωνία είχε μια τραγωδία μπροστά της. Η εικόνα και η αφήγηση είχε φύγει πια από την πυρκαγιά στον Πενταδάκτυλο το 1995 και πήγε στο Μαρί του 2011. 2 νεκροί και 13 νεκροί. Κάνει ο αριθμός τη διάφορα; Τότε, γιατί όχι η Ήλιος; Το άγχος φαινόταν και σε μερικούς απολογητές της κυβέρνησης στα socialmedia, που [ενώ ο παραληρισμος με το Μαρί δεν γινόταν ακόμα άμεσα] προσπαθούσαν να .. περιθωριοποιήσουν αρχικά την κριτική ενάντια στην κυβέρνηση.. κατηγορώντας όσους διαμαρτύρονταν με παραπομπή στο Μαρί.. Ήταν μια κίνηση πανικού που χάθηκε γρήγορα.. Γιατί οι αναλογίες με το Μαρί γίνονταν εξόφθαλμες και η κυβέρνηση ήθελε να λογοκρίνει αυτές τις αναλογίες… Και υπήρχε στα ΜΜΕ μια χαριτωμένη σιωπή των λαλίστατων του 2011.. Ο Κ. Βενιζέλος στον Φιλελεύθερο, για να κρατά ίσες αποστάσεις ενδεχομένως, ξεκίνησε ένα σχόλιο του κάνοντας κριτική στη δημόσια κριτική, ονόμασε όσους μιλούσαν το έπαιζαν «ξερόλες».. Και το 2011 που είχαμε τόσους ειδήμονες σε τηλεοράσεις και πρωτοσέλιδα; ..Η ενοχή για την υστερία τότε αγγίζει ένα λεπτό δίκτυο αλληλοδιασταυρωμένων συμφερόντων…

Αλλά το Μαρί εμφανίστηκε και με την ροή των ανάλογων κωδίκων ρητορικών.. Από την Δευτέρα άρχισε να διαφαίνεται η ανοργανωσιά και η απελπιστική κατάσταση στις κοινότητες. Και σε εκείνο το σημείο κινητοποιήθηκαν και οι εθελοντές.. Η έκφραση «ανίκανο κράτος», επανέφερε έντονα το Μαρί. Αλλά και τα ψέματα των κυβερνώντων ότι δεν ήθελαν βοήθεια. Η κραυγή ενός δασοπυροσβέστη στο Σίγμα έδειξε το πώς η πραγματικότητα άρχισε, πια, να ξεχειλίζει… ακόμα και στο ελεγχόμενο θέαμα..
“Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στην εκπομπή του Sigma «Μεσημέρι και Κάτι» προέβη ο κ.Μάκης, ο οποίος εργάζεται ως μόνιμος δασοπυροσβέστης από το 2009.  
Ο κ. Μάκης καταγγέλλει προβλήματα έλλειψης προσωπικού, λόγω περικοπών στο Τμήμα Δασών. «Οι πολιτικοί και τα άτομα που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να μιλήσουν τώρα για τη φωτιά, είναι τα άτομα που έκοψαν τους μισθούς μας, που μείωσαν το προσωπικό, που δεν άφησαν υπαλλήλους του δασονομείου να δουλεύουν» δήλωσε ο κ. Μάκης αγανακτισμένος.
«Δεν γίνεται να είμαστε εμείς οι δασοπυροσβέστες μόνοι μας, χωρίς υπαλλήλους επειδή δεν τους πληρώνουν» συμπλήρωσε.  
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το 2009 είμαι μόνιμος δασοπυροσβέστης με μισθό 950 ευρώ το χειμώνα και 1200 ευρώ αυτήν την περίοδο, επειδή βγάζω νυχτέρια και είμαι επίσης οδηγός πυροσβεστικού οχήματος. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνουμε και το λέω για να ακούσουν τα άτομα που λένε πως καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα».
Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στην εκπομπή του Sigma «Μεσημέρι και Κάτι» προέβη ο κ.Μάκης, ο οποίος εργάζεται ως μόνιμος δασοπυροσβέστης από το 2009.  
Ο κ. Μάκης καταγγέλλει προβλήματα έλλειψης προσωπικού, λόγω περικοπών στο Τμήμα Δασών. «Οι πολιτικοί και τα άτομα που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να μιλήσουν τώρα για τη φωτιά, είναι τα άτομα που έκοψαν τους μισθούς μας, που μείωσαν το προσωπικό, που δεν άφησαν υπαλλήλους του δασονομείου να δουλεύουν» δήλωσε ο κ. Μάκης αγανακτισμένος.
«Δεν γίνεται να είμαστε εμείς οι δασοπυροσβέστες μόνοι μας, χωρίς υπαλλήλους επειδή δεν τους πληρώνουν» συμπλήρωσε.  
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το 2009 είμαι μόνιμος δασοπυροσβέστης με μισθό 950 ευρώ το χειμώνα και 1200 ευρώ αυτήν την περίοδο, επειδή βγάζω νυχτέρια και είμαι επίσης οδηγός πυροσβεστικού οχήματος. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνουμε και το λέω για να ακούσουν τα άτομα που λένε πως καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα».

Ταυτόχρονα, η Αλεξία Καφετζή των 24 ωρών διέψευσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης να υποβάλει υπόγεια ότι δεν δέχτηκε ο Ακιντζή να πάρουν νερό από την θάλασσα της Μόρφου. Δεν μας ζητήθηκε, είπε ο εκπρόσωπος του Ακιντζή.. Η κυβέρνηση ένοιωθε, πια, έντονα την σκιά του Μαρί να πλανιέται…
Ο κ. Μάκης καταγγέλλει προβλήματα έλλειψης προσωπικού, λόγω περικοπών στο Τμήμα Δασών. «Οι πολιτικοί και τα άτομα που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να μιλήσουν τώρα για τη φωτιά, είναι τα άτομα που έκοψαν τους μισθούς μας, που μείωσαν το προσωπικό, που δεν άφησαν υπαλλήλους του δασονομείου να δουλεύουν» δήλωσε ο κ. Μάκης αγανακτισμένος.
«Δεν γίνεται να είμαστε εμείς οι δασοπυροσβέστες μόνοι μας, χωρίς υπαλλήλους επειδή δεν τους πληρώνουν» συμπλήρωσε.  
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το 2009 είμαι μόνιμος δασοπυροσβέστης με μισθό 950 ευρώ το χειμώνα και 1200 ευρώ αυτήν την περίοδο, επειδή βγάζω νυχτέρια και είμαι επίσης οδηγός πυροσβεστικού οχήματος. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνουμε και το λέω για να ακούσουν τα άτομα που λένε πως καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα».




Το φάντασμα του Μαρί στοιχειώνει τους διοργανωτές του
Οι αναλογίες ήταν εντυπωσιακές. Χωρίς, καν, στοιχεία την επόμενη κιόλας της έκρηξης το 2011, η πλειοψηφία των ΜΜΕ τότε επέμενε ότι ..φταίει ο πρόεδρος, ότι έπρεπε να παραιτηθούν υπουργοί..κοκ.. Τώρα, ξαφνικά, οι δυο νεκροί δεν μετρούσαν… Και όμως, οι ευθύνες της κυβέρνησης δεν ήταν μόνο άμεσες [ο κάκιστος χειρισμός της όλης προσπάθειας] αλλά και ιστορικές. Σε εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ξανά στο ίντερνετ [μέσα από παρέμβαση της ομάδας «Εργατική Δημοκρατία»] η Φώτο των υπάλληλων του τμήματος δασών το 2015, όταν διαμαρτύρονταν για τις περικοπές.. Και στα αυτιά πολλών πλανιόνταν ακόμα οι προειδοποιήσεις της ΠΑΣΥΝΟ, ότι με υστερική [διότι περί αυτού πρόκειται] λιτότητα.. θα θρηνήσουμε θύματα. Αν και πολλοί έλεγαν από τότε, ότι είχαμε ήδη θρηνήσει θύματα στα νοσοκομεία και αλλού.. Η ευθύνη είναι μεγαλη, διότι ακόμα και να θεωρήσει κανείς το μνημόνιο δεδομένο, ήταν σαφώς επιλογή η επιδιωξη του μηδενικου ελλειματος. Αν αυτό ήταν το σύμπτωμα της ψυχολογικής ανασφάλειας ενός ατόμου που νοιώθει ότι «δεν καταλαβαίνει» και θέλει επιβεβαίωση, ή αν είναι μέρος μια προσπάθειας επιβολής [που εκφράστηκε και προεκλογικά με την κριτική για τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων], δεν έχει πια και τόση σημασία. Οι εμμονές για υπερβολικές περικοπές οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην τραγωδία. Και πέρα από τις υπερβολές αναπόφευκτα σκέφτεται κανείς το πώς όσα «κόπηκαν» από βασικές υπηρεσίες, όπως η πυρόσβεση, πετάχτηκαν και σε προεκλογικές εκστρατείες όπως η πρόσληψη 3,000 οπλιτών. Πόσα λεφτά χρειάζονταν για να στελεχωθεί μια υπηρεσία προστασίας των δασών;

Πότε θα είναι η ώρα να ζητηθούν ευθύνες]…Αύριο ή μεθαύριο που τα περισσότερα ΜΜΕ στη προσπάθεια τους να ξεπλύνουν τις όποιες πολιτικές ευθύνες θα θάψουν άρον- άρον το θέμα?? Εδώ δεν είναι Χριστόφιας που σε μηδέν χρόνο αποφάσισαν ότι ο πρόεδρος…. σαν υπεύθυνος στρατοπεδάρχης ευθύνεται για την καταστροφή στο Μαρί. Εδώ είναι Αναστασιάδης και ‘τα λεφτά είναι πολλά Άρη’ .

Η εικόνα του Μαρί φαινοταν να βαραίνει πια.….Αλλά τότε έφταιγε ένας.. ο οποίος, όπως το έθεσε στην κωμική σαφήνεια μέσα από την οποία φαίνεται πια το Μαρί, ο Δ. Δημητρίου, θέτοντας το ζήτημα ότι πρέπει να αρχίσει η αναζήτηση ευθυνών
[Πότε θα είναι η ώρα να ζητηθούν ευθύνες]…Αύριο ή μεθαύριο που τα περισσότερα ΜΜΕ στη προσπάθεια τους να ξεπλύνουν τις όποιες πολιτικές ευθύνες θα θάψουν άρον- άρον το θέμα?? Εδώ δεν είναι Χριστόφιας που σε μηδέν χρόνο αποφάσισαν ότι ο πρόεδρος…. σαν υπεύθυνος στρατοπεδάρχης ευθύνεται για την καταστροφή στο Μαρί. Εδώ είναι Αναστασιάδης και ‘τα λεφτά είναι πολλά Άρη’ .

Ο κυβερνητικός πανικός βγάζει τον αυταρχισμό [ως εξωτερίκευση του φόβου και της ενοχής] περίπατο μέχρι και στις ελεγχόμενες ευγενικές τηλεοπτικές οθόνες – ενώ στην καθημερινότητα όσοι έμειναν κολλημένοι στις αφηγήσεις/ υστερίες/εμβατήριο ταξικού ρατσισμού του Πολίτη του 2011-13, άρχισαν να ψάχνουν ενόχους.. οπουδήποτε. και άρχισαν να φωνάζουν ενάντια στους.. φτωχούς..
Η κυβέρνηση προσπάθησε με τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί σχεδόν πληκτικά πια. Προσπάθεια έλεγχου της ροής της πληροφορίας και διαμοιρασμός υποσχέσεων. Έτσι, οι νεκροί βαφτίστηκαν ήρωες [κατάντησε και αυτή η λέξη βολική για υπεκφυγές και χρήση] και δόθηκαν υποσχέσεις…. Ο πανικός, όμως, του κυβερνητικού στρατοπέδου ήταν εμφανής και στην αντιπαραθεση του Χάσικου με την Κ. Χριστοφίδου, αλλά και από την αντιπαράθεση του Προδρόμου με την Πέρσα Σιάσου του Μέγκα. Σχολίασε ο Α. Μιχαηλίδης:

«..είχαμε και τον Πρόδρομο Προδρόμου, που δεν είχε που να βγάλει τα νεύρα του για την κριτική που δέχεται η κυβέρνηση κι έστησε καυγά με την εξαιρετική Πέρσα Σιάσου χτες το μεσημέρι στο Μέγα. Επειδή τόλμησε να τον ρωτήσει κάτι για την έλλειψη συντονισμού στο μετωπο των πυρκαγιών…»

Ο Θανάσης Αθανασίου ήταν ακόμα πιο αιχμηρός για τις επιθέσεις των κυβερνητικών στελεχών προς την  έστω και ευγενική κριτική [η αναφορά ήταν στην ανάλογη συμπεριφορά του Χάσικου απέναντι στην Κ. Χριστοφίδου]

“Ναι, κ. Χασικε μου, εκαμετε τα σιόνι. Τζαι γαστρι. Αντικειμενικά ομιλούντες. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι, εθελοντές και μη, που κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ομως, βρήκαμε τη λύση στην Κυπρο. Ο,τι θελει ας γίνει αφου μπορούμε κάλλιστα να σας ανακηρύξουμε σε ήρωες για να ξεπλύνουμε τη συνείδηση μας. ΥΓ Συγκάληψη να γυρέψετε στην Τουρκια, ίσως και στο Ιράν. Εδώ ειναι Κυπρος.”


Σε αυτό το κλίμα, ο πανικός της δεξιάς που της θύμιζε την δική της συμπεριφορά στο Μαρί [και δεν χρειάζεται να είσαι ψυχαναλυτής για να δεις την υστερική επιθετικότητα ως απόπειρα άμυνας και προϊόν της «ένοχης συνείδησης»] άρχισαν να αναζητούν δικές τους αφηγήσεις Μετατόπισης. Το ακόλουθο τεκμήριο από τοπικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, προφανώς, φάθηκε στην νοσταλγία των στιγμών του 2011-13, όταν εκτός από τον Χριστόφια, έφταιγε το δημόσιο, οι φτωχοί, οι λήπτες βοηθήματος κοκ.. Και έτσι, αμολήθηκε εκτός τόπου και χρόνου…



Ακολούθησε θύελλα σχολίων… Αλλά ο Μαρίνος Νομικός τα είπε όλα λακωνικά:

Marinos Nomikos
Ο πρώτος που έπρεπε να πάει εθελοντής ρε κάγκουρα είναι ο εργοδότης σου Αβέρωφ Νεοφύτου που δηλώνει άνεργος από το 1999
                          
Αλλά με ίσως ακόμα περισσότερη σαφήνεια ο Χ. Λαζαρίδης κωδικοποίησε τις καταβολές αυτής της ρητορικής ταξικού ρατσισμού στην εφημερίδα Πολίτης – και στις δικές της διαπλοκές [όπως κωδικοποιείται με την λέξη «Μπολίτης» ..

Χρήστος Λαζαρίδης
Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί για ορισμένα φαινόμενα και αποτελέσματα.
Η εφημερίδα Μπολίτης είναι ενας απ αυτούς, εβαλε πλάτη στον ορθολογιστικό φασισμό εδω κ χρόνια.
Το θράσος κάποιων τύπου Δ.Ευτυχίου πηγάζει απο εκεί.
Η εφημερίδα που μισεί τον φασισμό κ τα ακρα, δημιούργησε τον δικό της φασισμό κ ακρο.
Δεν στοχοποιούμε ποτέ κ κανέναν δίχως σοβαρό λόγο κ ούτε εχουμε κολλήματα ή καπρίτσια

Και μέσα από τις στάχτες και το θάνατο μπορεί να προβάλει η εικόνα της αυτοοργάνωσης.. και της συνεργασίας για τα κοινά.. που δεν πρέπει να υπόκεινται σε λιτότητα και ιδιωτικοποίηση…
Αξίζει, επίσης, στην τελική αξιολόγηση να τονιστεί και αυτοοργάνωση των πολιτών που ξεκίνησε τις ομάδες εθελοντών και μετά ξύπνησε και η κυβέρνηση που επέμενε [για να μην πληρώνει έξτρα εργαζόμενους; Για να συγκαλύψει την αρχική γκάφα με τον Ακιντζή;].. Ιδού ένα σχόλιο αυτού του ρεύματος που είναι μια από τις θετικές διαστάσεις που αναγκαστήκαμε να εφεύρουμε ή να ξαναανακαλύψουμε ως κοινωνία

Feelix Eer

‪#‎FireUpdate: Αρκετά καλύτερη η κατάσταση στα μέτωπα. Στην περιοχή Σπήλια είναι υπο έλεγχο η κατάσταση και παραμένει η εστία πάνω από Άγιο Θεόδωρο προς Αγία Ειρήνη, όπου έχουν κατευθυνθεί οι περισσότερες δυνάμεις. Πάρα πολλοί οι εθελοντες σήμερα, οργανωθηκε και καλύτερα η κατάσταση στην Γαλάτα, φαγητό και νερά μπόλικα. Εκεί που δεν δουλεύει το κράτος γεννιέται η αυτοοργάνωση. Μπράβο σε όλους που πολέμησαν και σήμερα τις φλόγες. Άντε και αύριο να την αποτελιώσουμε!




Ας μας λυπηθούν τα δάση και τα ζώα τους

$
0
0

Εάν υπήρχε κάποια στοιχειώδης ειλικρίνεια στην επιδίωξη λύσης θα έπρεπε λογικά να είναι ορατή κάποια προετοιμασία του πληθυσμού από πλευράς πολιτικής ηγεσίας. Ή τουλάχιστον κάποια λαϊκή αυτόβουλη δραστηριότητα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στην περίπτωση της τουρκοκυπριακής κοινότητας εμφανίστηκε πράγματι και πάλι, ένα λαϊκό και νεανικό κίνημα στον αντίποδα μιας δεξιάς κυβέρνησης και μιας ισλαμικής τουρκικής κυβέρνησης που επιχειρεί να αλλοτριώσει την τουρκοκυπριακή νεολαία. Η ζωντάνια και η μαζικότητα αυτού του κινήματος δημιουργεί και την βάση για μια ευρύτερη κινητοποίηση της τουρκοκυπριακής κοινότητας εάν υπάρξουν κάποιες προϋποθέσεις. Το βάρος της τουρκικής παρουσίας στο νησί, στρατιωτικής ή άλλης, καθώς και η συντηρητική κυβέρνηση στα κατεχόμενα, δεν αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για το κίνημα. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Είναι παράγοντες που κινητοποιούν και μεγιστοποιούν την ορμή του. Όσοι από τους Ελληνοκύπριους θεωρούν τους Τουρκοκύπριους... Κύπριους μπορούν να είναι περήφανοι γιατί μέσω του τουρκοκυπριακού κινήματος μετέχει και η Κύπρος από τις αρχές του αιώνα στα κινήματα της εποχής μας και της περιοχής μας (με ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης αριστεράς ως προς την κοσμικότητα του, την δημοκρατικότητα του, την ταξικότητα και την ενδεχομένως την αυτονομία του σε σχέση με τις κομματικές ηγεσίες.
Ένας σημαντικός παράγοντας που λειτουργεί όμως αρνητικά στην ανάπτυξη του τουρκοκυπριακού πλέον κινήματος είναι η συμπεριφορά των Ελληνοκυπρίων με σημαντικότερο βέβαια γεγονός το ΟΧΙ και τα πολιτικά κόλπα που το πλαισίωσαν το 2004. Αρκετοί Τουρκοκύπριοι που πριν ήταν υπέρ της λύσης, θεώρησαν τότε ότι η διχοτόμηση επήλθε τελεσίδικα και παρέμειναν μόνο πρακτικές διευθετήσεις. Από τότε παραμένει ακόμα γρίφος αν πράγματι η διχοτόμηση είναι το τελικό στάδιο και αν απλώς αναζητεί μια επίσημη ημερομηνία. Ο κύριος Κουλίας στο ρόλο του απλού και ειλικρινούς ηλίθιου παίζει με το τηλέφωνο του, στους σταθμούς τον Μακάριο να καλεί σαράντα χρόνια μετά σε μακροχρόνιο αγώνα λίγο πριν συμφωνήσει στην ομοσπονδία σε δύο περιφέρειες στις οποίες θα διοικούν ξεχωριστά οι δύο κοινότητες. Το όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια το ξέχασε, άλλωστε με τους ρυθμούς του θα πεθάνουν όλοι και η Κερύνεια θα πάρει σειρά μετά την Κωνσταντινούπολη και μετά την Σμύρνη. Δυστυχώς ο Αρκάς δεν παρακολουθεί τα κυπριακά δρώμενα. Εκτός των άλλων στερούμαστε και γελοιογράφους. Από το 2004 και μετά ωστόσο υπήρξαν αρκετές αναζωπυρώσεις των κοινωνικών κινημάτων στην τουρκοκυπριακή πλευρά αλλά δυστυχώς οι Ελληνοκύπριοι είναι απόντες και από ζητήματα που κανονικά έπρεπε να τους εξεγείρουν.
Μπροστά στην μεγάλη πυρκαγιά που μας κατέκαψε τις προηγούμενες μέρες, μια πυρκαγιά ήταν πολύ κοντά στη Λεύκα, παίχτηκε ανάμεσα στις δύο κοινότητες και την Τουρκία ένα σύνηθες παιγνίδι αναγνώρισης και αποαναγνώρισης. Λίγος κόσμος ζήτησε συνεργασία διαδικτυακά και καμιά ελληνοκυπριακή ηγεσία. Η στήλη δεν περιμένει λύση ούτως ή άλλως, όπως έχουμε πολλές φορές επαναλάβει αλλά θα ήταν ευχής έργο να ζητηθεί εκ μέρους του λαού να ευρεθεί μία φόρμουλα συνεργασίας σε περιπτώσεις μεγάλων καταστροφών όπως είναι οι πυρκαγιές, οι σεισμοί και οι πετρελαιοκηλίδες όταν γίνουμε μία πετρελαιοπαραγωγός χώρα ή δύο πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
Οι είκοσι Τουρκοκύπριοι εθελοντές που ήλθαν και βοήθησαν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς, μας δίνουν ωστόσο ένα καλό παράδειγμα. Ελπίζουμε η μνήμη μας να μας απατά αλλά δεν θυμόμαστε να είχαν συμμετάσχει Ελληνοκύπριοι εθελοντές στη κατάσβεση της πυρκαγιάς του Πενταδαχτύλου. Η συγκεκριμένη δράση μπορεί να μας οδηγήσει σε ανάλογες κινηματικές συνεργασίες μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Μια πρόσκληση είναι ακριβώς μπροστά μας για να ενώσουμε τις φωνές μας με το τουρκοκυπριακό κίνημα που εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή. Όχι βέβαια όπως κάνουν οι εθνικιστές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται συμφεροντολογικά. Δεν είναι ειλικρινές να υποστηρίζεις για παράδειγμα τον αγώνα των Τουρκοκυπρίων νέων ενάντια στον ισλαμισμό και να υποστηρίζεις τη ορθόδοξη επεμβατικότητα στα σχολεία ή και την πολιτική ακόμα. Ή να υποστηρίζεις τον εθνικισμό στην Ελληνοκυπριακή πλευρά και να καμώνεσαι ότι στηρίζεις τον αγώνα των Τουρκοκυπρίων ενάντια στον εθνικισμό.

Ένα άλλο παράδειγμα συνεργασίας που θα χρειαστεί ίσως είναι η προστασία των Τουρκοκυπρίων που ζουν από δω ή μας επισκέπτονται. Το νέο κρούσμα ξυλοδαρμού νέων Τουρκοκυπρίων στην περιοχή της Αγίας Νάπας δείχνει πλέον ότι υπάρχει φασιστική πρόθεση παρεμπόδισης της συμβίωσης των κοινοτήτων όπως την φαντάστηκε ο ιστορικός ηγέτης Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος στήριξε το άνοιγμα των οδοφραγμάτων με όλη την δύναμη της ψυχής του και προώθησε με μεγάλη γενναιότητα τον κανονισμό της πράσινης γραμμής για να τονώσει ακριβώς τις δικοινοτικές σχέσεις, με την πεφωτισμένη συνεργασία για να μην ξεχνούμε του στενού του, συνεργάτη Γιώργου Λιλλήκα.


Ένα άλλο παράδειγμα συνεργασίας που θα χρειαστεί ίσως είναι η προστασία των Τουρκοκυπρίων που ζουν από δω ή μας επισκέπτονται. Το νέο κρούσμα ξυλοδαρμού νέων Τουρκοκυπρίων στην περιοχή της Αγίας Νάπας δείχνει πλέον ότι υπάρχει φασιστική πρόθεση παρεμπόδισης της συμβίωσης των κοινοτήτων όπως την φαντάστηκε ο ιστορικός ηγέτης Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος στήριξε το άνοιγμα των οδοφραγμάτων…. 

Γυρέφκουν «μαύρα πρόβατα»

$
0
0

Που τον τζιαιρόν που μπήκασιν
τούτοι τζιαι κυβερνούσιν,
κάθε μέρα τζιαι πιό φτωσιοί
οι άθθρωποι ξυπνούσιν.

Επιάσαν τα ριάλια τους,
πιάσαν τζιαι τες δουλειές τους
τζιαι κάμαν τους τζι άλλα κακά
με τες τσαπατσουλιές τους.

Το Κράτος είπαν εν «πασιήν»
τζιαι πρέπει να «παστίνει»,
το «λίπος» πρέπει να κοπεί
το «σαρτζιερόν» να μείνει

Εβάλαν έναν υπουργόν
τζι είπαν του ν’ αναλάβει
να κάμει ότι εν πρεπόν
τζιαι … ότι καταλάβει.

Όμως τζιείνος έν έθελεν
το «λίπος» να πετάξει
γιατί εν τους ημέτερους
που ήταν να πειράξει.

Τζιαι άρκεψεν το «σαρτζιερόν»
να κόφκει με μανίαν
τζι εσιαίρετουν τζιαι λάλεν μας
«κάμνω οικονομίαν».

Με τούτα τα καμώματα
επαραλύσαν ούλλα
τζιαι ήρτεν η καταστροφή
με υπουργών την βούλλα.

Οι Δασικοί Υπάλληλοι
Επροειδοποιούσαν,
όμως τζιείνοι που έπρεπεν
ούτε που τους ακούσαν.

Εκάψασιν τα δάση μας
τζιαι πλάσματα σκοτώσαν,
τζι έναν συγνώμην να μας πούν
’κόμα έν εξορτώσαν.

Ο Χάρης είναι χασιμιός,
ο Φούλης μας ποφέφκει,
ο Ιωνάς στον κάσμον του
αλλού λάθος γυρέφκει

Ο Δικωμίτης υπουργός
π’ούλλα τα μασιαιρώννει
ακούει για ευθύνες του
τζι αμέσως μουλαρώννει.

Αρώτησεν τον τζιαμπροού
η δημοσιογράφος,
«για το κακόν που γίνηκεν
είντα ‘ν που πήεν λάθος;»

Τζιαι έβαλεν της τες φωνές
όπως το συνηθίζει,
άμα βρεθεί στα δύσκολα
θυμώννει, παουρίζει.

Ποια είσ’εσούνι, είπεν της,
να βάλλεις ερωτήσεις
τζιαι επιμένεις τερτεμέ
να θέλεις απαντήσεις;

Ο άλλος πάλε, ο ΠρουΠρου,
είπεν μας ρέ κοπέλια
«το κόμαν έν εν κυβερνών»
τζιαι φύρτηκα στα γέλια.

Εν έχουν τσίππαν πάνω τους
για να παραδεχτούσιν
πως τζιείνοι φταίν για το κακόν
τζιαι να παραιτηθούσιν.

Γυρέφκουν «μαύρα πρόβατα»
για να τους τα φορτώσουν
τζιαι τζιείνοι που ευθύνουνται
στο τέλος να γλυτώσουν.

Θα βάλουν μιαν «Επιτροπήν»
σε λλίον, να το ψάξει
τζιαι για όσα εγίνηκαν
πόρισμαν να συντάξει.

Εσιει κανέναν νούσιμον
πόν ξέρει τι θα βρούσιν;
«ευθύνες οι επώνυμοι
έν έχουν» εν να πούσιν.

«Για το κακόν που γίνηκεν
τζι ούλλη η Κύπρος κλαίει,
εν ο τζιαιρός ο άσσιημος
τζιαι το βουνόν που φταίει»
Χαράλαμπος Τσουρής
26/6/2016, Κεντρικές Φυλακές


Εκκινώντας από τεκμήρια της συζήτησης σχετικά με το "βαπτιστικό"του διεθνούς αερολιμένα Λάρνακας: Τα βασικά και στοιχειώδη μιας άσκησης σύγχρονης δημοκρατίας, όλα τα άλλα δεν είναι παρά "λόγια του αέρα"

$
0
0
Αντώνης Σκορδίλης

Τα δεδομένα: Το διεθνές αεροδρόμιο της Λάρνακας ονομάστηκε “Γλαύκος Κληρίδης”, νονοί ήταν οι νυν δεξιοί κυβερνώντες, εξ αριστερών η επιλογή του βαπτιστικού αποδοκιμάστηκε ως 100% εσφαλμένη.

Κεντρικό επιχείρημα
της αριστερής αποδοκιμασίας: Ο σχετικά πρόσφατα αποθανών Γλαύκος Κληρίδης ήταν πολιτικό πρόσωπο συνυφασμένο με την δεξιά της Κύπρου παράταξη, άρα είναι πρόσωπο αποδεκτό μόνο από ένα μέρος των πολιτών της Κύπρου. “Σερβιρίστηκαν” και κάποια μικρότερα συνοδευτικά του κεντρικού επιχειρήματος, όμως το “κεντρικό” αυτό ήταν και σε αυτό μένουμε.

Αναφορικάμε τους πολιτικούς “νονούς” της απόφασης νυν κυβερνώντες κρίνεται ως πρόδηλα περιττή η διερεύνηση της από μέρους τους επιχειρηματολογίας, η απόφαση μιλάει από μόνη της. Δεδομένου ότι το διεθνές αεροδρόμιο της Λάρνακας είναι και σημαίνει πολλά – πραγματικά και μεταφορικά – για την μικρή και επί χρόνια πολλά μοιρασμένη νησιώτικη χώρα, κρίνεται ως αυταπόδεικτο ότι οι νυν κυβερνώντες φέρονται να είναι 100% πεπεισμένοι - αυτό "δηλώνει"η επιλογή τους - ότι το ονοματεπώνυμο “Γλαύκος Κληρίδης” που επέλεξαν ως το “βαπτιστικό” του τυγχάνει της καθολικής αποδοχής των Κυπρίων. 


Είναι προφανές (αυταπόδεικτο) ότι μεταξύ των δυο “σχολών σκέψης” αυτή με τις πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να έχει δίκιο είναι η πρώτη. Αν δεν έχει, τούτο δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι το ένα εκ των δυο μεγάλων πολιτικών κομμάτων της Κύπρου είναι μια μικρή κλειστή ομάδα επαγγελματικών στελεχών αποκομμένη 100% από τις απόψεις/θέσεις/διαθέσεις των πολιτών ψηφοφόρων. Κάτι το οποίο – με τρόπο ουδέτερο κρίνοντας το Κυπριακό πολιτικό σκηνικό – από πουθενά δεν τεκμαίρεται.

Η περί της βάπτισης του αερολιμένος αντιπαράθεση, ανήκει σε εκείνου του τύπου τις αντιπαραθέσεις που είναι αδύνατον “όλοι να έχουν το δίκιο τους”, αν το δίκιο είναι με τη μια πλευρά αυτομάτως συνεπάγεται το άδικο της άλλης. Είτε, δηλαδή, το νέο βαπτιστικό Γλαύκος Κληρίδης τυγχάνει της καθολικής αποδοχής των Κυπρίων είτε δεν τυγχάνει. Αν δεν τυγχάνει, αυτοί που ισχυρίζονται ότι τυγχάνει έχουν άδικο. Εάν δε είναι παντελώς αυτονόητο ότι δεν τυγχάνει – το οποίο μοιάζει να συμβαίνει στην περίπτωσή μας με πάρα πολύ μεγάλες πιθανότητες – όχι μόνο έχουν άδικο αλλά και το ξέρουν ότι έχουν άδικο, το οποίο σημαίνει ότι προσπαθούν συνειδητά να το επιβάλλουν. Είναι, δηλαδή, θρασείς και ψεύτες.

Η διάχυση του θράσουςαπό τα “πάνω προς τα κάτω” που a-prioriπαρατηρείται σε συνθήκες ιδιαίτερα φορτισμένες όπως αυτές της Κυπριακής ιδιαιτερότητας, συνιστά την πλέον αδιάψευστη απόδειξη καθαυτής της ύπαρξής του. Μελετώντας όσο γίνεται πιο προσεκτικά την “από τα κάτω” επιχειρηματολογία στήριξης του “από τα πάνω” δοθέντος βαπτιστικού, διαπιστώνεται ευθύς αμέσως μια γκάμα που ενώ εκκινεί από τα πεδία του “προσχηματικού/ ευγενικού” πάρα πολύ εύκολα και γρήγορα ολισθαίνει – αρκεί να υπάρξει ένας τόσος δα αντίλογος – στα πεδία του απροσχημάτιστου και ανεπίστρεπτου θράσους. Για τον στοιχειωδώς “εξωτερικό” παρατηρητή τούτο είναι 100% αναμενόμενο. Όταν ένα σκαστό ψέμα “από τα πάνω” επιχειρείται “από τα κάτω” να στηριχθεί, είναι θέμα χρόνου οι “από τα κάτω” – όσο ευγενείς ή σοβαροί άνθρωποι και να είναι – να παγιδευτούν στον υποτελή ρόλο του “βασιλικότερου του βασιλέως”.



Είναι ανάγκηνα γίνουμε πολύ συγκεκριμένοι, μόνο το πολύ “συγκεκριμένο” σε συνθήκες υψηλής φόρτισης όπως οι Κυπριακές έχει κάποια πιθανότητα κάποιους να αγγίξει θετικά: Στο πεδίο του “προσχηματικού/ ευγενικού” εντάσσονται στην υπό εξέταση περίπτωση όλες οι απόψεις του τύπου “θα προτιμούσα ένα άλλο πρόσωπο να δώσει το όνομά του στο αεροδρόμιο, τελείως αποστασιοποιημένο από τα πολιτικά πάθη του παρόντος, από την αρχαία ιστορία του τόπου αλιευμένο ή την μυθολογία”, πάντα συνοδευόμενες από δήλωση αναγνώρισης της σημαντικής προσωπικότητας του επιλεγέντος προσώπου: “Προς θεού, δεν αμφισβητούμε τη σπουδαιότητά του”. 


Στο άλλο άκροτης γκάμας, στο πεδίο του“απροσχημάτιστου και ανεπίστρεπτου θράσους” που η“από τα κάτω” στήριξη απολήγει όταν έρχεται αντιμέτωπη με τον τόσο δα αντίλογο (με αμφισβήτηση της σπουδαιότητας του επιλεγέντος προσώπου), εντοπίζονται “απόψεις” που πηγάζουν από την ανάγκη αυτοί οι οποίοι διατυπώνουν αντίλογο να “βγάλουν τον σκασμό” (η γνωστή απόδοση στη λαϊκή καθομιλουμένη του κυρίαρχου στα υπέρ-φορτισμένα υπέρ-συντηρητικά περιβάλλοντα συνδρόμου “βασιλικότερος του βασιλέως”). Χαρακτηριστικό παράδειγμα – το αλιεύσαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – η υπόδειξη προς αριστερούς διαφωνούντες “μη κάνετε έτσι, όταν έρθετε εσείς στα πράγματα μπορείτε να δώσετε την ονομασία Δημήτρης Χριστόφιας στη βάση που ανατινάχτηκε στο Μαρί και τότε να δείτε αντιδράσεις…”. Το επιχείρημα δεν αποδίδεται προφανώς με ακρίβεια σημείου στίξης, το “πνεύμα” του είναι αυτό που μας ενδιαφέρει και αυτό με ακρίβεια αποδίδουμε.



Τα αντί-επιχειρήματασε φερόμενα ως επιχειρήματα που εντάσσονται a-priori στο πεδίο του απροσχημάτιστου και ανεπίστρεπτου θράσους είναι παντελώς αυτονόητα. Επί του συγκεκριμένου, για παράδειγμα, η κοινή λογική θα απαντούσε χωρίς χρεία δεύτερης σκέψης ότι η ονομασία ενός δημόσιου έργου πολλά χρόνια μετά την κατασκευή του είναι πράξη “τιμής στη μνήμη”και η επιλογή του ονόματος δεν γίνεται μεταξύ των εν ζωή αλλά μεταξύ αποβιωσάντων. Θα μπορούσε πιθανώς και να συμπληρώσει ότι οι διαρκείς και ατελείωτες ύβρεις και έμμεσες απειλές εναντίον ενός εν ζωή και ενεργού πολιτικού προσώπου της Κυπριακής αριστεράς μόνο σε απόδοση τιμής στη μνήμη του αποβιώσαντος προσώπου της “αντιπάλου” παράταξης δεν παραπέμπουν, πόσο μάλλον όταν η τιμή φέρεται να του αποδίδεται για τον συναινετικό του χαρακτήρα.Όμως την παραμικρή σημασία δεν έχουν αυτά τα αντί-επιχειρήματα, την παραμικρή σημασία δεν (πρέπει να) έχουν σε συνθήκες στοιχειωδώς προηγμένης δημοκρατίας οι όποιες απαντήσεις σε φερόμενα επιχειρήματα που εντάσσονται στο φορτισμένο πεδίο του απροσχημάτιστου και ανεπίστρεπτου θράσους.


  Η περί της βάπτισης του αερολιμένος αντιπαράθεση, ανήκει σε εκείνου του τύπου τις αντιπαραθέσεις που είναι αδύνατον “όλοι να έχουν το δίκιο τους”, αν το δίκιο είναι με τη μια πλευρά αυτομάτως συνεπάγεται το άδικο της άλλης. Είτε, δηλαδή, το νέο βαπτιστικό Γλαύκος Κληρίδης τυγχάνει της καθολικής αποδοχής των Κυπρίων είτε δεν τυγχάνει. Αν δεν τυγχάνει, αυτοί που ισχυρίζονται ότι τυγχάνει έχουν άδικο. Εάν δε είναι παντελώς αυτονόητο ότι δεν τυγχάνει – το οποίο μοιάζει να συμβαίνει στην περίπτωσή μας με πάρα πολύ μεγάλες πιθανότητες – όχι μόνο έχουν άδικο αλλά και το ξέρουν ότι έχουν άδικο, το οποίο σημαίνει ότι προσπαθούν συνειδητά να το επιβάλλουν. Είναι, δηλαδή, θρασείς και ψεύτες.

Αυτό που πράγματι έχει σημασία, και μάλιστα μεγάλη, είναι να γίνει συνείδηση ότι το πολιτικό θράσος στην Κύπρο – για λόγους ιστορικούς και όχι μόνο, η σχετική ανάλυση δεν είναι του παρόντος – φέρει κατ’ εξοχήν δεξιό “από τα πάνω” πρόσημο. Από αυτό το δοσμένο σημείο εκκινώντας, ενάντια στο επιβαλλόμενο και υποβαλλόμενο κλίμα, οι πράγματι “σοβαροί και ευγενείς” άνθρωποι – που μόνο λίγοι δεν είναι – οι οποίοι επενδύουν στη δεξιά πολιτική παράταξη για την πρόοδο του τόπου (και πολύ καλά κάνουν, είναι δικαίωμά τους, δεν είναι αυτό που κρίνουμε), οφείλουν να καταβάλουν σοβαρή και ευγενική προσπάθεια: Ώστε να (μπορέσουν να) απεγκλωβίσουν και να προστατεύσουν εαυτούς από την παγίδευση στον ασυνείδητα υποτελή – και καταστροφικό της όποιας προοπτικής αληθινής προόδου – υποβαλλόμενο και επιβαλλόμενο ρόλο του “βασιλικότερου του βασιλέως”. Συνειδητοποιώντας το ταχύτερο δυνατόν ότι η άσκηση της σύγχρονης δημοκρατίαςδεν εκκινεί μόνο από τα πάνω για να υπηρετείται από τα κάτω, αλλά και το αντίθετο…


Ειδάλλως;  Ειδάλλως η στο νου τους αντιληπτή ως “λογική” επένδυση θα εξελιχτεί στην πράξη - με σκακιστική ακρίβεια - σε επένδυση σε λάθος “άλογα” που απλά και μόνο (ξέρουν να) παριστάνουν τους βασιλείς. Με τις πιθανότητες αποτυχίας 100%, ούτε 1% λιγότερο… 

*Αυτή είναι, κατ’ εμάς, η ουσία, το μέτρο της. Όλα τα άλλα τα γεμάτα υπέρμετρο πάθος της Κυπριακής ιδιαιτερότητας – τα οποία στη παρούσα ανάρτηση αγγίξαμε χρησιμοποιώντας ως καλή αφορμή τα “βαπτιστικά” του διεθνούς αερολιμένα Λάρνακας – δεν είναι παράφρέσκος αέρας κοπανιστός.     
                  www.egomiocy.blogspot.se


Αυτό που πράγματι έχει σημασία, και μάλιστα μεγάλη, είναι να γίνει συνείδηση ότι το πολιτικό θράσος στην Κύπρο – για λόγους ιστορικούς και όχι μόνο, η σχετική ανάλυση δεν είναι του παρόντος – φέρει κατ’ εξοχήν δεξιό “από τα πάνω” πρόσημο. Από αυτό το δοσμένο σημείο εκκινώντας, ενάντια στο επιβαλλόμενο και υποβαλλόμενο κλίμα, οι πράγματι “σοβαροί και ευγενείς” άνθρωποι – που μόνο λίγοι δεν είναι – οι οποίοι επενδύουν στη δεξιά πολιτική παράταξη για την πρόοδο του τόπου (και πολύ καλά κάνουν, είναι δικαίωμά τους, δεν είναι αυτό που κρίνουμε), οφείλουν να καταβάλουν σοβαρή και ευγενική προσπάθεια: Ώστε να (μπορέσουν να) απεγκλωβίσουν και να προστατεύσουν εαυτούς από την παγίδευση στον ασυνείδητα υποτελή – και καταστροφικό της όποιας προοπτικής αληθινής προόδου – υποβαλλόμενο και επιβαλλόμενο ρόλο του “βασιλικότερου του βασιλέως”. Συνειδητοποιώντας το ταχύτερο δυνατόν ότι η άσκηση της σύγχρονης δημοκρατίας δεν εκκινεί μόνο από τα πάνω για να υπηρετείται από τα κάτω, αλλά και το αντίθετο…







Σπόντες

$
0
0


Γιατί την εποχή της τρόικα κάποιοι μιλούσαν και προειδοποιούσαν για τις συνέπειες… Από τα καρτούν που δημοσιεύαμε την εποχή που η ακραία λιτότητα ήταν καθεστώς που έκοβε ακόμα πιο πολλά από όσα της ζητούσε έστω η τρόικα το μνημόνιο κλπ.. ή που δεν τολμούσε καν να ζητήσει κάτι, αντί απλώς να υπακούει [όπως έκαναν έστω άλλες κυβερνήσεις σε συνθήκες μνημονίου] ..γιατί έλεγαν κάποιοι τότε ότι ήταν το ιδεολογικό τους «μανιφέστο» η λιτότητα του μνημονίου ..Και μετά ήρθε η «καμένη γη» των πυρκαγιών.. και των νεκρών…
·         Να φακάτε.. πάνω κάτω, "αεροδρόμιο Λάρνακας"θα το λέμε, όπως λέγαμε τότε, πριν να φέρετε τους Τούρκους στην Κύπρο, "αεροδρόμιο Λευκωσίας"......Καπίς; Κυβερνώντες σε σας το λέω...Καπίς;; Κ. Petrides
  • Παράπλευρες απώλειες της νεοφιλελεύθερης ρητορικής…οι νεκροί της Σολιάς είναι λιγότεροι ίσοι από άλλους; Vasos Vasileiou Οι δύο νεκροί αποτελούν για τους κυβερνώντες παράπλευρες απώλειες στην προσπάθεια τους αφενός να υπηρετήσουν τους δανειστές και αφετέρου να εφαρμόσουν ισοπεδωτικές περικοπές που αποτελεί και δική τους πολιτική. Αν αφιέρωναν όσο χρόνο αφιέρωσαν για να ανταλλάξουν απόψεις για τα χρώματα των λιμουζίνων τους και στα προβλήματα του Τμήματος Δασών, σήμερα ίσως δεν θα μιλούσαμε για τεράστια καταστροφή. Η αμέλεια τους είναι εγκληματική και θα έπρεπε να παρέμβει ο Γενικός Εισαγγελέας. Δεν είναι απλώς άσχετοι, είναι και επικίνδυνοι και το γεγονός ότι δεν το αντιλαμβάνονται προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία
  •  
  • Τελικά διορίστηκε ερευνητική για την καμένη γη της Σολιάς… Αλλά εδώ δεν φώναξαν οι δημοσιογράφοι μας.. Αντίθετα, λούφαξαν, επιβεβαιώνοντας τον Χάσικο που τους αποκάλεσε στρατιωτάκια.. Σωστό, όχι όλοι.. Αλλά εκείνοι που αποφάσιζαν για τα πρωτοσέλιδα στο Μαρί, τώρα κρύφτηκαν.. Έτσι μπράβο… Να είναι πια σαφές το κλίμα της μεροληπτικής υστερίας… Να περιμένουμε κάτι από την ερευνητική; Θα δούμε, βέβαια.. Αλλά έχουμε και την εμπειρία της Ελεονόρας και του Πική.. Ο Πικής αποκάλυψε, πριν τον Σάντη, τί θα πει «βολικός».. Δέχτηκε να διοριστεί με τυμπανοκρουσίες ότι θα τα διερευνούσε όλα [και άρα την προνομιακή πληροφόρηση του συμπέθερου που έβγαλε δεκάδες εκατομμύρια πριν το κούρεμα] και μετά μάθαμε, ότι με βάση τον νόμο, δεν μπορούσε να ερευνήσει τον Αναστασιάδη και την κυβέρνηση που τον διόρισε… Τί άλλο είναι μια στημένη διερεύνηση; Και μετά είχαμε την Ελεονόρα που έβγαζε συμπεράσματα για θέματα για τα οποία ήταν αχάπαρη και η οποία βολικά δεν διερεύνησε τα συμφέροντα της οικογένειας Χάσικου στο θέμα, όπως και τους αστυνομικούς με πρόσβαση στον Ιωνά… Τέτοια ερευνητική; Ελπίζουμε όχι.. Ως απόδειξη ότι ακόμα ελπίζουμε ότι μπορεί να τους έρθει καμία έκλαμψη για το νόημα της λέξης «ισονομία».. Τουλάχιστον διορίστε κάποιον σαν τον Καλλή.. Ότι και να νομίζει κανείς για αυτόν, τουλάχιστον είχε την ευθιξία να παραιτηθεί, όταν τέθηκε ζήτημα σύγκρουσης συμφερόντων.. Α ναι και η λέξη ευθιξία, είναι δύσκολη για μερικούς… Πάντως ο διορισμός ερευνητικής είναι μια επιτυχία της κοινωνίας και της εναλλακτικής δημόσιας σφαίρας στο ίντερνετ.. και ενάντια στους προύχοντες της καθεστωτικής δημόσιας σφαίρας που προσπάθησαν να συγκαλύψουν.. Αλλά υπήρξαν και δημοσιογράφοι που το πάλεψαν.. Σε αυτούς τα εύσημα…
  •  
  • Θράσος, δηλαδή, ο Χάσικος.. Να πετάει τα ψέματα σαν τα στραγάλια.. Πήγε στη Βουλή, είπε τουλάχιστον 2 φορές, ότι ευθύνες έχουν μόνο οι υπηρεσιακοί, και μετά με την άνεση κάποιου που θεωρεί ότι θα τον καλύψουν ότι ψέμα και αν πει, διέψευσε τον εαυτό του… Αλλά αυτή την φορά την έπαθε ο Χάσικος.. Και ποιοί κορόιδα τον πιστεύουν ακόμα όταν λέει ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων να είναι επικεφαλής του κτηματολογίου [σε σχέση με οικογενειακά και άλλα συμφέροντα σε ακίνητη γη], ή να είναι επικεφαλής του υπουργείου που έχει αρμοδιότητα για το ιχθυοτροφείο στο Λιοπέτρι [ποιάς οικογένειας είναι, κ. Χάσικε, είπαμε;], ή να είναι επικεφαλής υπουργείου με αρμοδιότητα τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, και να έχει.. συμφέροντα σε τηλεοπτικό σταθμό..;…Ποιός πιστεύει, πια, τον Χάσικο; Να μια ερώτηση για την οποία σε προειδοποιήσαμε Σωκράτη, ότι θα ερχόταν.. Και δεν φαντάζεσαι ακόμα τί θα έρθει… Άκου τη συμβουλή και είναι φιλική… Βρες τρόπο και παραιτήσου, φύγε σύντομα.. Διαφορετικά τις ερευνητικές για εσένα, δύσκολα τις γλυτώνεις.. Και ότι θέλουν ας λένε οι εξαρτώμενοι σου στα ΜΜΕ.. Αυτοί Σωκράτη θα πάνε με τον επόμενο στην καρέκλα. Ή νομίζεις, καημένε, ότι σε πιστεύουν εσένα ειδικά…J..Φύγε να σώσεις κάτι, αν γίνεται.. Και αν έχεις φαντασιώσεις με το ΔΗΣΥ, μπορεί και να προλαβαίνεις – όσο απέναντι σου είναι ο Αβέρωφ ή ο Τορναρίτης… Άμα όμως ξεσπάσει το implosion? …[Η σπόντα γράφτηκε πριν ο κ. Σωκράτης αναφέρει επιτέλους ότι αν βρεθεί ότι έχει ευθύνες θα παραιτηθεί.. Ποιός τον πιστεύει, θα πει κάποιος.. Αλλά το ότι το άρθρωσε, είναι μια πρόοδος – και για την κοινωνία [υπό την πίεση της οποίας αναγκάστηκε να κάνει τη δήλωση] αλλά και για τον ίδιο..:) …Γιατί το είπαμε πολλές φορές.. το θέμα δεν είναι η εκδίκηση, αλλά να λειτουργήσει επιτέλους η νηφάλια ορθολογική συζήτηση στη Δημόσια Σφαίρα.. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι κολλημένοι που σύρονται και άγονται με την χειραγώγηση που τους ρυθμίζουν τα εμβατήρια, αλλά και τα συμφέροντα που κατασκευάζουν αυτές τις υστερίες.. Ελπιζουμε να καταλάβει τελικά ο κ. Σωκράτης και τα δυο..:)]
  •  
·         Πάντως το έχει χάσει κάπως ο Χάσικος ακόμα και το φτιαχτό ύφος της ψευτομαγκιάς.. Μα να αυτοδιαψεύδεσαι έτσι; Διότι Σωκράτη δεν ήταν μόνο θέμα της διάψευσης ότι μόλις είπες στη βουλή.. Ήταν και θέμα ότι γινόσουν ρεντίκολο με όσα έλεγες σαν παγώνι εξουσία μόλις πριν ανακοινωθούν οι νεκροί [μετά την έκανες βιαστικά γιατί κατάλαβες την ευθύνη]… Ιδού τί σου έγραψε σαν υπενθύμιση η Χρυστάλλα Χατζημητρίου, μόλις πριν πεις/-ξεπείς στη βουλή: Την περασμένη βδομάδα, όταν τα δάση καίγονταν και πολλοί έθεταν θέμα ευθυνών, ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε σε κάποια στιγμή: «Πλέον κάνουν δηλώσεις μόνον οι υπουργοί».http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-ch-chatzidimitriou/121/320325/pote-miloun-oi-ypourgoi#sthash.zYCJClnH.dpuf..   Και μετά Σωκράτη στη Βουλή, ξέχασες ότι εσύ μόνο έκανες δηλώσεις και ήξερες ε;.. Φταίνε οι άλλοι… Όταν σου τα έλεγε η Μαρίνα Σάββα το 2011 ότι δεν είχες την ανάλογη με τις ιαχές του 2011 ευαισθησία όταν ήσουν υπουργός και έπεσαν τα ελικόπτερα με την ηγεσία της εθνικής φρουράς, εσύ έκανες ότι δεν καταλάβαινες.. Τώρα καταλαβαίνεις;… Όλα εδώ πληρώνονται Σωκράτη και έπρεπε να το είχες καταλάβει από τον Ιούλιο του 1974… με το πώς η 15ητου Ιούλη που ήσουν "παίκτης", που λένε, στην τοπική εφηβική σου φαντασίωση, έφερε την 20ηΙουλίου και τον Αύγουστο του 1974, που έτρεχες να κρυφτείς σαν πρόσφυγας πια… Όλα εδώ πληρώνονται Σωκράτη…
  •  
  • Μιλά ο Ίωνας για διαπλοκή στην Αστυνομία; Να απαντήσει ο Ιωνάς για την σχέση του με τους αστυνομικούς που παραδέχτηκαν ενοχή στην υπόθεση της Δρομολαξιάς.. και την έβγαλαν με ποινές χάδι.. Α ναι έχουμε και τον Ιωνά και τον αρχηγό αστυνομίας που μας διόρισε με εκείνο το κόλπο απαλλαγής από τον προηγούμενο.. Είχαν και έρευνα οι άνθρωποι λέει για την διαφθορά στην αστυνομία.. Και έπρεπε να βουήξει η Κύπρος για να φανεί ότι οι αστυνομικοί ήταν εμπλεκόμενοι με τον υπόκοσμο, όπως φάνηκε και στην υπόθεση του φονικού στην Αγία Νάπα;.. Μιλάς εσύ, ρε Ιωνά, για διαπλοκή στην αστυνομία; Ρε.. ο ένας από τους δυο αστυνομικούς που παραδέχτηκαν ότι πληρώθηκαν για να γράψουν ψέματα στην έκθεση για την υπόθεση της Δρομολαξιάς [για να εξυπηρετήσουν τον Λίλλη], δεν ήταν φίλος σου, και σου έκανε και προεκλογική; Εσύ έκανες παρέα με τέτοιους και ψάχνεις αλλού για διαπλοκή; Και ο φίλος /προστατευόμενος σου την έβγαλε φτηνά, έστω και αν όχι απλώς κατηγορήθηκε, αλλα και παραδέχτηκε ότι εξαγοράστηκε, ότι πήρε μίζες δηλαδή κοκ.. Αλλά αγαπητέ Ιωνά φαίνεται ότι το έχεις βάλει στόχο να καταγραφείς σαν το αντίθετο εξ ορισμού της λέξης ευθιξία..
  •  
  • Και λίγο ευρωπαϊκά.. Μπα μπα η Deutschbankδεν περασε τα stresstests.. Και τώρα οι γερμανοί θα θέλουν φόρο αλληλεγγύης από όλους για την τράπεζα τους; Θα επιβάλουν λιτότητα στον πληθυσμό τους; Ε καλά, πόσο θα πάνε, δηλαδή, το δημόσιο χρέος τους μέχρι να θεωρηθεί ότι έχουν πρόβλημα; Και μετά απορούν γιατί είχαν πρόβλημα οι βρετανοί που ψηφίσαν να αποχωρήσουν.. Άντε να δούμε αν οι γερμανοί θα επιβάλουν τα ίδια και στους εαυτούς τους.. Η Στήλη εύχεται όχι, επειδή δεν φταίνε οι γερμανοί πολίτες να περάσουν, όσα οι νότιοι-μεσογειακοί λαοί… Αλλά τα δεδομένα είναι εδώ.. Και η Deutschbankδεν είναι η μόνη γερμανική τράπεζα με προβλήματα.. Μπορούν να κάνουν και κούρεμα..:) ...Το δεύτερο είδος που διασφαλίσαμε με την εξέγερση μας τον Μάρτιο του 2013: Μόνο στην τράπεζα/ες που έχουν πρόβλημα και στις καταθέσεις άνω των 100,000..
  •  
  • Αλλά αυτά που συμβαίνουν ανατολικά μας είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο σημαντικά…Το ότι το Ισραήλ και η Τουρκία θα τα έβρισκαν ήταν αναμενόμενο - και στη μοναξιά που βρίσκονται και οι δυο, το φυσικό αέριο είναι η ..προέκταση.. Η επαναπροσέγγιση, μάλλον, κίνηση ανοιγμάτων είναι.. Α καλά – όσοι φαντάζονται πολεμικά τόξα με τον Νετανιάχου… καλημέρα σας.. :) ..Αντίθετα, η επαναπροσέγγιση Τουρκίας – Ρωσίας είναι πιο ραγδαία από όσο αναμενόταν.. και επιστρέφει μερικά δεδομένα και δυναμικές στην πορεία τους… Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες ότι η απομάκρυνση Νταβούτογλου θα άνοιγε αυτή τη διαδικασία.. Σαφώς επηρεάζεται το Συριακό, όπου μάλλον υποχωρεί  Ερντογάν – οι επιθέσεις του ΙΣΙΣ ίσως να είναι και δήλωση θυμωμένων τέως συμμάχων.. Από την άλλη η φαντασίωση της Τουρκίας του Ερτνογάν σαν περιφερειακή δύναμη με αυτονομία από τη Δύση, χρειάζεται όντως συνεργασία από την ευρωασιατική δύναμη.. Και η Ρωσία αναδεικνύεται σαφώς ως ο κεντρικός παίκτης εδώ.. Και εδώ επιστρέφουν και τα σενάρια για τους αγωγούς του νότου.. Αλλά καταγράφεται και μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα ανατολικά μας.. Η Ρωσία είναι ο χώρος τον οποίον όλοι επισκέπτονται τελευταία [από τους Σαουδάραβες μέχρι τον Ερντογάν τώρα] ..Πάλι καλά που σε αυτόν τον τομέα ο Αναστασιάδης κινήθηκε σχετικά γρήγορα [αποβάλλοντας τα ιδεολογήματα της απλοϊκότητας] για να συνεχίσει τις σχέσεις που επέκτεινε και οικοδόμησε η κυβέρνηση Χριστόφια.. Και έτσι, διατηρήσαμε τις ανατολικές μας ισορροπίες… Δεν θα επαναλάβουμε, από οικτό, τί έλεγαν οι ανόητοι και τα εμβατήρια που απάγγελαν, για αυτές τις σχέσεις, μόλις πριν 5 χρόνια… τέτοια περίοδο …J
  •  
  • Η απόπειρα πραξικοπήματος ενάντια στον Κόρμπυν… και ο ελιτισμός μερικών που αρνούνται να δουν τον κόσμο και από την πλευρά των Άλλων – όταν οι Άλλοι διαφωνούν μαζί τους, αντί να είναι απλώς παθητικοί «υπό πατερναλιστική προστασία».. Να δούμε και τα του brexit.. Αυτή την εβδομάδα είχαμε καταγγελίες για ρατσιστικά επεισόδια, αλλά και στοιχεία που δείχνουν ότι ψηφίσαν και μετανάστες υπέρ του brexit[υπέρ της παραμονής ψηφίσαν  τα 2/3 των ασιατών μεταναστών και το 73% των αφρικανών] ..Είχαμε επίσης, όμως και ένα κλίμα αντιδημοκρατικής υστερίας από οπαδούς της παραμονής.. Η επίθεση ενάντια στον Κόρμπυν, ως δικαιολογία να ξεφορτωθούν μια διαφορετική φωνή, δείχνει και τον ρατσισμό μερικων από όσους θέλουν να μείνουν ..ο ρατσισμός εδώ δεν κατευθύνεται στους ξένους, αλλά είναι ταξικός.. ενάντια στους διαφορετικούς Άλλους της ίδιας κοινωνίας, τους φτωχούς, τους εργάτες, κλπ που ψηφίσαν αποχώρηση.. Όταν δεν κατανοούν ότι η συγκρατημένη και έντιμη στάση του Κόρμπυν ήταν ακριβώς η έντιμη στάση που μπορεί να δημιουργήσει πλαίσιο διάλογου [ότι δηλαδή η ΕΕ προκαλεί και πρόβλημα/δικαιολογημένη αντιπάθεια, αλλά έχει και πλεονεκτήματα] τότε, μερικοί προφανώς θέλουν τους βρετανούς πολίτες έρμαια σε οικονομικές πολιτικές [είτε εξωτερικές είτε εσωτερικές – άρα θέλουν να ξεφορτωθούν τον Κόρμπυν για να πουλούν την αντιπολίτευση σαν απλή ευρωλαγνεία;] που θα αποφασίζονται ερήμην τους στο όνομα του «δεν υπάρχουν επιλογές».. Απέναντι σε αυτό, το να «ξαναπάρουμε έλεγχο», έχει νόημα και για τους εργαζόμενους και για τους πολίτες σαν διαστάσεις της εμπειρίας στο σημερινό κόσμο.
  •  
  • Και καθώς κοιτάζουμε από τη μια δυτικά [στο τί παίζεται στη Βρετανία] και ανατολικά [τί παίζεται στην ανατολική Μεσόγειο] μη ξεχνάτε την Γερμανία… Μοιάζει χαμένη για την ώρα – λέει κάτι και προβάλλει από την μια η Πολωνία να διαφωνήσει, ενώ από την άλλη οι βρετανοί άνοιξαν άλλες πιθανότητες..Και ο νότος ..που καιρός του καλού γερμανού.. Μέχρι και στην Ιταλία κερδίζουν οι ευρωσκεπτικιστές ..αλλά μπορεί και να εκπλήξει θετικά.. Άλλωστε, ενώ ο Σόιμπλε έφτιαχνε την κακή εικόνα, ο Χάμπερμας κρατούσε τον καθρέφτη και προειδοποιούσε: «Επέστρεψε η εικόνα του κακού/ άσχημου γερμανού..» ..Όπως και τον καιρό των ναζί, υπήρχε και ο Μπρεχτ , έτσι και τώρα, μπορεί να βγει και έκπληξη κεντροευρωπαϊκά …J..Ίδωμεν…
  •  
  • Η Πολωνική δεξιά καιόσα θέλουν να ξεχνάνε όσοι φαντάζονταν ένα μεταλλαγμένο καθολικισμό, στην Πολωνία, την δεκαετία του 1980 ..Αυτοί είναι οι "δημοκράτες"που νοσταλγούν τον αυταρχισμό του Μεσοπόλεμου… Και φυσικά, έχουν πρόβλημα με το ρατσισμό στην Βρετανία αλλά.. οι ίδιοι δεν θέλουν μετανάστες…JΚαι καθώς αναμένουμε να δούμε τί γραμμή θα τραβήξει η γερμανική κοινωνία, που παρά τα όσα έγιναν και όσα τους φόρτωσε, σαν μορφή αντιπάθειας από τους άλλους, ο Σόιμπλε σαν οργή των υπόλοιπων εναντίον τους, έχει σαφώς να προσφέρει, ας δούμε και ελαφρώς ανατολικά.. Η δεξιά κυβέρνηση της Πολωνίας είναι ίσως αυτό που αντιστοιχεί σήμερα στο «όλα εδώ πληρώνονται».. Αυτοί είναι οι απόγονοι της πλειοψηφίας της "αλληλεγγύης" [του συνδικάτου εκείνου του φαιδρού κυρίου, του Βαλέσα] του 1980, που τόσοι και τόσοι υμνούσαν τότε σαν μια σχεδόν ελευθεριακή μετάλλαξη του.. καθολικισμού… Πατάτες ριγέ, μάγκες.. Αυτοί οι τύποι [όπως και τα πιο πρόσφατα ουκρανικά νούμερα] είναι νοσταλγοί του αυταρχισμού του μεσοπόλεμου. Και φαίνεται τώρα που έχουν την πλειοψηφία χωρίς φιλελέ μαϊντανούς και αριστερούς που αναζητούσαν, ο ανύπαρκτος θεός ξέρει τί, σε αυτό το συνοθύλευμα, βγάζουν περίπατο τον αυταρχισμό τους.. Θέλουν να ελέγχουν τα ΜΜΕ το Ανώτατο.. θα απαγορεύσουν τη διακοπή της κύησης κοκ… Και φυσικά, οι απόγονοι του ρατσισμού του μεσοπόλεμου δεν θέλουν μετανάστες… μουσουλμάνους..αυτά [την αποδοχή των ξένων και την βοήθεια στους φτωχούς] τα έκαναν οι κακοί κομμουνιστές, αλλά ευτυχώς η κοσμοπολίτικη Ευρώπη βοήθησε, ιστορικά, στην αναρρίχηση αυτών των τύπων του μεσοπολέμου στην εξουσία.. και τώρα δεν θέλουν ούτε τους κοινούς κανόνες της ΕΕ να εφαρμόζουν.. Το αγαπημένο μου είναι το εξής: ναι μεν οι «δημοκράτες» σύμφωνα με τα αντικομουνιστικά παραμύθια της Δύσης του 1980, δεν θέλουν μετανάστες, αλλά φωνάζουν για ρατσισμό ενάντια στους πολωνούς στην.. Βρετανία… Και το ακόμα πιο ωραίο; Φωνάζουν από την άλλη γιατί να θέλει ομοσπονδιακή Ευρώπη η Γερμανία και η Γαλλια.. η Πολωνία των καθολικών φανταμενταλιστών της δεξιάς, θέλει προστασία των πολωνών μεν, αλλά δεν θέλει οι ίδιοι κανόνες να εφαρμόζονται στο εσωτερικό της για ξένους… Τί να πεις… η κατανόηση των ίσων δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων από τον συντηρητικό καθολικισμό της Πολωνίας, θέλει χρόνια, δεκαετίες και βάλε… περαστικά για όσους πίστεψαν σε εκείνο το συνονθύλευμα που λεγόταν Αλληλεγγύη και το ευλογούσε ένας από τους πιο ακροδεξιούς Πάπες στο Βατικανό.. ..
  •  
  • Και εκείνος ο κωμικός κ. Τουσκ [κεντρώος πολωνός] με την βαρέλα για το τέλος του δυτικού πολιτικού πολιτισμού, αν ψηφιστεί το brexitδεν έχει βγάλει ακόμα κανένα νέο απόφθεγμα; …Ψάξε το σπίτι σου λεβέντη μου αν θέλεις να μιλάς για πολιτικό πολιτισμό…
  •  
  • Ξύπνησαν και οι ανατολικοευρωπαίοι και θα αφήνουν τους δυτικούς να μιλάνε μόνοι τους; Οι Σλοβάκοι [αντίθετα με το μεγάλο ταξίδι των πολωνών στο παρελθόν] οι οποίοι αναλαμβάνουν την προεδρία της ΕΕ, ήταν πιο σαφείς.. Δήλωσαν ότι το μέλλον της ΕΕ που απέμεινε δεν μπορούν να το καθορίζουν μόνες τους οι δυτικές χώρες της ΕΕ.. Όπα ξύπνησαν και οι φαντασιακές αποικίες του Βερολίνου; ..Αν η μόνη λύση μπροστά είναι η ομοσπονδία, αλλά δεν θέλουν οι ανατολικοί και οι βόρειοι είναι σκεπτικοί, μπορεί να φύγει μόνη της, προς την ομοσπονδοποίηση, η κεντρική Ευρώπη; Ή μήπως θα θυμηθεί τώρα να φτιάξει συμμαχία με τον νότο; Η Γαλλία και η Ισπανία πάντως συντονίστηκαν στο να αποκλείσουν την αυτόνομη παραμονή της Σκωτίας…
  •  
  • Οι περικοπές του Χάρη….. Vasos Vasileiou Πρώην διευθυντής του Τμήματος Δασών δήλωσε στον Φιλελεύθερο ότι είχε προειδοποιήσει γραπτώς ότι θα καεί όχι μόνο το δάσος που κάηκε προχθές αλλά ότι κινδυνεύει και η ωραιότερη κοιλάδα στην Κύπρο, η κοιλάδα "Πλατύ¨στην οποία βρίσκεται και το "γιοφύριν του Τζιελεφού". Κι αυτό επειδή δεν υπάρχουν αντιπυρικές λωρίδες. Κόπηκαν και αυτές λόγω περικοπών.
  •  
·         Ώστε οι δικηγόροι δεν πάνε στη Βουλή για να μιλήσουν για τα Panamapapers.. Καλά, οι δικηγόροι στη Βουλή, το Προεδρικό και το Υπουργικό, έχουν ή δεν έχουν άποψη; Εύστοχο σχόλιο της κ. Ταραμουντά για τα Panamapapersκαι τα δικηγορικά γραφεία.. όταν η αρχισυνταξία του Φιλελευθέρου αρχίζει να ρωτά για τα δικηγορικά γραφεία, είτε κάτι χοντρό θέλει να συγκαλύψει με μια μετατόπιση [ας πούμε τις ευθύνες της κυβέρνησης για του νεκρούς και την καταστροφή στην Σολιά] σε άλλο σκάνδαλο, ή κάτι χοντρό υπάρχει που δεν μπορεί να συγκαλυφθεί πια:.… «Εύλογο το ερώτημα που τέθηκε από τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής Θεσμών  Ζαχαρία Ζαχαρίου, για την απουσία, τη δεύτερη κατά σειρά, του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου από συνεδρία της επιτροπής που ασχολείται με το περιβόητο ζήτημα των Panama Papers. Το ερώτημα ήταν αρκούντως σαφές: «Ασέβεια προς το Κοινοβούλιο ή κάτι θέλουν να κρύψουν;»
·          
·         Είχε inside information ο Αβέρωφ, όταν αγόραζε ένα χωράφι από μια εκκλησία και το πουλούσε σε ένα χρόνο σε τριπλάσια τιμή; Αναδημοσίευση από τις «24»- της Αλεξίας Καφετζή της οποίας η εργασία εξελίσσεται σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδοχές της κυπριακής διερευνητικής δημοσιογραφίας – ιδιαίτερα για τα λογοκριμένα θέματα της επίσημης δημόσιας σφαίρας… Το θέμα αφορά τις επιχειρήσεις του Αβέρωφ στο τομέα της αγοραπωλησίας ακινήτων… Η δεύτερη περίπτωση που καταγράφεται πιο κάτω, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα – ο Αβέρωφ, ενώ ήταν βουλευτής, ουσιαστικά «ξεγέλασε» εμπορικά [; Πως αλλιώς να το πεις, αφού σε ένα χρόνο αγόρασε ένα χωράφι και το πούλησε  σε σχεδόν τριπλάσια τιμή] μια τοπική εκκλησία και πήρε το χωράφι που τελικά κάποιοι το ήθελαν για τριπλάσιο πόσο… Μήπως ο Αβέρωφ είχε και inside information – και στην εταιρεία που το ήθελε και στους προύχοντες της εκκλησίας και έκανε τη διαμεσολάβηση με το αζημείωτο;.. Και κατά τα άλλα πληρώνεται και σαν βουλευτής για να εξυπηρετεί το δημόσιο;
1.Αρ. Τεμαχίου 55 του Φ/ΣΧ 26/45
Αγοράστηκε το έτος 1986 από τον Αβέρωφ Νεοφύτου για το ποσό των ΛΚ 2,000 και το πούλησε το έτος 2000 στην Εταιρεία Ζ&Χ HOLIDAY VILLAS Ltd για το ποσό των ΛΚ 170,000. Το κτήμα σήμερα είναι οικιστικό και εφάπτεται των οικοπέδων του Ο.Α.Γ.   2.Χωράφι με αριθμό τεμαχίου 223 του Φ/ΣΧ 35/04 του χωριού Στενή ήταν εγγεγραμμένο στην Εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα του χωριού Στενή. Το έτος 2006 αγοράστηκε από την Εταιρεία UZVARA LTD για το ποσό των 119,602 ευρώ και πουλήθηκε στην Εταιρεία LIMNI RESORTS AND GOLF COURSES P.L.C το έτος 2007 για το ποσό των 334, 209 ευρώ. Η συγκεκριμένη «πράξη» απόφερε στον κ. Νεοφύτου 214,607 ευρώ κέρδος σε μόλις ένα χρόνο.
Μέτοχοι της Εταιρείας UZVARA LTD είναι ποδοσφαιρικός παράγοντας (2500 μετοχές) και ο Αβέρωφ Νεοφύτου (2500 μετοχές).
Το κακό παράγινε! Και με τα εγκλήματα διαφθοράς και διαπλοκής αλλά ακόμα περισσότερο με τα ΜΜΕ που αποσιωπούν.
http://www.24h.com.cy/politics/item/130728-ntropi-averof-prokaleis-asystola.html
·         Τα κωθώνια του συναγερμικού γουμά παπαγάλων: Γ. Ιωάννου [νεοφιλελές μαϊντανός του Αβέρωφ]  και Α. Θεμιστοκλέους [ακροδεξιός μαϊντανός γενικής χρήσεως από το κόμμα του.. Κληρίδη] …Όπως σωστά έγραψε ο Α. Σκορδίλης ο υποτυπώδης διάλογος, ο οποίος έγινε για την επιμονή του ΔΗΣΥ να δώσει του όνομα του ηγέτη της παράταξης τους στο αεροδρόμιο Λάρνακας, είναι από τα θέματα που κάποιος έχει δίκαιο και κάποιος έχει άδικο/λάθος.. Και με δεδομένο ότι η κριτική εστίαζε στο ότι ο Κληρίδης εμφανιζόταν πάντα, και έτσι αντιμετωπιζόταν, σαν εκπρόσωπος των μερικών συμφερόντων ενός κόμματος, ενώ το κόμμα του προσπαθεί να τον παρουσιάσει σαν συνολικό ηγέτη, είναι σαφές, με όποιο εκλογικό ή άλλο μέτρο, χρησιμοποιηθεί, ότι έχει δίκαιο η κριτική.. Ο κ. Κληρίιδης έζησε και έφυγε από την ζωή ταυτισμένος με μια κομματική τάση – και το κόμμα του μάλλον τρέχει να κολλά το όνομα του εκεί που δεν πρέπει, για λόγους εσωτερικής συνοχής.. Ακόμα και εδώ λοιπόν καταγράφεται σαν ένας κομματάρχης του οποίου η μνήμη χρησιμοποιείται για μικροπολιτικούς σκοπούς.. Αλλά, βέβαια, ο επίσημος ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση φορούν το προσωπείου του Χάσικου πριν του βάλουν την ηχογράφηση με τις βαρέλες που έριχνε στη Βουλή.. Στη προκείμενη περίπτωση, η ομολογία της κομματικής μικροπρεπείας για την ονομασία ήρθε από δυο απολογητές [παπαγαλάκια τους ονομάζουν μερικοί] του κυβερνώντος κόμματος, από διαφορετικές οπτικές.. Ο Γ. Ιωάννου πουλά τον εαυτό του σαν δήθεν ευαίσθητος για τη λύση, ενάντια στον ρατσισμό κλπ κλπ [αλλά βέβαια στον ρατσισμό ενάντια στους αριστερούς ή στους φτωχούς ή σε οτιδήποτε δεν βολεύει το νεοφιλελεύθερο εμβατήριο που του έμαθαν να λέει, δεν έχει πρόβλημα.. τυπική στάση ασυνέπειας] ..Ο κ. Θεμιστοκλέους αντίθετα πουλά τον εαυτό του σαν εθνικόφρων, απορριπτικό, αντίθετο με τις φιλελε ευαισθησίες [και με κοινή εμμονή όμως στο αντι-αριστερό κόλλημα] …Άσχετο ότι θεωρητικά διαφέρουν, στην πράξη  στο ίδιο μαντρί βόσκουν.. Ψηφίζουν ΔΗΣΥ και φωνάζουν για να στηρίξουν [και οι δυο] την μνήμη του Κληρίδη.. Ιδού τα copypasteσχεδόν αποφθέγματα της αναπαραγωγής τους που συγκλίνει όσο και η επανάληψη φράσεων από παπαγάλους.. Και ανόητα φυσικά.. Διότι η εμμονή ενάντια στην αριστερά και τον Χριστόφια τεκμηριώνει κατ’ αρχήν ότι ο μόνος λόγος που στηρίζουν την απόπειρα μετονομασίας ήταν γιατί ο Κληρίδης ήταν πρόεδρος του ΔΗΣΥ [όπως και ο Χριστόφιας του ΑΚΕΛ].. Η βλακεία που προκύπτει από τον φανατισμό ως γεγονός δεν έχει δυνατότητα κατανόησης των συνεπειών μιας εμμονής..:) ..Αν βέβαια προχωρήσει κανείς ένα βήμα παρακάτω, και κάνει απόπειρα αναλογιών, τότε για τον χαριτωμένο κ. Ιωάννου θα μπορούσε να εισηγηθεί κανείς να ονομαστεί Κληρίδης, έστω από τους ελληνοκύπριους, οποιαδήποτε περιοχή της βόρειας Κύπρου που καταλήφθηκε από τον τούρκικο στρατό, ενώ ο Κληρίδης το έπαιζε δήθεν πρόεδρος τον Αύγουστο του 1974 και άφησε την Αμμόχωστο να πέσει χωρίς καν ένα πυροβολισμό.. Ή θα μπορούσε να ονομαστεί Κληρίδης ένα είδος σακούλας, ακριβώς εκείνο που χρησιμοποιούσε  ο Ντίνος Μιχαηλίδης για να μεταφέρει τις μίζες στον Άκη Τσοχατζόπουλο..Άλλωστε αυτά ήταν η προεδρίες του.. Στην μια περίπτωση παρακολουθούσε την καταστροφή το 1974, ενώ την δεκαετία του 1990 πρόσφερε συγκάλυψη σε ότι σκάνδαλο οι πέριξ του.. Και οι τότε εκλογές που κέρδισε μόνο στο πλαίσιο αυτών των συναλλαγών [της σακούλας] μπορούν να ερμηνευτούν - όπως άλλωστε το καταγράφει με σαφήνεια το "ευχαριστώ για όλα Άκη".. Του ταιριάζουν, λοιπόν, οι σακούλες της μίζας πολύ περισσότερο..:) ..Όσο για τον κ. Θεμιστοκλέους απλώς αναπαράγει, οπότε θα μπορούσαν οι πιο πάνω εισηγήσεις να υιοθετηθούν και από αυτόν.. Ιδού λοιπόν τα ετερόνυμα [για το θεαθήνε] κωθώνια, που εδώ ξαφνικά συμφωνούν με πάθος και επιβεβαιώνουν το κομματικό κίνητρο του όλου θεάματος Glafcoslimited: Ο νεοφιλελε μαϊντανός….Yiannos C. Ioannou
Γιατί θυμώνει το ΑΚΕΛ για αεροδρόμιο;Οταν πάρουν την εξουσία να μετονομάσουν σταθμό στο Μαρί σε Δημήτρη Χριστόφια. Δε θα παραπονεθεί κανείς
Και ο ακροδεξιός συνήγορος του μαιντανού.. Α. Θεμιστοκλεους"Δώστε κι εσείς το όνομα του κ. Χριστόφια σε κανένα μονοπάτι ή αδιέξοδο κι εμείς θα παραστούμε σύσσωμοι!

  • Τούτη η ανάκαμψη τζιαι η ανάπτυξη έρκουνται, έρκουνται, ήρταν, ήρταν, αλλά τα στοιχεία διαψεύδουν την εμφάνισήν τους – «Κατά 1,5 μονάδες επιδεινώθηκε το οικονομικό κλίμα τον Ιούνιο σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, σύμφωνα με το Δείκτη Οικονομικής Συγκυρίας (ΔΟΣ) του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κύπρου.» - http://dialogos.com.cy/blog/epidinosi-ikonomikou-klimatos-ton-iounio/#.V3KLmfkrKUk
  •  
·         OΣιαρκόλας πάλε στο προσκήνιο ... "Η Περιβαλλοντική Αρχή, θεωρεί ότι η εναλλακτική λύση που προτάθηκε από τους μελετητές δεν θα επιφέρει αρνητικές μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στον κύριο στόχο προστασίας της περιοχής, που είναι η προστασία της παραλίας της Λίμνης, ο οποίος είναι χώρος ωοτοκίας της χελώνας Caretta Caretta." [...] Σχολιάζοντας τη μελέτη, οι εμπειρογνώμονες διαπίστωσαν ότι αγνοεί πως η ενόχληση από τον άνθρωπο των χελώνων Καρέττα Καρέττα, στις παραλίες κατά την αναπαραγωγική περίοδο, είναι αρκετή για να μετακινηθούν από μια παραλία σε άλλη ώστε να γεννήσουν τα αβγά τους. Ούτε λαμβάνει υπόψη, προστίθεται, ότι οι κύκλοι ζωής και αναπαραγωγής των χελωνών είναι θέμα δεκαετιών και όχι λίγων χρόνων. Αντίθετα, οι εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι η αδειοδότηση του έργου θα έχει σημαντικές, αρνητικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην ακεραιότητα της περιοχής και στις χελώνες, για την προστασία των οποίων κηρύχθηκε η περιοχή ως Natura 2000 και επομένως δεν μπορεί να προχωρήσει, εκτός εάν το γκολφ 6 παραμείνει ως γήπεδο γκολφ μόνο χωρίς κτισίματα (ξενοδοχείο, επαύλεις, νέους δρόμους κ.λπ.). - http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-topika/43/320479/schediasmoi-gia-xenodocheia-sta-gkolf-tis-limnis?vid=#sthash.zXxSuG1v.dpuf 
·         Τζιαι ο Ριρής διά μας τες απαντήσεις "Εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα ότι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Τι υποκίνησε λοιπόν όλα αυτά τα σύνολα, να ζητήσουν συρρίκνωση του δικτύου Natura; «Τυχαία», ένα μήνα πριν την ομοβροντία επιστολών προς τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν, συγκεκριμένα στις 25 Ιουνίου του 2015, ο Νίκος Σιακόλας απέστειλε επιστολή για το ζήτημα σε όλους τους προαναφερθέντες,ζητώντας την παρέμβασή τους προς το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ για να αποφευχθεί η εφαρμογή ακραίων, υπερβολικών και καταστροφικών απόψεων, προσφέροντας «έτοιμα στο πιάτο», τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν στις επιστολές τους προς τον Φρανς Τίμερμανς." - http://dialogos.com.cy/blog/megali-kapsa-gia-to-diktio-natura/#.V3UYu_krJhE
·         Κ. Νίκο - αθθυμούμαι καλά οξά το περιουσιακόν, το εδαφικον τζιαι οι εγγυήσεις ήταν να συζητηθούν τελευταία στες διαπραγματεύσεις; Επίσης αθθυμούμαι καλά ότι πριν 15 μέρες εσυζητούνταν διακυβέρνηση τζιαι ομοσπονδιακές αρμοδιότητες? Η τελευταία είδηση, λοιπόν, ένει ότι υπάρχουν διαφορές στο ......  περιουσιακό. Άρα τωρά εμπήκαμεν στο ψητό – τζαι ότι φκει, εν να φκει… Διότι ακολουθεί το εδαφικό που έσιει ήδη μιαν βάση στο 2004 τζαι στις συζητήσεις Χριστόφια – Ταλάτ τζαι βασίζεται αποφασιστικά στο Περιουσιακό… Τζαι η Ασφάλεια πάει σε διεθνή διάσκεψη στο τέλος ή στο Συμβούλιο Ασφαλείας για φόρμουλες.. Οπότε.. όλα τα λεφτά εν δαμαί… Να πετακτούμε λλία κεφάλαια παρακάτω για να δουν τί γράφει η τελευταία σελίδα του βιβλίου ή ο κ. Νίκος έππιαν μας στο μαϊττάππιν για να περασει τζαι η εξαμηνία;.. Τωρά είμαστε στην τελική ευθεία..
  • Άτσα επιχειρηματικό δαιμόνιο ο "Άγιος".Αλόπως εν τζιαι τούτον υπόσχεση όπως το πόσον τζιαιρόν εννα κρατήσει το ... θρόνο. "Όπως ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, μιλώντας στο ΡΕΠΟΡΤΕΡ Online, το κράτος ζητά ενοίκιο ύψους 12 εκατομμυρίων το χρόνο για το συγκεκριμένο οικόπεδο, ενώ ο Ούγγρος συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου προσφέρει 2,5 εκατομμύρια. «Τα χρήματα που προσφέρει ο Ούγγρος δεν είναι λίγα, αν σκεφτεί κανείς ότι τώρα τα κέρδη του κράτους από το συγκεκριμένο ακίνητο φτάνουν μόλις τις 100 χιλιάδες το χρόνο», τόνισε ο Μακαριότατος. Επανέλαβε μάλιστα ότι τα οφέλη για το κράτος και την Πάφο θα είναι πολλαπλάσια, καθώς, μεταξύ άλλων,  θα ανοίξουν και 10 χιλιάδες θέσεις εργασίας." - http://www.reporter.com.cy/local-news/article/79715/pazarevoyn-to-enoikio-ga-tin-ependysi-sti-groskipoy
  •  
  • "Υπήρξε μια λαϊκίστικη προσέγγιση απο κάποιους για τις ευθύνες της φωτιάς. "τάδε έφη..... Σωκράτης Χάσικος. Αλόπως εν για το "φταιν οι επιχειρησιακοί"που λαλεί, που "επαραποοιήθηκεν"που το ΚΥΠΕ, αλλά άμαν εβρέθηκεν το βίντεο της δήλωσης έκρυψεν, - http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=243071

·         Η δήλωση του Χάρη που ήταν πολλά σιειρόττερη που το Σωκράτη τζι’ όμως δεν έτυχεν ούτε της ίδιας προβολής, ούτε της ίδιας κατακραυγής - ιδού «Αν δουλέψουν, αν δεχτούν να πάνε, θα πληρωθούν υπερωρίες», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομικών. Και μιλούσε για την υποστελέχωση τζαι την νοοτροπία του κόφκει, χωρίς να ρωτά, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις ανάγκες.. Τώρα με δυο νεκρούς στην πόρτα του; - Seemoreat: http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/320627/ftaiei-o-chatzipetris-gia-tin-pyrkagia-sti-solia#sthash.xQDDS7Ye.dpuf
·         To Πρωτόκολλον τιμής για το εθνικό συμβούλιο να ένει όπως τον Κώδικα Δεοντολογίας που υπογράψαν οι Υπουργοί?Έτσι βαρύτητα να έσιει τζιαι τέθκοιας αντιμετώπισης να τύχει Νίκο?  "ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι περιλαμβάνει «ένα πρωτόκολλο τιμής». Δηλαδή, όπως εξήγησε, κατ’ αναλογία των όσων ισχύουν περί απορρήτων εγγράφων στη Δημόσια Υπηρεσία δεν θα γνωστοποιούνται, ώστε να υπάρχει ελεύθερος διάλογος. " - http://www.reporter.com.cy/politics/article/79791/-protokollo-timis-apo-ton-proedro-ga-anasystasi-toy-ethnikoy-symboylioy
·         Έτσι για να θυμηθούμεν τα του Κώδικα Δεοντολογίας μιας τζιαι εσυναφέραμεν τον - όι πως εν επίκαιροςhttps://www.youtube.com/watch?v=NOH_TPHyvhI τζιαι γραπτώς:

"Η Χάρτα Δεοντολογίας των μελών της Κυβέρνησης

Ο κώδικας δεοντολογίας της Κυβέρνησης, περιλαμβάνει τα εξής:
Η ορθή λειτουργία μιας δημοκρατίας βασίζεται στην ύπαρξη μιας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και της Κυβέρνησης. Η εμπιστοσύνη αυτή δεν πρέπει να συγχέεται με τη νομιμοποίηση που παρέχει η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Οικοδομείται ανάλογα με τις δράσεις της Κυβέρνησης και την υποδειγματική συμπεριφορά των μελών της.

· Τα μέλη της Κυβέρνησης δεσμεύονται να εγκύψουν στα προβλήματα των πολιτών, χωρίς διακρίσεις, στη βάση των αναγκών και των δικαιωμάτων τους. Υποχρέωση της Κυβέρνησης είναι η διαφάνεια, ο απόλυτος σεβασμός στον πολίτη και η αξιοκρατική λειτουργία του κράτους.
· Τα μέλη της Κυβέρνησης υπηρετούν το γενικό συμφέρον. Οφείλουν, όχι μόνο να ενεργούν με απόλυτη αμεροληψία, αλλά και να αποτρέπουν κάθε υποψία προσωπικού συμφέροντος. Γι’ αυτό, κατά την ανάληψη και την ολοκλήρωση των καθηκόντων τους, συμπληρώνουν και υπογράφουν δήλωση συμφερόντων (περιουσιακά στοιχεία κ.ά.), η οποία και δημοσιεύεται.
· Τα μέλη της Κυβέρνησης δεν αποδέχονται τυχόν προσκλήσεις για προσωπική φιλοξενία η οποία προέρχεται από ξένη Κυβέρνηση ή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα των οποίων η δραστηριότητα σχετίζεται με το Υπουργείο τους. Επιστρέφουν στο κράτος, είτε αμέσως είτε με τη λήξη της θητείας τους, δώρα των οποίων η αξία υπερβαίνει τα €150.
· Απέχουν εντελώς από την όποια παρέμβαση που μπορεί να εκληφθεί ως εύνοια ή προνομιακή μεταχείριση προς οποιονδήποτε.
· Τα μέλη της Κυβέρνησης αφιερώνουν όλο τους τον χρόνο στην άσκηση των υπουργικών τους καθηκόντων. Συνεπώς, οφείλουν να παραιτούνται από τις θέσεις που ενδεχομένως να κατέχουν σε οργανισμούς ακόμη και μη κερδοσκοπικούς.
· Τα μέσα που τίθενται στη διάθεση των Υπουργών προορίζονται αποκλειστικά για υποβοήθηση της εκτέλεσης της αποστολής τους.
· Οι Υπουργοί οφείλουν να διατηρούν συνεχή επαφή με το σύνολο των θεσμικών εταίρων του Υπουργείου τους. Να λαμβάνουν υπόψη τις θέσεις τους σε ό,τι αφορά τη λήψη αποφάσεων με βασικό γνώμονα την πλήρη και αυστηρή εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος και των θεσμικών αλλαγών για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, για τα οποία έχουμε δεσμευθεί έναντι του κυπριακού λαού.

Οποιοσδήποτε εκ των αξιωματούχων παραβεί τη Χάρτα Δεοντολογίας οφείλει όπως υποβάλει αμέσως την παραίτησή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. - See more at: http://www.sigmalive.com/archive/simerini/politics/reportaz/555049#.dpuf


Κύπρος ελεύθερη από πλαστικές σακούλες - Cyprus free from plastic carrier bags

$
0
0


Γιατί είναι σημαντικό;

·         100 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού ρυπαίνουν τις θάλασσες και αποτελούν το 90% τηςθαλάσσιας ρύπανσης
·         Ένα εκατομμύριο θαλασσοπούλια πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις πλαστικές σακούλες
·         Απειλούνται 267 είδη θαλάσσιων οργανισμών από την κατάποση πλαστικών σακούλων
Σε πολλές χώρες έχει απαγορευτεί η χρήση της πλαστικής σακούλας και τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. 

Το Κίνημα Οικολόγων έχει προωθήσει επανειλημμένα προτάσεις νόμου στη Βουλή των Αντιπροσώπων, που στόχο είχαν τη μείωση της χρήσης της πλαστικής σακούλας, από το 2003. Δύο φορές οι προτάσεις αυτές καταψηφίστηκαν από την πλειοψηφία, ενώ μια πρόταση των Οικολόγων βρίσκεται από το 2005 ενώπιον της Βουλής. Σήμερα, μετά την πρόσφατη
σχετική οδηγία που θέσπισε η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κυβέρνηση φαίνεται να προσανατολίζεται μέσα στο 2016 να καταθέσει νομοσχέδιο στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Η ομάδα για την «Ώρα της Γης Κύπρου» θέτει ως στόχο για το 2016 την απαγόρευση της πλαστικής σακούλας και καλεί την Κυβέρνηση και τη Βουλή των Αντιπροσώπων να ψηφίσουν νομοσχέδιο για την απαγόρευση της πλαστικής σακούλας.

Υπογράψτε την εκστρατεία και προωθήστε την!


·         100 billion tons of plastic pollute the seas and
make up 90% of marine pollution
·         A million seabirds die each year from plastic carrier
bags
·         267 marine species are under threat as a consequence
of ingesting plastic carrier bags
Many countries have banned the use of plastic carrier bags
and the results were surprising.

Since 2003, the Cyprus Green Party has repeatedly launched bill proposals in the House of Representatives that aimed at reducing the use of plastic carrier bags. These proposals have been rejected by a majority vote, while a further proposal of the Green Party sits before the Parliament since 2005. Today, following a recent relevant directive adopted by the European Union, the Government appears directed to introduce a bill in the House of Representatives in 2016.

The "Earth Hour Cyprus" team sets as its goal for 2016 the banning of plastic carrier bags and invites the Government and the House of Representatives to vote on a bill banning plastic carrier bags.

Please sign and forward the campaign!




ΟΙ "ΑΟΡΑΤΟΙ"

Next: Η απόπειρα πραξικοπήματος ενάντια στον Κόρμπυν: το άγχος των μπλερικών για την απώλεια της εξουσίας και το πόρισμα για το Ιράκ, αλλά και το παρασκήνιο για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τις συνέπειες του [από τις απόπειρες μπλοκαρίσματος και επιβολής των αποφάσεων από μια ελίτ, μέχρι την προσπάθεια αποκλεισμού του αριστερού λόγου – και της ενδεχόμενης πλειοψηφίας/κυβέρνησης- από την εσωτερική διαμόρφωση των βρετανικών θεσμών μετά την ΕΕ]
$
0
0


Τάκη Χατζηδημητρίου

Μου αρεσε η αναφορα του Τουρκοκυπριου συνδικαλιστη Tahir Gokcebel ότι ολοι εμεις που στηριζουμε την πορεια προς τη λύση είμαστε οι "ΑΟΡΑΤΟΙ" . Αυτό το ειπε χθες βραδυ στην εκδηλωση της ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ ΕΚ + ΤΚ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ στο τερμα της οδου Ληδρας "Τις εκδηλώσεις μας είπε, δεν τις καλυπτουν τα ΜΜΜ, κι ετσι ο πολυς κοσμος δεν ξερει ποσο δυνατό έιναι το κινημα της συνενωσης της πατριδας μας".
Δεν ξερει ακομη οτι οι ανθρωποι της λυσης αντιμετωπίζουν με σθενος ανοικειες και υβριστικες επιθεσεις από τους ακροδεξιους σωβινιστες και τις νεοφασιστικες καταστάσεις. O SENER ELCIL μας αναφερε περιστατικά και φρασεις που αναλογες χρησιμοποιουνται και από τπους απ'εδω φασίστες.
Η Εκδηλωση ηταν υπέροχη με ηθος ποιότητα και επιπεδο. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ μας απάγγειλε ένα υπεροχο ποίημα και η Αντρούλα μας τργουδησε.

Βίντεο από την εκδήλωση – Από το φμπ. Του Νεόφυτου Νεοφύτου https://www.facebook.com/nneophytou/videos/1153479671378800/ 





Η απόπειρα πραξικοπήματος ενάντια στον Κόρμπυν: το άγχος των μπλερικών για την απώλεια της εξουσίας και το πόρισμα για το Ιράκ, αλλά και το παρασκήνιο για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τις συνέπειες του [από τις απόπειρες μπλοκαρίσματος και επιβολής των αποφάσεων από μια ελίτ, μέχρι την προσπάθεια αποκλεισμού του αριστερού λόγου – και της ενδεχόμενης πλειοψηφίας/κυβέρνησης- από την εσωτερική διαμόρφωση των βρετανικών θεσμών μετά την ΕΕ]

$
0
0

Στο παρασκήνιο του θεαματικού, για τα ΜΜΕ, δράματος του brexit, κατασκευάστηκε και ένα μίνι δράμα γύρω από ηγεσία του εργατικού κόμματος.. Ξαφνικά, άρχισαν απανωτές παραιτήσεις από την σκιώδη κυβέρνηση. Απανωτές, αλλά προγραμματισμένες από ότι φάνηκε, για να δώσουν το κλίμα μιας κρίσης παράλληλης με την παραίτηση Κάμερον.. Ο Κόρμπυν αρνήθηκε να υποκύψει στις πιέσεις, αν και παρακολουθώντας τα ΜΜΕ εκείνες τις πρώτες ώρες είχε κανείς το αίσθημα ότι η επίθεση ήταν ολοκληρωτική και η "υποχρέωσή"του σε παραίτηση σχεδόν αναπόφευκτη.. Το έχουν αυτό τα θεάματα.. Η επίθεση κορυφώθηκε με ψήφισμα στην κοινοβουλευτική ομάδα ενάντια στον Κόρμπυν. Όμως, ξαφνικά, εμφανίστηκε και το αντίπαλο δέος. Ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα, που είχε εκλεγεί πριν την άνοδο του Κόρμπυν, εξαπέλυε επίθεση εναντίον του, ένα συγκριτικά σημαντικό πλήθος [άνω των 10,000] μαζεύτηκε έξω από το κοινοβούλιο για να τον στηρίξει.. Σε εκείνο το σημείο φάνηκε με σαφήνεια ότι το «πραξικόπημα», όπως ήδη άρχισαν να το αποκαλούν μερικοί στα ΜΜΕ, δεν θα έμενε αναπάντητο από τη βάση του εργατικού κόμματος που ανέδειξε τον Κόρμπυν… Η συγκέντρωση των χιλιάδων υποστηρικτών του Κόρμπυν έξω από το κοινοβούλιο ήταν άλλωστε και η πιο μαζική postbrexitεκδήλωση τις πρωτες μερες [άλλες εκδηλώσεις ενάντια στο brexitσυγκεντρώσαν από 1,500 στο Λονδίνο μέχρι 4,500 στη Σκωτία].. Αλλά και ευρύτερα άρχισε μια μαζική κινητοποίηση στήριξης του Κόρμπυν… Το πρώτο κύμα της επίθεσης του πραξικοπήματος φάνηκε να ανακόπηκε, καθώς οι υποστηρικτές του Κόρμπυν επέμεναν ότι δεν είχε καμία δικαιοδοσία η κοινοβουλευτική ομάδα να καθαιρεί ηγέτες – και ότι το όλο θέμα θα έπρεπε, αν ήθελαν, οι αντίπαλοι του Κόρμπυν, να λυθεί με ψηφοφορία των μελών, όπως άλλωστε προνοεί το καταστατικό του κόμματος.. Ξαφνικά, η εικόνα άρχισε να μοιάζει με το δημοψήφισμα.. Μερικοί ήθελαν να ανατρέψουν τους δημοκρατικούς κανόνες για ένα είδος "καθεστώτος έκτακτης ανάγκης", όπου η μειοψηφία θα επεβαλλόταν - με τα ΜΜΕ και την επιβολή μιας ρητορικής ότι "δεν υπάρχει άλλη λύση"....Για να επιβληθεί η βούληση των ευρύτερων ελίτ..

Οι αντίπαλοι του Κόρμπυν υποχώρησαν αρχικά [είχαν διαρρεύσει ότι είχαν ήδη έτοιμη την ανθυποψηφιότητα] αλλά φυσικά το παιχνίδι είναι ανοικτό… Υπέρ του Κόρμπυν φαίνεται να τάσσεται και η πλειοψηφία των νέων μελών του κόμματος, μετά την έναρξη της επίθεσης, αλλά και τοπικά στελέχη…

Κατασκευάζοντας την επίθεση ενάντια στον Κόρμπυν
Στην επιφάνεια η επίθεση ενάντια στον Τ. Κόρμπυν εντασσόταν στις αντιδράσεις στο δημοψήφισμα – και στο πλαίσιο της παραίτησης Κάμερον. Ή έτσι ήθελαν να φανεί οι   διοργανωτές της εκστρατείας. Όμως, ήταν ήδη γνωστό ότι προετοιμαζόταν κάτι ενάντια στον Κόρμπυν από πριν. Στις τοπικές εκλογές που είχαν προηγηθεί, υπήρχε μια ανάλογη τάση πριν τα αποτελέσματα – ανάμεναν ήττα των εργατικών ..Αλλά τελικά δεν ήρθε η ήττα και με την νίκη ενός απόγονου μεταναστών στις δημοτικές εκλογές στο Λονδίνο, η θέση του Κόρμπυν  φάνηκε σταθερή και ενισχυμένη. Όμως, η πτέρυγα που τον αντιπαθεί [και για μικρό-πολιτικούς λόγους, αλλά και για ιδεολογικούς  - ως αριστερό] φυσικά ανάμεναν την επόμενη στιγμή. Η αναλογία με την παραίτηση Κάμερον δεν είχε επίσης όμως λογική συνέπεια – ο Κάμερον ο ίδιος άνοιξε την πόρτα του δημοψηφίσματος και μετά έχασε και το δημοψήφισμα και την στήριξη του κόμματός του..

Στη ρητορική των μπλερικών το να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι εμφανίζεται μόνο σαν ένα είδος πατερναλισμού και ελεημοσύνης από κάποια ελίτ με προσβάσεις… Είναι και ένα πανικόβλητο επιχείρημα, όπως φαίνεται από την επιχειρηματολογία που απειλεί ότι το εργατικό κόμμα θα χάσει το κοινό του, όπως στην Σκωτία.. Μα στη Σκωτία το έχασε λόγω μπλερισμού.. Τα ταξικά απωθημένα του μπλερισμου είναι σαφή – ήθελε να παραχωρηθεί το εργατικό κόμμα σε εκπρόσωπους της μεσαίας τάξης. Ο Κόρμπυν εκπροσωπεί εκείνη την αριστερά που έχει ιστορική συνεχεια, με σημείο αναφοράς την εργατική τάξη, αλλά και που είναι αυθεντικά μέρος των κοινωνικών κινημάτων που εμφανίστηκαν από την δεκαετία του 1960… Και σε αυτό το επίπεδο είναι originalαπέναντι στο θέαμα που του λάιφστάιλ που προσπαθούσε να πουλήσει ο Μπλερ σαν mediasalesman..

Ο Κόρμπυν, από την άλλη, παρά την ιστορική κριτική του για τις οικονομικές [και άλλες] πολιτικές της ΕΕ, στήριξε την παραμονή, και με δεδομένο ότι υπολογίζεται ότι ένα τρίτο των ψηφοφόρων των εργατικών ψήφισε brexit, είναι σε θέση να απευθυνθεί και στους οπαδούς της αποχώρησης και φυσικά στα δυο τρίτα των ψηφοφόρων που έστω και διστακτικά ψηφίσαν, όπως και αυτός παραμονή… Οπότε η ρητορική της επίθεσης πήρε μια διαφορετική μορφή, καθώς οργανωνόταν ένα θέαμα πραξικοπήματος – μια λέξη που τελικά κόλλησε και δυσκολεύει, πια, τις κινήσεις των αντίπαλων του Κόρμπυν: οι απανωτές [όχι ταυτόχρονες] ανακοινώσεις παραιτήσεων από την σκιώδη κυβέρνηση, και η συνεχής τροφοτηση των ΜΜΕ με κουτσομπολιά και υποσχέσεις και άλλων παραιτήσεων κοκ, σύνθετα το προσκήνιο του θεάματος το οποίο κατασκευάστηκε. Σύμφωνα με πληροφορίες πίσω από την διοργάνωση της εκστρατείας ήταν γραφεία δημόσιων σχέσεων – με συμμετέχοντες σημαντικούς σύμμαχους του Τ. Μπλερ.
             
Οι εφιάλτες και οι Ερινύες του Μπλερισμού: ο φόβος για το πόρισμα της έρευνας για το Ιράκ, αλλά και η αμφισβήτηση της περιόδου της ιστορικής ήττας που έκφρασε ο Μπλερισμός με την ιδεολογία ότι «δεν υπάρχουν επιλογές στην οικονομία» και άρα η αριστερά θα πρέπει να ασχολείται μόνο με λάιφστάιλ θέματα…
Ο ίδιος ο Τ. Μπλερ και οι σύμμαχοί του στα ΜΜΕ είναι ίσως η πιο επείγουσα αιτία των απανωτών επιθέσεων στον Κόρμπυν. Αναμένεται αυτή την περίοδο η δημοσιοποίηση της έρευνας για την εισβολή στο Ιράκ, που φαίνεται να καίει τον Μπλερ. Για τα ψέματα και τις ευρύτερες ευθύνες για ότι συνέβη – και συμβαίνει. Οπότε η απόπειρα τρομοκράτησης όσων, όπως ο Κορμπυν, επιμένουν να συζητηθεί εκείνο το έγκλημα, εξοργίζει τους οπαδούς του Μπλερ. Σε αυτό το επίπεδο είναι κάπως pre-emptivestrike..

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η αντιπαράθεση είναι βαθύτερη και ιδεολογική. Ο Μπλερ υπήρξε το σύμβολο της στροφής της ηγεσίας των εργατικών προς το κέντρο και την δεξιά – η συμβολική ανταλλαγή ήταν να επιτραπεί από τα ΜΜΕ και το κατεστημένο στους εργατικούς να κυβερνούν, αλλά με τον όρο να στραφεί η προσοχή του κόμματος μακριά από την οικονομία, εκτός από μικρολεπτομέρειες. Ο Μπλερ εξέφρασε την εποχή της ήττας της αριστεράς μετά την πτώση των ανατολικοευρωπαϊκών σοσιαλιστικών καθεστώτων. Η αριστερά θα επιτρεπόταν να ασχολείται με θέματα καθημερινότητας και λάιφστάιλ πολιτικής, με έμφαση στην διαφορετικότητα κοκ, αλλά θα έπρεπε να αποδεχόταν ντε φάκτο ότι για την οικονομία δεν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις.. Το εργατικό κόμμα και το εργατικό κίνημα της Βρετανίας αντιστάθηκαν αρχικά στην προσπάθεια επιβολής της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας της δεκαετία του 1980 [και στο επίπεδο των ηγετών αλλά και με απεργίες όπως των ανθρακωρύχων], αλλά τελικά η στροφή έγινε την δεκαετία του 1990… Ο Μπλερ πέτυχε μια συμφωνία στον Ιρλανδικό, αλλά από εκεί και πέρα, ακόμα και στη διεθνή πολιτική κατάντησε ένας απολογητής της νέο-αποικιοκρατίας με παραμύθια «στρατιωτικού ανθρωπισμού» - επεμβάσεις, δηλαδή, όπου βόλευε τη δύση, με ανθρωπιστικά προσχήματα.. Στη Γιουγκοσλαβία, το 1999, η επέμβαση έγινε επί Κλίντον, ενώ στο Ιράκ η επέμβαση έγινε επί Μπους – και ήταν κραυγαλέα τα ψέματα. Και ο Μπλερ τα υπεράσπιζε με ένα πάθος που αποκάλυπτε το είδος του λόγου του..

Ο Κόρμπυν ως η έκφραση του ιστορικού κινήματος που ξεπερνούσε τον Μπλερισμό σαν μεταβατικό σχήμα
Οι μπλερικοί χάνουν έδαφος σταδιακά από τότε που έφυγε από την εξουσία – και είναι και εμφανείς πια και διάφορες έμμονες του, όπως με τα χρήματα. Ο προηγούμενος ηγέτης των εργατικών, ο Ε. Μιλιμπάντ, δεν ήταν μπλερικός μεν – αλλά προσπάθησε να κινηθεί κάπου στον ενδιάμεσο χώρο των μπλερικών και της αριστεράς.. καθως γινόταν σαφής η μαζική απώλεια πρόσβασης των εργατικών σε ιστορικά τους κάστρα, όπως η Σκωτία, η αντίδραση ενάντια στον μπλερισμό διογκώθηκε και μετά τις εκλογές του 2015, ένα εντυπωσιακό κιμά, στο εσωτερικό του κόμματος, έφερε τον Κόρμπυν στην ηγεσία… Με τον Κόρμπυν, η εικόνα ήταν το ακριβώς αντίθετο του Μπλερ – χωρίς προσβάσεις στα ΜΜΕ, με έμφαση στην ειλικρίνεια και επαναφορά του αριστερού λόγου, ο Κόρμπυν έγινε αμέσως στόχος, αλλά και αγαπητός από όσους στέκονταν απέναντι σε αυτό το κύκλωμα επιβολής εξουσίας.. Κατάφερνε, όμως, να συντονίζει το κόμμα και μάλιστα να συγκρατεί τα ποσοστά του ή και να ανακάμπτει το κόμμα, όπως φάνηκε και σε επαναληπτικές εκλογές ή στις τοπικές εκλογές.

Αν  αποστασιοποιηθεί κάποιος από τα άτομα, οι τάσεις στη Βρετανία είναι σαφείς: Το εργατικό κόμμα, ως το ιστορικό κόμμα της αριστεράς, έχει μια σταθερή πια και σαφή διαρροή προς άλλα αριστερότερα σχήματα – έτσι μαζικοποιήθηκε το αποσχιστικό κόμμα στη Σκωτία, ενώ μαζικοποιείτε και το πράσινο κόμμα στη Βρετανία γενικότερα.. Αυτές οι μετατοπίσεις εκφράζουν και τη δυσφορία του ιστορικού χώρου της αριστεράς [που εκφραζόταν ιστορικά από το εργατικό κόμμα] αλλά και από τα κινήματα που αναδύθηκαν από την δεκαετία του 1960.. Ο Μπλερ προσπάθησε να πουλήσει μια γυαλιστερή επιφάνεια ρητορικών που κάλυπταν εν μέρει τα κινήματα για τη διαφορετικότητα και τον ουμανισμό, αλλά, όπως φάνηκε μια με τον νέο-αποικιακό του στρατιωτικό παρεμβατισμό, χρησιμοποιούσε τα συνθήματα για να προωθεί τα συμφέροντα που τα κινήματα αμφισβητούσαν: όταν λ.χ. οικοδομείς γύρω από τα αιτήματα των φεμινιστριών, των κινημάτων αλληλεγγύης για τους φτωχούς του τρίτου κόσμου, ή τα αιτήματα για βοήθεια σε καταπιεσμένους λαούς, εισηγήσεις και εκστρατειες για παρεμβάσεις στο ..Ιράκ ή στην Γιουγκοσλαβία, ουσιαστικά χρησιμοποιείς την επιφάνεια για να χειραγωγήσεις… Και αυτός ο δρόμος είναι πια εμφανής ως προσπάθεια παράκαμψης της ουσίας.. Και για αυτό το πόρισμα για το Ιράκ μπορεί να είναι τόσο οδυνηρό και για τον Μπλερ και τους απολογητές του στα ΜΜΕ…
Ποιός απώτερος στόχος θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί, ώστε ο υπεύθυνος του όλου φιάσκου του δημοψηφίσματος [για τους συντηρητικούς] να επείγεται να.. διώξει τον Κόρμπυν, από το αντίθετο κόμμα;.. Η πιθανή ερμηνεία παραπέμπει σε μια παρασκηνιακή απόπειρα μπλοκαρίσματος του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος… Βέβαια, θα εξευτελίσει την Βρετανία, ..και την ΕΕ.. Και τα αποτελέσματα θα είναι περισσότερη αστάθεια.. Όμως, αυτοί που θέλουν να δοκιμάσουν, θα προσπαθήσουν να ελέγχουν τις ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων.. Και σαφώς, εδώ θέλουν ένα εργατικό κόμμα.. πειθήνιο όργανο μιας ευρωλαγνείας που απλώς θα λέει «ναι» σε ό,τι έρχεται από τις Βρυξέλες [κάτι όπως τον Γ. Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ το 2009 και μετά].. Και πέρα από τις θεαματικές κραυγές για την «καλή Ευρώπη», πίσω από αυτή την εκστρατεία κρύβεται ένας αυταρχισμός των ελίτ.. Και αυτό ξεκινά από την εξωτερική πολιτική και στρογγυλοκάθεται στη θέση του «δεν υπάρχει άλλη επιλογή» για την οικονομία που εξέφραζαν και ο Θατσερισμός και ο Μπλερισμός ως συνέχειά του… Ο Κόρμπυν, σε αυτό το πλαίσιο, είναι στόχος ακριβώς γιατί δεν είναι χειραγωγίσιμος από συμφέροντα των παρασκηνίων.. και είναι ένας βασικός εκφραστής της θέσης ότι η δημοκρατία πρέπει να διευρυνθεί και όχι να συρρικνώνεται..

Η ρητορική του πατερναλισμού της μεσαίας τάξης που θέλει να κυβερνά στο όνομα μιας εργατικής τάξης/κινήματος που απλώς πρέπει να αποδέχεται ότι ψίχουλα της δώσουν.. οι φιλάνθρωποι της ανώτερης τάξης
Η ρητορική της επίθεσης εναντίον του Κόρμπυν εξέφραζε κατ’ αρχήν τον πατερναλισμό των μπλερικών και άλλων wannabeπρουχόντων των εργατικών: θέλουμε άλλο ηγέτη για να προστατευσουμε τους εργαζόμενους. Η ρητορική ξεκινούσε από ένα κατασκεύασμα των ίδιων [ότι δηλαδή ο Κόρμπυν δεν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές], και μετά πρόβαλε αυτούς οι οποίοι κατά την διάρκεια του μπλερισμου εστίαζαν στην μεσαία, αντί στην εργατική τάξη, ότι τώρα ήθελαν να προστατεύσουν τους δεύτερους. Αλλά με αντίτιμο να φύγει ο κακός αριστερός, που έθεσε και θέτει το θέμα της εργατικής τάξης. Στη ρητορική των μπλερικων το να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι εμφανίζεται μόνο σαν ένα είδος πατερναλισμού και ελεημοσύνης από κάποια ελίτ με προσβάσεις… Είναι και ένα πανικόβλητο επιχείρημα, όπως φαίνεται από την επιχειρηματολογία που απειλεί ότι το εργατικό κόμμα θα χάσει το κοινό του, όπως στη Σκωτία.. Μα στη Σκωτία το έχασε λόγω μπλερισμού.. Τα ταξικά απωθημένα του μπλερισμου είναι σαφή – ήθελε να παραχωρηθεί το εργατικό κόμμα σε εκπρόσωπους της μεσαίας τάξης. Ο Κόρμπυν εκπροσωπεί εκείνη την αριστερά που έχει ιστορική συνεχεία, με σημείο αναφοράς την εργατική τάξη, αλλά και που είναι αυθεντικά μέρος των κοινωνικών κινημάτων που εμφανίστηκαν από την δεκαετία του 1960… Και σε αυτό το επίπεδο είναι originalαπέναντι στο θέαμα που του λάιφστάιλ που προσπαθούσε να πουλήσει ο Μπλερ σαν mediasalesman..

Αν ο Κόρμπυν είναι σχεδόν ο μόνος πολιτικός ηγέτης, σήμερα, που μπορεί να μιλήσει και σε όσους ψηφίσαν για παραμονή και σε όσους ψήφισαν για αποχώρηση, τότε.. είναι επικίνδυνος για όσους θέλουν είτε αντιδημοκρατικό μπλοκάρισμα του αποτελέσματος, είτε επιβολή ενός καθεστώτος νεοφιλελεύθερου αυταρχισμού στην  postbrexitΒρετανία
Πέρα όμως από τους μπλερικούς και τα απωθημένα τους, αξίζει να δει κάποιος και τι λέει η υστερική προσπάθεια εναντίον του Κόρμπυν για την μετά το δημοψήφισμα εποχή… Είναι σαφές ότι μερικοί προσπαθούν να βρουν τρόπους να ανατρέψουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος -  ή να φροντίσουν, αν δεν τα καταφέρουν να επιβάλουν τα συμφέροντα τους στην μετά την αποχώρηση Βρετανία…

Το σενάριο μπλοκαρίσματος, περιθωριοποίησης του αποτελέσματος είναι κάτι που πλανιέται στην ατμόσφαιρα.. Η ξαφνική λ.χ. έκκληση του Καμερούν προς τον Κόρμπυν «Για το όνομα του θεού, φύγε» έμοιαζε παράδοξα ξεκάρφωτη. Ο πολιτικός, ο οποίος κατά την διάρκεια της θητείας του δεν φαινόταν να έχει έστω και μια θετική λέξη να πει για τον Κόρμπυν, ξαφνικά φαινόταν να κάνει έκκληση σε αυτόν; Γιατί; Ποιός απώτερος στόχος θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί, ώστε ο υπεύθυνος του όλου φιάσκου του δημοψηφίσματος [για τους συντηρητικούς] να επείγεται να.. διώξει τον Κόρμπυν, από το αντίθετο κόμμα;.. Έστω οι φήμες λένε ότι ο Κάμερον αναλώνεται τώρα να προσπαθεί να εμποδίσει την υποψηφιότητα Τζόνσον [που τελικά δεν υπέβαλε υποψηφιότητα], αλλά γιατί να τον νοιάζει το …εργατικό κόμμα;..

Αν η επιλογή των εκβιασμών και των αντιδημοκρατικών πρακτικών για μπλοκάρισμα  του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος εκφράζουν το κεφάλαιο που προσωποποιεί ο Σορός, την νεοφιλελεύθερη εκδοχή του brexitτην εκφράζει Μέρντοκ.. Ο Κόρμπυν, ως η έκφραση της ιστορικής και κινηματικής βρετανικής αριστεράς, είναι η εναλλακτική οπτική στο υπαρχον πλαισιο.. και για αυτό είναι στόχος..

Η πιθανή ερμηνεία και πάλι θα είναι μια παρασκηνιακή απόπειρα μπλοκαρίσματος του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος… Βέβαια, θα εξευτελίσει την Βρετανία, αλλά και την ΕΕ.. Και τα αποτελέσματα θα είναι περισσότερη αστάθεια, καθώς θα ξεκινήσουν νέες διαδικασίες για αποχώρηση, νέα δημοψηφίσματα κλπ.. Όμως, αυτοί που θέλουν να δοκιμάσουν, θα προσπαθήσουν να ελέγχουν τις ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων.. Και σαφώς, εδώ θέλουν ένα εργατικό κόμμα όργανο των συμφερόντων που θέλουν να ανατρέψουν το δημοψήφισμα – αλλά και πειθήνιο όργανο μιας ευρωλαγνείας που απλώς θα λεει «‘ναι» σε ότι ερχεται από τις Βρυξελες [κατι όπως τον Γ. Παπανδρεου με το Πασοκ το 2009 και μετα]..Και πέρα από τις θεαματικές κραυγές για την «καλή Ευρώπη», πίσω από αυτήν την εκστρατεία κρύβεται ένας αυταρχισμός των ελίτ, που θεωρεί ότι οι μάζες είναι ηλίθιες και πρέπει να αγνοουνται..Και αυτό ξεκινά από την εξωτερική πολιτική και στρογγυλοκάθεται στη θέση του «δεν υπάρχει άλλη επιλογή» για την οικονομία που εξέφραζαν και ο Θατσερισμός και ο Μπλερισμός ως συνέχεια του… Ο Κόρμπυν, σε αυτό το πλαίσιο, είναι στόχος ακριβώς γιατί δεν είναι χειραγωγίσιμος από συμφέροντα των παρασκηνίων, δεν μπορεί να εξαγοραστεί, και είναι ένας βασικός εκφραστής της θέση ότι η δημοκρατία πρέπει να διευρυνθεί και όχι να συρρικνώνεται για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ελίτ [με ό,ποιο προσωπείο και αν εμφανίζονται]..

Και αν προχωρήσει το  brexit, θα ήταν χρήσιμος ένας ηγέτης του εργατικού κόμματος που θα εστίαζε στην επιφάνεια των θεμάτων μακριά από την οικονομία.. Στην πιθανότητα να μην μπλοκαριστεί ή ανατραπεί το αποτέλεσμα, η ηγεσία του εργατικού κόμματος θα έχει σημαντικό λόγο για το πώς θα διαμορφωθεί η εσωτερική πολιτική θεσμικά μετά το brexit.. Και εδώ είναι οι οπαδοί του brexitπου ανησυχούν για τον Κόρμπυν – το ποιοί θεσμοί θα διατηρηθούν σε σχέση με την ΕΕ, πως θα τοποθετηθούν οι προτεραιότητες της οικονομίας ταξικά [και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σε θεσμούς που έχουν να κάνουν με το κράτος πρόνοιας] κοκ, είναι θέματα για το οποία ο Κόρμπυν έχει σαφές θέσεις και προτεραιότητες.. Και δεν είναι αυτές που θα ήθελαν μερικοί που ονειρεύονται μια Βρετανία σαν νεοφιλελεύθερο μοντέλο…

Ανάμεσα στο Σόρος και τον Μέρντοκ…
Αν η επιλογή των εκβιασμών και των αντιδημοκρατικών πρακτικών για μπλοκάρισμα  του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος εκφράζουν το κεφάλαιο που προσωποποιεί ο Σορός, την νεοφιλελευθερη εκδοχή του brexitτην εκφράζει Μέρντοκ.. Ο Κόρμπυν, ως η έκφραση της ιστορικής και κινηματικής βρετανικής αριστεράς, είναι η μόνη εναλλακτική οπτική.. και για αυτό είναι στόχος..





Αναταραχή στην Αγγλική Σχολή

Previous: Η απόπειρα πραξικοπήματος ενάντια στον Κόρμπυν: το άγχος των μπλερικών για την απώλεια της εξουσίας και το πόρισμα για το Ιράκ, αλλά και το παρασκήνιο για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τις συνέπειες του [από τις απόπειρες μπλοκαρίσματος και επιβολής των αποφάσεων από μια ελίτ, μέχρι την προσπάθεια αποκλεισμού του αριστερού λόγου – και της ενδεχόμενης πλειοψηφίας/κυβέρνησης- από την εσωτερική διαμόρφωση των βρετανικών θεσμών μετά την ΕΕ]
$
0
0


Έντονη αντιπαράθεση στην Αγγλική Σχολή για την έκταση που έχουν πάρει τα ιδιαιτέρα μαθήματα που κάνουν μαθητές της σχολής.
Κατά την διάρκεια παρουσίασης που έγινε στο σχολείο στις 22 Ιουνίου 2016, με θέμα την έκθεση που ετοίμασε ανεξάρτητος διεθνής οίκος για την ιστορική σχολή, γονείς αντέδρασαν στην εκλαμβανόμενη άρνηση του σχολείου να αναγνωρίσει το πρόβλημα των ιδιαιτέρων, ζητώντας επιτακτικά απαντήσεις στα ερωτήματα τους και καταθέτοντας τες απόψεις και εμπειρίες τους. Το κλίμα εντάθηκε με τον διευθυντή να αποχωρεί εκνευρισμένος από την αίθουσα διακόπτοντας ουσιαστικά την παρουσίαση,  προκαλώντας τη οργή των γονιών.

Σύμφωνα με την έκθεση των επιθεωρητών η οποία είναι διαθέσιμη στο κοινό στην ιστοσελίδα του οίκου
InternationalSchoolsInspetorate*, η Αγγλική Σχολή δεν πληρoί όλα τα κριτήρια για τα βρετανικά σχολεία στο εξωτερικό, κυρίως σε θέματα διαχείρισης. Δεδομένης της αντίδρασης για την χαμηλή αυτή αξιολόγηση, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το Διαχειριστικό Συμβούλιο δεν εκπροσωπήθηκε στην παρουσίαση. Το Δ.Σ. της Αγγλικής Σχολής έχει διοριστεί από την κυβέρνηση Αναστασιάδη πριν από 3 χρόνια και κατά την διάρκεια της θητείας του, έχει επανειλημμένα επικριθεί  για την ποιότητα της διακυβέρνησης, καθώς και για καταγγελλόμενες διακρίσεις κατά τουρκοκυπρίων μαθητών και γονιών. Διασταυρωμένες πληροφορίες της Δέφτερης Ανάγνωσης αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχεις δεσμευτεί από τον Ιούλιο του 2015 στον ηγέτη των τουρκοκυπρίων κ. Ακιντζί, ότι θα προχωρήσει με την ολική αλλαγή του Συμβουλίου. Ακόμα περιμένει ο Μουσταφάς..

Κατά την διάρκεια παρουσίασης που έγινε στο σχολείο στις 22 Ιουνίου 2016, με θέμα την έκθεση που ετοίμασε ανεξάρτητος διεθνής οίκος για την ιστορική σχολή, γονείς αντέδρασαν στην εκλαμβανόμενη άρνηση του σχολείου να αναγνωρίσει το πρόβλημα των ιδιαιτέρων, ζητώντας επιτακτικά απαντήσεις στα ερωτήματα τους και καταθέτοντας τες απόψεις και εμπειρίες τους. Το κλίμα εντάθηκε με τον διευθυντή να αποχωρεί εκνευρισμένος από την αίθουσα διακόπτοντας ουσιαστικά την παρουσίαση,  προκαλώντας τη οργή των γονιών.

Όπως αναφέρει το πιο κάτω απόσπασμα σημερινής ανάρτησης στο facebook, κατά την διάρκεια της παρουσίασης της έκθεσης, γονείς εξέφρασαν μεταξύ άλλων τες ακόλουθες απόψεις /ανησυχίες:

• Η μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών των τελευταίων τάξεων κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, συνήθως με τον ίδιο δάσκαλο, κάτι που μειώνει σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον τους για τα μαθήματα του σχολείου. Αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα των μαθημάτων του σχολείου και είναι επιζήμιο για τους λίγους που δεν λαμβάνουν ιδιαίτερα μαθήματα (είτε επειδή δεν συμφωνούν με αυτή την πρακτική, είτε γιατί δεν μπορούν οικονομικά). Διαπιστώθηκε ότι αυτές οι τάξεις συχνά αποσυντίθεται και ως εκ τούτου οι μαθητές που δεν λαμβάνουν ιδιαίτερα μαθήματα καταλήγουν να παίρνουν χαμηλούς βαθμούς.

•  Τα ιδιαίτερα μαθήματα αφαιρούν πολύτιμο ελεύθερο χρόνο από τους μαθητές, και συχνά επηρεάζουν αρνητικά την συναισθηματική και ψυχολογική τους κατάσταση.

 • Τα άριστα ακαδημαϊκά αποτελέσματα της ES σχετίζονται σε κάποιο βαθμό και με την έκταση που έχουν πάρει τα ιδιαίτερα μαθήματα και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί.






Σχετικόαπόσπασμααπόσημερινήανάρτησηστοface book:

The first question was whether the high academic results were also due to the extremely high level of private tuition received outside the school by the ES students.
The HT answered the question, quoting from a private email sent to him by Mr. Stephen Cole, ISI Reporting Inspector, which the HT had brought with him. In this email Mr. Cole expressed the view that private tuition was a matter of cultural digression. The HT seemed to adopt this view too.
However this was received by several parents in the audience as dismissal of their concerns regarding the private tuition in the ES. Parents kept asking questions, expressing their views and sharing their experiences around private tuition.

Indicatively, some of the various points the parents made:
• The excellent academic results of the ES are related to a certain extent to the large amount of private tuition taking place and this should be acknowledged.
• The large majority of upper years’ students take private lessons, usually with the same teacher, something which greatly diminishes their interest in the school lessons. Subsequently this has a negative impact on the quality of the school lessons and is detrimental for those students who do not take private lessons (either because they do not condone this practice or they cannot afford it). It was noted that such classes often disintegrate and as a result the students who do not take private tuition end up getting low grades.
• Following regular school in the morning and attending private lesions in the afternoon eats in the valuable free time of the students, often affecting negatively the emotional and psychological state of the young people.
• The stark reality makes it necessary for ES students to receive private tuition and there should be no stigma attached to it.
• The school was criticized because the syllabus is not always completed within the academic year, in due time before the exams. Parents mentioned specific lesson as example from this academic year.
• The school was also criticized because the classes in the upper years in effect cease early (after the Easter break, this year) and the students loose valuable lessons time in which they could (and should) have completed the syllabus, made revision and practice with past exam papers. This forces many students to seek extra private tuition during the pre exams period.
• The school needs to acknowledge that there is an issue with private tuition within its community.
• There is a conflict of interest for ES teachers offering out of school private tuition to the ES students without the required approval by the school - as per the school guidelines. Parents mentioned that it is common knowledge that certain ES school teachers offer out of school private tuition, parents know who these teachers are and the HT was asked to inform the parents who were these ES teachers who had obtained the school’s approval to offer private tuition.
• The culture for private tuition is due to the Cypriot parents’ mentality and private lessons are not necessary in order to get good results.
• The Head teacher was asked whether the recently announced A-Level afternoon classes by the English School Institute will be available to ES students. He responded by saying that these lessons are aimed for non ES students and that the morningSchool lessons are sufficient for ES students. When asked whether ES students will be allowed to do these classes the HT said that they can do extra A-Levels at the Institute over and above the subjects they follow at the school. Parents insisted on having the HT position on whether ES students will be precluded from the Institute classes on the subjects they take at the school. In the end the HT conceded that they would not be precluded.

The discussion became very heated with parents trying to get their points across.
It was clear that this was an issue that really concerns the parents. Unfortunately the headmaster’s initial reaction was received as some kind of dismissal of the parents concerns and denial of the importance of the issue of private tuition on the ES. The feeling many parents expressed was that the school was reluctant to deal with the issue.
By that time, the HT conceded that the issue could be looked in at a later time. However people still wanted to have their opinions heard and the session got out of control with people by then not accepting the assurances by the HT and ESPA president Mr. Marios Anastasiou that the issue will be looked in.
At that point the Headmaster said something which was not audible to all the people in the audience and started making his way out of the auditorium, bringing the meeting to an abrupt end. Parents felt offended by the HT walking out on them and openly expressed their anger.
According to the publicly accessible ISI report*, the EnglishSchoolfailed to meet all the requirements of the Standards for British Schools Overseas. To do so, the ES should take action in 9 specific areas listed in the report, with another 4 recommendations for further improvement. Academic achievement was not one of the school's failure areas.
The parents came to the presentation expecting to hear from the ES Management and Governance, exactly what the school proposes to do in order to address its failings. Unfortunately this didn’t happen.

Σύμφωνα με την έκθεση των επιθεωρητών η οποία είναι διαθέσιμη στο κοινό στην ιστοσελίδα του οίκου InternationalSchoolsInspetorate*, η Αγγλική Σχολή δεν πληρεί όλα τα κριτήρια για τα βρετανικά σχολεία στο εξωτερικό κυρίως σε θέματα διαχείρισης. Δεδομένης της αντίδρασης για την χαμηλή αυτή αξιολόγηση, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το Διαχειριστικού Συμβουλίου δεν εκπροσωπήθηκε στην παρουσίαση.




Ποιά σχέση μπορούν να έχουν ρωσικές τράπεζες και ρώσοι ολιγάρχες με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των οικείων ενός προέδρου;

$
0
0
Για τη σχέση του γραφείου Νίκος Χρ. Αναστασιάδης με το ρώσο φυγόδικο ολιγάρχη Λεονίντ Λεμπέντεβ γράψαμε κατ’ επανάληψη[1]. Όπως είχαμε αναφέρει εξελίξεις αναμένονται μετά το καλοκαίρι, αφού θα φανεί κατά πόσο η κλήση του συνέταιρου στο δικηγορικό γραφείο, κου. Θεοφάνη Φιλίππου στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ιρλανδίας και στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης για κατάθεση θα υλοποιηθεί και πώς (αν δηλαδή θα εμπλακεί πιο άμεσα η κυπριακή Νομική Υπηρεσία για να συμβάλει).
Σε αυτό το τεύχος αποκαλύπτουμε νέα στοιχεία που καταδεικνύουν ..... την αδυναμία της οικογένειας του προέδρου - και συγκεκριμένα των θυγατέρων – σε ρωσικές τράπεζες και ρώσους ολιγάρχες, πέραν του Λεονίντ Λεμπέντεβ. Που όμως φαίνεται να επεκτείνονται γενικότερα στον χώρο τους.

Η Promsvyazbank, η οποια φαινεται να είναι χορηγος σε εκδηλωση για τα 40 χρονια του ΔΗΣΥ,[2]είναι ιδιωτική ρωσική τράπεζα που εδρεύει στη Μόσχα. Ιδρύθηκε το Μάιο του 1995 απού τους Ρώσους αδερφούς Dmitry και Aleksey Ananyev, ιδιοκτήτες της εταιρείας τεχνολογίας Teknoserv, του μεγαλύτερου παροχέα συστημάτων στην Κοινοπολιτεία ανεξάρτητων κρατών[3]. Πρώτοι πελάτες υπήρξαν μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Μεταξύ 2006 και 2012, ποσοστό 15,32 ανήκε στην Commerzbank, ενώ το Φεβρουάριο του 2010, ποσοστό 11,75% αποκτήθηκε από την γνωστή EBRD – η γνωστή Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης [4]. Το 2006, οι αδερφοί Ananyev, αγόρασαν πίσω σχεδόν ολόκληρο το μερίδιο που κατείχε η Commerzbank (από το 15,32% αγόρασαν πίσω το 14.4%), πληρώνοντας 150 εκατομμύρια ευρώ, όπως αναφέρει το ειδησιογραφικό Bloomberg[5]


Η Promsvyazbank άρχισε τις επιχειρησιακές υπηρεσίες της στην Κύπρο τον Απρίλιο του 2002 και άνοιξε γραφείο το 2008, με το όνομα PSB Promsvyazbank Cyprus ( PSB Cyprus σε συντομογραφία). Όπως φαίνεται πιο κάτω, η τράπεζα βρίσκεται στη Μέσα Γειτονιά. Τα κτίρια της Promsvyazbank σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από την εταιρεία Imperio. Το όνομα της εταιρείας εύλογα θυμίζει την εταιρεία παροχής υπηρεσιών Imperium. Η εταιρεία Imperio ανήκει στους αδερφούς Γιάννη και Αντώνη Μισιρλή, με το Γιάννη να είναι νυφευμένος με τη θυγατέρα του κου. Νίκου Αναστασιάδη, Ινώ.



Η ανάθεση για σχεδιασμό και κατασκευή του κτιρίου της  Promsvyazbank, έγινε το 2010, ενώ το κτίριο ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε τον Ιούνιο του 2012.




Ο κος Μισιρλής φαίνεται να χρησιμοποιεί για τους επιχειρηματικούς του σκοπούς την .. ιδιότητά του ως προεδρικός γαμπρός. Τον Οκτώβριο του 2014, στους εορτασμούς για τα δέκα χρόνια δραστηριοτήτων της Imperio, παρέστει όπως αναφέρεται ο κος Αναστασιάδης ως πρόεδρος της ΚΔ, υπουργοί και βουλευτές. Όπως ανέφερε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στο γκαλά για τα δεκάχρονα της Imperio, «ενίσχυσε τη σημαντικότητα των κυπριακών επιχειρήσεων στην προσέλκυση ξένων επενδυτών – όπως η μεγαλοντιβέλοπερ, Imperio Properties [..]”[6]
Ήταν την ίδια περίοδο που παρουσιαστήκε έγγραφο σε μεσημβρινή εκπομπή του Μέγκα, σύμφωνα με το οποίο χρησιμοπούσε την προεδρική συγγένεια ως μάρκετινγκ τουλ για υπηρεσίες που προσφέρει η Imperio σε κινέζους επενδυτές. Η αναφορά φυσικά διαψεύστηκε[7], αλλά το δημοσίευμα κυκλοφόρησε



Γενικά, φαίνεται ότι η συγγένεια «παίζει» πολύ και συνδέεται με την Imperio σε διάφορες αναφορές, όπως και η πιο κάτω:



Να θυμίσουμε ότι ο κος Μισιρλής έγινε γνωστό στους ... κοινούς θνητούς, όταν αρχικά στις 28 Μαρτίου 2013 ανάρτησε φωτογραφία της Λαϊκής στο τουΐτερ ειρωνευόμενους τους πολίτες που περίμεναν ουρά για να αποσύρουν μετρητά λόγω του ότι οι τράπεζες ήταν κλειστές[8](ως μια σημαντική επιτυχία του πεθερού του)



Θα μας πείτε εύλογα: «Εκ και....; Πού το μεμπτό;» ή «Τί φταίει ο πρόεδρος Αναστασιάδης για το γαμπρό του;» Πολύ σωστό. Και ισχύει στην περίπτωση που ο πρόεδρος Αναστασιάδης αντιστέκεται στις όποιες πιέσεις των πελατών των επιχειρήσεων των θυγατέρων και γαμπρών. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο;

Στο πρώτο άρθρο στο οποίο δημοσιεύσαμε για τη σχέση του δικηγορικού γραφείου Νίκου Χρ. Αναστασιάδη και του ρώσου ολιγάρχη και φυγόδικου Λεονίντ Λεμπέντεβ, αναφέραμε χαρακτηριστικά:
«Ταυτόχρονα, διαφαίνεται και μια άλλη διάσταση που μπορεί να εξηγήσει προηγούμενες (ενδεχομένως και επόμενες) πολιτικές κινήσεις του προέδρου Αναστασιάδη. Φαίνεται ότι το .... πιστόλι στον κρόταφο, δεν ήταν ούτε ένα, ούτε το κρατούσε ένα άτομο/ μια δομή. Τότε, τον Μάρτη του 2013, την περίοδο του γιούρογκρουπ και της απόφασης του κουρέματος, εκτός από τους ευρωπαίους, συμφέροντα είχαν και ρώσοι ολιγάρχες εκατομμυριούχοι, με πρώτο και καλύτερο τον Leonid Lebedev, με τον οποίο ο πρόεδρος είτε το παραδέχεται, είτε το αρνείται (και δεσμεύεται γι’ αυτή την άρνηση) εμπλέκεται στις υποθέσεις και στα συμφέροντά τους μέσω του δικηγορικού του γραφείου, έστω κι αν πλέον, όπως διαβεβαιώνει, δεν ανήκει στον ίδιο, αλλά στις ... θυγατέρες. Τέτοια συμφέροντα, τουλάχιστον, τον καθιστούν ευάλωτο στη λήψη πολιτικών αποφάσεων που επηρεάζουν τον κυπριακό λαό. Εσείς, αν είχατε να διαλέξετε μεταξύ της «σωτηρίας» (οποιασδήποτε μορφής, πολιτικής, οικονομικής, επαγγελματικής, φυσικής) των παιδιών σας και ενός λαού που ... απλώς σας εξέλεξε, τί θα διαλέγατε; Η απάντηση ίσως να εξηγεί πολλά.»[9]
Προφανώς, ο κος Αναστασιάδης, εκείνη την περίοδο βρέθηκε σε μια κατάσταση μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα - ανάμεσα σε ολιγάρχες που δεν ήξερε/ δεν ήταν βέβαιος πως μπορούσαν να αντιδράσουν. Ο Λεονίντ Λεμπέντεβ μπορεί να είχε ευνοηθεί τότε, με το κούρεμα, όμως οι της Promsvyazbank είχαν αντιδράσει αρνητικά. Όπως δήλωσε ο Artem Konstandian, της Promsvyazbank, στις 19 Μαρτίου 2013 και μεταφέρει το Bloomberg, το κούρεμα ήταν «διακριτικό», αντιπροσώπευε «αποξένωση χρημάτων» και «παραβιάζει τα δικαιώματα των καταθετών»[10]

Πέραν τούτου, η Promsvyazbank είχε σχέσεις με την Commerzbank. Υπενθυμίζεται ότι η Commerzbank έχασε υπόθεση στο επαρχιακό δικαστήριο Λεμεσού έναντι του Λεονίντ Λεμπέντεβ, ο οποίος εκπροσωπείτο νομικά για την υπόθεση από το γραφείο Νίκος Χρ. Αναστασιάδης και συγκεκριμένα, τον διευθύνοντα συνέταιρο, κο. Θεοφάνη Φιλίππου, όπως φαίνεται και στην ένορκη δήλωσή του πιο κάτω.


Με τη συγκεκριμένη υπόθεση ασχολήθηκε και ρωσικό δικαστήριο (Αρ. Υπόθεσης A82-13348/2013) σύμφωνα με την απόφαση του οποίο, το κυπριακό δικαστήριο βρισκόταν σε πλάνη. Το ρωσικό δικαστήριο φαίνεται να βάσισε την απόφασή του στο επιχείρημα που προβλήθηκε και οδήγηση στην επιτυχία της δίκης υπέρ του Λεονίντ Λεμπέντεβ, το 2012. Το επιχείρημα φαίνεται να ήταν ότι ο Λεονίντ Λεμπέντεβ, δεν διατηρεί περιουσιακά στοιχεία στην Κύπρο, στην οποία δεν έχει συμφέρον και με την οποία δεν έχει καμία σχέση και γι΄αυτό δεν μπορούσε να δικαστεί σε κυπριακά δικαστήρια. Παρόλα αυτά τα στοιχεία καταδεικνύουν κάτι διαφορετικό, αφού ο Λεονίντ Λεμπέντεβ είχε εξασφαλίσει κυπριακό διαβατήριο ένα χρόνο πριν[11]



Σε μια άλλη εξέλιξη, καταδεικνύεται ότι οι εταίροι του γραφείου Νίκος Χρ. Αναστασιάδης, και συγκεκριμένα η κα. Έλσα Αναστασιάδη, ο κος Θεφάνης Φιλίππου και ο κος Στρατής Λεμής, φαίνεται να σχετίζονται και με μια άλλη ρωσική τράπεζα: την CBR. Όπως φαίνεται σε έγγραφο το οποίο τιτλοφορείται «Ο κατάλογος των προσώπων υπό τον έλεγχο ή τη σημαντική επίδραση των οποίων βρίσκεται η τράπεζα», κατέχουν σε μετοχές το ποσοστό 29,95% της τράπεζας. Από αυτό, το 60% του μεριδίου ανήκει στην κα Έλσα Αναστασιάδη, το 20% του μεριδίου στον κο. Στρατή Λεμή και το 20% στον κο. Θεοφάνη Φιλίππου[12].



Και οι τρεις κατέχουν το συγκεκριμένο ποσοστό μέσω της εταιρείας LEMPHIL NOMINEES LIMITED, η οποία ιδρύθηκε το 1999 και εντάσσεται προφανώς στις γενικότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες του δικηγορικού γραφείου Νίκος Χρ. Αναστασιάδης και συνεργάτες.




Όλα αυτά εμφανίζονται ταυτόχρονα με την εκδίκαση ενός άλλου μεγαλοδικηγόρου ρώσων ολιγαρχών, ο οποίος είχε καταδικαστεί το 2013 από ρωσικό δικαστήριο για την καταβολή προστίμου[13]για υπόθεση η οποία τον έφερε σε δύσκολη θέση, αφού συνεχίζεται, αλλά και για την οποία βρέθηκε μπλεγμένος και σε δικαστικό αγώνα στην Κύπρο ως συγκατηγορούμενος με τον πρώην Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα. Και αυτό αναφέρεται ώστε να γίνει κατανοητή η έκταση αυτού του φαύλου κύκλου δικηγορικά γραφεία, ανώνυμες εταιρείες, ολιγάρχες, οικονομικές προεκτάσεις και πολιτικές κινήσεις.

Ενδεικτικά για το τί εννοούμε:


Που προκάλεσε αυτό:







Και το σχόλιο στον Φ: «Μια ξένη τράπεζα χορηγεί τις εκδηλώσεις ενός κυπριακού πολιτικού κόμματος. Εμείς δεν έχουμε τίποτε άλλο να προσθέσουμε»… - See more at: http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-paraskinio/40/320958/epimenoun-trapezika#sthash.InA9gdhG.dpuf
[3]Δημιουργήθηκε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και σε αυτήν συμμετέχουν οι πρώην σοβιετικές δημοκρατίες

Η υστερία του Χάρη Γεωργιάδη με τη λιτότητα συγκριτικά- ή γιατί δεν ήταν ούτε καν αναγκαία η ακραία λιτότητα που άφησε τη δασική υπηρεσία, τα νοσοκομεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες χωρίς προσωπικό, εξοπλισμό κοκ, με αποτελέσματα, όπως την καμένη γη και τους νεκρούς της πυρκαγιάς της Σολιάς..

$
0
0


Είναι, πια, τεκμηριωμένο ότι η επιμονή της κυβέρνησης σε ακραίες μορφές λιτότητας, και η άρνησή της να διεκδικήσει έστω και υποτυπωδώς κάποια κατανόηση για στήριξη δημόσιων υπηρεσιών [αντίθετα φαινόταν να προωθεί η ίδια τις περικοπές με στόχο τη μηδενική λιτότητα], οδήγησε στην τραγωδία της Σολιάς. Αν εισακούονταν το Τμήμα Δασών και δεν γίνονταν τόσο ακραίες περικοπές [έστω μετά το 2014], και κατά συνέπεια υπήρχε προσωπικό, αλλά και κονδύλια για να καθαριστούν οι δρόμοι και να δημιουργηθούν ή να ανανεωθούν οι ζώνες προστασίας, τα πράγματα θα ήταν σαφώς διαφορετικά..

Για να κατανοηθεί η υστερική προσπάθεια της κυβέρνησης για λιτότητα, την οποία ο Χ. Γεωργιάδης σε μερικές ειλικρινείς στιγμές του φανατισμού του, την ονόμασε [μαζί με την όλη λογική του μνημονίου] και «μανιφέστο» του κόμματος του [κάτι που φυσικά τώρα το ξέχασε πάλι] γίνεται πιο κάτω μια σύγκριση με 2 άλλες χώρες, οι οποίες πέρασαν από μνημόνιο και βγήκαν, όπως η Κύπρος – την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Επιλέγηκαν για σύγκριση αυτές οι χώρες, οι οποίες ήταν μεν σε μνημόνιο, αλλα με διαφορετική αιτία – η μεν Ιρλανδία λόγω τραπεζιτικής κρίσης [όπως και η Κύπρος και η Ισπανία], ενώ η Πορτογαλία λόγω δημόσιο-οικονομικής [όπως και η Ελλάδα].. Ο πιο κάτω πίνακας παραθέτει τα στοιχεία για κάθε χρόνο του μνημονίου [και οι 3 χώρες ολοκλήρωσαν το μνημόνιο σε 3 χρόνια]. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι άλλες χώρες είχαν έλλειμμα σαφώς μεγαλύτερο από το στόχο του 3% και όμως, ούτε η τρόικα ούτε κανένας άλλος έκανε θέμα. Αντίθετα - βγήκαν από το μνημόνιο χωρίς πρόβλημα κοκ.. Στην Κύπρο, αντίθετα, η κυβέρνηση αναλώθηκε σε ένα ντελίριο ακραίων περικοπών, προσπαθώντας να αποδείξει κάτι σε ένα αδιάφορο, όπως φάνηκε ακροατήριο.. Δεν υπήρξε συγκριτικά καμία θετική διάφορα στην οικονομία σε σχέση με την Ιρλανδία ή την Πορτογαλία.


Για να κατανοηθεί και στατιστικά ότι η ευθύνη για την ακραία λιτότητα  [πέρα και από τις ανάγκες του μνημονίου και της παρουσίας της τρόικα] ανήκει ξεκάθαρα στις επιλογές της κυβέρνησης; γίνεται πιο κάτω μια σύγκριση με 2 άλλες χώρες, οι οποίες πέρασαν από μνημόνιο και βγήκαν, όπως η Κύπρος – την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Επιλέγηκαν για σύγκριση αυτές οι χώρες, οι οποίες ήταν μεν σε μνημόνιο, αλλα με διαφορετική αιτία – η μεν Ιρλανδία λόγω τραπεζιτικής κρίσης [όπως και η Κύπρος και η Ισπανία], ενώ η Πορτογαλία λόγω δημόσιο-οικονομικής [όπως και η Ελλάδα].. Ο πιο κάτω πίνακας παραθέτει τα στοιχεία για κάθε χρόνο του μνημονίου [και οι 3 χώρες ολοκλήρωσαν το μνημόνιο σε 3 χρόνια]. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι άλλες χώρες είχαν έλλειμμα σαφώς μεγαλύτερο από τον στόχο του 3% και όμως, ούτε η τρόικα ούτε κανένας άλλος έκανε θέμα και βγήκαν από το μνημόνιο …Στην Κύπρο, αντίθετα, η κυβέρνηση αναλώθηκε σε ένα ντελίριο ακραίων περικοπών.


               




Έλλειμμα: Πρώτος χρόνος Μνημονίου
Έλλειμμα: Δεύτερος χρόνος Μνημονίου
Έλλειμμα: Τρίτος χρόνος Μνημονίου
Ιρλανδία
Έξοδος από Μνημόνιο Δεκέμβριος 2013
2010
32.8%
[ο αριθμός είναι πλασματικός αφού περιλαμβάνει και την στήριξη στις τράπεζες. Το 2009 ήταν 14.3%]
2011

12.5%

2013

8%
[και συγκριτικά τα επόμενα χρόνια ήταν
5.7% για το 2013
3.8% για το 2014]

Πορτογαλία
Έξοδος από Μνημόνιο Μάιος 2014
2011

7.4%
2012

5.7%
2013

4.8%

[και συγκριτικά τα επόμενα 2 χρόνια ήταν και πάλιν άνω του 3% το έλλειμμα και κανένας δεν ενοχλήθηκε
7.2% για το 2014
4.4.% για το 2015

Κύπρος
Έξοδος από Μνημόνιο Μάρτιος 2016
2013

4.9%
2014

0.3%[1]
Διογκώθηκε, όμως σε 8.9% [όπως και στην Ιρλανδία τον πρώτο χρόνο του μνημονίου]όταν η Εurostatεπέμενε να συμπεριληφθεί και η ενίσχυση στον Συνεργατισμό στο Έλλειμμα
2015

1%


Το Μαρί, η «καμένη γη» της Σολιάς, η ισότητα των νεκρών και.. η ένοχη συνείδηση της δημοσιογραφίας;

Next: Η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να διορίσει ερευνητική [αν και είναι μάλλον στη Βουλή που θα γίνει η πραγματική έρευνα], ο Χάσικος έγινε ρεζίλι με την προσπάθεια του να διαψεύσει τον εαυτό του για αυτά που έλεγε στην Βουλή, ενώ τα έγγραφα της συντεχνίας των εργαζόμενων καταγράφουν την αναπόφευκτη τραγωδία – όταν διευρύνεις τις αρμοδιότητες και συρρικνώνεις τον αριθμό των εργαζόμενων, κατασκευάζεις, έστω και από αγνοια/«αχαπαροσύνη», την τραγωδία
$
0
0
Φωτομοντάζ που συνόδευε το κείμενο κριτικής του κ. Μιχαηλίδη στις 26 Ιουνίου


Και η συγκριτική εικόνα της παραγματικοτητας: οι υπουργοί που ήταν παρόντες στην Βουλή στις 30 Ιουνίου, όταν έγινε η πρώτη συζήτηση για την καταστροφή και τους θανάτους στην Σολιά..
Από το φωτομοντάζ λείπει ο κ. Χάσικος…

Όσο και να προσπαθούν να εξορίσουν τον καθρέφτη, η Σολιά δείχνει Μαρί
Η καταστροφή από την πυρκαγιά στη Σολιά, με τους δυο νεκρούς, ανοίξει σαφώς την πόρτα των συγκρίσεων με το Μαρί, αλλά και την πόρτα για να κατανοηθούν οι συνέπειες από την τότε υστερία. Διότι το ότι ήταν υστερία είναι σαφές με μια απλή σύγκριση: όταν ο κ. Χάσικος πήγε στη Βουλή στις 30 Ιουνίου και είπε, τουλάχιστον 2 φορές, ότι οι ευθύνες αφορούσαν τους «επιχειρησιακούς», και μετά το βράδυ, σχεδόν πανικόβλητος από τις συνέπειες του τί είπε, το.. διέψευσε, οι εφημερίδες την επομένη δεν είχαν τίτλους που να κραυγάζουν για ευθύνες… για εγκληματίες.. Και όμως, οι δυο νεκροί υπήρξαν, όπως και η οικολογική και η οικονομική ζημιά… Η διάφορα, φυσικά, έγκειται στον τρόπο κωδικοποίησης – και τα ανάλογα συμφέροντα.. Ο Πολίτης που φώναζε με τόσο πάθος για εγκληματίες το 2011, ξαφνικά έστειλε τα θέμα, και τα ψέματα του Χάσικου, στο εσωτερικό.. Οι νεκροί πυροσβέστες εδώ, δεν ήταν λόγος για σχετικό πρωτοσέλιδο.. Ούτε και τα ψέματα του Χάσικου.. Ο Φιλελεύθερος ήταν πιο σαρκαστικός «Φταίει ο Χατζηπετρης» - αλλά και πάλι με σαφή προσπάθεια αποφυγής ευθυνών – ενώ είχε μπροστά του ένα ψέμα, όπως εκείνο του Χάσικου.. Το 2011 δεν υπήρξε ανάλογο ψέμα, και όμως η τότε κυβέρνηση δέχθηκε επίθεση πριν καν συζητηθούν στοιχεία [τα οποία έδειχναν, για όσους ασχολήθηκαν από τότε να δουν, ότι η ευθύνη για τους θανάτους αφορούσε την μη διαταγή εκκένωσης – μια διαταγή που ο Φιλελεύθερος αποφάσισε να κατασκευάσει μόνος του, αφού δεν υπήρχε στην πραγματικότητα τότε] …Η Χαραυγή, επίσης, σαν η εφημερίδα του κόμματος που δέχτηκε την επίθεση τότε, ήταν σαφώς πιο ήπια – ίσως εκφράζοντας και την ιστορική θέση για νηφάλια συζήτηση… Εστίασε στην αποφυγή ευθυνών, παρά στο έγκλημα με τους δυο νεκρούς.. Αυτό είναι και προς τιμήν της εφημερίδας – δεν πούλησε νεκρούς, όπως έκαναν οι υπόλοιποι το 2011..
                                 
Όταν ο κ. Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου ανακαλύπτει τρομοκρατημένος την προέκταση των λέξεων του
Όμως, το πώς η δημοσιογραφία αλλά και όσοι φώναζαν τότε είναι πλέον πιασμένοι σε ένα Δίκτυ που τους προβάλει άμεσα στο καθρέφτη του τί έλεγαν το 2011, φαίνεται και από τις θλιβερές [αν δεν ήταν τραγικά τα γεγονότα των θανάτων, θα έλεγε κανείς κωμικές] προσπάθειες μερικών δημοσιογράφων να αποφύγουν το θέμα και την αντιστοιχία.. Ο Α. Μιχαηλίδης, διευθυντής σύνταξης στο Φιλελεύθερο ήταν εκφραστικός την εβδομάδα που πέρασε.. Ξεκίνησε, αρχικά, αμέσως μετά την πυρκαγιά να υποδεικνευει ευγενικά [ούτε λέξη για παραιτήσεις και απόδοση ευθυνών, όπως το 2011] τις ελλείψεις που υπήρχαν. Σε αντίθεση, λοιπόν, με το 2011, ήταν νηφάλιος και παρά τους νεκρούς, προσπαθούσε να δει τα τεκμήρια.. Την Κυριακή, 26/6, όμως είχε ένα μάλλον έντονο κείμενο, σαν απάντηση στον Χ. Γεωργιάδη [ή θα μπορούσε να πει κανείς και στην κυβέρνηση γενικότερα] για τις προσπάθειες τους, να συγκαλύψουν τις περικοπές που έκαναν και οδήγησαν στην υποστελέχωση και στην κακή προεργασία για αποφυγή πυρκαγιών… Άγγιζε, δηλαδή, στην αιτία της τραγωδίας… και μάλιστα θιγμένος από τα όσα ανέφερε ο Χ. Γεωργιάδης, αποκαλούσε τους ισχυρισμούς του υπουργού, ψέματα..

Την Τρίτη, ο κ. Μιχαηλίδης βγήκε λάβρος να κατακεραυνώσει [και να προσπαθήσει να λογοκρίνει] την αναπόφευκτη σύγκριση με το Μαρί.. Και την επομένη σχεδόν πειθήνια έθαψε το θέμα, αφού μιλώντας για το κυπριακό κλπ, απέδωσε σε μια στροφή του λόγου την «καμένη γη» της Σολιάς, στον «δωδεκάχρονο».. Έτσι, πειθαρχούν οι δημοσιογράφοι φαίνεται. Με φόβο μπροστά στις προεκτάσεις των λέξεων των δικών τους.. Ο κ. Μιχαηλίδης ως διευθυντής σύνταξης έχει βεβαίως περισσότερο σχοινί από άλλους.. και δεν υπόκειται, εργασικα, στον κ. Χάσικο.. Αλλά, όπως φάνηκε και με τους νεκρούς της Σολιάς, μάλλον έχει και όρια..Σχεσεων η ιδεολογικών προκαταλήψεων… Και τότε αρχίζει η αμηχανία..

Και ακολούθως, όταν διέρρευσε και η πρώτη αναφορά από τις σχετικές υπηρεσίες για την τραγωδία, υπήρχαν και σαφείς αναφορές για την καθυστέρηση και την υποστελέχωση… Αυτά διέρρευσαν από το συγκρότημα ΔΙΑΣ[1].. Όμως, ξαφνικά, η ευαισθησία του κ. Μιχαηλίδη, εξαντλήθηκε.. παραδόξως.. Άλλωστε και την Κυριακή στο φωτομοντάζ της εικόνας έλειπε παραδόξως.. ένας υπουργός που το έπαιζε κεντρικός παράγοντας στο συντονισμό, μέχρι που ακούστηκε ότι υπήρχαν νεκροί.. και τότε, έτρεξε να βγάλει την ουρά του έξω.. Ο κ. Χάσικος.. Όμως, η αποφυγή ευθύνης του Χάσικου ήταν το λιγότερο.. Την Τρίτη, ο κ. Μιχαηλίδης βγήκε λάβρος να κατακεραυνώσει [και να προσπαθήσει να λογοκρίνει] την αναπόφευκτη σύγκριση με το Μαρί.. Και την επομένη, σχεδόν πειθήνια έθαψε το θέμα, αφού μιλώντας για το κυπριακό κλπ, απέδωσε σε μια στροφή του λόγου την «καμένη γη» της Σολιάς, στον «δωδεκάχρονο».. Έτσι, πειθαρχούν οι δημοσιογράφοι φαίνεται.. Με φόβο μπροστά στις προεκτάσεις των λέξεων των δικών τους.. Άλλωστε από το 2015, είχε προσδιορίσει και ο κ. Χάσικος πως βλέπει τους δημοσιογράφους.. «στρατιωτάκια» είχε πει.. Ο κ. Μιχαηλίδης ως διευθυντής σύνταξης έχει, βεβαίως, περισσότερο σχοινί από άλλους και δεν υπόκειται, εργασιακά, στον κ. Χάσικο.. Αλλά, όπως φάνηκε και με τους νεκρούς της Σολιάς, μάλλον έχει και όρια.. Σχέσεων ή ιδεολογικών προκαταλήψεων.. Και εκεί αρχίζει η αμηχανία..

Αξίζει να δούμε, λοιπόν, την στρατηγική μιας αμηχανίας ως απόπειρα υπεκφυγής από το αναπόφευκτο του λόγου που αρθρώνει κάποιος..

..Ξαφνικά, ο δημοσιογράφος βλέπει τον καθρέφτη να δείχνει Μαρί σαν αντικατοπτρισμό των λέξεών του, και παθαίνει σοκ.. Μπορεί να ταιριάζουν οι λέξεις, αλλά.. ohshit.. «η διαπίστωση, με τις ίδιες φράσεις, μπορεί κάλλιστα να επαναληφθεί και για την τραγωδία των πυρκαγιών»…
Αφού ξεκινά το κείμενο με αναφορά στα προηγούμενα κείμενα του συγγραφέα, και ευγενικότατα υποδεικνύει στον Αναστασιάδη να μην πει μετά ότι δεν ήξερε [είναι άξιον απορίας γιατί να μην πει τα ίδια, βέβαια, αφού για 3 χρόνια αυτό κάνει, και ο κάθε κύριος Μιχαηλιδης του λέει, την επόμενη μην το ξαναπείς.. τέτοια σοβαρότητα γενικώς] ξαφνικά, άρχισε επίθεση σε «διάφορους» για την ταύτιση της Σολιάς με το Μαρί.. Όπως γράφτηκε και την περασμένη εβδομάδα, η σύγκριση - ταύτιση δεν έχει προαποφασισμένο στόχο, αλλά είναι αναπόφευκτη – νεκροί, κατηγορίες για ολιγωρία κοκ.. Και αφού ξεσπά για τον καθρέφτη απέναντί του, μετά ομολογεί σχεδόν αμήχανα, συγκρίνοντας τις κατηγορίες εναντίον της τότε κυβέρνησης για το Μαρί και τα δεδομένα που υπάρχουν μπροστά μας για την πυρκαγιά-καταστροφή στην Σολιά:
Παρόλο που η διαπίστωση, με τις ίδιες φράσεις, μπορεί κάλλιστα να επαναληφθεί και για την τραγωδία των πυρκαγιών. Αφού, όπως αποδείχτηκε και σε αυτή την περίπτωση, οι χειρισμοί που έγιναν λόγω των άκριτων οικονομικών περικοπών, με τη μείωση προσωπικού, που αντιστοιχεί σε πέντε δασικούς σταθμούς, με το ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τη σοβαρότητα του τι σημαίνει να μη δουλεύουν υπερωρίες και αργίες τα στελέχη του Τμήματος Δασών και άφησε το πρόβλημα άλυτο, είναι επίσης μια θλιβερή ιστορία ανικανότητας κ.λπ.[2]]

…ξαφνικά, άρχισε επίθεση σε «διάφορους» για την ταύτιση της Σολιάς με το Μαρί.. Όπως γράφτηκε και την περασμένη εβδομάδα, η σύγκριση-ταύτιση δεν έχει προπαφασισμένο στόχο [όπως στην υστερία του 2011 – αντίθετα ο καθρέφτης πρέπει να θυμίζει τί δεν πρέπει να γίνεται σε τέτοιες τραγωδίες], αλλά η σύγκριση είναι αναπόφευκτη – νεκροί, κατηγορίες για ολιγωρία κοκ.. Και αφού ξεσπά για τον καθρέφτη απέναντί του, μετά ομολογεί σχεδόν αμήχανα, συγκρίνοντας τις κατηγορίες εναντίον της τότε κυβέρνησης για το Μαρί και τα δεδομένα που υπάρχουν μπροστά μας για την πυρκαγιά-καταστροφή στην Σολιά:
Παρόλο που η διαπίστωση, με τις ίδιες φράσεις, μπορεί κάλλιστα να επαναληφθεί και για την τραγωδία των πυρκαγιών. Αφού, όπως αποδείχτηκε και σε αυτή την περίπτωση, οι χειρισμοί που έγιναν λόγω των άκριτων οικονομικών περικοπών, με τη μείωση προσωπικού, που αντιστοιχεί σε πέντε δασικούς σταθμούς, με το ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν μπόρεσε να αντιληφθεί τη σοβαρότητα του τι σημαίνει να μη δουλεύουν υπερωρίες και αργίες τα στελέχη του Τμήματος Δασών και άφησε το πρόβλημα άλυτο, είναι επίσης μια θλιβερή ιστορία ανικανότητας κ.λπ.

Μπορεί να είναι το ίδιο.. Αλλά δεν είναι… όχι ερευνητική.. Ένας πανικόβλητος διευθυντής σύνταξης… Αναλυση μιας απόπειρας υπεκφυγής
Αλλά, ξαφνικά, εδώ ο κ. Μιχαηλίδης δεν ήθελε έρευνα. Δεν ζήτησε καν ερευνητική [η οποία θα διοριζόταν 2 μέρες μετά – και αφού θα γινόταν ρεζίλι ο προστατευόμενος του κ. Μιχαηλίδη, ο κ. Χάσικος με το «εγώ δεν είπα αυτά που είπα»].. Ας δούμε, λοιπόν, τη διαφορά, όπως προσπάθησε να την καταγράψει ο κ. Μιχαηλίδης με εσωτερικά σχόλια για αμηχανία που εκφράζεται με την επανάληψη που θυμίζει στίχους εμβατηρίου:

Δεν έχουν, όμως, καμία απολύτως σχέσηοι δυο υποθέσεις [μεγάλη κουβέντα το «καμία απολύτως σχέση» για να ακολουθηθεί με το «η διαπίστωση, με τις ίδιες φράσεις, μπορεί κάλλιστα να επαναληφθεί και για την τραγωδία των πυρκαγιών».Ο κ. Μιχαηλίδης διακηρύσσει μη-σχέση για να διαψεύσει τον εαυτό του 3 προτάσεις πιο κάτω]. Ούτε έχουν τον ίδιο βαθμό ευθύνης οι δυο κυβερνήσεις που τις χειρίστηκαν [η πρώτη δήλωση χωρίς τεκμηρίωση πέρασε και τώρα ρίχνεται ακόμα μια – γιατί όμως δεν έχουν την ίδια ευθύνη; Γιατί εδώ είναι και οι φίλοι [προστατευόμενοι του διευθυντή σύνταξης; Ή μήπως γιατί τότε η αντίδραση ήταν υστερική και κακόβουλη και τώρα φοβάται ο διευθυντής σύνταξης μήπως επαναληφθεί;]. Εξάλλου, η Κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν τοποθέτησε κοντέινερ με εκρηκτικά στο δάσος της Σολιάς και δεν τα διαχειρίστηκε κατά τρόπο που συνιστά «μια θλιβερή ιστορία ανικανότητας, ολιγωρίας, αμέλειας, παραγνώρισης σαφών και προβλεπτών κινδύνων, ανευθυνότητας», όπως σαφώς υποδείκνυε το πόρισμα Πολυβίου για το Μαρί. [και εδώ η αδυναμία του δημοσιογράφου μετατρέπεται σε επίκληση αερολογίας [“σαφών και προβλεπτών κινδύνων” – αν ηταν γιατι δεν καταδικαστηκε εστω και ενας στρατιωτικος;], παραπλάνησης [για το ποιοι ειχαν πραγμαιτκα την αρμοδιοτητα και πηραν τις αποφασεις – μεχρι και την τελευταια, μοιραια, νυχτα], και δυστυχώς για την εγκυρότητα του, σκόπιμων προσπαθειών για μετατόπιση. Το ότι τοποθετήθηκαν τα κοντέινερ στο Μαρί, όφειλε να ξέρει, αφού τον ενδιαφέρει είτε ο Πολυβίου είτε η δίκη, ότι ήταν απόφαση του αρμόδιου, του κ. Γεωργιάδη, ο οποίος ήταν και μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη κοκ… Ένας διευθυντής σύνταξης δεν τα ξέρει αυτά, αλλά ρίχνει ότι βρει στον αέρα για να αποφύγει την αυτονόητη σύγκριση; Αν επίσης ο κ. Μιχαηλίδης έχει προβλήματα μνήμης για το ποιοί φόρτωσαν στην Κυπριακή Δημοκρατία τα κοντέινερ, το μόνο που έχει να κάνει είναι να δει την δική του εφημερίδα το 2009.. Και αν θέλει και τεκμήρια από τα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας μπορεί να αναζητήσει τις αποκαλύψεις των wikileaks  για εκείνες τις μέρες... Δεν ήταν καθολική αποδοχή [από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ] να πάρουμε τα κοντέινερ, για να λήξει η κρίση που προκάλεσαν οι αμερικανοί; Ή μήπως εδώ οι κακοί αμερικανοί, ξαφνικά, δεν ενοχλούν τον κ. Μιχαηλίδη; Οι αντιφάσεις των επιλεκτικών αναφορών είναι, επίσης, μέρος της πηγής της αμηχανίας.. Διότι τα τεκμήρια είναι εκεί.. Και αφού ξέρει [λογικά] ότι όλα όσα λέει ειναι υπεκφυγές ακριβώς επειδή, όπως παραδέχεται και ο ίδιος, τα ίδια μπορούν να λεχθούν για την πυρκαγιά, καταφεύγει στον ..Πολυβίου… Και γιατί, λοιπόν, διευθυντή σύνταξης, όσα λέει ο Πολυβίου δεν αρμόζουν απόλυτα στη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στις εκκλήσεις των αρμοδίων για τα δάση; Το μόνο που λείπει, και δεν μπορεί να μην το ξέρει ο κ. Μιχαηλίδης είναι ότι δεν υπήρξαν ανάλογα αιτήματα από την μονάδα στο Μαρί.. Της δόθηκαν μάλιστα και χρήματα για στέγαστρο.. αλλά δεν έγινε.. Αλλά ο κ. Μιχαηλίδης αυτά δεν τα μπορεί.. Αυτά λογοκρίνονται…

Ο πανικός; Οι ανθρώπινες ζωές είναι πάνω από όλα.. αλλά οι νεκροί της Σολιάς δεν είναι ίσοι [είναι λιγότερο κρίμα] από τους νεκρούς του Μαρί; Γιατί ήταν βολικοί μερικοί συγγενείς των δευτέρων για να εξυπηρετηθούν ημέτεροι πολιτικοί[3];
Και η τελική σύγχυση του κ. Μιχαηλίδη είναι, πια, σαφής, όταν επαναλαμβάνει σαν θέαμα και ατάκα μια φράση από τη δικαστική απόφαση [τί να πεις και για μια απόφαση [που καταδίκασε τον επικεφαλής της πυροσβεστικής – κάτω από ότι φανηκε σαν πίεση εξωδικαστική - και ο οποίος απαλλάγηκε τελικά από το Ανώτατο..] ..Ιδού μέρος της ατάκας που λειτουργεί ως υπεκφυγή για τον κ. Μιχαηλίδη για να μην δει/αντιμετωπίσει τις ανάλογες ευθύνες:
Όλα αυτά θα αποκτήσουν νόημα μόνο εάν κυριαρχήσει μια νέα αντίληψη που θα θέτει τη νομιμότητα πάνω απ'όλα και που θα θέτει τον πραγματικό σεβασμό προς τη ζωή στο επίκεντρο της σκέψης

Να θυμίσει κάποιος, λοιπόν, τον κ. Μιχαηλίδη ότι σκοτώθηκαν δυο άνθρωποι, και δημοσιογράφοι στη δική του εφημερίδα υπέδειξαν ότι εκείνοι οι θάνατοι ήταν άμεσο αποτέλεσμα των περικοπών… Εκτός, βέβαια, αν οι νεκροί στο Μαρί έχουν περισσότερη αξία από τους νεκρούς στην Σολιά… Παρά τα πολλά που μπορεί να πει κανείς για την απόφαση του δικαστηρίου, τουλάχιστον εκεί δεν είχαν και το θράσος να μας πουν ότι οι νεκροί του Μαρί θα είναι πιο πολύτιμοι [σε χρήμα;] από άλλους νεκρούς..

Αν επίσης ο κ. Μιχαηλίδης έχει προβλήματα μνήμης για το ποιοί φόρτωσαν στην Κυπριακή Δημοκρατία τα κοντέινερ, το μόνο που έχει να κάνει είναι να δει την δική του εφημερίδα το 2009.. Και αν θέλει και τεκμήρια από τα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας μπορεί να αναζητήσει τις αποκαλύψεις των wikileaks  για εκείνες τις μέρες... Δεν ήταν καθολική αποδοχή [από τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ] να πάρουμε τα κοντέινερ, για να λήξει η κρίση που προκάλεσαν οι αμερικανοί; Ή μήπως εδώ οι «κακοί αμερικανοί», ξαφνικά, δεν ενοχλούν τον κ. Μιχαηλίδη; Οι αντιφάσεις των επιλεκτικών αναφορών είναι, επίσης, μέρος της πηγής της αμηχανίας.. Διότι τα τεκμήρια είναι εκεί.. Και αφού ξέρει [λογικά] ότι όλα όσα λέει ειναι υπεκφυγές ακριβώς γιατί όπως παραδέχεται και ο ίδιος τα ίδια μπορούν να λεχθούν για την πυρκαγιά, καταφεύγει στον ..Πολυβίου… Και γιατί, λοιπόν, διευθυντή σύνταξης, όσα λέει ο Πολυβίου δεν αρμόζουν απόλυτα στη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στις εκκλήσεις των αρμοδίων για τα δάση; Το μόνο που λείπει, και δεν μπορεί να μην το ξέρει ο κ. Μιχαηλίδης, είναι ότι δεν υπήρξαν ανάλογα αιτήματα από την μονάδα στο Μαρί.. Της δόθηκαν μάλιστα και χρήματα για στέγαστρο.. αλλά δεν έγινε.. Αλλά ο κ. Μιχαηλίδης αυτά δεν τα μπορεί.. Αυτά λογοκρίνονται…

Το μεγαλύτερο θεσμικό πρόβλημα που ίσως να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται όσοι μετέτρεψαν το ατύχημα στο Μαρί σε υστερία με βάση πολιτικές σκοπιμότητες, είναι η «νομιμοποιηση» τέτοιων υστεριών… Και των συνεπαγόμενων τους.. Στο μέλλον λ.χ. θα μπορούν να καταφεύγουν στα δικαστήρια οποιαδήποτε συγγενείς δημόσιων λειτουργών χάσουν την ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας;.. Τότε η απόφαση του κ. Μαλακτού να βγάλει απόφαση αποζημιώσεων την Παρασκευή, 2 μέρες πριν τις εκλογές, μπορεί να γίνει και εφιάλτης – και για τις πολιτικές προτιμήσεις που φαίνονταν να προωθούνται..

Το Μαρί σαν υστερία που θα αποδομηθεί ως κατασκευή – και τότε θα τεθούν και τα ερωτήματα που απαγόρευσε η υστερία τότε.. Είχαν διαμορφωθεί συμφέροντα για τον κ. Πολυβίου τον Σεπτέμβριο που τον οδηγούσαν σε σύγκρουση συμφερόντων με την Αποστολή που ανέλαβε τον Ιούλιο του 2011;
Τώρα, πια, θα πρέπει να δίνονται θέσεις στο δημόσιο σε συγγενείς όποιου είναι θύμα εν ώρα υπηρεσίας [άσχετο αν έχει ευθύνη, αφού το θέμα της εκκένωσης δεν κρίθηκε θέμα διαχωρισμού ευθυνών στα πλαίσια της υστερίας] ενώ θα πρέπει να τους αποζημιώνουν τα δικαστήρια με ποσά άνω του μισού εκατομμυρίου…

Το μόνο θετικό που μπορεί να άφησε το Μαρί, είναι η διερεύνηση. Αλλά και εκείνη τότε έγινε προβληματικά, γιατί τα ΜΜΕ έκαναν δίκη μέσω πρωτοσέλιδων – και το ξέρει ο κ. Μιχαηλίδης για αυτό έχει την αμηχανία της ενοχής. Από εκεί και πέρα το Μαρί θα καταγραφεί σαν μια στιγμή που ως δημοκρατία και ως κοινωνία δεν πρέπει ποτέ να επαναλάβουμε.. Είναι η στιγμή της υστερίας, όπου μερικοί επιτήδειοι πυροδοτούν ένα θέαμα, για μετατοπίσουν τις συζητήσεις..

Πόσοι άραγε πρόσεξαν ότι τις μέρες της υστερίας του Μαρί, τον Ιούλιο του 2011, είχε παρθεί η προκαταρκτική απόφαση για κούρεμα των ελληνικών ομόλογων;[4]Μπορεί να μην το προσέξατε, μπορεί ο Χριστόφιας να μην σκέφτηκε ότι τα συμφέροντα μερικών ήταν βαθιά… αλλά ο Πολύβιου ήξερε.. Και τον Σεπτέμβριο, ενώ έκανε τα θεάματα των δημόσιων ανακρίσεων με τις μεροληπτικές παραστάσεις, η τράπεζα του είχε πρόβλημα διαμάχης με ρώσο μεγαλοκαταθέτη επενδυτή που ήθελε αντιπροσώπευση[5] [για αυτό άραγε και ο κ. Πολυβίου ξαφνικά έκανε και κήρυγμα εξωτερικής πολιτικής στο ..πόρισμα για μια έκρηξη σε στρατόπεδο;], ενώ άρχισε ο ΕΛΑ για την Λαϊκή.. Και αυτό το ήξερε ο κ. Πολυβίου… Μπορούσε, λοιπόν, να ήταν αντικειμενικός τότε;[6]Αλλά όπως και η μη-εκκένωση, έτσι και η εξελικτική διαμόρφωση των συμφερόντων του Π. Πολυβίου λογοκρίνονται βολικά… Όμως, αυτά θα είναι το πλαίσιο της συζήτησης στο μέλλον – όπως και στην υπόθεση Ντρέιφους, εκείνο που δικαιώθηκε ήταν το καταπιεσμένο για χρόνια.. Και όσο δεν ρωτά κανείς πως μπορούσε να γραφτεί ένα πόρισμα που αγνοεί τα τεκμήρια, τα οποία αναφέρει [για το γιατί δεν έγινε στέγαστρο, και για την αδιαφορία του στρατού και της μονάδας, αλλά και για τις μοιραίες οδηγίες και διαταγές να πάνε οι πυροσβέστες και οι 3 στρατιώτες κοντά στην φωτιά] τότε απλώς θα βολοδέρνει στην αμηχανία του κ. Μιχαηλίδη.. Και βέβαια δεν θα τολμά να αγγίξει το πώς αφέθηκε να πεθάνει [για να μην πούμε «σκοτωθεί» – αφού ήταν γνωστό ότι θα πέθαινε έγκλειστος στο νοσοκομείο] ο Κ. Παπακώστας. Ο Θάνατός του ήταν άμεσο προϊόν εκείνης της άθλιας υστερίας. Αλλά και εδώ σιωπούν πολλοί ένοχα. Και όμως, οι δηλώσεις αυτών που εμπόδιζαν να δοθεί χάρη [λες και είχαν συνταγματικό δικαίωμα - και η ένοχη συνείδηση των δημοσιογράφων ακόμα σιωπά και για εκείνη την γελοιοποίηση των θεσμικών διαδικασιών] είναι καταγεγραμένες… Αλλά μερικοί νομίζουν ότι η σιωπή θα λογοκρίνει… Απλώς καθυστερούν τη στιγμή της αλήθειας, που θα αποδώσει επίσης ευθύνη σε όσους συγκάλυπταν και αυτόν τον θάνατο, που προκλήθηκε σαφώς από ανθρώπινη παρέμβαση…

Υ.Γ.  Τα τεκμήρια ως σημείο αξιολόγησης των διεκδικήσεων αλήθειας και η λογοκρισία με την μέθοδο «κουβέντες του καφενέ»…
Η αναφορά στον κ. Μιχαηλίδη γίνεται ενδεικτικά. Θα πρέπει να αναφερθεί, προς τιμή του κ. Μιχαηλιδη, ότι το Σάββατο [2/7] επανήλθε στο θέμα καταγράφοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης. Αλλα αν σύγκρινε κανείς το μένος του 2011 και την σχολιογραφια του 2016, ήταν εμφανής η διαφορά. Όπως και η αποφυγή αναφοράς στον κ. Χάσικο που ήταν στο επίκεντρο της διαμάχης τις προηγούμενες μέρες.  Αν εστιάσει κανείς στην ευρύτερη εργασία και δημοσιογραφική προσφορά του κ. Μιχαηλιδη μπορεί να δει την αμφισημία του απέναντι στα τεκμήρια. Σε ένα γενικό πλαίσιο, μπορεί να πει κάποιος ότι παρά τις σαφείς ιδεολογικές του καταβολές και αναπόφευκτες προκαταλήψεις [δεξιά προς ακροδεξιά και έντονα απορριπτικός] προσπαθεί αρκετές φορές να τεκμηριώνει τις απόψεις του και να διαπραγματεύεται τα τεκμήρια – σε αντίθεση με άλλους που βγάζουν κηρύγματα. Και μερικές φορές είναι εντυπωσιακά ειλικρινής, παρά τις προκαταλήψεις του. Όταν λ.χ. αποκαλύφθηκε ότι η επιτροπή Πική είχε διοριστεί με νομοθεσία που απαγόρευε στην επιτροπή να διερευνήσει τον πρόεδρο και την κυβέρνηση [παρά τα όσα λέγονταν στην αρχή] ήταν σαφώς σαρκαστικός με τους εμπλεκόμενους δικαστές και νομικούς.. Από την άλλη, όταν τα τεκμήρια δεν τον βολεύουν, σε θέματα για τα οποία έχει ήδη δεσμευτεί ρητορικά, καταφεύγει σε άγαρμπες και άτσαλες προσπάθειες λογοκρισίας. Σε ένα διάλογο με τον Ρ. Κατσιαούνη αρχες του 2009, είχε μια δικη του στιγμή αυτοεξευτελισμού [τί άλλο είναι, για ένα δημοσιογράφο που εμφανώς θέλει να μεταδίδει εικόνα σοβαρότητας, η θεαματική επίδειξη άγνοιας;]: όταν ο ιστορικός Ρ.Κατσιαούνης έκανε αναφορά στους 32 τ/κ αγνοούμενους που απήχθηκαν στις αρχές Μάιου του 1964 στο Βαρώσι, ο κ. Μιχαηλίδης γεμάτος οργή [και ανάγκη λογοκρισίας] αποφάνθηκε ότι ..οι πληροφορίες ήταν «κουβέντες του καφενέ»..[7]Ήταν μια γελοία θέση που πήγαζε από ημιμάθεια. Εκείνες οι εξαφανίσεις - απαγωγές είναι μέρος της ιστορίας της Κύπρου, και εκτός από ένα μαζικό έγκλημα [έστω αντεκδίκησης για την θάνατο 3 ατόμων προηγουμένως], ήταν και η πιο άμεση αιτία για να έρθει η μεραρχία και ο Γρίβας.. Αλλά ο διευθυντής σύνταξης διάβαζε μόνο ότι του επιτρέπονταν, φαίνεται.. Όπως κάνει και με τον Πολυβίου.. Ρίχνει μια ατάκα, αλλά φοβάται τα τεκμήρια.. Και η «κουβέντες του καφενέ» ως τεκμήρια της προσπάθειας του κ. Μιχαηλίδη να λογοκρίνει εμφανίστηκε και πάλι το 2014, όταν δημοσιοποιήθηκαν οι ηχογραφήσεις για το πώς στήθηκε η δίκη της Δρομολαξιάς.... Τότε στήριζε τον Ρίκκο…Του πήρε ένα χρόνο να καταλάβει;. Αν, όμως, δεν λογόκρινε τις ηχογραφήσεις, θα το ήξερε από το 2014..


[3]Αυτή την έντιμα λογική σκέψη την έκανε η συνεργάτιδα του κ. Μιχαηλίδη στον Φιλελεύθερο, η κ. Χ. Χατζημητρίου συγκρίνωντας την αντιμετώπιση των νεκρών της Ήλιος με τους νεκρούς του Μαρί, από την νυν κυβέρνηση.. Και έχοντας πια και την τραγωδία της Σολιάς σαν συγκριτικό μέτρο μπορούμε να πούμε, για τα τα δυο μέτρα και δυο σταθμά δημοσιογράφων…
«The Council of the EU agreed on 21 July 2011 to a second bailout for Greece(Council 2011). This deal is predicated on “private-sector involvement”. The Council seems to have implicitly endorsed a form of private-sector involvement made by a private institution – the Institute of International Finance
Και για το κλίμα στις 21 Ιουλίου [στην Ευρώπη] από την Guardian: https://www.theguardian.com/business/2011/jul/21/european-debt-crisis-summit-euro

Για τους μεγαλύτερους 40 συμμετέχοντες στο ελληνικό χρέος:

[5]Η αποκάλυψη έγινε στην εφημερίδα του κ. Μιχαηλίδη, στις 19/5/2013 σε συνέντευξη του κ. Νεοκλέους: «Όλοι έχασαν και πρώτη από όλους η Τράπεζα Κύπρου. Α. Νεοκλέους: η προηγούμενη διοίκηση δεν άφησε τον Ριμπολόβλεφ να βάλει φρέσκο χρήμα». Αναφέρεται σε διαμάχη τον Σεπτέμβριο του 2011.
[6]Με δεδομένο ότι ο κ. Χριστοφιας επέλεξε, τότε, το ρωσικό δάνειο – το αντίστοιχο του οποίου απέρριψαν στην τράπεζα Κύπρου, με το γνωστό κόστος τον Ιούνιο του 2012.. Η προκατάληψη, άλλωστε, του κ. Πολυβίου, την οποία όφειλε [για να χρησιμοποιήσουμε την φρασεολογία του] να αποκαλύψει πριν αναλάβει το δημόσιο καθήκον της ερευνητικής, ήταν εμφανής στις δηλώσεις του, στα τέλη του 2013: «Είναι μπολσεβίκοι γιατί δεν πιστεύουν στην αληθεια..Ο μπολσεβίκος δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο»..Και με τέτοια προκατάληψη [έστω και δικηγορίστικα κρυμενη τοτε το 2011] μπορούσε να είναι έστω και στοιχειωδώς αντικειμενικός;
[7]Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί στο ευρύτερο διάλογο που έγινε τότε – και σαφώς ο πιο αστείος στην προσπάθεια να συγκαλύψει την άγνοιά του ή να λογοκρίνει την αλήθεια ήταν ο κ. Λ. Μαύρος. Αλλά και ο κ. Μιχαηλίδης με μια απόπειρα σοβαρότητας, δεν τα πήγε και καλύτερα. Ακόμα και το γεγονός ότι δεν ήξερε τη διαφορά ανάμεσα στους αριθμούς των αγνοουμένων που η κάθε κοινότητα δήλωσε αρχικά [1619 και 803] και στους μικρότερους αριθμούς που υποβλήθηκαν στην ΔΕΑ [1493 και 500] ήταν ενδεικτικό ενός μένους που δεν τον άφηνε να σκεφτεί λογικά. Το κείμενό του λ.χ. στις 12/2/2009 ήταν ενδεικτικό των δημοσιευμάτων εκείνων των ημερων – ένδειξη της άγνοιας για την συνολική κοινωνική ιστορία και πολιτική της χώρας μας, για τα τεκμήρια, αλλά και της απόπειρας λογοκρισίας με την ατάκα για κουβέντες του καφενέ….

Η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να διορίσει ερευνητική [αν και είναι μάλλον στη Βουλή που θα γίνει η πραγματική έρευνα], ο Χάσικος έγινε ρεζίλι με την προσπάθεια του να διαψεύσει τον εαυτό του για αυτά που έλεγε στην Βουλή, ενώ τα έγγραφα της συντεχνίας των εργαζόμενων καταγράφουν την αναπόφευκτη τραγωδία – όταν διευρύνεις τις αρμοδιότητες και συρρικνώνεις τον αριθμό των εργαζόμενων, κατασκευάζεις, έστω και από αγνοια/«αχαπαροσύνη», την τραγωδία

Next: Η «πολιτική δολοφονία»/θάνατος του Κ. Παπακωστα και οι ευθύνες όσων κατασκεύασαν και επέτρεψαν στην θεαματική Υστερία μέσω των ΜΜΕ να καθορίζει πολιτικές και συνταγματικές αποφάσεις: Ιστορικές καταβολές, αναλογίες και η θλιβερή ομολογία ότι ο κ. Παπακωστας αφέθηκε να πεθάνει, παρά τις ιατρικές προειδοποιήσεις, γιατί αρνιόταν να κάνει τις δηλώσεις [ψεμάτων για τον ίδιο] που φαίνεται ότι «ήθελαν» μερικοι/ες.. Ο Παπακωστας επέλεξε το ήθος της αντίστασης ακόμα και στο τέλος, θέτοντας στο κάδρο της Ιστορίας όσους δεν μπορουν/τολμουν να δουν την αλήθεια….
$
0
0

Τελικά, η κυβέρνηση αποφάσισε να διορίσει ερευνητική επιτροπή για την πυρκαγιά στη Σολιά, και τα θύματα. Η αμηχανία της κυβέρνησης ήταν έκδηλη από την προηγούμενη εβδομάδα. Ο θεαματικός τρόπος με τον οποίο λ.χ. ανέλαβε ο Χάσικος τις δημόσιες σχέσεις και, όπως φαινόταν, και τον επιχειρησιακό συντονισμό [τουλάχιστον αυτήν την εικόνα φαινόταν να θέλει να δώσει], εξαφανίστηκε όταν άρχισαν οι ανακοινώσεις για τους νεκρούς. Από εκεί και πέρα, η κυβέρνηση έκανε damagecontrol. Καθώς οι ευθύνες για υποστελέχωση και χωρίς νόημα περικοπές εστιάστηκαν στο υπουργείο οικονομικών, ο Χ. Γεωργιάδης προσπάθησε [και όπως συνήθως εκτός τόπου και χρόνου] να συγκαλύψει τις ευθύνες τους με παραπλανήσεις και υπεκφυγές.[1]Η αντίδραση των εργαζομένων ήταν άμεση, και τελικά μέχρι και ένας φιλικός [σε θέματα εσωτερικής πολιτικής] δημοσιογράφος/διευθυντής σύνταξης, ο κ. Α. Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου, ξέσπασε την Κυριακή [26/6], κατηγορώντας την κυβέρνηση για ψέματα. Η κυβέρνηση θα μπορούσε, βέβαια, να ελπίζει ότι ο φόνος του Καλοψυδιώτη θα μετατόπιζε την έμφαση, όπως έκανε εν μέρει, αλλά άνοιγε ταυτόχρονα ένα άλλο τομέα ευθυνών που συγκάλυπτε η κυβέρνηση – αυτό της διαφθοράς και διαπλοκής μελών της αστυνομίας…

Η πίεση, όμως, ήταν έντονη – ιδιαίτερα από τους εργαζόμενους στο Τμήμα Δασών που αφέθηκαν εκείνες τις ώρες στην τύχη. Και η προσπάθεια του Γεωργιάδη να τους κατηγορήσει κιόλας ότι έλεγαν ψέματα, απλώς φαινόταν αισχρή με φόντο τις ανακηρύξεις ηρώων της προηγούμενης εβδομάδας. Οι συνέπειες με καθρέφτη το Μαρί ήταν τεράστιες. Θα μπορούσαν λ.χ. οι οικογένειες των θυμάτων να κινήσουν αγωγή της κυβέρνησης για να πάρουν και αυτοί 600,000, όπως οι οικογένειες των συγγενών στο Μαρί… Ο καθρέφτης του Μαρί ήταν έκδηλος.. Και φάνηκε με δυο τρόπους – την άτακτη αναδίπλωση του Α. Μιχαηλίδη [καταγράφεται στο επόμενο κείμενο ως ενδεικτική] που έδειξε και τα όρια της κριτικής όταν αφορά μια κυβέρνηση της δεξιάς, αλλά και τη σύγχυση του κ. Χάσικου στη βουλή στη συζήτηση της Πέμπτης σε κοινή συνεδρία κοινοβουλευτικών επιτροπών.. Και μόνο το γεγονός, άλλωστε, ότι ήταν τελικά η Βουλή που ασκούσε έλεγχο και κριτική, ενώ η πλειοψηφία των ΜΜΕ έριχνε το θέμα στα μαλακά, ήταν εκφραστικό της προσπάθειας συγκάλυψης. Αλλά το άγχος του Χάσικου ήταν επίσης εκφραστικό του πανικού στο κυβερνητικό στρατόπεδο, παρά τον έλεγχο των ΜΜΕ.. Ο καθρέφτης του Μαρί έριχνε βαριά σκιά, και το καταλάβαιναν… Έτσι, ο Χάσικος, αρχικά, έριξε όλες τις ευθύνες στους.. επιχειρησιακούς, μετά το διέψευσε με το ύφος του ατόμου που υποθέτει ότι θα τον συγκαλύψουν – γιατί είναι «στρατιωτάκια».. Και ξαφνικά, του ήρθε ηχητική διάψευση από τις ηχογραφήσεις των συζητήσεων στη βουλή.. Ο κ. Χάσικος, όχι μόνο είπε αυτό που προσπαθούσε μετά να διαψεύσει, αλλά εμφανιζόταν τεκμηριωμένα πια να προσπαθεί να παραπλανήσει, να λέει ψέματα δημόσια χωρίς ντροπή… Και ξαφνικά, αρκετοί στα ΜΜΕ που το έπαιζαν ευαίσθητοι σε νεκρούς από τραγωδίες και στην ασυνέπεια των πολιτικών ..σώπασαν.. Ο Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου που φώναζε δικαίως για τα ψέματα του Χ. Γεωργιάδη την Κυριακή, ξαφνικά, δεν είχε λέξη να πει την Παρασκευή το πρωί.. Το Σάββατο, επανήλθε με ένα τεκμηριωμένο κείμενο που κατέγραφε τις παραλήψεις που οδήγησαν στην τραγωδία [από τον μη καθαρισμό των δρόμων μέχρι τις ευρύτερες επιπτώσεις της λιτότητας], αλλα και πάλι, τον κ. Χάσικο τον είχε εκτός βεληνεκούς.

..η σύγχυση του κ. Χάσικου στη Βουλή στη συζήτηση της Πέμπτης σε κοινή συνεδρία κοινοβουλευτικών επιτροπών.. ήταν εκφραστική του κλίματος.. Και μόνο το γεγονός, άλλωστε, ότι ήταν τελικά η Βουλή που ασκούσε έλεγχο και κριτική, ενώ η πλειοψηφία των ΜΜΕ έριχνε το θέμα στα μαλακά, ήταν εκφραστικό της προσπάθειας συγκάλυψης. Αλλά το άγχος του Χάσικου ήταν επίσης εκφραστικό του πανικού στο κυβερνητικό στρατόπεδο, παρά τον έλεγχο των ΜΜΕ.. Ο καθρέφτης του Μαρί έριχνε βαριά σκιά, και το καταλάβαιναν…

Στα ποσά ψέματα καίγεται κάποιος; Το ρεζίλι του Χάσικου: LifeandTimes– “μα εγώ εν τζαι…”  «Όϊ σιόρ, μα πότε είπα έτσι πράμα;».. «Τα γέρημα έχουν τζαι μαγνητόφωνα»…
«Όταν είσαι υπουργός, αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Δεν κρύβεσαι πίσω από τους υπηρεσιακούς. Ούτε προσπαθείς να τους φορτώσεις τις δικές σου ευθύνες. Είτε κυβερνάς είτε δεν κυβερνάς. Αλλά μέχρι σήμερα, ποιος υπουργός παραδέχτηκε ότι υπέπεσε στο παραμικρό λάθος; Σημειώθηκαν αυτοκτονίες στις φυλακές (και εκτός αυτών), ξυλοκοπήθηκαν κρατούμενοι από αστυνομικούς, λέχθηκαν ψέματα ενώ ο Πρόεδρος κατήγγειλε ότι παραπλανήθηκε και ο ίδιος. Ουδείς ντράπηκε, ουδείς κοκκίνισε, ουδείς παραιτήθηκε.»[2]

 
Αλλά το δίχτυ της συγκάλυψης δεν δούλεψε ικανοποιητικά για τον Χάσικο… Όταν κατάλαβε ότι η ανακοίνωση θα προκαλούσε από την μια την οργή των εργαζόμενων, αλλά και όσων ήξεραν για τον ρόλο φαινόταν να συντονίζει, και από την άλλη, ήταν προβληματική επειδή οι βασικές ευθύνες επέστρεφαν και πάλι στις αποφάσεις της κυβέρνησης, εξαπέλυσε επίθεση ενάντια σε ότι είπε.. κατηγορώντας άλλους.. Τυπικός Χάσικος.. Ο φόβος της ανάληψης ευθυνών και αναγνώρισης των δικών του πράξεων έχει προϊστορία…
«Κατηγόρησε το ΚΥΠΕ, πως “εντελώς λανθασμένα και με ανακρίβειες τις δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών, που έγιναν κατά τη διάρκεια σύσκεψης των αρμοδίων Επιτρόπων της Βουλής, με αντικείμενο τις πρόσφατες πυρκαγιές στην περιοχή Σολέας”.
Όπως υποστηρίζει ο ΥΠΕΣ, λανθασμένα το ΚΥΠΕ, δημοσίευσε είδηση, υπό τον τίτλο “`Αν ψάχνετε ευθύνη ή καθυστέρηση, ψάξετε την πάνω στους επιχειρησιακούς`”.
Αντίθετα με τον τίτλο του δημοσιεύματος του ΚΥΠΕ, σημειώνει ο ίδιος, δεν επέρριψε οποιαδήποτε ευθύνη στους υπηρεσιακούς, αναφέρει στη δήλωση του ο Υπουργός Εσωτερικών.
Ήταν χοντράδα πια… Το ΚΥΠΕ, αναγκάστηκε να εκδώσει ανακοίνωση που τον διεψεύδε…
Σε σχέση με χθεσινές δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών κ. Σωκράτη Χάσικου, αναφορικά με τη συζήτηση για τις πυρκαγιές, στην κοινή συνεδρία των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Περιβάλλοντος, Εσωτερικών και Γεωργίας και τη διευκρινιστική γραπτή δήλωση του Υπουργού που εκδόθηκε στη συνέχεια, το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων αναφέρει:
Ο δημοσιογράφος του ΚΥΠΕ που ήταν εντεταλμένος για να καλύψει την εν λόγω συνεδρία, κατέγραψε και μετέδωσε με ακρίβεια το τι λέχθηκε τόσο εντός της συνεδρίας όσο και τις δηλώσεις που ακολούθησαν, εκτός της συνεδρίας.[3]
Και ακολούθησε και ανακοίνωση της Ένωσης Συντακτών[4]… Η χοντράδα του Χάσικου ήταν τόσο μεγάλη, πια, που έχασε τον έλεγχο… Και ιδού και το ηχητικό από τη Βουλή:

Τελικά, η κατάσταση έγινε όντως δύσκολη ακόμα και για τις υπεκφυγές του κ. Χάσικου, και αναγκάστηκε να αναφέρει την λέξη την οποία φαινόταν να αγνοούσε περιφρονητικά για τόσα αλλα θέματα προηγουμένως: παραίτηση.[5]Όχι κατ’ ανάγκη ότι θα το κάνει – αλλα είναι δείγμα της πίεσης στην οποία βρέθηκε.

Έτσι, η αρχική απόπειρα μετατόπισης των ευθυνών του Κ. Χάσικου  [έστω ως επικεφαλής των επιχειρήσεων σε κάποια φάση, αλλά και ως υπουργός που ψήφισε για την ακραία λιτότητα] βρέθηκε μπροστά στην οργή των εργαζόμενων, αλλά και το γεγονός ότι τώρα [και με ελάχιστο δικαίωμα με βάση τα γεγονότα] διεκδικούσε το διοικητικό δίκαιο των αρμοδιοτήτων που όμως είχε ξεχάσει πολιτικαντικα το 2011.. Όταν προσπάθησε να αλλάξει σενάριο και να διαψεύσει τον εαυτό του, θεωρώντας ότι οι δημοσιογράφοι απλώς θα υπάκουαν και πάλι, έκανε λάθος εκτίμηση.. και βρέθηκε ξαφνικά δίπλα εκτεθειμένος.. Ασυνεπής, να φαίνεται να λέει ψέματα…

Βέβαια, η εστίαση στα ψέματα του Χάσικου είχε και μια θετική λειτουργία για τον ίδιο – απόφευγε για την ώρα την κριτική και την ανάλυση γιατί κατέφυγε στη γκάφα του «φταίνε οι επιχειρησιακοί»… Στον καθρέφτη του Μαρί, το «η ευθύνη αφορά τους αρμόδιους», όχι μόνο λογοκρίθηκε, αλλα ο Χάσικος, ο Αναστασιάδης και τα ΜΜΕ τους, δεν ήθελαν να ακούσουν λέξη για τις πραγματικές ευθύνες των αρμοδίων του στρατοπέδου και του στρατού που πήραν την απόφαση για την τοποθέτηση του φορτίου, που είχαν κονδύλια για να κατασκευάσουν στέγαστρο και δεν το έκαναν, που είχαν εντολή να διερευνήσουν τα περιεχόμενα των κοντέινερ μετά τον Φεβρουάριο του 2011, και δεν το έκαναν, ή που τελικά δεν διέταξαν ως όφειλαν εκκένωση από τον χώρο της πυρκαγιάς και αντίθετα, κάλεσαν κοντά τους πυροσβέστες και τους 3 στρατιώτες… Εκεί οι αρμόδιοι ήταν λογοκρινόμενη λέξη.. Και τότε, αυτοί που κατηγορήθηκαν ήταν τα άτομα που δεν είχαν καν ανάμειξη εκείνο το βράδυ στια απανωτές λανθασμένες αποφάσεις με αποκορύφωμα την μη εκκένωση.. Αντίθετα, ο κ. Χάσικος είχε τρέξει στη Σολιά και εμφανιζόταν μέχρι τη Δευτέρα σαν επιχειρησιακός αρχηγός.. Και δήλωνε, μάλιστα, ότι θα μιλούν μόνο οι υπουργοί πια – όπως τον υπενθύμισε η Χ. Χατζημητρίου..

Τα κόλπα του Χάρη: από την μια αποφασιζόταν η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Τμήματος Δασών ενώ από την άλλη καταργούσαν 22 θέσεις δασικού λειτουργού… Έτσι, έδειχναν πρόσωπο successstory  στους ξένους της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενώ εσωτερικά ..προετοίμαζαν τη «διάλυση του δασικού τομέα».. Και την επερχόμενη καταστροφή.. Και φυσικά, ο κ. Γεωργιάδης θα έλεγε, «μα δεν κατάλαβα».. Διότι, όπως καταγράφεται στην τότε έκθεση της συντεχνίας των εργαζόμενων, τις αποφάσεις τις έπαιρναν άτομα άσχετα, χωρίς γνώση [που δεν καταλάβαιναν, δηλαδή] και των οποίων ο στόχος δεν ήταν η λειτουργία του τομέα και η αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά.. άλλα θέματα, θεάματα..

Και οι νεκροί δεν προήλθαν από κάποιο λάθος των επικεφαλής των μονάδων [όπως η μη εκκένωση] αλλά από τα αποτελέσματα των περικοπών και της ακραίας λιτότητας του Χ. Γεωργιάδη. Ο κ. Χάσικος δεν είχε, βέβαια, αρμοδιότητα με τη λιτότητα, αλλά ήξερε και την είχε εγκρίνει, όταν φώναζαν οι αρμόδιοι του τμήματος δασών… Έτσι, η αρχική απόπειρα μετατόπισης των ευθυνών του [έστω ως επικεφαλής των επιχειρήσεων σε κάποια φάση, αλλά και ως υπουργός που ψήφισε για την ακραία λιτότητα] βρέθηκε μπροστά στην οργή των εργαζόμενων, αλλά και το γεγονός ότι τώρα [και με ελάχιστο δικαίωμα με βάση τα γεγονότα] διεκδικούσε το διοικητικό δίκαιο των αρμοδιοτήτων που όμως είχε ξεχάσει πολιτικαντικα το 2011.. Όταν προσπάθησε να αλλάξει σενάριο και να διαψεύσει τον εαυτό του, θεωρώντας ότι οι δημοσιογράφοι απλώς θα υπάκουαν και πάλι, έκανε λάθος εκτίμηση.. και βρέθηκε ξαφνικά δίπλα εκτεθειμένος.. Ασυνεπής, να λέει ψέματα και με βάση τη δική του ρητορική του 2011.. ευθυνόφοβος..

Οι προειδοποιήσεις των εργαζόμενων – και οι υπουργοί [που τώρα είναι «μα εγώ εν τζαι..»] που ανάθεταν έξτρα εργασίες, ενώ έκαναν περικοπές και σε προσωπικό και στο τμήμα γενικότερα..
Αξίζει να δει κάποιος και τη σαφήνεια με την οποία οι εργαζόμενοι προειδοποιούσαν για την αναπόφευκτη καταστροφή.. Δυο ανακοινώσεις της συντεχνίας, η μια τον Οκτώβριο του 2015 [πριν την ψήφιση των προϋπολογισμών για το 2016] και η άλλη τον Μάρτιο του 2016 [με την ευκαιρία της ημέρας Δασών] ήταν εκφραστικές.. Η έννοια «κίνδυνος» ήταν σαφής, όπως και οι λέξεις «καταστροφή»..      


Τα κόλπα του Χάρη: από την μια αποφασιζόταν η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Τμήματος Δασών ενώ από την άλλη καταργούσαν 22 θέσεις δασικού λειτουργού… Έτσι, έδειχναν πρόσωπο successstory  στους ξένους της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενώ εσωτερικά ..προετοίμαζαν τη «διάλυση του δασικού τομέα».. Και την επερχόμενη καταστροφή.. Και φυσικά, ο κ. Γεωργιάδης θα έλεγε, «μα δεν κατάλαβα».. Διότι, όπως καταγράφεται στην τότε έκθεση της συντεχνίας των εργαζόμενων, τις αποφάσεις τις έπαιρναν άτομα άσχετα, χωρίς γνώση [που δεν καταλάβαιναν, δηλαδή] και των οποίων ο στόχος δεν ήταν η λειτουργία του τομέα και η αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά.. άλλα θέματα, θεάματα.. και ενδεχομένως συμφέροντα.. Όπως λ.χ. με την διάλυση του Δασικού Κολεγίου και τη μη δημιουργία σχετικής σχολής, όπως προνοούσε ο Νόμος..




Και οι προειδοποιήσεις με σαφή αναφορά και στην «καταστροφή» του κλάδου, αλλά και του τομέα αρμοδιότητας ήταν εκεί από τον Οκτώβρη του 2015..


21 Οκτωβρίου 2015
προς πρόεδρο και μέλη κοινοβουλευτικής επιτροπής οικονομικών
                         

Αλλά οι προειδοποιήσεις ακούστηκαν και τον Μάρτιο του 2016.. Και για τα πτητικά Μέσα, και για την υποστελεχωση [ενώ είχε διευρυνθεί ο τομέας αρμοδιότητας] αλλά και τα πεπαλαιωμένα μέσα, όπως ο εξοπλισμός και τα μηχανοκίνητα.. Αυτά, δηλαδή, που οδήγησαν και στους θανάτους…




20 Μαρτίου 2016-07-02 Ανακοίνωση για ημέρα δασών
[αναφορά και στο κλείσιμο του δασικού κολεγίου]







[1]Προσπαθώντας να συγκαλύψει το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για τις περικοπές στη δασοπυρόσβεση, και τη δική του αυταρχική νοοτροπία μη-συζήτησης για ζητήματα που δεν καταλαβαίνει μεν, αλλά θεωρεί ότι μπορεί να διατάζει, λες και βρίσκεται σε οικογενειακό ξενοδοχείο, δηλωσε: «Αν δουλέψουν, αν δεχτούν να πάνε, θα πληρωθούν υπερωρίες», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομικών. - See more at: http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/320627/ftaiei-o-chatzipetris-gia-tin-pyrkagia-sti-solia#sthash.xQDDS7Ye.dpuf..Καιόπως χαρακτηριστικά εγραψε και ο Α. Μιχαηλίδης στις 2/7 [όταν επανήλθε στο θέμα, στην στήλη του: «Δεν φρόντισαν να λύσουν το πρόβλημα με τις υπερωρίες, ούτε ενδιαφέρτηκαν καν. Τέτοια είναι η στάση του υπουργού οικονομικών, που θεωρεί ότι οι αποφάσεις του είναι αλάθητες. Ίσως στο παρασκήνιο να έλεγε «αν δεν τους αρέσκει ας παν να δουλέψουν αλλού» όπως έλεγε ο Αβέρωφ Νεοφύτου για τους νοσοκόμους.»
[5]«Αν διαφανεί σε οποιοδήποτε στάδιο ότι δεν έκανα σωστά τη δουλειά μου, δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραιτηθώ». Στη δήλωση αυτή προέβη χθες ο Υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος, στην εκπομπή του Σίγμα «Μεσημέρι και Κάτι», σε σχέση με τις ευθύνες για την εκστρατεία κατάσβεσης της πυρκαγιάς στην περιοχή Σολέας. Όπως δήλωσε ο κ. Χάσικος, παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις τις οποίες εξέφρασε στη Βουλή κατά τη συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος. Ουδέποτε επέρριψε ευθύνες σε επιχειρησιακούς, είπε. http://www.sigmalive.com/simerini/news/344247/tha-paraitithei-ean-efthynetai-o-xasikos

Η «πολιτική δολοφονία»/θάνατος του Κ. Παπακωστα και οι ευθύνες όσων κατασκεύασαν και επέτρεψαν στην θεαματική Υστερία μέσω των ΜΜΕ να καθορίζει πολιτικές και συνταγματικές αποφάσεις: Ιστορικές καταβολές, αναλογίες και η θλιβερή ομολογία ότι ο κ. Παπακωστας αφέθηκε να πεθάνει, παρά τις ιατρικές προειδοποιήσεις, γιατί αρνιόταν να κάνει τις δηλώσεις [ψεμάτων για τον ίδιο] που φαίνεται ότι «ήθελαν» μερικοι/ες.. Ο Παπακωστας επέλεξε το ήθος της αντίστασης ακόμα και στο τέλος, θέτοντας στο κάδρο της Ιστορίας όσους δεν μπορουν/τολμουν να δουν την αλήθεια….

Previous: Η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να διορίσει ερευνητική [αν και είναι μάλλον στη Βουλή που θα γίνει η πραγματική έρευνα], ο Χάσικος έγινε ρεζίλι με την προσπάθεια του να διαψεύσει τον εαυτό του για αυτά που έλεγε στην Βουλή, ενώ τα έγγραφα της συντεχνίας των εργαζόμενων καταγράφουν την αναπόφευκτη τραγωδία – όταν διευρύνεις τις αρμοδιότητες και συρρικνώνεις τον αριθμό των εργαζόμενων, κατασκευάζεις, έστω και από αγνοια/«αχαπαροσύνη», την τραγωδία
$
0
0



Αμέσως μετά την ανακοίνωση του θανάτου του κ. Παπακώστα, ακολούθησε η ανακοίνωση της οικογένειάς του, η οποία, υπενθυμίζοντας ότι είχε προειδοποιήσει πριν μερικούς μήνες για τους κινδύνους για την υγεία του, αποκαλούσε την όλη διαδικασία του θανάτου του «πολιτική δολοφονία». Οι μνήμες της κοινωνίας δεν ήταν δύσκολο να γυρίσουν πίσω στο περασμένο Μάρτιο, όταν η κα. Πόπη Χριστοφόρου βγήκε από μια συνάντηση με τον πρόεδρο, τότε που γινόταν συζήτηση για απονομής χάρης στον κ. Παπακώστα λόγω της κατάστασης της υγείας του, και μας ανακοίνωσε, λίγο πολύ, ότι απέτρεψαν αυτήν την εξέλιξη [ ο πρόεδρος «δεν τους απογοήτευσε» είπε]. Στις τότε δηλώσεις της υπήρχε ένας ειρωνικός και εμπαθής τόνος – για τον Παπακωστα τον ίδιο [γιατί να φύγει από το νοσοκομείο αφού λέει είναι άρρωστος] αλλα και για όσους συζητήσουν το σοβαρό θέμα της ιατρικής γνωμάτευσης ότι ο εγκλεισμός ήταν καταδίκη σε θάνατο. Όταν, όμως, πέθανε ο Παπακώστας, η κα. Πόπη δεν είχε το τουπέ του Μαρτίου. Βγήκε στο Σίγμα για να πει.. ότι έστειλε επιστολές για να απονεμηθεί χάρη.. αλλά..... Αυτός ο θάνατος είχε προβλεφθεί και δεν μπορεί να αγνοηθούν οι ευθύνες όσων τον προκάλεσαν ή συνέβαλαν στην πρόκλησή του.. Το να λέγονται ψέματα ή παραπλανητικές υπεκφυγές είναι ίσως αποκαλυπτικό του είδους του λόγου που λάνσαραν μερικοί για τέσσερα χρόνια τώρα.. Αξίζει, λοιπόν, να δει κανείς σε ένα ιστορικό πλαίσιο πώς εξελίχθηκαν τα δεδομένα - αλλά και να προσέξει το είδος του λόγου που εκφέρεται, που έχει, πια ξεπεράσει, τα όρια της ό,ποιας κατανόησης ή συγκατάβασης. Μερικοί/ες συμπεριφέρονται λες και μπορούν να υπαγορεύουν στην πολιτεία - και η ευθύνη βαραίνει όσους τους ανέχονται… Και όταν έχουμε και νεκρούς από αυτές τις παρεμβάσεις, τότε το θέμα γίνεται πολύ σοβαρό...

Η κατασκευή του θεάματος της υστερίας μετά την έκρηξη στο Μαρί: τα συμφέροντα που σύγκλιναν και έφεραν τους νεοφιλελεύθερους να κάνουν πλάτη στην ακροδεξιά, και τον Πολυβίου να το παίζει χουβαρντάς με "ξένα κόλλυβα"..
Όταν στήθηκε εκείνο το θέαμα υστερίας το 2011, συμμετείχαν σ΄αυτό διάφοροι που είχαν τα δικά τους συμφέροντα και τα φόρτωσαν στην τραγωδία της έκρηξης. Οι εθνικιστές/απορριπτικοί με πρώτο το ΕΛΑΜ είδαν την ευκαιρία να επιτεθούν ξανά στο πρόεδρο που είχε ανοίξει το δρόμο για τη λύση και που άρθρωσε απαγορευμένες αλήθειες για τον ελληνοκυπριακό δημόσιο λόγο.  Η ηγεσία του ΔΗΣΥ καιροσκοπικά άρχισε προεκλογική από τότε. Μερικοί άλλοι, ωστόσο, όπως ο Πολυβίου, μερικοί δήθεν "φιλελελευθεροι"μέχρι τότε, και ως εκφραστικό όργανο η εφημερίδα Πολίτης έβλεπαν αλλού – στην προσπάθεια συγκάλυψης των τραπεζών. Τον Ιούλιο του 2011 ολοκληρωνόταν η συζήτηση για το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Και αναπόφευκτα οι σκελετοί και τα σκάνδαλα στα ντουλάπια των δυο τραπεζών [Λαϊκή και Κύπρου] θα δημοσιοποιούνταν – άρα μια δαιμονοποίηση του προέδρου ήταν η καλύτερη λύση για δημιουργία κλίματος κρίσης, και να φορτωθούν έτσι, μέσα στο χάος της κρίσης, στην κοινωνία οι ζημιές των τραπεζών. Ο Πολυβίου, άλλωστε, ενώ έγραφε το κωμικά [για ό,ποιον θέλει να το δει ως κείμενο και όχι ως κάτι που αναφέρεται χωρίς να διαβάζεται] προκατειλλημένο του κείμενο τον Σεπτέμβριο, ήταν ήδη μπροστά στην επερχόμενη κρίση, καθώς ο μεγαλομέτοχος της Τράπεζας Κύπρου, ο Ριμπολόβελφ ζητούσε θέσεις στο ΔΣ της Τράπεζας Κύπρου, σε αντάλλαγμα για κεφάλαια στήριξης. Ενώ, την ίδια περίοδο, η Λαϊκή ξεκινούσε τον ΕΛΑ. Και μερικοί νομίζουν ακόμα ότι ο Πολυβίου, που δεν ένοιωσε ίχνος ευαισθησίας για 121 νεκρούς της Ήλιος, ξαφνικά αγάπησε τους 12 [από τους 13, αφού ο ένας νεκρός δεν βόλευε το θέαμα]. Το ότι μάλιστα, αντί να πάρει τα λεφτά της αμοιβής τα δώρισε στους συγγενείς έφτιαξε και μια ενδιαφέρουσα συναισθηματική διάσταση-σχέση. Μερικοί λ.χ. τον υποστηρίζουν, παραβλέποντας ή αγνοώντας, ακόμα και το ότι περιθωριοποίησε τα τεκμήρια για το πώς χάθηκαν οι δικοί τους. Οι σχέσεις και η φόρτιση σε ένα συγκεκριμένο κλίμα παράγουν παράδοξα αποτελέσματα. Ο ίδιος ο Πολυβίου, παντως, φαινόταν να ποντάρει και σε μια πολιτική καριέρα που τελικά δεν του βγήκε…





Και αυτοί έχασαν συγγενείς…Πιάστηκαν στην παγίδα της θεαματικής διαχείρισης του πονου..και τελικά βρέθηκαν αιχμάλωτοι της ρητορικής τους..Και σε εκείνες τις περιπτώσεις η προβολή του «πόνου» λειτουργούσε για χρόνια σαν μηχανισμός λογοκρισιας..για το τι έκαναν μερικοί λ.χ.στο πραξικόπημα…

Η πορεία της κ. Πόπης Χριστόφορου: Από σύμβολο της τραγωδίας, σε αναζήτηση ρόλου στο θέαμα – και η παράξενη σιωπή της για τις μαρτυρίες/τεκμήρια που δείχνουν ότι τα παιδιά της σκοτώθηκαν μετά από «οδηγίες» ανώτερου αξιωματικού
Σε εκείνο, λοιπόν, το κλίμα μερικοί συγγενείς, όπως η Πόπη Χριστοφόρου, η μητέρα των δίδυμων, Χρίστου και Μίλτου, εμφανίστηκε σε μια φάση να εκπροσωπεί την τραγωδία. Ίσως η εστίαση να ήταν και ένα είδος συμπαράστασης από την κοινωνία. Έτσι, ενώ ο λόγος της αυξανόμενα γινόταν εμπαθής και εγωκεντρικός, οι περισσότεροι προτιμούσαν να αποφύγουν την ανοιχτή κριτική – βλέποντας την κάπως συγκαταβατικά ως θύμα, συναισθηματικά και ψυχολογικά. Σε αυτό το πλαίσιο, λίγοι πρόσεξαν ή εστίασαν στην αυτοπροβολή. Σε μια ανύποπτη φάση, μάλιστα, επέκρινε τους δημοσιογράφους με την ατάκα «εγώ είμαι το πρόσωπο της τραγωδίας». Και καθώς το «Μαρί» ως θέαμα εξάντλησε την χρησιμότητά του για όσους το κατασκεύασαν, και διαπίστωναν ότι αν συνεχιζόταν η συζήτηση θα αποκαλύπτονταν η αλήθεια [της ευθύνης των στρατιωτικών, αλλά και τους λόγους της εστίασης στην κυβέρνηση] το θέμα άρχισε να υποβαθμίζεται. Βέβαια, όταν κάποιος πέσει θύμα του θεάματος, μερικές φορές δύσκολα γλιτώνει. Η κα. Πόπη άρχισε να θυμίζει τον οικονομο Χριστόφορο των αγνοουμένων. Και εκείνος είχε χάσει παιδιά, αλλά σιγά σιγά άρχισε να ταυτίζεται και με το θεαματικό του ρόλο- τον οποίο αναπαρήγαγε και με παραπλάνηση. Τελικά, αποκαθηλώθηκε μέσα από τις παραπλανησεις που εκφραζε σαν δημοσιο λογο.

Η κα. Πόπη φαινόταν να νοσταγλει τη δημοσιότητα που έχασε και σχεδόν θλιβερά κάθε φορά επαναλάμβανε τα ίδια και τα ίδια λες και οι λέξεις με ένα μαγικό τρόπο μπορούσαν να φέρουν πίσω την στιγμή που ήταν στο κέντρο της προσοχής. Σε αυτήν τη διαδικασία φαινόταν να έχει χάσει, καπως, και την συνδεση με το ίδιο το αντικείμενο του πόνου – τα παιδιά της. Το φαινομενικά παράδοξο, αλλά και η αλήθεια, την οποία θα ήθελαν να λογοκρίνουν όσοι έστησαν το θέαμα αρχικά, είναι ότι οι δίδυμοι σκοτώθηκαν από ξεκάθαρη ευθύνη του/των διοικητή/ων τους. Είναι σαφείς οι μαρτυρίες [καταγράφονται – ως τεκμήρια που δεν μπορούσαν να λογοκριθούν- και στο «πόρισμα» του Πολυβίου] ότι ο ένας δίδυμος, ο Μιλτος, πήγε, γιατί  υπήρχαν «οδηγίες».[1]   Τις οδηγίες, σύμφωνα με τα τεκμήρια, τις έδινε ο κ. Ιωαννίδης. Είναι ξεκάθαρο από τις μαρτυρίες ότι αυτός επέμενε να μην γίνει εκκένωση [ ή έστω να απομακρυνθούν όλοι]  και κάλεσε τα παιδιά κοντά στην φωτιά για να κάνουν αυτό, που όφειλε ο ίδιος να είχε φροντίσει από πριν – αποψίλωση των θάμνων γύρω από τα κιβώτια με τα πυρομαχικά. Η κα. Πόπη, όμως, προτίμησε να αγνοήσει τα τεκμήρια, να ταυτιστεί με την οικογένεια Ιωαννίδη - η οποία τουλάχιστον υπερασπίζεται τα συμφέροντα του δικού τους νεκρού. Να μην γίνουν γνωστά σημεία εστίασης, ευρύτερα, για τις ευθύνες από τα λάθη του [από την μη κατασκευή στεγάστρου, ενώ υπήρχαν χρήματα μέχρι την μη ανάληψη πρωτοβουλιών ιδιαίτερα μετά τον Φεβρουάριο του 2011, όταν αποφασίστηκε να γίνουν αναλύσεις του περιεχομένου των κιβωτίων]  που οδήγησαν στην έκρηξη και στους θανάτους. Γιατί η κα. Πόπη κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ποιός ευθύνεται άμεσα για τον θάνατο των παιδιών της, είναι αξιοσημείωτο.

Στις 5 Μαρτίου 2015 μερικοί συγγενείς …απαιτούσαν να μην δοθεί χάρη στον κ. Παπακώστα. Και την επομένη, η κα. Πόπη πήγε να δει τον πρόεδρο για να του τα πει. Ιδού τα μαργαριτάρια μιας εμπάθειας που φαίνεται να αναζητά την επιβεβαίωση στα Φώτα της κάμερας..
«Ζητά από ποιον χάρη και για πράγματα ζητούμε χάρη; Για να βγει από το νοσοκομείο ένας ο οποίος είναι άρρωστος» διερωτήθηκε η κα. Χριστοφόρου για να προσθέσει: «ο καλύτερος τόπος για κάποιον που είναι άρρωστος είναι το νοσοκομείο. Άρα ποια είναι η χάρη; Δεν έχουμε καταλάβει»
Είναι να απορείς πόση κακία μπορεί να συμπυκνωθεί σε λίγες φράσεις. Ήξερε πολύ καλά η κα. Πόπη ότι το πρόβλημα ήταν ο εγκλεισμός σε ένα μικρό χώρο στο νοσοκομείο – αυτό ανέφερε η οικογένεια του και οι γιατροί του. Άρα τί προσπαθεί να κάνει η κα. Πόπη; Ειρωνεία; Αφού είναι άρρωστος, ας μείνει μέσα – σαν να μας λέει, αν είναι άρρωστος να πεθάνει; Και το στυλ «δεν καταλάβαμε», είναι εκφραστικό. Δεν τον φτάνει που δεν είναι φυλακή και είναι νοσοκομείο, θέλει να βγει και έξω; Να μείνει μέσα και ας πεθάνει.. Αυτό θα μπορούσε να πει η κα. Πόπη, αν ήταν ειλικρινής.

Το κρυμμένο πρόσωπο του Ντόριαν Γκρέυ – η Πόπη σαρκάζει ένα άρρωστο ετοιμοθάνατο λίγους μήνες πριν τον θάνατό του και μοιράζει ατάκες μετά από συνάντηση με τον πρόεδρο που φαίνεται να αποτρέπει την χάρη..
Όμως, η στάση της απέναντι στον κ. Παπακώστα ήταν ξεπέρασε για αρκετό κόσμο ένα σύνορο ανοχής – και άρχισε να σπάζει η σιωπή της κατανόησης και να τίθεται πια το θέμα ότι είναι καιρός, πια, να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση των δημόσιων εκβιασμών και θεαμάτων. Οι περισσότεροι κατανοούν ότι ο κ. Παπακώστας καταδικάστηκε για να ικανοποιηθούν μερικοί [να κλείσει το θέμα για τα ΜΜΕ και για μερικούς συγγενείς που ήθελαν ένα είδος εκδίκησης] αφού οι βασικοί υπεύθυνοι είτε δεν ήταν εκεί [όπως οι έλληνες αξιωματικοί], είτε παρουσιάστηκαν ως μάρτυρες κατηγορίας [όπως ο Γεωργιαδης που είχε όλη την ευθύνη – και για τα μοιραία λάθη στο τέλος, αφού μιλούσε με τον Ιωαννίδη στο τηλέφωνο], είτε η ευθύνη τους έμεινε στα μη-συζητήσιμα, όπως του κ. Ιωαννίδη [ο δικαστής υπέκυψε επίσης στην πίεση και ενώ φάνηκε να αναγνωρίζει τις τεράστιες ευθύνες από την μη εκκένωση κλπ, προτίμησε τις υπεκφυγές του "όλοι κάνουν λάθη"για να μην εστιάσει]. Όταν, λοιπόν, ο κ. Παπακώστας, ο οποίος είχε και επεισόδιο με την υγεία του, ενώ ήταν υπουργός, ζήτησε να αντιμετωπιστεί όπως και άλλοι στο κάτω κάτω λόγω υγείας, και φάνηκε να ήταν πλέον κατανοητό το σκηνικό [αξίζει ενδεικτικά να αναφερθεί και η παρέμβαση του κ. Θεμιστοκλέους από τον χώρο της δεξιάς στη Λεμεσό], η κα. Πόπη, ξαφνικά, εμφανίστηκε με το πρόσωπο στο κρυμμένο πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ. Εκδικητική σε βαθμό κακίας, με ένα ύφος χιλίων καρδιναλίων, λες και τη διόρισε κανένας στο ανώτατο δικαστηριο. Ιδού τα τεκμήρια, όπως καταγράφηκαν και η ίδια όχι μόνο δεν τα διέψευσε – αλλά φάνηκε να επιδιώκει τη δημοσιότητα. http://dialogos.com.cy/blog/zitousan-na-min-dothi-chari-ston-m-papakosta-simera-lene-alla/

Στις 5 Μαρτίου 2015 μερικοί συγγενείς[2]   εξέδωσαν ανακοίνωση και απαιτούσαν να μην δοθεί χάρη στον κ. Παπακώστα. Και την επομένη η κα. Πόπη πήγε να δει τον πρόεδρο για να του τα πει. Ιδού τα μαργαριτάρια μιας εμπάθειας που φαίνεται να αναζητά την επιβεβαίωση στα Φώτα της κάμερας..

«Ζητά από ποιον χάρη και για ποια πράγματα ζητούμε χάρη; Για να βγει από το νοσοκομείο ένας ο οποίος είναι άρρωστος» διερωτήθηκε η κα Χριστοφόρου για να προσθέσει: «ο καλύτερος τόπος για κάποιον που είναι άρρωστος είναι το νοσοκομείο. Άρα ποια είναι η χάρη; Δεν έχουμε καταλάβει»





Είναι να απορείς πόση κακία μπορεί να συμπυκνωθεί σε λίγες φράσεις. Ήξερε πολύ καλά η κα. Πόπη ότι το πρόβλημα ήταν ο εγκλεισμός σε ένα μικρό χώρο στο νοσοκομείο – αυτό ανέφερε η οικογένεια του και οι γιατροί του. Άρα, τί προσπαθουσεί να κάνει η κα. Πόπη; Ειρωνεία; Αφού είναι άρρωστος, ας μείνει μέσα – σαν να μας λέει, αν είναι άρρωστος να πεθάνει; Και το στυλ «δεν καταλάβαμε» είναι εκφραστικό. Δεν τον φτάνει που δεν είναι φυλακή και είναι νοσοκομείο, θέλει να βγει και έξω; Να μείνει μέσα και ας πεθάνει.. Αυτό θα μπορούσε να πει η κα. Πόπη αν ήταν ειλικρινής.

Και όταν ο άντρας της προσπάθησε πιο ευγενικά να πει ότι διαφωνούσαν οι «συγγενείς» και η γυναίκα του βεβαίως, με την απονομή χάρης, γιατί «υπάρχει και η πλευρά των συγγενών», προφανώς η κα. Πόπη δεν μπορούσε να συγκρατηθεί και μας είπε και την ατάκα με την οποία καταγράφηκε ο διάλογος: «με ξένα κόλλυβα κάνουμε όλοι μνημόσυνο». Δεν είναι και δύσκολη η αποκωδικοποίηση – δεν μπορείτε να δίνετε χάρη, χωρίς τη δική μου έγκριση. Η Πόπη και τα κόλλυβά της; Το θεαματικό πρόσωπο της τραγωδίας προσπαθεί να υποκαταστήσει τις νόμιμες αρχές της πολιτείας; Τί σημαίνει «ξένα κόλλυβα»; Η πολιτεία και οι κανονισμοί για απονομή χάριτος εξαρτώνται από την  ιδιοτελή [συναισθηματική ή άλλη] αντιμετώπιση μερικών; Η κα. Πόπη θα υποκαταστήσει και το Ανώτατο;

Και τελικά, όπως έλεγαν οι γιατροί και η οικογένειά του, ο κ. Παπακώστας πέθανε.

Η κωμωδία και το θράσος.. Αμέσως μετά τον θάνατο, τί μας είπε η κα. Πόπη – ότι βλέπαμε άλλη Πόπη τον Μάρτιο, διότι αυτή η Πόπη του Σεπτεμβρίου είχε,  δήθεν, «στείλει επιστολές» για τη χάρη που πολεμούσε η προηγούμενη του Μαρτίου κοκ.. Και μετά μας ομολόγησε την αθλιότητα – έφταιγε ο Παπακώστας που πέθανε γιατί «δεν εδινε τις εξηγήσεις» που ήθελε η Πόπη..
Και φυσικά, η συλλογική μνήμη πήγε πίσω στην κα. Πόπη να το παίζει δερβέναγας της δικαιοσύνης έξω από το προεδρικό μοιράζοντας «κόλλυβα». Και αποφάσισε να κάνει δηλώσεις – και τί μας είπε;.. Ξαφνικά, η κα. Πόπη με την ειρωνεία για τους αρρώστους που μια χαρά είναι στα νοσοκομεία, μας είπε ότι «έστειλε δυο επιστολές στον πρόεδρο να δοθεί χάρη στον Παπακώστα». Και δεν έχουν περάσει καν 6 μήνες από τότε που ειρωνευόταν τον άρρωστο έξω από το προεδρικό. Και φυσικά, καμία απόδειξη για τις υποτιθέμενες επιστολές. Φούσκες [αλλά λέγονται άλλα εννοούνται ή και μερικές φορές απλώς λέγονταν για να ειπωθεί κάτι] είχαμε αρκετές το 2011. Θα μπορούσε να τις πει κάποιος ψέματα. Αλλά είναι τόσες οι συσσωρευμένες παραπλανήσεις, που μάλλον είναι οι αλήθειες, οι οποίες πρέπει να εκπλήσσουν, όταν ακούγονται σε μερικά πλαίσια.

Αξίζει, όμως, να δει κανείς και λίγο περισσότερο το μουρμουρητό της ενοχής της κα. Πόπης – για να κατανοηθεί η ευτέλεια μερικών, αλλά και το ήθος του Παπακώστα..
"Ο ίδιος επέλεξε να πεθάνει στο νοσοκομείο, διότι δεν έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις", είπε η Πόπη Χριστοφόρου, προσθέτωντας ότι "κάναμε αγώνα για να φύγει χωρίς εκκρεμότητες, όμως έφυγε και τα άφησε όλα ανοικτά". 

Τί θα πει άραγε «δεν έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις;». Και μιλά στον πληθυντικό η κα. Πόπη. Δηλαδή, η κυρία που το έπαιζε σαρκασμός και ειρωνεία τον Μάρτιο για ένα άρρωστο άνθρωπο, τώρα μας το παίζει και ανακριτής που βάζει όρους σε ανθρώπους που είναι μεταξύ ζωής και θανάτου; Τί σημαίνει «δεν έδωσε εξηγήσεις»; Και η Πόπη, η ό,ποια Πόπη, από πού και ως πού έχει λόγο για την ό,ποια χάρη μπορεί να δώσει ο πρόεδρος; Δηλαδή, ο Παπακώστας που αντιστάθηκε στους άγγλους, στο φασισμό, στο πραξικόπημα και την εισβολή, θα εκβιαζόταν από την κα. Πόπη να της πει αυτά που ήθελε.. για να του επιτρέψει η κάποια κυρία Πόπη να ζήσει;

Τί θα πει άραγε «δεν έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις;».Και μιλά στον πληθυντικό η κα. Πόπη. Δηλαδή …βάζει όρους σε ανθρώπους που είναι μεταξύ ζωής και θανάτου; Τί σημαίνει «δεν έδωσε εξηγήσεις;» Και η Πόπη, η ό,ποια Πόπη, από πού και ως πού έχει άποψη για την ό,ποια χάρη μπορεί να δώσει ο πρόεδρος; …Είναι φοβερό ότι λέγονται τέτοια πραγματα και περνούν απαρατήρητα. Άφησε, λέει, «εκκρεμότητες». Τί να πει κανείς; Ούτε οι ανακριτές...δεν θα ελεγαν «πέθανε και άφησε εκκρεμότητες γιατί δεν ομολόγησε αυτά που θέλαμε».

Είναι φοβερό ότι λέγονται τέτοια πραγματα και περνούν απαρατήρητα. Άφησε, λέει, «εκκρεμότητες». Τί να πει κανείς; Ούτε οι ανακριτές σε μια δικτατορια δεν θα έλεγαν – πέθανε και άφησε εκκρεμότητες, γιατί δεν ομολόγησε αυτά που θέλαμε.
Το να κατανοήσει η κα. Πόπη ότι την χρησιμοποίησαν [ η μηπως όλα αυτά είναι συνειδητη επιλογη της;], ίσως να είναι πια αργά. Το να εκθέτει τον εαυτό της, είναι δικαίωμα της. Αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα κανένας να εκθέτει την Πολιτεία, επιτρέποντας τέτοιους εκβιασμούς. Ο Παπακώστας πέθανε γιατί μερικοί εκβιάστηκαν από αυτές τις ανοησίες.

Ζήσαμε το θέαμα του οικονομου Χριστόφορου. Η κα. Πόπη μπορεί να συνεχίσει το πορεία με την ενοχή για τον θάνατο του κ. Παπακώστα. Και όσοι σιώπησαν και την ανέχτηκαν να θυμούνται επίσης την ευθύνη για αυτόν το θάνατο. Όσο για τα δυο παιδιά που πέθαναν – σίγουρα δεν αξίζουν αυτόν τον εξευτελισμό της μνήμης τους. Να δολοφονούνται ηλικιωμένοι για να κερδίσουν κάποιοι δημοσιότητα. Οι νεαροί ήταν άντρες και όχι παιδιά για να τους νταντεύει η μάνα τους και μετά θάνατο – και προσπάθησαν με τον Αντώνη να εμποδίσουν μια τραγωδία. Το να γίνονται αυτά τα θεάματα στο όνομα τους δεν αρμόζει στο ήθος τους – και είναι με αυτό που πρέπει να κρίνονται.

Αλλα σχετικα κειμενα:

Ο Κ. Παπακώστας στο ιστορικό του πλαίσιο: ο τελευταίος μιας γραμμής που πάει πίσω στους Κ. Μάτση και Τ. Μάρκου πέθανε, σαν σε δημόσια εκτέλεση, αλλά αρνήθηκε να υποκύψει στους εκβιασμούς και να υπογράψει δηλώσεις υποταγής και μετανοίας για την συνεργασία του με την αριστερά - http://2ha-cy.blogspot.com/2015/09/blog-post_71.html


Γιατί να σκοτώσουν τον Παπακώσταν; http://2ha-cy.blogspot.com/2015/03/blog-post_94.html


Γιατί έκλαψα για τον θάνατο του Παπακώστα.. Ένοιωσα θλίψη για τον δίκαιον αθρωπο, για τις αξίες που αρνήθηκε να προδώσει.. αλλά το δάκρυ ήταν για την αθλιότητα.. - http://2ha-cy.blogspot.com/2015/09/blog-post_82.html




[1]Πορισμα Πολυβιου, σελιδα 237: «..Σε καποια στιγμη, ηρθε κατω στο θαλαμο ο Μιλτιαδης Χριστοφορου και μας ειπε ότι πηρε οδηγιες, χωρις να μας πει από ποιον, για να παμε να βοηθησουμε στο σβησιμο της φωτιας…» Αυτό εγινε 5:20 , περιπου 20 λεπτα πριν την εκρηξη…

Μαρι revisited Τα ψέματα/παραπλανησεις μια εκστρατείας χειραγώγησης που τελικά φαίνεται ότι έκρυβε πίσω της και την απόπειρα συγκάλυψης των τραπεζιτικών σκανδάλων

Previous: Η «πολιτική δολοφονία»/θάνατος του Κ. Παπακωστα και οι ευθύνες όσων κατασκεύασαν και επέτρεψαν στην θεαματική Υστερία μέσω των ΜΜΕ να καθορίζει πολιτικές και συνταγματικές αποφάσεις: Ιστορικές καταβολές, αναλογίες και η θλιβερή ομολογία ότι ο κ. Παπακωστας αφέθηκε να πεθάνει, παρά τις ιατρικές προειδοποιήσεις, γιατί αρνιόταν να κάνει τις δηλώσεις [ψεμάτων για τον ίδιο] που φαίνεται ότι «ήθελαν» μερικοι/ες.. Ο Παπακωστας επέλεξε το ήθος της αντίστασης ακόμα και στο τέλος, θέτοντας στο κάδρο της Ιστορίας όσους δεν μπορουν/τολμουν να δουν την αλήθεια….
$
0
0



Το πιο κραυγαλέο ψέμα της υστερίας που θα κατασκευαζόταν.. Ο Πολίτης της επόμενη της έκρηξης και χωρίς ίχνος τεκμηρίου έγραφε στο πρωτοσέλιδο «με οδηγίες Χριστόφια αφέθηκε σε ανοικτό χώρο το επικίνδυνο φορτίο».. Ψέμα σε πολλαπλά επίπεδα – ψέμα γιατί δεν πήρε ο Χριστόφιας την απόφαση για να πάει εκεί το φορτίο. Την απόφαση την πήραν οι στρατιωτικοί. Και αυτό καταγράφηκε σε όλες τις έρευνες.. Ψέμα γιατί δεν είχε καμία ανάμιξη ο Χριστόφιας στο πώς θα αποθηκευτεί – και ιδιαίτερα αν θα ήταν σε ανοιχτό ή κλειστό χώρο. Αντίθετα από τα τεκμήρια που αναγκάστηκε να συμπεριλάβει στο πόρισμα του και ο Πολύβιου,  είναι σαφές ότι η κυβέρνηση, και ιδιαίτερα ο Παπακώστας είχαν εγκρίνει να γίνει στέγαστρο. Το γιατί δεν έγινε είναι μια ακόμα από τις λογοκρινόμενες ερωτήσεις εκείνης της υστερίας.. Και σαν αποκάλυψη της οργανωμένης κατασκευής της υστερίας το κείμενο στο οποίο παραπέμπει ο τίτλος του Πολίτη, δεν έχει καμία σχέση η απόδειξη για το πρωτοσέλιδο ψέμα.. Αυτή ήταν η «δημοσιογραφία» εκείνο τον Ιούλη...

Πέντε χρόνια μετά την έκρηξη στο Μαρί η εικόνα για το τί συνέβαινε τότε μπορεί να συγκρατηθεί πια πιο ήρεμα. Ίσως και πιο τραυματικά. Έχουμε ήδη και ένα νεκρό από εκείνη την υστερία – τον Κ. Παπακώστα που θα συνοδεύει πια κάθε αναφορά στο Μαρι. Γιατί η πολιτική ηγεσία αλλα και η εισαγγελία είχαν εκφράσει δημόσια πρόθεση να του επιτραπεί να βγει από την κράτηση στο νοσοκομείο με βάση τις γνωματεύσεις των γιατρών. Αλλά η έξοδο αποτράπηκε μετά από παρέμβαση [μερικών;] συγγενών των θυμάτων. Και μάλιστα, ακούσαμε στο τέλος και το αμίμητο «δεν έλεγε αυτό που έπρεπε».. Καταδικάστηκε σε θάνατο ένας άνθρωπος για να εκμαιευτεί μια ψεύτικη ομολογία. Και εκεί ο κ. Παπακώστας έδειξε το ήθος του απέναντι στην μικρότητα… Δεν υπέγραψε τη δήλωση που ανέμεναν…. Και τον «σκότωσαν» ντε φάκτο με την επιμονή να μην δοθεί άδεια να φύγει από το νοσοκομείο. Αυτός ο θάνατος ήταν εκφραστικός του κλίματος υστερίας που είχε δημιουργηθει..Ο Πρόεδρος και ο Γενικός Εισαγγελέας, έδειχναν κατανόηση μετά τις προειδοποιήσεις των γιατρών, αλλα η επίσκεψη από μερικούς συγγενείς, μερικές ατάκες, και ξαφνικά η Πολιτεία παράλυσε και αφέθηκε ένας άνθρωπος να πεθάνει, γιατί μια κυρία [όπως είπε μετά] ήθελε να της πει ο κ. Παπακωστας, αυτά που εκείνη, ηθελε..Αυτα δηλαδή που η ίδια είχε πιστέψει γιατί την βόλευαν η την είχαν κάνει να πιστεψει..Αδυνατουσε να αντιληφθεί ότι ζητούσε ψέματα...Και ότι αυτό, ότι ζητούσε να της πουν ψέματα, ήταν η μόνη αλήθεια στην εμμονή της..Αυτα είναι τα αποτελέσματα της υστεριας..Μεχρι και το δικαστήριο, σε μια σχεδόν φροϋδική αναφορά προσπάθησε να πείσει ότι δεν έβγαλε απόφαση με βάση τις δίκες των πρωτοσέλιδων και τις ατάκες μερικών…Τελικά, όπως φάνηκε και με την απαλλαγή του κ. Νικολάου από το Ανώτατο, και το δικαστήριο μαλλον μοιραζε ποινές και για να αποφύγει το ίδιο την επίθεση… Η προσπάθεια λ.χ. να αποφευχθεί η εμφανής [με βάση τα τεκμήρια],ευθύνη των αρμόδιων της βάσης, έγινε με την εξής κωδικοί καταγραφή:

«Όμως το Δικαστήριο, αποδεχόμενο ότι οι επικεφαλής Ιωαννίδης και Παπαδόπουλος είχαν επίγνωση του κινδύνου θανάτου,  θεώρησε  ότι οι ενέργειες των θυμάτων θα πρέπει να κριθούν υπό το πρίσμα της αγωνίας και των διλημμάτων που αντιμετώπιζαν, εφόσον “η τέλεια αντίδραση μπροστά σε μια κρίση δεν είναι γνώρισμα των θνητών”, όπως η νομολογία αναγνώρισε.»http://www.sigmalive.com/news/local/54644/synoptiki-dikastiki-apofasi-gia-tragodia-sto-mari#.dpuf
-           
Αν όμως υπηρχε γνώση των κινδύνων τότε γιατί και ποιος έδωσε οδηγίες να πάνε οι πυροσβέστες και οι ναύτες κοντά; Και αν υπήρχε αυτή η γνώση γιατί οι αρμόδιοι της μονάδας δεν έκαναν κάτι από τον Φεβρουάριο του 2011 όταν πάρθηκε η απόφαση για διερεύνηση του περιεχομένου των κοντεινερ; Η έστω να ζητήσουν τα χρήματα για το στέγαστρο τα οποία είχαν εγκριθεί και υπήρχε και χειρόγραφη θέση του κ. Παπακωστα; Το δικαστήριο απέφυγε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα γιατί προτίμησε ουσιαστικά να μην έρθει σε σύγκρουση με τα πρωτοσέλιδα. Η ίδια ακριβώς λογική που οδήγησε στο θάνατο του Παπακωστα. Μερικοί άλλοι φοβήθηκαν …

Σε ένα άλλο παράλληλο πλαίσιο αν η υπόθεση Παπακώστα περιγράφει τις συνεπειες της υστερίας, η διαδικασία αμοιβών [εξασφαλισμένη οικογενειακή θέση στο Δημόσιο, δικαστική αποζημίωση κλπ] προς τους συγκεκριμένους συγγενείς [σε συγκριση με άλλους, επίσης θύματα τραγωδιών] εμοιαζε θλιβερά προνομιακη όπως παρατήρησε και μια σχολιογράφος.

Και μετά είναι και τα δεδομένα. Η απαλλαγή λ.χ. του κ. Νικολάου της Πυροσβεστικής, από το Ανώτατο, ανοίγει το επίμαχο [και σε μεγάλο βαθμό συγκαλυμμένο και λογοκρινομενο] θέμα της μη διάταξης εκκένωσης[1]… Διότι η όλη συζήτηση έχει να κάνει ακριβώς με το γιατί και πως βρέθηκαν στο χώρο της έκρηξης οι 13 νεκροί – ενώ οι άλλοι στρατιώτες/ναύτες κοκ δεν έπαθαν τίποτα.. Το θλιβερό είναι ότι είναι τεκμηριωμένο, πια, ότι οι πυροσβέστες δεν έπρεπε να είχαν πάει κοντά στην φωτιά – όπως και οι ναυτες/στρατιώτες. Και ξέρουμε ότι δεν πήγαν μόνοι τους. Τα τεκμήρια, με τις μαρτυρίες για πως δόθηκαν «οδηγίες» για να πάνε τα θύματα στο χώρο της έκρηξης δεν μπόρεσε να συγκαλύψει ούτε ο κ. Πολυβίου. Απλώς τα άφησε εκεί και μετά σαν παράρτημα, και μετά σαν σε καθήκον δικηγόρος άρχισε το εμβατήριο «φταίει ο Χριστόφιας». Ίσως και γιατί, όπως είπε στο τέλος του 2013, είναι και ήταν βαθιά προκαταλειμενος ενάντια στον κ. Χριστόφια. Αλλά δεν το ομολόγησε, όταν διορίστηκε. Πώς μπορεί κάποιος να διερευνά ένα άτομο για το οποίο πιστεύει ότι λόγω της ιδεολογίας του [«μπολσεβίκος»], εξ ορισμού δεν λέει την αλήθεια;[2]Οι προκαταλήψεις ενός αστού.. Τέτοια προκατάληψη – και ανέλαβε χώρισε ντροπή  να κάνει υποτίθεται αντικειμενική έρευνα… Αλλά ένας δικηγόρος ξέρει να συγκαλύπτει την αλήθεια – η δουλειά, άλλωστε, είναι να υπερασπίζεται μια άποψη. Σε αντίθεση με ένα δημόσιο λειτουργο [όταν κάνει έρευνα] που οφείλει να προσπαθεί να είναι αντικειμενικός. Όμως τελικά ο κ. Πολυβίου ίσως να είχε και βαθύτερα και ευρύτερα συμφέροντα για να επιτεθεί στο κ. Χριστόφια – τα οποία άρχισαν να γίνονταν εμφανή από τον Σεπτέμβριο του 2011, ενώ έγραφε την ερμηνεία-εκδοχή του.. Τότε η βασική του ασχολία, οι τράπεζες [και ιδιαίτερα η Τράπεζα Κύπρου] έμπαιναν πια στα βαθιά της κρίσης. Η οποία συγκαλύπτονταν από το κοινό.. Πού θα ανακάλυπτε τις συνέπειες στα μέσα του επόμενου χρόνου, όταν η Λαϊκή και η Τράπεζα Κύπρου θα κατεφευφαν στο δημόσιο για στήριξη και θα οδηγούσαν την Κύπρο στο μνημόνιο.

Σε αυτό το πλαίσιο, το πόρισμα Πολυβίου είναι από μόνο του ένα κείμενο που αποτελεί έκφραση της τότε περιόδου. Αναγκαστικά ως δημόσιο κείμενο περιλαμβάνει στα τεκμήρια τις μαρτυρίες που καταγράφηκαν. Τα συμπεράσματα, όμως, αποκλίνουν σαφώς από τα τεκμήρια. Όπως έξυπνα παρατήρησε ένα άλλος δεξιός δικηγόρος που διετέλεσε και γενικός εισαγγελέας, ο κ. Μαρκίδης, ο κ. Πολυβίου έκανε μια ερμηνεία, ενώ κάποιος άλλος θα μπορούσε να κάνει κάποια άλλη. Επί της ουσίας, ο κ. Μαρκίδης έλεγε ότι ο κ. Πολυβίου έκανε ουσιαστικά μια ερμηνεία ως δικηγόρος μερικών – και όχι ως δημόσιος ερευνητής. Και τα τεκμήρια είναι σαφή για το πώς και γιατί βρέθηκαν τα θύματα εκεί που δεν έπρεπε να είναι. Ο ίδιος δε ο κ. Πολυβίου λογικά θα έπρεπε να είχε ζητήσει εξαίρεση από το συγκεκριμένο καθήκον αφού όπως αποδείχτηκε μετά, ο μήνας κατά τον οποίο κατέγραφε την ερμηνεία του, ο ίδιος, σαν δικηγόρος αλλά και με συμφέροντα στην Τράπεζα Κύπρου και το τραπεζιτικό σύστημα ευρύτερα, διαφωνούσε με το τότε πρόεδρο, τον κ. Χριστόφια, στον οποίο εστίασε την επίθεση του – παραβλέποντας και τα τεκμήρια. Ήδη από τον Ιούλιο του 2011, την περίοδο του Μαρί δηλαδή, είχε αποφασιστεί ένα κούρεμα των ελληνικών ομόλογων – και ο κ. Πολυβίου ήξερε αυτά που έμαθε η κοινή γνώμη μετά. Ότι η Τράπεζα Κύπρου, από το 2009-10 αγόραζε ελληνικά ομόλογα, ενώ οι άλλοι τα ξεφορτώνονταν.




Ένα Χρόνο μετά το Μαρί, μέχρι και η εφημερίδα του κ. Χάσικου αποκάλυπτε ότι «φορτώθηκε» ελληνικά ομόλογα η Τράπεζα Κύπρου.. Αλλά ένα χρόνο πριν, ενώ το κούρεμα των ομόλογων είχε ήδη αποφασιστεί, ο Πολυβίου καμωνόταν δημόσια ότι δεν υπήρχε πρόβλημα.. Μπορούσε, όμως, να ήταν αντικειμενικός με δεδομένα τα υπόγεια παιχνίδια στην τράπεζα του;

Και εκείνο τον μήνα, τον Σεπτεμβριο του 2011, ενώ εφτιαχνε θεάματα δαιμονοποίησης του Χριστόφια, το κυπριακό τραπεζιτικό σύστημα έμπαινε στα δύσκολα. Η Λαϊκή άρχιζε να παίρνει ΕΛΑ ενώ στην Τράπεζα Κύπρου, όπως αποκάλυψε ο Νεοκλέους το Μάιο του 2013 στον Φιλελεύθερο, διεξαγόταν μια διαμάχη για το, αν θα δίνονταν περισσότερες θέσεις στο ΔΣ της τράπεζας με αντάλλαγμα περισσοτερα ρωσικά κεφάλαια. Κάτι σαν το ρωσικό δάνειο για το δημόσιο. Η Τράπεζα Κύπρου απέρριψε την ρωσική πρόταση – και ο κ. Πολυβίου στη ερμηνεία του για τα γεγονότα στο Μαρί, ξαφνικά, άρχισε να κάνει και κήρυγμα για το ότι έπρεπε να είμαστε προσηλωμένοι στην Δύση.. Λες και επιχειρηματολογούσε, βλέποντας τα δεδομένα από την σημερινή οπτική γωνία, ότι έπρεπε να μπούμε σε μνημόνιο και όχι να πάρουμε ρωσικό δάνειο…

Και εκείνο τον μήνα, τον Σεπτεμβριο του 2011, ενώ εφτιαχνε θεάματα δαιμονοποίησης του Χριστόφια, το κυπριακό τραπεζιτικό σύστημα έμπαινε στα δύσκολα. Η Λαϊκή άρχιζε να παίρνει ΕΛΑ, ενώ στην Τράπεζα Κύπρου, όπως αποκάλυψε ο Νεοκλέους το Μάιο του 2013 στον Φιλελεύθερο,[3]διεξαγόταν μια διαμάχη για το αν θα δίνονταν περισσότερες θέσεις στο ΔΣ της τράπεζας με αντάλλαγμα περισσότερα ρωσικά κεφάλαια. Κάτι σαν το ρωσικό δάνειο για το δημόσιο. Η Τράπεζα Κύπρου απέρριψε την ρωσική πρόταση – και ο κ. Πολυβίου στη ερμηνεία του για τα γεγονότα στο Μαρί ξαφνικά άρχισε να κάνει και κήρυγμα για το ότι έπρεπε να είμαστε προσηλωμένοι στην Δύση.. Λες και επιχειρηματολογουσε, βλέποντας τα δεδομένα από τη σημερινή οπτική γωνία, ότι έπρεπε να μπούμε σε μνημόνιο και όχι να πάρουμε ρωσικό δάνειο…

Το θέμα «Μαρί» σαν ένα είδος κατασκευασμένης υστερίας, θα γίνει αντικείμενο αρκετών μελετών και αναφορών στο μέλλον. Ως συνεισφορά δημοσιεύουμε σήμερα  3 ειδών τεκμήρια:

  1. Αναφορές από τα τεκμήρια στο Πόρισμα Πολυβίου για το πώς βρέθηκαν στο σημείο της έκρηξης τα θύματα, γιατί δεν κατασκευάστηκε στέγαστρο και γιατί δεν έγινε τίποτα από τον Φεβρουάριο [όταν αποφασίστηκε να προχωρήσει η διαδικασία διερεύνησης του περιεχομένου των κοντεινερ] μέχρι τον Ιούλιο του 2011.

  1. Δυο φυλλάδια της ομάδας «Συνέλευση των Παιδιών της Πλύστρας» που συστάθηκε αυθόρμητα τότε ενάντια στην Υστερία των ΜΜΕ…

  1. Ένα κείμενο για θάνατο του Κώστα Παπακώστα


ΤΕΚΜΗΡΙΑ

Ποιός διέταξε του πυροσβέστες και τους στρατιώτες/ναύτες να πάνε κοντά στην φωτιά, αντί να φύγουν, όπως έπρεπε σε εκκένωση;
«Ο Ανδρέας Ιωαννίδης, Διοικητής Διοίκησης Ναυτικού, έδωσε οδηγίες στον κ. Ιωάννη Τσιάνη να πάει στην Βάση και να δώσει εντολέςγια να πάει το πυροσβεστικό όχημα στο χώρο της πυρκαγιάς, γιατί άρχισε να επεκτείνεται γύρω από τα εμπορευματοκιβώτια.
Ο Μιχάλης Ηρακλέους, Κελευστής, ΕΠΥ, μπήκε στο καινούργιο πυροσβεστικό όχημα της ΝΒΕΦ, μαζί με τους Χρίστο και Μιλτιάδη Χριστοφόρου..»[4]

«..ο Σπύρος Ττάντης ο οποίος ήταν μέσα στο πυροσβεστικό όχημα φώναξε του Κρόκου, λέγοντας του ότι πρέπει να πάνε πάνω και οι μαστόροι φωνάζουν..».[5]

…στις 5:22 (μισή ώρα πριν την έκρηξη) ο Μιλτιάδης Χριστόφορου (μετέπειτα θύμα της έκρηξης) μετέβηκε στον θάλαμο και είπε ότι «πήρε οδηγία» για «..να πάμε να σβήσουμε την φωτιά».[6]

Η απαγορευμένη ερώτηση; Γιατί δεν κατασκευάστηκε στέγαστρο, αφού είχε εγκριθεί κονδύλι, και η μονάδα είχε χρήματα για έργα και επέκταση;

Στο σημείωμα του κ. Γεωργιάδη, για τον έλεγχο του φορτίου στις 18 Φεβρουάριου αναφέρεται σαφώς ότι «..κατασκευάζεται στο ΝΒΕΦ ειδικός στεγασμένος χώροςγια μεταφορά και μόνιμηεγκατάσταση όλου του φορτίου..».[7]Ενώ υπάρχει και αναφορά στα οικονομικά με επιστολή για έγκριση «..των συνεχών δαπανών που απέστειλε το ΓΕΕΦ..». [8]
Άρα υπήρχε η πρόθεση για στέγαστρο – είναι ενδιαφέρον επίσης ότι ο αρμόδιος του στρατού έβλεπε την εγκατάσταση σαν πιο μόνιμη από ότι παραδέχονται άλλοι και ο ίδιος ο κ. Πολυβίου.[9]Αξίζει, επίσης, μια αναφορά στο ζήτημα των δαπανών το οποίο ο κ. Πολυβίου προσπερνά. Σύμφωνα με την καταγραφή είχαν εγκριθεί 93, 000 εύρω, και είχαν ξοδευτεί 40, 000 για την βάση. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα χρήματα;[10]
Ήδη από τον Αύγουστο το ΓΕΕΦ ζητά να φύγει το φορτίο διότι χρειαζόταν προσωπικό για την φρούρηση του και στις 4/11/2009 καταγράφεται ότι στον χώρο «προβλέπονται μελλοντικές νέες εγκαταστάσεις για κάλυψη των αναγκών της Εθνικής Φρουράς..» γιατί προγραμματίζονταν«νέα έργα στην μονάδα».[11]Ενώ, τον επόμενο χρόνο, στις 17/6/2010 καταγράφεται ότι «..στο χώρο που είναι αποθηκευμένο το φορτίο, προγραμματίζονται να γίνουν νέα έργα για την ναυτική βάση..».[12]Ακόμα πιο εντυπωσιακά, στο τέλος του χρόνου του 2010, σε επιστολή του προϊστάμενου Τομέα Αμυντικών Έργων καταγράφεται ότι : «Σε λίγους μήνες ξεκινούν έργα στην ναυτική βάση..»[13]Δηλαδή λογικά είχε υποβληθεί (η εγκριθεί ήδη) κονδύλι για τα «έργα» – αλλά για το στέγαστρο δεν υποβλήθηκε ούτε αίτηση ούτε υπήρχε πρόθεση να γίνει έστω αίτηση για να χρησιμοποιηθούν διαθέσιμα κονδύλια για έκτακτη ανάγκη.
Αυτές είναι οι αναφορές που γίνονταν από το  στρατό : η μονάδα θέλει τον χώρο για νέα έργα και δεν έχει προσωπικό για την φρούρηση. Ουσιαστικά ο στρατός σαν δομή δεν ανελάμβανε τις υποχρεώσεις του – αποφεύγοντας ακόμα και την διεκδίκηση κατασκευής στεγάστρου από φόβο (μπορεί να υποθέσει κάποιος) μήπως δεν γίνουν άλλα έργα. Δεν υπήρχε εδώ παράβλεψη κινδύνων;

Η συγκάλυψη της αδιαφορίας του στρατού: Από τον Φεβρουάριο του 2011 [5 μήνες πριν την έκρηξη] είχε αποφασιστεί σε σύσκεψη των δυο εμπλεκομένων υπουργείων [Άμυνας και Εξωτερικών] να γίνει έρευνα για το περιεχόμενο των κοντεινερ και να αποφασιστεί τί θα γίνουν…
[Ο στρατός αδιαφόρησε όταν βρέθηκε μπροστά στο τεχνικό ζήτημα ότι οι αερογραμμές δεν μετέφεραν το δείγμα στην Ελλάδα για ..ανάλυση
[λες και σαν αποικία δεν είχαμε δικό μας χημείο]

Τον Φεβρουάριο του 2011 έγινε μια σύσκεψη με την συμμετοχή των υπουργών εξωτερικών και άμυνας για το φορτίο. Το μεν υπουργείο άμυνας και ο στρατός υποστήριζαν την καταστροφή ενώ το υπουργείο εξωτερικών, έχοντας υπό όψιν τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν, υποστήριζε την εκποίηση. Με βάση το ότι είχε ειπωθεί ότι υπήρχε κίνδυνος από αλλοίωση των υλικών, αποφασίστηκε να σταλεί δείγμα για ανάλυση. Το παράδοξο ήταν ότι αποφασίστηκε να σταλεί το δείγμα στην Ελλάδα. Για 5 ολόκληρους μήνες το δείγμα ήταν έτοιμο και δεν έγινε κατορθωτό να σταλεί στην Ελλάδα. Ο κ. Πολυβίου καταγράφει την απροθυμία τόσο των κυπριακών αερογραμμών να το μεταφέρουν όσο και των ελληνικών αρχών να το δεχθούν…Γιατί ο κυπριακός στρατιωτικός μηχανισμός του κράτους, αγνοεί ένα χημείο δίπλα του και απευθύνεται σε άλλη χώρα; Οι ευθυνες του στρατου συνολικα και η μη συζήτηση της σχέσης κυπριακού και ελληνικού στρατού φαινεται να είναι οι αιτιες της μη συζήτησης….

«..ο Σπύρος Ττάντης ο οποίος ήταν μέσα στο πυροσβεστικό όχημα φώναξε του Κρόκου, λέγοντας του ότι πρέπει να πάνε πάνω και οι μαστοροι φωνάζουν..».
…στις 5:22 (μισή ώρα πριν την έκρηξη) ο Μιλτιάδης Χριστοφόρου (μετέπειτα θύμα της έκρηξης) μετέβηκε στον θάλαμο και είπε ότι «πήρε οδηγία» για «..να πάμε να σβήσουμε την φωτιά».
«..κατασκευάζεται στο ΝΒΕΦ ειδικός στεγασμένος χώροςγια μεταφορά και μόνιμηεγκατάσταση όλου του φορτίου..
Σύμφωνα με την καταγραφή είχαν εγκριθεί 93, 000 εύρω, και είχαν ξοδευτεί 40, 000 για την βάση. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα..;
…στις 17/6/2010 καταγράφεται ότι «..στο χώρο που είναι αποθηκευμένο το φορτίο, προγραμματίζονται να γίνουν νέα έργα για την ναυτική βάση..»

9 + 1 Ψέματα των ΜΜΕ – Για τις προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης από τα ΜΜΕ

Συνέλευση των Παιδιών της Πλύστρας, Σεπτεμβριος 2011
Σήμερα η Δημοκρατία κινδυνεύει από τη χειραγώγηση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ. Η δημοκρατική κοινωνική αυτοάμυνα απέναντι στο ψέμα και το κλίμα υστερίας, είναι η άρνηση αποδοχής της λογοκρισίας και η διεύρυνση της ισομερούς δημοκρατικής πληροφόρησης. Οι προσπάθειες για υπονόμευσή της από το εσωτερικό, οδήγησαν άλλωστε, στις τραγωδίες της περιόδου 1960-74.
Ιδού μέρος από τα έργα των ΜΜΕ το περασμένο καλοκαίρι.
Είπαν και δεν ήταν:
1.«Ο Χριστόφιας έφερε το φορτίο.» Το φορτίο υποχρεώθηκε να το πάρει η Κυπριακή Δημοκρατία μετά από εκβιασμό των ΗΠΑ, όπως καταγράφεται στα Wikileaks.

2.«Κρατήσαμε το φορτίο ενώ μπορούσαμε να το είχαμε δώσει στον ΟΗΕ». Σύμφωνα με τα στοιχεία των Wikileaks, η Κυπριακή Δημοκρατία εισηγήθηκε να πάρει το φορτίο ο ΟΗΕ, να σταλεί στο Λίβανο, τη Μάλτα ή να το παραλάβει πλοίο με τη σημαία του ΟΗΕ. Καμιά εισήγηση δεν μπόρεσε να γίνει ομόφωνα αποδεκτή από το Συμβούλιο Ασφαλείας.
3.«Πρότειναν να το πάρουν οι Γερμανοί και δεν δεχτήκαμε». Ο γερμανός πρέσβης και το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών το διέψευσαν με απαντήσεις σε ερωτήσεις δημοσιογράφων τον Ιούλιο.

4.«Είναι μια τραγωδία ανάλογη του ’74». Το 1974 υπήρχαν 4-5000 νεκροί ε/κ – ενώ τώρα 13. Το 1974 καταλήφθηκε το 36% της Κύπρου. Το μόνο κοινό ήταν το ότι και το 1974 και το 2011 η τραγωδία ξεκίνησε από το στρατό.

5.«Το κόστος θα φτάσει τα δισεκατομμύρια και οι αυξήσεις στο ρεύμα θα είναι 25% μέχρι και 40%». Τελικά το κόστος επιδιόρθωσης για την ΑΗΚ υπολογίζεται ότι δεν θα ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια και η αύξηση στο ρεύμα ήταν κάτω από 7%.
6.«Η διαταγή εκκένωσης αποδείχτηκε σωτήρια». Δεν διατάχθηκε εκκένωση – αν διατασσόταν δεν θα υπήρχαν θύματα.
7.«Όλοι καταλάβαιναν τον κίνδυνο αλλά ο Πρόεδρος δεν δεχόταν να καταστραφούν». Στην εθνική φρουρά δεν υπήρχε εκτίμηση ή στοιχειώδης κατανόηση των κινδύνων, όπως φάνηκε από τη συμπεριφορά των αρμοδίων από τις 4 μέχρι τις 11 Ιουλίου 2011, όταν έγιναν συσκέψεις για τις πρώτες εκρήξεις και όλοι πήγαν στα σπίτια τους χωρίς καν να στείλουν τις αναφορές στους αρμόδιους.
8.«Η αστυνομία και ο «μηχανισμός του ΑΚΕΛ» εμπόδισε την πορεία ενάντια στην εξοχική κατοικία του Δ. Χριστόφια». Λογοκρίθηκε ότι, τα 7 κοινοτικά συμβούλια χωριών της περιοχής έκαναν έκκληση να ακυρωθεί η πορεία και ότι τα άτομα που είχαν μαζευτεί για να εμποδίσουν την είσοδο της πορείας στην κοινότητα, ήταν κάτοικοι του χωριού.

9.«Καλοπιάναμε χωρίς λόγο τη Συρία». Η Συρία είχε ήδη σπάσει το εμπάργκο με τα κατεχόμενα ,με τη δρομολόγηση πλοίου από τη Λατάκεια προς το Βαρώσι, μετά την κατάσχεση ενός άλλου φορτίου το 2006. Το 2009 απειλούσε με αναγνώριση. Όποιος δεν ενδιαφέρεται για την αναγνώριση των κατεχομένων να το πει δημόσια και να αναλάβει και την ευθύνη.

+ 1: Ερωτήσεις που δεν διατυπώθηκαν ή Τα μυστήρια των ειδικών του στρατού:
Πώς ξεκινά μια φωτιά η ώρα 4 το πρωί από πυρίτιδα που δεν αναφλέγεται; Αρχικά η θέση ήταν ότι οι ειδικοί του στρατού είπαν ότι δεν αναφλέγεται η πυρίτιδα. Μετά βρέθηκαν άλλοι ειδικοί με άλλη άποψη μετά την έκρηξη. Όταν το Φεβρουάριο του 2011 τα υπουργεία άμυνας και εξωτερικών αποφάσισαν να αναλυθεί η πυρίτιδα, οι διαδικασίες της εθνικής φρουράς προνοούσαν να πάει στην Ελλάδα, από όπου θα ερχόταν απάντηση σε 5 μήνες. Κανένας δεν ρώτησε γιατί. Στο κυπριακό χημείο η ανάλυση θα γινόταν σε λίγες μέρες.
Κάποιοι, προφανώς, δεν θέλουν να ακούσουν τη λέξη «σύστημα», γιατί φοβούνται την αλήθεια. Και τα ΜΜΕ εκφράζουν επίσης τα συμφέροντα μερικών.
Το θέμα είναι ποιων και γιατί.
Υ.Γ. Έξω από το Προεδρικό, τον Ιούλιο, τις μέρες της υστερίας, υπήρχε το σύνθημα «Να φοβάσαι το γιο της πλύστρας». Ήταν εξόφθαλμος ο ταξικός ρατσισμός. Ανάλογη πρέπει να είναι και η απάντηση της ταξικής αξιοπρέπειας.

Αντιφάσεις και Αποσιωπήσεις στο Πόρισμα Πολυβίου

Συνέλευση των Παιδιών της Πλύστρας, 23/10/2011

Το πόρισμα του κ. Πολυβίου ήταν μια απόπειρα να επαναληφθούν τα ψέματα των ΜΜΕ με την εξής αντίφαση: ο κ. Πολυβίου είναι αναγκασμένος να παραθέτει τα στοιχεία, ενώ προσπαθεί να αναπαράγει τα ψέματα, και άρα οι αντιφάσεις του είναι έκδηλες. Η απόφασή του να εμφανιστεί στις τηλεοπτικές κάμερες  την ημέρα παράδοσης του πορίσματος, ήταν αποκαλυπτική των προθέσεών του να χρησιμοποιήσει τη θέση του για ένα είδος ιδιοτελούς αυτό-διαφήμισης.

  1. Ποιος αποφάσισε για το Μαρί. Παρά τη σαφή καταγραφή του ότι η επιλογή του στρατοπέδου στο Μαρί έγινε από αξιωματικό, ο κ. Πολυβίου συντηρεί μια ασάφεια για την απόφαση. Θα ήθελε να κατηγορήσει τον Πρόεδρο και αφού δεν έχει τεκμήρια, προσπαθεί να αποφύγει τα τεκμήρια τα οποία καταγράφει.

  2. Ποιοι δεν πήραν μέτρα μετά τις πρώτες εκρήξεις. Υπήρχε μια ολόκληρη εβδομάδα προειδοποίησης για την έκρηξη – από τις 4 Ιουλίου μέχρι τις 11. Και όμως σε αυτό το διάστημα κανένας αρμόδιος δεν φρόντισε καν να κάνει την αποψίλωση την όποια ζήτησε η πυροσβεστική. Ο κ. Πολυβίου καταγράφει ότι ,«καίγονταν χόρτα»  «γύρω» από το φορτίο πυρίτιδας και ότι αυτή η φωτιά ήταν η αίτια που δόθηκε «εντολή» να πάνε οι 3 στρατιώτες στο χώρο της έκρηξης. Και μετά σιωπά για τις ευθύνες. Είναι και η σιωπή ψέμα.

  3. Η μη εκκένωσηυπήρξε η μοιραία απόφαση για τους θανάτους. Ο κ. Πολυβίου καταγράφει τα γεγονότα τα όποια δείχνουν ότι δεν έγινε εκκένωση. Μάλιστα καταγράφει ότι έγινε το αντίθετο – κλήθηκαν μέσα στρατιώτες αντί να διαταχθεί να απομακρυνθούν. Υπάρχει αναφορά ότι ο ναύτης Μιλτιάδης Χριστοφόρου είπε ότι έπρεπε να πάνε λόγω «οδηγιών», ενώ ο πυροσβέστης Τταντής είπε ότι έπρεπε να πάνε γιατί «φωνάζουν οι μαστόροι». Και όμως ο κ. Πολυβίου δεν διερευνά τις ιεραρχικές στρατιωτικές ευθύνες.

  4. Στέγαστρο. Από τα αποσπάσματα των εγγράφων τα όποια παραθέτει ο κ. Πολυβίου, είναι σαφές ότι ο αρχικός προγραμματισμός προνοούσε να γίνει στέγαστρο. Και όμως, παρά το ότι η μονάδα είχε κονδύλια για να προγραμματίζει έργα στη Βάση, εντούτοις δεν φαίνεται να ενδιαφερόταν κανείς για να φτιαχτεί το στέγαστρο. Και πάλιν ο κ. Πολυβίου αποφεύγει να διερευνήσει αυτή την παράλειψη. Ποιους προστατεύει ο κ. Πολύβιου;

  5. Η ανάλυση που πήρε 5 μήνες. Ακόμα πιο χαρακτηριστικό για τις ευθύνες της στρατιωτικής δομής, είναι το γεγονός ότι ενώ είχε γίνει σύσκεψη τον Φεβρουάριο και πάρθηκε απόφαση να γίνει ανάλυση για να φανεί ο κίνδυνος από την αλλοίωση της πυρίτιδας, ο κ. Πολυβίου δεν θέτει καν το ερώτημα γιατί και πώς αποφασίστηκε να σταλεί το δείγμα στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να μείνει για 5 μήνες, χωρίς να γίνει η ανάλυση. Στο Κυπριακό Χημείο η ανάλυση θα γινόταν σε 3 μέρες. Αυτή η ανάλυση δεν έγινε ούτε μετά από τις 4 Ιουλίου. Ούτε για εδώ ψάχνει για ευθύνες ο κ. Πολυβίου. Σιωπά ύποπτα.

  6. Οι ευθύνες της Βουλής. Ο κ. Πολυβίου θεωρεί  ότι ο Πρόεδρος έπρεπε να είχε υποψιαστεί τον κίνδυνο, επειδή σε κάποιο έγγραφο (για την απόφαση καταστροφής ή πώλησης του φορτίου), αναφερόταν η έκφραση «κάποιος κίνδυνος» τον Σεπτέμβριο του 2010 (10 μήνες πριν την έκρηξη). Σύμφωνα όμως με τις καταγραφές του, ο επικεφαλής της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής, είχε «μελετήσει» αναφορές οι οποίες μιλούσαν συγκεκριμένα για κίνδυνο «αλλοίωσης της πυρίτιδας» τον Μάρτιο του 2011  (5 μήνες πριν την έκρηξη). Η έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας «διανέμεται σε όλα τα μέλη του Σώματος» και, άρα λ.χ., και στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής. Ήξεραν ή δεν ήξεραν από το 2009 πού είναι το Μαρί και ο σταθμός της ΑΗΚ; Όμως οι ευαισθησίες του κ. Πολυβίου ήταν σαφώς επιλεκτικές – και οι αποσιωπήσεις του αποκαλυπτικές.

  7. Τα ψέματα για τις Δυτικές προσφορές. Όπως φαίνεται από τις αναφορές δεν υπήρχε προσφορά από Δυτικές χώρες για να παραλάβουν το φορτίο μετά την κατάσχεσή του. Καταγράφεται μάλιστα, ότι η Γαλλία αρνήθηκε λέγοντας ότι η Εθνική Φρουρά μπορούσε να το χειριστεί. Ο κ. Πολυβίου εδώ παραβλέπει το ότι υπήρξαν και προσφορές της Κυβέρνησης να πάει το φορτίο σε άλλη χώρα και την μη-θετική απάντηση του ΟΗΕ. Αυτά τα αποσιωπά για να συντηρεί τα ψέματα ότι υπήρχε αντιπαράθεση με τη Δύση.

  8. Όταν λογοκρίνεται ακόμα και το Κυπριακό.Οι αναφορές του κ. Πολυβίου για τη Συρία, αποσιωπούν την πραγματικότητα – ότι η Συρία είχε ήδη σπάσει το εμπάργκο με τη βόρεια Κύπρο το 2006 σε ανάλογη περίπτωση και ότι απειλούσε να διευρύνει αυτήν την πολιτική. Ήταν ή δεν ήταν συνταγματική ευθύνη της Πολιτείας να εμποδίσει αυτήν την αρνητική εξέλιξη για την «πολιτειακή κυριαρχία»;



[1]Η θέση του κ. Νικολάου στην δικη ήταν αξιοσημείωτη ακριβώς γιατί βασιζόταν στα υπάρχοντα τεκμήρια και μαρτυρίες που έδειχναν τα τραγικά λάθη των τοπικών αρμόδιων: «Στην ανταπάντησή του ο κατηγορούμενος επέρριψε τις ευθύνες στους στρατιωτικούς οι οποίοι βρίσκονταν επί τόπου και τους οποίους κατηγόρησε ο κ. Νικολάου για παροχή παραπλανητικών πληροφοριών, διερωτώμενος «τι πληροφόρηση έδωσαν στους πυροσβέστες μας οι στρατιωτικοί που γνώριζαν τη κατάσταση όταν μαινόταν η πυρκαγιά» προσθέτοντας πως ο επικεφαλής της ομάδας των έξι πυροσβεστών Αρχιλοχίας Ανδρέας Παπαδόπουλος «έπραξε σωστά όταν άφησε πίσω τους πυροσβέστες και πήγε για να κάνει εκτίμηση κινδύνου, αλλά παραπλανήθηκε από τους στρατιωτικούς όταν επέστρεψε με την ομάδα του για να κάνει κατάσβεση των χόρτων». http://www.newsit.com.cy/default.php?pname=Article&art_id=113178&catid=31

[2]  Η μεροληπτική του στάση ήταν εμφανής τοτε όταν εμπλάκηκε σε ένα είδος δημόσιας αντιπαράθεσης με τον κ. Χριστοφια και έκφρασε ανοικτά τις ταξικές και ιδεολογικές του προκαταλήψεις: «Είναι μπολσεβίκοι γιατί δεν πιστεύουν στην αλήθεια. Πιστεύουν στο κόμμα. Ο μπολσεβίκος δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο….»http://www.sigmalive.com/news/local/80740

[3]  Φιλελεύθερος 19/5/2013..«Όλοι έχασαν και πρώτη από όλους η Τράπεζα Κύπρου. Α. Νεοκλέους: η προηγούμενη διοίκηση δεν άφησε τον Ριμπολόβλεφ να βάλει φρέσκο χρήμα».. «[Ερώτηση] Ο κ. Ριμπολόβλεφ ήθελε πριν ενάμισο χρόνο περίπου να αυξήσει το ποσοστό του στην Τράπεζα Κύπρου, αλλά η Κεντρική Τράπεζα και η παλιά διοίκηση της Τράπεζας δεν ήθελαν αυτή την εξέλιξη και το απέτρεψαν. Εκ των υστέρων ποιός πιστεύετε ότι βγήκε κερδισμένος ή χαμένος [Απάντηση]: Είναι αλήθεια ότι πριν περίπου ενάμιση χρόνο, για την ακρίβεια τον Σεπτέμβριο 2011…
[4]Πόρισμα Μονομελούς Επιτροπής [ΠΜΕ], σελ. 237
[5]ΠΜΕ, σελ.  239.
[6]ΠΜΕ, σελ. 237.
[7]ΠΜΕ, σελ. 142. Αναφορά του κ. Πολυβίου στο σημείωμα.
[8]ΠΜΕ, σελ. 130.
[9]Λίγες σελίδες πιο κάτω από την αναφορά για σχεδιασμό για στέγαστρο ο κ. Πολυβίου παραθέτει μαρτυρία του συνταγματάρχη Γεωργιάδη ότι «τα έργα που είχαν γίνει από την Διοίκηση Μηχανικού αφορούσαν μόνο την βάση που τοποθετήθηκαν και όχι το στέγαστρο». Αλλά ο ερευνητής δεν φαίνεται να διερευνά ποιός και γιατί αποφάσισε να μην γίνει τελικά το στέγαστρο.
[10]ΠΜΕ, σελ 130.
[11]ΠΜΕ, σελ. 171-172.
[12]ΠΜΕ, σελ. 172.
[13]ΠΜΕ, σελ.  187.

Σπόντες

$
0
0




·         Α ναι, οι συνομιλίες μπαίνουν λέει και στο εδαφικό και σε θέματα ασφάλειας.. Σε άλλες εποχές θα ήμασταν αισιόδοξοι.. Αλλά με αυτό το θέατρο που βλέπουμε.. Ας διατηρήσουμε την ελπίδα.. Στο κάτω κάτω ο Αναστασιάδης μια διέξοδο έχει για να μείνει και για κάτι θετικό – το κυπριακό.. Αν νομίζει ότι θα ξανακερδίσει εκλογές.. πεεε…
·          
  • Ψήνεται σε καζάνια η ερευνητική; Τί έγινε με εκείνη την ερευνητική για την πυρκαγιά στην Σολιά και τους δυο νεκρούς; Διορίστηκε και δεν είδαμε η κωλοβαράτε για ξεχαστεί ή ψάχνετε βολικό και πειθήνιο σαν την Ελεονόρα για να κάνει την.. έρευνα;
  •  
  •  Τα αποτελέσματα του Ταλιαδώρου.. Ώστε τώρα έχουμε και τεκμήρια ότι το μακροβούτι στο παρελθόν [η αρχαιολαγνεία ως μηχανισμός προβολής της εξουσίας μερικών] του Ταλιαδώρου, και των πέριξ του, οδηγεί σε χειρότερα αποτελέσματα και στα νέα ελληνικά.. Τί να πει κανείς.. Όταν μια πολιτεία κάθεται και ασχολείται με τις ατεκμηρίωτες ανοησίες ότι άμα υποχρεώσεις τα παιδιά να κάνουν αρχαία κλπ, θα μάθουν καλύτερα, εδώ καταλήγεις.. Τόσα χρόνια, και πριν και μετά το 74, και την Κύπρο και στην Ελλάδα, τόσες έρευνες, δεν ήταν αρκετά για να κατανοηθεί ότι η γλώσσα δεν είναι απλώς προσθηκη άγνωστων λέξεων και φόρμουλων γραμματικής, αλλά κάτι που είτε αγαπάς/εμπλέκεσαι, είτε όχι.. Δηλαδή, είτε αποδεικνευεις ότι είναι χρήσιμο ένα γλωσσικό εργαλείο και πλαίσιο για να εμπλακεί κάποιος/α, ή αντιμετωπίζεται με την περιφρόνηση που διαφυλάττει η εποχή μας στην ανόητη [χωρίς νόημα για τον παραλήπτη] επιβολή… Και η επιβολή απλώς αυξάνει την αντιπάθεια.. Κύριε Κώστα [Καδή]  - καιρός να πάρεις αποστάσεις από την εκδρομή του Ταλιαδώρου στο παρελθόν… Στο κάτω κάτω εκείνος  κάνει ότι κάνει και λέει ότι λέει, γιατί παίζει και με ότι ξέρει και έχει για να διαπραγματευτεί.. Πουλά στάτους - αυτό ήταν πάντα αυτή η ανοησία με τις κατώτερες και ανώτερες γλώσσες... Αλλά εσύ που πήγες και εγκλωβίστηκες; Και σε μια εποχή ηλεκτρονικής επικοινωνίας, πιστεύετε ότι με την επιβολή, θα πείσετε τους νέους… Μιλάτε την γλώσσα τους – και σεβαστείτε την πραγματικότητα.. Η έστω τα λεφτά που σαν πληρώνουμε…
  •  
·         Και μια καταγγελία για την άλλη οψη του ίδιου νομίσματος, τον πρύτανη - που φαίνεται να μην είναι σίγουρος για το νόημα μερικών λέξεων; Και από την άλλη έχουμε και το alteregoτου Ταλιαδώρου, τον πρύτανη, τον κ. Χριστοφίδη, που από ότι μάθαμε δεν μπορεί να ξεχωρίσει την διαφορά ανάμεσα σε απόφοιτο και προ-πτυχιακό φοιτητή, και μας πούλησε και στήριξη σε κάποιον του ΕΛΑΜ [δεν έχει σημασία, για τη στήλη, αν είναι του ΕΛΑΜ ή οποιουδήποτε – σημασία έχει η σπουδή ενός πρύτανη που κατά τα άλλα βρίζει τους νέους ότι δεν ξέρουν να μιλούν, ενώ ο ίδιος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τί θα πει απόφοιτος] …Από την ανακοίνωση της ελευθεριακής κίνησης - ωραία διάχυση.. :) :  Ο Γεάδης έννεν απόφοιτος του ΠΑΚ. Ο Γεάδης ένι προπτυχιακός φοιτητής που έσιει ακόμα κάμποσα χρόνια ώσπου να αποφοιτήσει που το ΠΑΚ. Απόφοιτος του Cyprus Collage ένι. Εν ο μόνος μη-απόφοιτος του ΠΑΚ υποψήφιος στην έκδοση. Άλλοι μη-απόφοιτοι φοιτητές/διδακτορικοί του ΠΑΚ που ήταν υποψήφιοι έν ετύχαν έτσι προνομιακής μεταχείρισης που τον πρύτανη, τζιαι έν εμπήκαν σε τούτην την έκδοσην.http://www.35-33.com/el/i-perierges-simpathies-tou-konstantinou-christofidi/
  •  
  • Ώστε καταδικάστηκε μέχρι και ο Μέσι για φοροδιαφυγήο εκδότης του Πολίτη και άλλοι των οποίων κυκλοφορεί το όνομα, είναι υπεράνω και του Μέσι;… Εδώ στην χώρα της βαθειας διαπλοκής τα συγκαλύπτουν.. Ο Χάρης φυσικά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.. Αλλά, βέβαια, το αποκορύφωμα της κωμωδίας με την φοροδιαφυγή/φοραποφυγή είναι ο Πολίτης – αλλά και τα άλλα ΜΜΕ που παίζουν πελλόν για το θέμα της φοροδιαφυγής/φοροαποφυγής του εκδότη του του Πολίτη… Έστω ρε μια δημόσια συζήτηση.. Αν έχει στοιχεία να διαψεύσει, ας πούμε.. Ή να πληρώσει.. Ή μήπως χρησιμοποιεί τα πρωτοσέλιδα για να απειλεί και να εξασφαλίζει σιωπές; Ενδιαφέρον ερώτημα... Θα δούμε... :) Και όχι μόνο έχουμε την λογοκρισία ακόμα και της συζήτησης, αλλά έχουμε και την κωμωδία να βγαίνουν οι συνεργάτες κοκ και να πουλούν ύφος… και αναλύσεις.. περί ηθικής και άλλων φαιδρών, άμα δεις την εικόνα στον καθρέφτη…
  •  
  • Η ανακοίνωση του ΟΠΕΚ για το ψήφισμα της Βουλής για άρση των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, είναι ένα θλιβερό τεκμήριο γιατί ώρες ώρες μερικοί υποστηριχτές της λύσης ή και μιας πιο liberal [την έννοια φιλελεύθεροι την έχουν μολύνει με τη διαπλοκή τους εκεί στον γουμά του Πολίτη και στα συνεργεία λάσπης του ΔΗΣΥ, οπότε ας μείνουμε στον αγγλικό-αμερικανικό όρο] εκδοχής πολιτικής, όχι μόνο δεν πείθουν, αλλά κάνουν ακόμα και φιλικούς αναγνώστες να απορούν με την πολιτική μυωπία.. και την ανάγκη υποταγής… Δεν έπρεπε, λέει, να ψηφίσει κάτι τέτοιο η Βουλή διότι, δεν είναι αυτή η πολιτική της ΕΕ.. Να ζητούμε και άδεια για πότε θα κατουρήσουμε από την ΕΕ; Τί ανόητη ρητορική τώρα πια.. Πού ζείτε; Εδώ οι Γερμανοί κάνουν ανοιχτή κριτική στον Γιούνγκερ και εσείς στη ρητορική του πειθαρχημένου ψαράκλα – «μα ο Γιούνγκερ είπε..» ..Εδώ ο υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας  ονόμασε πολεμοκαπηλία τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία, και εσείς αγχώνεστε γιατί έχει άποψη η Βουλή; Δηλαδή, όλα τα κράτη της ΕΕ δικαιούνται να έχουν άποψη, έστω η βουλή, έστω τα κόμματα, άσε που μπορεί να διαφωνεί και η κυβέρνηση με διαφορές αποφάσεις, αλλά εμείς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν αποικία; ... Και θεωρείτε ότι με αυτή την ρητορική προωθείτε είτε το κυπριακό [σαν λύση] είτε οποιαδήποτε θέση που θυμίζει δημοκρατικούς θεσμούς;
  •  
  • Και βέβαια στα κωμικά στιγμιότυπα των πειθήνιων δημοσιογράφων, πώς να λείπει ο ..Καλατζήςμε το «ό,τι θυμούμαι χαίρομαι».. Ιδού λοιπόν:  κοινοβούλιο χθες αποφάσισε να ταχθεί με αυτούς που καταψήφισαν την καταδίκη της Ρωσίας στη Γενική Συνέλευση. Με ποιους: Ρωσία, Αρμενία, Λευκορωσία, Βολιβία, Κούβα, Σουδάν, Συρία, Βενεζουέλα, Ζιμπάμπουε, και Νικαράγουα….Ο Καλατζής μας με το γραμματόσημο, λοιπόν, θέλει να πουλήσει πνεύμα ότι οι κύπριοι δεν είναι ..ανεπτυγμένοι.. μήπως θέλει να πει ότι είναι «κρυπτοκομμουνιστές» [ένα κατάλοιπο από την εποχή του εμφύλιου το έχει το παιδί – νοσταλγία Ευάγγελου Αβέρωφ θα είναι..:)];..Και καλά, ρε Καλατζή δεν σκέφτηκες ρε ότι άμα κοίταζες την λίστα αυτών που ψηφίσαν μαζί με τους Ουκρανούς ακροδεξιούς τότε, θα έβρισκες και τους εξής: Σαουδική Αραβία [σου αρέσει, ταυτίζεσαι, ρε Καλατζη;], Μπαχρέιν [πολλή δημοκρατία.. ευαισθησίες Καλατζης], Τουρκία [γεια σου ρε Καλατζή.. τώρα τα είπες όλα – δηλαδή η Τουρκία σέβεται την κυριαρχία και ψήφισε όπως θέλεις εσύ, ή τέλος πάντων με αυτουςπου θέλεις να "ταυτιστεις";..] Αϊτή [αυτή είναι σκέτη αποικία.. αλλά ψήφισε μαζί σου Καλατζή.. Θα μας ήθελες αποικία;], Κεντροαφρικανική Δημοκρατία [να σου θυμίσουμε τις σφαγές εκεί ή τις επεμβάσεις;].. Οπότε από εδώ και πέρα, αντί να γελάμε μόνο με την υπόθεση με το γραμματόσημο [και μόνο στο ένα παρακαλώ..:)], θα γελάμε και με τις δημοκρατικές ευαισθησίες μερικών που δεν θέλουν την Κούβα ή την Αρμενία, αλλά θέλουν να ψηφίσουμε με τους Σαουδάραβες, το Μπαχρέιν, την Αιτή κοκ… Περαστικά ρε.. και άλλη φορά να σκέφτεσαι και λίγο…
  •  
  • Κατά τα άλλα το ψήφισμα της Βουλής ενάντια στις κυρώσεις ήταν απόλυτα σωστό –και γιατί η ίδια η ΕΕ, ήδη, οδεύει προς το να τις ξεφορτωθεί, αλλά και γιατί η αρχική επιβολή τους ήταν ένας εκ των παρασκηνίων εκβιασμός των ευρωπαίων για να στηρίξουν το ακροδεξιό πραξικόπημα στο Κίεβο τότε.. Και όσοι μιλούν για Ουκρανία χωρίς αναφορά στο πραξικόπημα, που ανέτρεψε ένα δημοκρατικά εκλελεγμένο πρόεδρο και ακολούθως εξαπέλυσε ένα πογκρόμ ακροδεξιών επιθέσεων που κατέληξε στην σφαγή της Οδησσού τον Μάιο, έχει ένα πτώμα στο στόμα του, όπως θα έλεγαν και οι γάλλοι…
  •  
  • Επέτειος του Μαρί και ο γιος του κ. Ιωαννίδη, ο Νικόλας νοσταλγεί φαίνεται τις μέρες που έβγαζε λόγους έξω από το προεδρικό και φαινοταν [εστω σε τριτους] να φανταζόταν τον εαυτό του να κτίζειεικονα.. Σε θυμόμαστε και εμείς απογοητευμένο μετά την παράσταση Πολυβίου να ρωτάς που πήγαν οι άλλοι, και η μάζωξη σας έξω από τα προεδρικό ήταν όλο και πιο μικρή.. Ας πούμε, ότι τότε δεν καταλάβαινες το πολιτικό παιχνίδι που παιζόταν.. Και δεν καταλάβαινες επίσης, τα συμφέροντα του Πολυβίου εκείνο ειδικά τον Σεπτέμβριο.. Αλλά μιλάς ακόμα – και μετά τον θάνατο του Παπακώστα; Πού ήσουν ρε λεβέντη, αφού σε ενδιαφέρει να μην πεθαίνουν άδικα άνθρωποι να βγεις και να ζητήσεις να αφεθεί για λόγους υγείας εκτός νοσοκομείου ο Παπακώστας; Ή να ζητήσεις συγνώμη [γιατί στο όνομα των συγγενών δεν αφέθηκε και πέθανε όπως είχε προειδοποιήσει η ιατρική εκτίμηση].. Μόνο ο δικός σου νεκρός είναι σημαντικός;… Φαίνεσαι σαν την μούγια μέσα στο γάλα αγαπητέ… Αλλά είναι και χειρότερα τα δεδομένα.. Εξαπολύεις επίθεση γενικά και ειδικά στο γενικό εισαγγελέα με μια πίκρικη αναφορά στο ότι ηρωοποιήθηκε στην υπόθεση με τον Ρίκκο.. Ενδιαφέρον – υποστήριζες τον Ρίκκο μήπως, και ανέλαβες επίθεση στα εξωτερικά της πλαίσια της δίκης; Έτσι, θα έλεγε κάποιος υποψιασμένος παρατηρητής.. Μετά είναι το κενό.. Ενδιαφέρεσαι, λοιπόν, τόσο πολύ για την δικαιοσύνη [για το Μαρί μόνο εννοείται] αλλά ξαφνικά δεν θέλεις να έρθουν έστω να δικαστούν οι στρατιωτικοί που έπρεπε να είχαν έρθει και δεν ήρθαν… Γιατί Νικόλα; Φοβάσαι μήπως; Φοβάσαι ότι αν έρθουν στρατιωτικοί θα ανοίξουν το κεφάλαιο των ευθυνών του στρατού και άρα για τις ευθύνες του πατέρα σου; Αυτή η κοινωνία έδειξε για 5 χρόνια ανοχή, γιατί ένας νεκρός αξίζει σεβασμό ότι και να έκανε.. Αλλά, αν εσύ συνεχίζεις να προσπαθείς να βγάζεις πολιτική υπεραξια από ένα νεκρό, τότε θα βρεις και ταοδυνηρα τεκμήρια [η την ερμηνεια που δεν σου αρεσει] μπροστά σου. Μη ξεχνάς ότι η αοριστολογία της φράσης “η τέλεια αντίδραση μπροστά σε μια κρίση δεν είναι γνώρισμα των θνητών» στον δικό σου αναφερόταν.. Γιατί δεν διέταξε εκκένωση, ενώ έπρεπε και είχε καθηκόν.. Και ξέρεις Νικόλα ότι όχι μόνο δεν διέταξε εκκένωση, αλλά από δικό του λάθος δόθηκαν οδηγίες να πάνε κάποιοι κοντά στην φωτιά όπου έγινε η έκρηξη.. Τα τεκμήρια είναι εκεί – έστω και αν τα λογόκρινε στην αξιολόγηση ο δικηγόρος της Τράπεζας Κύπρου και των υπεύθυνων της Ήλιος [ούτε εκείνη η τραγωδία σε ενοχλεί, όταν εναγκαλίζεσαι τον Πολυβίου ε;], τα περιέλαβε στα τεκμήρια.. Ποιους εννοούσε, λοιπόν, ο πυροσβέστης, όταν είπε «φωνάζουν οι μαστόροι» για να πάει κοντά στην φωτιά που θα οδηγούσε στο θάνατο;… Ή ποιός έδωσε οδηγίες να πάνε οι στρατιώτες κοντά;.. Το να αυτοπαραμυθιάζεσαι ότι υπάρχουν τεκμήρια που τα πήρε ο αέρας είναι σαν να ξεχνάς ότι ο Παπακώστας αφέθηκε να πεθάνει σε ένα είδος εκβιασμού για πει αυτό που ήθελαν μερικοί.. Και πρέπει να πάρεις θέση για αυτό.. Θέλεις ψέματα; Στηρίζεις εκβιασμούς;.. Και μην αυτογελοιποιείσαι – το καλοκαίρι του 2011, αν υπηρξε τρομοκρατία ήταν από τα ΜΜΕ και από όσους ήθελαν να απαγορεύσουν μέχρι και εκδήλωση για τις επετείους του 1974… Ή μήπως ξέχασες;
  •  
  • Τελικά δεν είναι άσχημος αυτός ο αχταρμάς για τον φορολογία της ακίνητης. Και γενικά, άμα δυσκολεύκει η Βουλή την κυβέρνηση κάτι φκαίνει… Δαμαί ο Αβέρωφ άκρεψεν να γίνεται τζιαι φοαρτάς …J.. Τζαι αφαιρέθηκαν από τον Χάσικο υπερεξουσίες που διεκδικούσε – και που ήταν σαφώς προβληματικές με τις πολλαπλές συγκρούσεις συμφερόντων που έχει.. Άρα η νέα Βουλή κινείται σωστά σε αυτό το θέμα – να μπλοκάρει, δηλαδή, την συγκεντρωση εξουσιών σε άτομα με αμφίβολα κίνητρα [ότι και να πεις Σωκράτη μου, είσαι φως που λάμπει άμα ψάχνει κανείς για σύγκρουση συμφερόντων – και το λέμε ευγενικά..:)]..




  • Ο μπλερισμός ως μετατόπιση: κατηγορούν τον Μπλερ ότι εξαπάτησε το βρετανικό κοινό, ότι είπε ψέματα δηλαδή, και τί απαντά; Θα αποδεχθώ ευθύνη για τα «λάθη», αλλά επιμενω στην απόφαση.. Ποιά λάθη ρε – ιδιαίτερα, άμα επιμένεις στο αποτέλεσμα [αυτό, δηλαδή, ήταν δεδομένο χωρίς να έχουν σημασία τα τεκμήρια;] Του λένε ότι παραπλάνησες ουσιαστικά, είπες ψέματα– τα ψέματα δεν είναι λάθη, όπως λάθος δεν είναι η σκόπιμη παραπλάνηση να λες ότι είχε χημικά το Ιράκ ενώ ήξερες ότι ήταν ψέμα, όπως λάθος δεν είναι να λες ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή [εκτός από τον πόλεμο] και να αποδεικνύεται ότι πήρες απόφαση για πόλεμο πριν καν διερευνηθούν οι υπάρχουσες πιθανότητες αποφυγής του….. Και γιατί λύσσαξαν εναντίον του Κόρμπυν, οι ακόλουθοι του Μπλερ;… Κάτι κυπριακό μου θυμίζει αυτή η ιστορία.. :) ..Κάθε φορά που η κυβέρνηση τα κάνει μαντάρα.. αρχίζει να φωνάζει για άλλους.. Μετατόπιση..
  •  
  • Υπάρχει και ένα υπόγειος [ίσως και όχι τόσο υπόγειος πια] ρατσισμός σε αυτήν την υπόθεση με τον Μπλερ, ή οποιονδήποτε δυτικό εμπλέκεται σε τέτοιες επεμβάσεις σε άλλες χωρες. .Για να έχουμε και εικόνα και να μην φορτώνεται ο ρατσισμός στο brexit.. Ο Μπλερ είναι φανατικός της αντίθετης άποψης, του αντι - brexit: τί λέει λοιπόν και πως αντιμετωπίζεται συγκριτικά; Πήρε μια απόφαση με λάθος στοιχεία, δεν μπορεί να μην είχε αμφιβολίες αλλα πήρε μια απόφαση με καταστροφικές συνέπειες, είναι επίσης εμφανές ότι η απόφαση είχε παρθεί πριν καν υπάρχουν όλα τα στοιχεία κοκ.. Και τι λέει στο τέλος.. Σόρρυ για τα λάθη, αλλά επιμένω στην απόφαση.. Ας δούμε, όμως, την εικόνα ολοκληρη - συγκρτικα και μεγαλώνοντας το καδρο για να συμπεριλάβει και μη δυτικά θύματα. Δεν πήρε μια απόφαση για να κτίσει μια γέφυρα στη χώρα του.. Αποφάσισε να εισβάλει σε μια άλλη χώρα, με αποτέλεσμα να την καταστρέψει, να σκοτωθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.. για λάθη; Αν ο Μπλερ δεν ήταν δυτικός, αν ήταν άραβας [όπως ο Σαντάμ], αν ήταν αφρικανός, αν ήταν έστω βαλκανικός [όπως ο Μιλόσεβιτς], τί  θα γινοταν; ..Απαιτήσεις να δικαστεί από διεθνες δικαστήριο κοκ.. Εδώ τίποτα.. Τόσα δάκρυα για την Σρεμπρένιτσα, αλλά τα πολλαπλάσια θύματα στο Ιράκ, δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση.. Ούτε ένα δάκρυ ρε;  Γιατί αυτά τα σκότωσε η απόφαση ενός δυτικού ηγέτη;…Τί άλλο είνα ο ρατσισμός από αυτήν επιλεκτική διάκριση; Γιατί βομβαρδίστηκε το Ιράκ και μπήκαν τόσες και τόσες κυρώσεις μετά την εισβολή στο Κουβέιτ; Και μας είπε και η Ολμπράιτ ότι μισό εκατομμύριο νέκρα παιδία από τις κυρώσεις  wasworthit; Πώς να ξεχάσεις εκείνη την αθλιότητα; Εκεί, στο Κουβέιτ, μάλιστα ο Σαντάμ απόσυρε τελικά τον στρατό του.. Αλλά οι δυτικοί βομβάρδιζαν και επέβαλαν κυρώσεις γιατί έγινε αρχικά η εισβολή.. Λογικά, λοιπόν, θα έπρεπε τα ίδια να εφαρμοστούν και την περίπτωση Μπλερ;.. Και κατά τα άλλα οι προστάτες του Μπλερ με τόσα θύματα να κρέμονται από τις αποφάσεις του, είναι και αντιρατσιστές;.. Αλλά είναι αυτός ο τυφλός επιλεκτικός ρατσισμός της Δύσης [δυστυχώς ακόμα] που δημιουργεί σαν αντίθετη εικόνα στον καθρέφτη - τον φανατισμό στην Μέση Ανατολή… Weshallovercome, που έλεγαν για αιώνες και οι αφροαμερικανοί… Και τους δυο φανατισμούς…
  •  
·         Και για την ιρακινή κοινωνία τί να σημαίνει ότι Μπλερ επιμένει στην εγκληματική απόφαση, αλλά απολογείται για «λάθη» στο βρετανικό κοινό; Το άτομο που φωτογραφιζόταν το 2003 να κτυπά το άγαλμα του Σαντάμ, και το πρόβαλαν τα δυτικά ΜΜΕ σαν δείγμα ότι η νέο-αποικιακή τους εκστρατεία «απελευθέρωνε» το Ιράκ τί λέει σήμερα;.. «"It wasn't like this under Saddam. There was a system. There were ways. We didn't like him, but he was better than those people.""Saddam never executed people without a reason. He was as solid as a wall. There was no corruption or looting, it was safe. You could be safe."  Τί σου κάνει η νοσταλγία μπροστά στην απόγνωσηhttp://www.bbc.com/news/world-europe-36706265
·          
  • Οι μπλεριστες μπορεί να έχουν εξευτελιστεί, να βαρύνονται με εγκλήματα πολέμου που μόνο ο ρατσισμός της Δύσης αποτρέπει από το να δικαστούν σε διεθνές δικαστήριο, αλλα το θράσος τους, όπως και η εμμονη να θέλουν καρέκλα πάση θυσια, συνεχιζεται. Και έτσι μετά την απόπειρα θεαματικού πραξικοπήματος ενάντια στον Κορμπυν με ομοβροντία των ΜΜΕ και της πλειοψηφίας της κοινοβουλευτικής ομάδας [της ομάδας δηλαδή που άνηκε στο γκρουπ που οδήγησε ήδη το εργατικό κόμμα σε μια συντριπτική ήττα] τώρα ξεκινούν νέα απόπειρα. Ο ύστατος εξευτελισμός της δημοκρατίας – προσπαθούν να κάνουν "εκλογές"αλλα να εμποδίσουν τον Κορμπυν να είναι υποψήφιος. Προωθούν την ιδέα ότι ο ηγέτης του κόμματος πρέπει να πάρει υπογραφές από τους 51 βουλευτές που εκλεγηκαν υπό την προηγούμενη ηγεσία - και όχι να είναι απλά υποψήφιος αφού μόλις πριν 10 μήνες εκλεγηκε και μάλιστα με 60%..Αλλα φοβούνται αυτό ακριβώς το κύμα της βάσης και θέλουν να ελέγχουν τις ..εκλογές.. Οι μεσοαστοί και τα ΜΜΕ των συντηρητικών θα υποβάλουν τους υποψήφιους των εργατικών; Αυτό είναι το τελευταίο στάδιο ξεφτίλας του μπλερισμου...Και όσων πουλούν "εκσυχρονιστικες ανοησίες γενικότερα.. Και λέγαμε ότι θα εξετευλιστει η Βρετανία αν προωθηθεί ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Εδώ οι μπλεριστες πουλούν ρατσισμό με λαιφσταιλ ύφος, και προσπαθούν να καταργήσουν την δημοκρατία [να εκλέγουν τα μέλη του κόμματος τον ηγέτη και όχι τα ΜΜΕ και η ελίτ σε στημένες εκλογές] στο κόμμα που υπήρξε σύμβολο της διάχυσης της δημοκρατίας στα λαϊκά στρώματα…Θα έχει ενδιαφέρον η συνέχεια αφού η πλειοψηφία των μελών, της νεολαίας αλλα και των ισχυρών συνδικάτων στηρίζει τον Κορμπυν..Αλλα βέβαια όσοι θέλουν καρέκλες, έστω και αν πουλούν τις θέσεις των συντηρητικών μέσω του Εργατικού κόμματος, δεν έχουν προβλημα..Αλλα ένα πραξικόπημα των ελίτ μέσα στο εργατικό κόμμα, θα ήταν και βολικό για τους συντηρητικούς αφού θα τότε έδινε την εξουσία σε εκλογικό περίπατο - με την αναμενόμενη αποχή της αηδίας αν περάσει το πραξικόπημα…Αν ανατραπεί ο Κορμπυν, το εργατικό κόμμα μπορεί να ψάχνει τα ποσοστά των σοσιαλδημοκρατων..Τον φοβούνται τον Κορμπυν – για την ιστορική συμμαχία που εκφράζει…Γιατί το νοιώθουν ότι είναι φορέας ενός αέρα από το μέλλον…L
·          
·         Άμα αρχίζει και η CyprusMailνα σχολιάζει ότι δεν πάει καλά η υπόθεση με την εξαγγελία 3ουγύρου αδειοδοτησης, τί την θέλεις την κριτική από την αντιπολίτευση; Άμα σου τα λένε και οι δικοί σου έτσι χύμα.. Το μόνο που σου μένει είναι να ελπίζεις ότι τουλάχιστον οι ημέτεροι δεν θα σου πουν και την ιστορική σύγκριση που είναι αναπόφευκτη: ευτυχώς που ήταν και οι προηγούμενοι, ναι ναι ο κακός Χριστόφιας, και προχώρησε σε εκείνη την φάση του γενικού χάμου, το 2011, με την διερεύνηση και την πιστοποίηση και ακολούθως με την αδειοδότηση για το φυσικό αέριο.. Διαφορετικά θα συζητούσαμε ακόμα που παρκάρει το Μπαρμαρός, όπως το 2014… «THE THIRD oil and gas licensing round does not appear to be going as well as the government had hoped. With less than three weeks left for the July 22 deadline for expressions of interest Energy Minister Giorgos Lakkotrypis will be meeting representatives of oil companies in Londonbefore flying to Houstonfor more contacts….. The giant oil company the government had claimed, after announcing the licensing round, would express an interest has presumably decided not to do so, forcing Anastasiades to become involved. This is in keeping with the government’s repeated failure to deliver on its policy declarations which necessitates a continuous change of plans. It was not very long ago that Lakkotrypis was saying the government was on the verge of signing a contract to sell natural gas to Egypt, sticking to his claim even after the massive Zohr discovery in the Egyptian EEZ, but yesterday he spoke about a modified development and production plan for the Aphrodite block….He also tried to play down the mending of relations between Turkey and Israel and reports that the two are discussing linking the latter’s gas fields to the latter with a pipeline. This would be another blow to the government’s oft-repeated claims of grandiose plans for energy co-operation with Israel…. Was he expecting Israel to seek the Cyprusgovernment’s approval before agreeing on a pipeline with Turkey, or was he avoiding the issue because it did not reflect well on the government. He should not be too worried, because people have become accustomed to the government’s amateurishness and consistently hollow talk on energy matters…”
·          
  • Από ότι μαθαίνουμε στην Κεντρική Τράπεζα θα ξεκινήσει μια μελέτη για την μελλοντική στρατηγική του τραπεζιτικού τομέα.. Θα γίνει μια αρχική ομάδα λέει και θα ξεκινήσει από την έκθεση της επιτροπής που είχε συστήσει για το ίδιο θέμα ο Πανίκος Δημητριάδης… Το ότι η Κεντρική Τράπεζα ξανά-ανακαλύπτει τον τροχό δεν είναι άσχημη ιδέα. Εκείνη η έκθεση ήταν σημαντική και είναι όντως αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί. Και αφού ο Αβέρωφ έκανε και την καλή αρχή, και παραδέχθηκε ότι «αδίκησαν» [ευφημισμός αλλα είπαμε, τουλάχιστον το παράχθηκε] τον Πανικο Δημητριαδη, ελπίζουμε ότι και ο κ. Συριχας [με βεβαρημένο παρελθόν την εποχή της συγκάλυψης επί Ορφανίδη] θα βρει το κουράγια να αναγνωρίσει την συνεισφορά του Δημητριάδη.. Άσχετο αν ήταν μέσα στο κόλπο της εκδίωξης του καθ’ υπόδειξη των γνωστών συμφερόντων του ΔΗΣΥ και των τραπεζών…
  •  
  • Μάθαμε επίσης ότι ο ΔΗΣΥ στέλλει και το newsletter  του στους εργαζόμενους της Κεντρικής.. Είπαμε, ελέγχετε την Κεντρική για το συμφέρον των ημέτερων σας.. Μην το κάνετε να φαίνεται ότι είναι και ..η αυλή σας… J ..Προσχήματα λέγεται..
  •  
  • Σχόλιο για τον Καλατζή:  Αρκετα καλη περιγραφή των μεταμορφώσεων του φαινομένου.. Όπως έγραψε και ο Λαζαριδης από οπαδός του Σαμαρά στην Ελλάδα το παίζει και Κληριδικός εδώ κάτω…Ότι ναναι..Αργυρός ΜατσεντίδηςΚ.πανο καλημερα.Σε καμμια δυο ωρες, ενα συμφωνησει μαζι σου,χωρις να το παραδεχτει οτι εσυ εχεις δικαιο,και μετα θα αρκεψει να κατηγορει τους παντες,μπορει και εσενα χωρις λογο.Απλα χρησιμοποιει την τακτικη του αγίου.Δοκιμασε να πεις για τον Πολιτη,και θα σου ξεκινησει για Σταλιν,μετα Χριστοφια,μετα Αναστασιαδη.Στο τελος ενα φταιξει και τον γιαπανα που τα σαντουιτς.Θα σου βαλλει και αρθρα να αποδειξει οτι εχει δικαιο,και να σου πει ελαλεν τα,τον καιρο που ανακαλυφθηκε ο τροχος.
  •  
  • Ένας, αλλά cute, απολογητής του ΔΗΣΥ…Γελάσαμε [ή και μερικοι/ες θίχτηκαν ορθώς] με το σχόλιο του Αναστασιάδη «yοuaretoocute”..Αν ήταν το μόνο... Τέλοσπάντων.. Μερικοί προσπάθησαν έντιμα να σκεφτούν μπας και του έφυγε και ήθελε να πει κάτι άλλο… αλλά τα γέρημα ακουγόταν cute.. Σαν δικαιολογία κάποιοι είπαν ότι τα ήπιε πάλι... άλλοι ότι μάλλον ήθελε να πει curiousκαι του βγήκε cuteγιατί στράβωσε το στόμα του…Τέλος παντων.. Όσοι έσπαζαν πλάκα στην Ευρώπη, με το cuteγελούσαν.. Θα μπορούσε βέβαια να πει κάποιος ότι στην ηλικία του, και με τα αγγλικά ενός ιθαγενή [φαίνεται ακόμα και στα νηφάλια του ότι προσπαθεί να δείξει ..προφορά όπως ένας..μαθητης], που να ξέρει την λέξη cute;..Αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε φανατικός απολογητής ο σενιορ chrisserap.. Γράφει στο facebook, και η ρητορική του αναπαράγει το κλισέ στυλ του Πολίτη – κάτι σαν κουτοπόνηρα του Διονυσίου, κάτι σαν εμμονές του Δρουσιώτη.. τέτοια.. Τί κάνει κατ αρχήν ο Πολίτης όταν μπλέκουν οι ημέτεροι [τώρα ο Αναστασιάδης, πιο πριν οι τράπεζες – για να μην ξεχνάμε το ότι ο Πολίτης ήταν ο μεγαλύτερος απολογητής των τραπεζών]; ..φταίει ο Χριστόφιας.. ιδού ο Κρις να πουλά την κασέτα του μαγειρείου Πολιτης/ΔΗΣΥ: #‎Κύπρος #‎ΝίκοςΑναστασιάδης #‎ΔημήτρηςΧριστόφιας
    Για όσους δηλώνουν σοκαρισμένοι ή και δεν ξέρω τι με το κάπως ατυχές#‎TooCute κομπλιμέντο του Νίκου Αναστασιάδη προς ξένη δημοσιογράφο, προτείνω την εξής αποτελεσματική θεραπεία: Άμεση θέαση δηλώσεων στα Αγγλικά του τέως ΠτΔ Δημήτρη Χριστόφια στο YouTube.
    ..Και μετά αφού δεν έπιασε η μετατόπιση [μέχρι και οι αναγνώστες του Πολίτη βαριούνται τα ίδια] άρχισε το επόμενο στάδιο: όχι δεν είπε
    cute, είπε curious.. και να απολογηθείτε… Μένεις και απορείς με το θράσος ενός τύπου που πουλά συγκάλυψη, να θέλει και να το παίζει ότι ακούει καλύτερα από όλους και πρέπει να απολογηθούν στο προστατευόμενο του.. θυμιζει Δημήτρη Γεωργιάδη…J… Έτσι κάνουν, ρε Κρις, στα σεμινάρια υποβολής προπαγάνδας;.. Άμα πεις ένα ψέμα τόσες φορές ..θα κολλήσει; Τελείωσε γλυκέ μου το παραμύθι.. Καταγράφηκε σαν cute....και εσύ απλώς εκτίθεσαι με αυταρχικές εμμονές..:) Εδώ ρε μεχρι και η Ξενια που είναι κομματικο στελεχος του την ειπε εμμεσα του Αναστασιαδη και εσυ εκει στο εμβατηριο; Περαστικα..Ιδου και Ξενια: Χιούμορ έκανε η πρόεδρος της ΓΟΔΗΣΥ Ξένια Κωνσταντίνου με την ατάκα του Προέδρου προς γυναίκα δημοσιογράφο στις Βρυξέλλες «you are too cute», όταν θέλησε να αποφύγει ενοχλητική ερώτηση. tweet υπέδειξε στον Νίκο Αναστασιάδη: «Πρόεδρε, ελπίζουμε τα Δ.Σ. να μην αποτελούνται μόνο από cute άντρες». - http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-paraskinio/40/322024/edose-onomata#sthash.qDzBEpdT.dpuf
  •  
·         Στην Ελλάδα δημοσιοποίησαν την λίστα με μεγαλοοφειλέτες.. Στην Κύπρο φαίνεται ότι ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν.. Στην αρχή, η πλειοψηφία της τέως βουλής απέτρεψε το  nameandshameκαι μετά μας έλεγαν.. ε δεν μπορούμε να τα πούμε.. είναι παράνομο… Οι ημέτεροι..
·         Τες 29 του Ιούλη που είπεν ο Ακιντζή ότι παιρνούν ενδεχομένως στη συζήτηση του εδαφικοού τζιαι της ασφάλειας, εν μεγάλη μέρα για τον κ. Νίκο. Πολλά μεγάλη μέρα τζιαι σε πολλαπλά επίπεδα. Που τη μιαν εν το πάττιν τζιαι το χάττιν για το κυπριακό τζιαι που την άλλη εννά φανεί τζιαι το τί θα γίνει με το συνέταιρο στο δικηγορικό γραφείο Νίκος Χρ. Αναστασιάδης. Τες 29 του Ιούλη, λοιπόν, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιρλανδίας αποφασίζει – σε περίπτωση που δεν ανταποκριθεί ο κ. Θεοφάνης Φιλίππου, που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν το έσιει κάμει – αν θα ζητήσει εκδόσει ένταλμα τιζια να ζητήσει τη συμβολή της Γενικής Εισαγγελείας της Κυπριακής Εισαγγελείας για την εκτέλεσήν του, με ενδεχομένως τζιαι τη σύλληψη του συνέταιρου. Άτε να δούμεν πόσον εννά κρατήσει τζιαι τούτη η λογοκρισία τζιαι συγκάλυψη. Άτε κ. Νίκο τζιαι μετρούμεν μέρες όστι να μας δείξεις πόσα αππίδκια χωρεί ο σάκκος σου
·          


Όχι στα Κολαστήρια αθώων πλασμάτων

$
0
0

 Το Σάββατο, 9 Ιουλίου 2016, συγκεντρώθηκαν έξω από το MeliosZooParkακτιβιστές σε εκδήλωση διαμαρτυρίας με αίτημα να κλείσουν τα πάρκα της ντροπής. Βίντεο από την εκδήλωση: https://www.youtube.com/watch?v=0vjS1eiu5EE&feature=share




Το κάλεσμα της διαμαρτυρίας:
Φιλοζωικές ομάδες και οργανωμένα σύνολα δηλώνουν το παρών τους στη μεγάλη διαμαρτυρία, το Σάββατο 9 Ιουλίου, έξω από το Melios Zoo Park. Η κυβέρνηση, το υπουργείο Γεωργίας και οι κτηνιατρικές υπηρεσίες προσπαθούν να μας φιμώσουν και να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στην όλη κατάσταση. Εμείς όμως αναρωτιόμαστε σε μια χώρα όπως η Κύπρος, όπου δεν υπάρχει η δυνατότητα για πάρκο Άγριας Ζωής, γιατί επιτρέπεται ακόμη η λειτουργία ζωολογικών κήπων; Είναι ώρα να κλείσουν οι κήποι, να αλλάξουν οι κανονισμοί, να απαγορευτεί η εισαγωγή άγριας ζωής σε μια χώρα όπου δεν μπορούν να τους προσφερθούν τα απαραίτητα. Ανά την Ευρώπη, οι κήποι κλείνουν και γίνονται πάρκα, πάρκα προστασίας για μια ζωή που σιγά σιγά πεθαίνει. Στην Κύπρο; Στην Κύπρο ακόμη εισάγουμε ζώα που κινδυνεύουν προς εξαφάνιση και τα αναγκάζουμε να ζουν στους 42 βαθμούς, κάτω από μεταλλικά σκέπαστρα, χωρίς νερό, χωρίς φροντίδα… Δεν μπορούν να περιθάλψουν ένα μάτι, τι θα συμβεί κύριοι αν αύριο διαφύγει ένα ζώο; Τι θα συμβεί αν κινδυνεύει η ίδια του η ζωή; Τι θα συμβεί αν ένα παιδί βρει τρόπο να μπει σε ένα από τα κλουβιά; Εσείς οι ίδιοι δηλώσατε ότι δεν υπάρχει τρόπος να ναρκωθεί ένα άγριο ζώο αλλά ούτε και κυβερνητικός κτηνίατρος που να ειδικεύεται σ αυτό τον τομέα. Ελευθερώστε τα ζώα! Κλείστε τους κήπους! Εμείς θα είμαστε εκεί!! Φτάνει πια η κοροϊδία! Καιρός να αναλάβετε τις ευθύνες σας. Αυτό το Σάββατο θα είμαστε στον Melio, σειρά παίρνει το υπουργείο σας και οι υπόλοιποι ‘’κήποι’’. Είναι υποχρέωση μας να φωνάξουμε γι αυτά που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και γίνονται έρμαια στα χέρια ανεύθυνων ανθρώπων !

Animal Welfare Organisations and organized groups will be present at the big protest, on Saturday 9th of July, outside MeliosZooPark. The government, the Ministry of Agriculture and the veterinary services are trying to silence and convince us that there is nothing wrong in the whole situation. We wonder though, in a country like Cyprus, that there is no capability for a WildlifePark, how come Zoos are still operating? It is about time to close the Zoos, to change the legislation, to forbid the importation of wild animals in a country where they cannot have the necessary. All across Europe, Zoos are closing down and become Parks, parks to conserve and protect lives that are slowly dying. In Cyprus? In Cyprus, we still import endangered animals and force them to live in a temperature of 42 degrees Celsius, in “protected” areas with a metal roof, without water or any care… They can’t treat a pained eye.. What will happen, gentlemen, if an animal escapes? What will happen if the animal’s life is at risk? What will happen if a child finds a way into a cage? You said it on your own, there is no way to sedate a wild animal and there is no government vet who is specialized on this field. Set the animals free! Close the Zoos! We will be there!! Enough is enough! It is about time you take up your responsibilities. This Saturday we will be at Melios, and the ministry and all the other “Zoos” will be next! It is our obligation to raise our voice for those who can’t defend their selves and become slaves to the hands of irresponsible people!





Παγκύπρια Αντιφασιστική Αντιρατσιστική εκδήλωση

$
0
0



Σε μια περίοδο που η διεθνής οικονομική κρίση φαίνεται να μην έχει τελειωμό, παρά μόνο να βαθαίνει όλο και περισσότερο, η ακροδεξιά και οι φασίστες δυναμώνουν σε όλη την Ευρώπη αλλά και σε άλλες χώρες μέσα από την αναγωγή του ρατσισμού και του εθνικισμού σε επίσημη πολιτική των κυβερνήσεων όπως την είδαμε να εκδηλώνεται και στην περίπτωση των προσφύγων που ζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη.

Στην Κύπρο, ο φασιστικός λόγος έχει διαχυθεί σε πολλά επίπεδα της δημόσιας ζωής και η φασιστική συμμορία του ΕΛΑΜ είναι πια μέσα στη βουλή, πράγμα που τους δίνει τη δυνατότητα να λειτουργούν και με βούλα του «δημοκρατικού» κόμματος. Εκείνοι οι οποίοι χτυπούν Τουρκοκυπρίους και ακτιβιστές, που είναι αδελφό κόμμα με τους ναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, εκείνοι που ονειρεύονται αναγέννηση της ΕΟΚΑ Β’, οι νοσταλγοί του Άουσβιτς, δεν έχουν καμία θέση σε καμία δημοκρατική κοινωνία.

Το κράτος στηρίχτηκε από τη δημιουργία του στον επιθετικό εθνικισμό και στην μισαλλοδοξία απέναντι στους Τουρκοκύπριους, κάτι που αποτέλεσε και αποτελεί ακόμα ένα παράγοντα που άνοιξε το δρόμο για το δυνάμωνα των φασιστών. Σε ένα κράτος όπου οι φασιστικές ιδέες εκφράζονται μέσα από ρατσιστικές, σεξιστικές και ομοφοβικές δηλώσεις και συμπεριφορές στελεχών και άλλων κομμάτων, σε ένα κράτος που έχει βασιστεί από τη δημιουργία του στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, που όχι απλώς επιτρέπει και ενθαρρύνει τη διάχυση φασιστικών ιδεών αλλά σκορπά το ίδιο τις ιδέες του μίσους σε όλα τα επίπεδα: Με την ενίσχυση του στρατού και του μιλιταρισμού, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που διδάσκει τα παιδιά μας ότι «ο εχθρός παραμονεύει», μέσω των σχέσεών του με την εκκλησία, της οποίας ο ηγέτης δηλώνει ότι χάρηκε που μπήκαν οι φασίστες στη βουλή χωρίς να αντιμετωπίζει συνέπειες για αυτό. Με την ηρωοποίηση και συγκάλυψη φασιστών τύπου Γρίβα.

Όλα αυτά τα ζητήματα, μας φέρνουν αντιμέτωπους με μια ιστορική αναγκαιότητα: Να χτίσουμε ένα μαχητικό αντιφασιστικό μέτωπο, που θα είναι ικανό να αντιπαρατεθεί στο ρατσισμό, να μην επιτρέψει στους φασίστες να επιβάλουν ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας μέσα στην κοινωνία και να τους στείλει στη θέση τους, δηλαδή στους υπονόμους της ιστορίας.

Οι ομάδες, συλλογικότητες και άτομα που απαρτίζουν αυτή τη συνέλευση, αποφασίσαμε να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση και σαν πρώτο σταθμό διοργανώνουμε μια εκδήλωση στις 16 Ιουλίου, με στόχο να θεσμοθετηθεί ένα ετήσιο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, αρχής γενομένης από το ερχόμενο φθινόπωρο.

Η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας δεν είναι τυχαία. Φιλοδοξούμε να αποτελέσει μια πρώτη πολιτική απάντηση στους φασίστες αλλά και στις εθνικιστικές και ρατσιστικές εκδηλώσεις της επίσημης πολιτείας με αφορμή τις επετείους της εισβολής και του πραξικοπήματος. Μια εκδήλωση όπου θα συζητήσουμε όχι μόνο την ιστορία, προβάλλοντας έναν διαφορετικό τρόπο μνήμης αυτής της περιόδου. και την σημερινή άνοδο του φασισμού (και του ΕΛΑΜ στην Κύπρο) αλλά και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να την ανατρέψουμε.


Καλούμε όλους/ες όσοι θέλουν να παλέψουν ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, στηνεκδήλωση στις 16/7, στο θεατράκι του μόλου Λεμεσού.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ:
19:30: ΣΥΖΗΤΗΣΗ: ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ: Αλέξης Αλέκου, Γιώργος Χαραλάμπους

ΣΥΝΑΥΛΙΑ: JULIO, ΑΡΧΗ ΔΙΑ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ, ΜΠΕΡΤΕΔΕΣ

ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ
ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΟΥΝ

Αντιφασιστικό Δίκτυο Λεμεσού


"Συνέλευση για την δημιουργία Αντιφασιστικού Αντιρατσιστικού Μετώπου";
Community
αντιφασίστες αντιφασίστριες απο Λεμεσό

Η μεταμόρφωση της Λατινικής Αμερικής και η μεταβατική περίοδος εμπέδωσης της ηγεμονίας: η αντεπίθεση των ΗΠΑ και της τοπικής δεξιάς μετά το κόκκινο-ροζ κύμα της περιόδου 2000 – 2014, οι αψιμαχίες και οι ισορροπίες

$
0
0




Η λατινική Αμερική σαν συγκριτικό παράδειγμα μιας περιοχής που δεν είχε δυτικές-βόρειες επεμβάσεις, και άρα είχε δραματική πρόοδο [και πολιτικά-δημοκρατικά και οικονομικά-αναδιανομή του πλούτου] την περίοδο που ξηλωνόταν βιαία, με επεμβάσεις, η Μέση Ανατολή
Η λατινική Αμερική υπήρξε η περιοχή όπου η παγκόσμια αριστερά είδε τα όνειρα της να ανθίζουν στις αρχές της νέας χιλιετιρίδας.. Ιδιαίτερα μετά την αντίσταση στο πραξικόπημα εναντίον του Τσάβεζ το 2002 [που σηματοδότησε και μια ήττα των επεμβάσεων των ΗΠΑ στην περιοχή] οδήγησε σε μια σαρωτική αλλαγή στην περιοχή. Εν μέρει η αλλαγή ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα των χαλαρώσεων των αυταρχικών καθεστώτων – και άρα της ανάδυσης της αριστεράς που είχε αγωνιστεί για δεκαετίες για τον εκδημοκρατισμό και στην αλλαγή έμφασης στην οικονομίας με στόχο την ανακατανομή του πλούτου… Αλλά και την πολιτιστική έμφαση της αριστεράς στον πλουραλισμό.. Και αυτή η διάσταση της λατινοαμερικάνικης αριστεράς, την έκανε και πιο ανοικτή στο νέο μεταμοντέρνο λόγο της παγκόσμιας αριστεράς…

Αν συγκρίνει κανείς τις αλλαγές στην λατινική Αμερική αλλαγή, με ότι ακολούθησε στον αραβικό κόσμο με την εισβολή στο Ιράκ, θα έχει ίσως την καλύτερη συγκριτική διαφορά.. Η λατινική Αμερική έκανε τεράστια βήματα στην εμπέδωση δημοκρατικών θεσμών, αλλά και στην μείωση της ανισότητας. Αντίθετα, στον αραβικό κόσμο, η εισβολή οδήγησε σε οπισθοδρόμηση, με εγκατάλειψη της ταυτότητας του πολίτη, για προ-νεωτέρικες ταυτότητες [θρηκευστικες, φυλετικές κοκ], και το ξήλωμα των καθεστώτων πρόνοιας όπου είχαν δημιουργηθεί…

Το κόκκινο ροζ κύμα απλώθηκε και δεν μπορούσε να ελεγχθεί και διότι οι ΗΠΑ ήταν απασχολημένες στην Μέση Ανατολή. Αλλά και γιατί με βάση την Βενεζουέλα, αλλά και την ιστορική αύρα της μνήμης των αγώνων του παρελθόντος, οι λατινοαμερικάνοι είχαν πια και την εικόνα της αλλαγής – αλλά και την στήριξη από περιφερειακές δυνάμεις… Και η παγκόσμια κρίση του 2007 - 08 έδωσε νέα ώθηση στην λατινοαμερικάνικη αριστερά, αφού ένα μέρος των δυτικών κεφαλαίων άρχισε να επενδύεται στις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και γιατί οι ΗΠΑ δεν ήταν σε φάση παρέμβασης.. Μάλιστα ο Ομπάμα επικροτούσε και τις σοσιαλδημοκρατικές πρακτικές, όπως του Λούλα στην Βραζιλία…

Αν συγκρίνει κανείς τις αλλαγές στην λατινική Αμερική αλλαγή, με ότι ακολούθησε στον αραβικό κόσμο με την εισβολή στο Ιράκ, θα έχει ίσως την καλύτερη συγκριτική διαφορά.. Η λατινική Αμερική έκανε τεράστια βήματα στην εμπέδωση δημοκρατικών θεσμών, αλλά και στην μείωση της ανισότητας. Αντίθετα, στον αραβικό κόσμο, η εισβολή οδήγησε σε οπισθοδρόμηση, με εγκατάλειψη της ταυτότητας του πολίτη, για προ-νεωτέρικες ταυτότητες [θρηκευστικες, φυλετικές κοκ], και το ξήλωμα των καθεστώτων πρόνοιας όπου είχαν δημιουργηθεί…

Όμως, η αποχώρηση των ΗΠΑ από ην προσπάθεια ηγεμονίας στη Μέση Ανατολή, αλλά και η απόσυρση κεφαλαίων από τον αναπτυσσόμενο κόσμο, ως μέρος των ευρύτερων εξελίξεων στην παγκόσμια οικονομία, αναπόφευκτα θα άνοιγε την πόρτα για την αντεπίθεση των ΗΠΑ [σε συμμαχία με τους συντηρητικούς στην ίδια την λατινική Αμερική] για ανακατάληψη θέσεων..

Η αντεπίθεση των ΗΠΑ και της λατινοαμερικάνικης δεξιάς στην Βενεζουέλα.. Προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την συγκυρία σε ένα κλίμα που μυρίζει ένταση..
Ένας βασικός στόχος σε όλη αυτήν την περίοδο υπήρξε η Βενεζουέλα.. Ο θάνατος του Τσάβεζ, η πτώση τις τιμής του πετρελαίου [εν μέρει προϊόν κινήσεων και στις ΗΠΑ αλλά και από την Σαουδική Αραβία ως προσπάθεια εκβιασμού της Ρωσίας στο συριακό] οδήγησαν σε κρίση. Η αντιπολίτευση που εκφράζει και ένα μεγάλο μέρος της τοπικής αστικής τάξης, ήταν ούτως ή άλλως σε ένα μόνιμο σχεδόν οικονομικό πόλεμο με τον Τσάβεζ και τα κίνημα που τον στήριζε.. Η επιτυχία της αντιπολίτευσης στις βουλευτικές εκλογές [κάτι που θα γινόταν ενδεχομένως κάποτε αλλά τώρα συνέβηκε σε συνθήκες οικονομικής κρίσης] έχει ανοίξει σαφώς ένα έντονο μέτωπο στο εσωτερικό της χώρας. Το πρακτικό ερώτημα είναι, αν η αντιπολίτευση μπορεί να σεβαστεί το σύνταγμα – ή αν η χώρα θα οδηγηθεί σε ευρύτερη κρίση.. Η απόπειρα ανατροπής του προέδρου Μαδουρο, διάδοχου του Τσάβεζ, είναι το ανοιχτό ζήτημα της περιόδου.. Από την μια η αντιπολίτευση προσπαθεί να οξύνει την κρίση, φοβούμενη ότι μπορεί η παροδική της φάση/συγκυρία [πως λ.χ. το ότι λόγω ανομβρίας υπήρχαν διακοπές στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος που παράγεται από ανανεώσιμες πηγαίε ενέργειας] να μειωθεί σε ένταση, ενώ από την άλλη οι τσαβίστας προσπαθούν ακριβώς να αποφύγουν την ένταση της κρίσης, και να κερδίσουν χρόνο για να μπορούν να διεκδικήσουν το ιστορικό άλμα που έχουν επιτύχει, χωρίς να επισκιάζεται από τις συγκυρίες της στιγμής…

Το μιντιακό και νομικοφανές πραξικόπημα στη Βραζιλία και η αντίσταση – τώρα αντιδρούν και οι θεσμοί, και οι πραξικοπηματίες βρίσκονται επίσης στο μάτι του κυκλώνα
Η επόμενη επίθεση έγινε στη Βραζιλία – αν και προοίμιο της ήταν και το πραξικόπημα στην Ονδούρα, όπου επεμβηκε ο στρατός και ανέτρεψε ένα δημοκρατικά εκλελεγμένο πρόεδρο για να μην μπορέσει να εισηγηθεί αλλαγές στο σύνταγμα που θα επέτρεπαν πιο δημοκρατική συμμετοχή. Στη Βραζιλία, το κυβερνών κεντροαριστερό κόμμα, δεν ήταν σαφώς τόσο ενοχλητικό, όσο ο Τσάβεζ. Όμως η Βραζιλία, λόγω μεγέθους, αλλά και συμμετοχής στους BRICS, ήταν επίσης στόχος. Και οι συνεχείς εκλογικές επιτυχίες της αριστεράς εμφανώς ενοχλούσαν. Εδώ το πραξικόπημα έγινε μέσω των ΜΜΕ και νομικών μηχανισμών. Ο στόχος και πάλι είναι να ανατραπεί η δημοκρατικά εκλεγμένη πρόεδρος, η Ν. Ρολτσσεφ. Η διαδικασία αποπομπής της συνεχίζεται μεν, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει πια και θεσμική αντίσταση. Ήδη μερικοί από τους υπουργούς της [πραξικοπηματικής θα μπορούσε να πει κάποιος] κυβέρνησης, έχουν αναγκαστεί να παραιτηθούν μετά από αποκαλύψεις για συμμετοχή τους στο σκάνδαλο μιζών [ενώ η Ρούσσεφ δεν κατηγορήθηκε καν για εκείνο τα θέμα]. Φαίνεται από την γενική εισαγγελία, αλλά και εν μέρει από το Ανώτατο υπάρχουν πλέον πιέσεις για να αποκαλυφθούν και τα συμφέροντα όσων συμμετείχαν στο πραξικόπημα. Ο τελευταίος που βρέθηκε στο φως της δημοσιότητας ήταν ο πρόεδρος της βουλής που ήταν πρωταγωνιστής στη διαδικασία αποπομπής της Ρούσσεφ – αναγκάστηκε να παραιτηθεί και θα διερευνηθεί για μίζες τις οποίες διοχέτευε σε λογαριασμούς στην Ελβετία… Και ανάλογες κατηγορίες [για χρηματοδότηση του κόμματος του από μίζες] υπάρχουν και για τον πρόεδρο του πραξικοπήματος, τον Τεμέρ.. Οι σύμμαχοι των «νομικών χεριών» των ΜΜΕ..

Και ίσως πολύ πιο προβληματικά για τους πραξικοπηματίες είναι το γεγονός ότι παρά την λάσπη ο τέως πρόεδρος, ο Λούλα, εξακολουθεί να είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός. Και άρα πιθανός υποψήφιος για τις επόμενες προεδρικές.. ΑΆρα το κύκλωμα θα προσπαθήσει να εξαπολύσει νέα επίθεση..

Και γενικότερα, η αριστερά που κατάφερε να στείλει τον στρατό στα στρατόπεδα [αντί να κάνει πραξικοπήματα], στην επόμενη περίοδο διεύρυνσης της ηγεμονίας της θα πρέπει σαφώς να ελέγξει τα τανκς, των ΜΜΕ….

Ανάδυση της έντασης στο Μεξικό.. οι δάσκαλοι στους δρόμους
Και ενώ υπάρχει αυτή η απόπειρα αντεπίθεσης της δεξιάς και των αμερικανικών συμφερόντων, οι δυναμικές επανεμφανιζονται εκεί που δεν το περιμενείς.. Το Μεξικό είναι από τις χώρες όπου αποτράπηκε [και παράτυπα με καλπονοθεία σύμφωνα με αρκετούς παρατηρητές] η άνοδος της αριστεράς στην εξουσία κατά την διάρκεια του κόκκινο-ροζ κύματος στην υπόλοιπη λατινικη Αμερική. Όμως, παρά το βαθύ κράτος στο Μεξικό υπάρχουν μια σειρά κινήματα με πιο γνωστό βέβαια εκείνο των Ζαπατίστας. Τον τελευταίο μήνα, καθώς το κυβερνών κόμμα φαίνεται να υποχωρεί σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και σε δημοσκοπήσεις, αυξάνεται και η ένταση σε μια σειρά τομείς.. Ένας από αυτούς είναι η αντιπαράθεση με τους δάσκαλους – ιδιαίτερα της Oaxacaμιας πολιτείας με μεγάλη παράδοση στην αντίσταση στο κατεστημένο.. Έγινε σύλληψη του ηγέτη της συντεχνίας, καθώς και εδώ φαίνεται να χρησιμοποιείται ένα παραδικαστικό κύκλωμα για να ποινικοποίηση την πολιτική διαφορά. Ακολούθησαν συγκρούσεις στους δρόμους και μια σφαγή διαδηλωτών… Αλλά αυτά προβάλλονται από για δυτικά ΜΜΕ μόνο όταν αφορούν μη φιλικά καθεστώτα.. Η ένταση πάντως πλανιέται, καθώς η νομιμοποίηση της εξουσίας στο Μεξικό είναι εύθραυστη κατάσταση…

Κινήσεις ισορροπίας: Κολομβία, Περού
Στην Κολομβία, αντίθετα, φαίνεται ότι ολοκληρώνεται ως συμφωνία η διαδικασία ειρήνευσης ανάμεσα στους αριστερούς αντάρτες και την κυβέρνηση. Η διαδικασία είχε ξεκινήσει πριν λίγα χρόνια [είχε προηγηθεί και μια περίοδος ντε φάκτο ανακωχής με την παραχώρηση μιας περιοχής στους αντάρτες] και τώρα φαίνεται ότι καταλήγει. Το ότι οι συζητήσεις γίνονται βασικά στην Κούβα είναι εκφραστικό. Όπως και το γεγονός ότι ο νυν πρόεδρος κέρδισε τον αντίπαλό του με υπόσχεση για συμφωνία, σε αντίθεση  με τον άλλο που ήθελε όξυνση του πόλεμου..





Ανάλογη κίνηση συμβιβασμού μπορεί να θεωρηθεί και η αποτυχία της εκλογής της κόρης του Φουτιζμόρι στο Περού.. Παρά το ότι φαινόταν μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών ότι ο κ. Φουτιζμόρι θα κέρδιζε, φαίνεται ότι η μετακίνηση της αριστεράς από την αποχή στην ψήφο υπέρ του αντίπαλου της, το απέτρεψε.. Ο Φουτζιμόρι βρίσκεται φυλακή για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων κατά την διάρκεια της καταστολής του επαναστατικού μαοϊκού κινήματος του Φωτεινού Μονοπατιού. Αυτές είναι οι συνθήκες των ισορροπιών…

Μέση ανατολή: όταν η Δύση παραδέχεται επίσημα ότι κάνει νέο-αποικιακές εισβολές με ψέματα, η ηχώ της παραδοχής στην καταστροφή που προκάλεσε η εισβολή στο Ιράκ, δεν επιβεβαιώνει μόνο την οριστική, πια, κρίση της δυτικής ηγεμονίας, αλλά ανοίγει και την πόρτα στην καταγραφή του ρευστού πεδίου που αφήνει πίσω του η παρεμβολή της βίας και του παρελθόντος στη διαδικασία του αραβικού εκμοντερνισμου

$
0
0




Η Μέση Ανατολή αλλάζει δραματικά. Αλλά στο παρόν στάδιο η κατεύθυνση της αλλαγής δεν είναι ευδιάκριτη. Το ισλαμικό κύμα που φαίνεται ακόμα να μονοπωλεί τις απόπειρες αλλαγής στην περιοχή οδηγεί σε μια διόγκωση της βίας, που απλώνεται πια σε ολόκληρη την Ασία και αγγίζει σαφώς και τη Δύση. Η πιο πρόσφατη εξέλιξη όσον αφορά στην περιοχή, υπήρξε εν μέρει εξωτερική  -η παρουσίαση της έρευνας Chilcotστη Βρετανία, τεκμηριώνει και τους μηχανισμούς των χωρών που εμπλάκηκαν στην εισβολή στο Ιράκ, ότι ήταν και αδικαιολόγητη [με βάση τα όσα λέγονται τότε ως δικαιολογίες] αλλά και το ότι με βάση τις συνέπειες που ακολούθησαν ήταν μια καταστροφική κίνηση. Και για την ιρακινή κοινωνία, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή – της Μέσης Ανατολής, αλλά και της Ευρώπης που ζει πια με τον φόβο των επιθέσεων μαζικής καταστροφής, αλλά και τις αντιδράσεις από τα μεταναστευτικά ρεύματα.

Ιράκ: η νοσταλγία για τον Σαντάμ ως έκφραση της τραγωδίας που προκάλεσε η εισβολή
Όσον αφορά το ίδιο το Ιράκ αξίζει να αναφερθεί το σχόλιο του ατόμου το οποίο πρόβαλαν έντονα τα δυτικά ΜΜΕ – του ιρακινού που προσπαθούσε να γκρεμίσει μόνος του ένα άγαλμα του Σανταμ, στην κεντρική Βαγδάτη, πριν φτάσουν καν τα δυτικά στρατεύματα με τις κάμερες των ΜΜΕ για να στήσουν το τότε θέαμα.

"It wasn't like this under Saddam. There was a system. There were ways. We didn't like him, but he was better than those people.""Saddam never executed people without a reason. He was as solid as a wall. There was no corruption or looting, it was safe. You could be safe."

«Δεν ήταν έτσι υπό την διοίκηση του Σαντάμ. Υπήρχε ένα σύστημα τότε. Δεν μας άρεσε  Σαντάμ, αλλά ήταν καλύτερος από τους σημερινούς… ο Σαντάμ ποτέ δεν εκτελούσε ανθρώπους χωρίς λόγο. Ήταν σταθερός σαν τοίχος. Δεν υπήρχε διαφθορά ή λεηλασία. Υπήρχε ασφάλεια. 
Αυτή η νοσταλγία είναι ίσως η πιο εκφραστική δήλωση αποδοκιμασίας της εισβολής. Αν δει κανείς την μεγάλη εικόνα, αυτό που έκανε η εισβολή, και φαίνεται να ήταν συνειδητό σχέδιο των ΗΠΑ και των σύμμαχων τους, ήταν η επιστροφή της ιρακινής κοινωνίας σε ένα είδος αποικίας [αρχικά μάλιστα διορίστηκε και δυτικός διοικητής] με τον πληθυσμό διαχωρισμένο σε θρησκευτικές [σουνίτες, σιήτες] ή γλωσσικές/φυλετικές ομάδες [άραβες, κούρδοι] με στόχο να πολιτικοποιηθούν και να αντιπαραβληθούν πολιτιστικές ταυτότητες και να υποχωρήσει η ταυτότητα του ιρακινού πολίτη την οποία προωθούσε η κυβέρνηση του κόμματος Μπααθ, αλλά και των προηγούμενων εκομοντερνιστικών καθεστώτων, ιδιαίτερα όσων προέκυψαν μετά την ανατροπή του βασιλιά το 1958. Ο στόχος των ΗΠΑ ήταν, όπως σαφώς το έθεταν οι νεοσυντηριτικοιί τότε, να αποκτήσουν fullspectrumdominance.  Με ένα πειθήνιο Ιράκ, θα έλεγχαν πια της πηγές ενέργειας στην Μέση Ανατολή, και θα μπορούσαν να ενισχύσουν την απομόνωση του Ιράν η και την ανατροπή του καθεστώτος εκεί [λεγόταν τότε ότι η Τεχεράνη θα ήταν η επόμενη μετά τη Βαγδάτη] και να καθορίζουν και το κόστος της ενέργειας παγκόσμια, ελέγχοντας έτσι και την ανάπτυξη της Κίνας, η οποία αναδυόταν τότε..

Η ιρανική αντίσταση οδήγησε στην τελική της ήττα την αμερικανική ηγεμονία, αλλά το τζίνι της βίας που έβγαλαν από το λυχνάρι της Ιστορίας οι αμερικανοί, διαχύθηκε σαν καταστροφικός ιός και στην τοπική κοινωνία και την περιοχή ευρύτερα
Όλα πήγαν στραβά. Οι ιρακινοί μπορεί να διαχωρίστηκαν σε σουνίτες και σιητες – και σε κούρδους – αλλα η μεγάλη πλειοψηφία αντιστάθηκε ηρωικά και στην εισβολή και στήριξε τις πολλαπλές μορφές της αντίστασης. Οι αμερικανοί κατέφυγαν τελικά το 2006, στην πιο αισχρή κίνηση απελπισίας – ενθάρρυναν ανοικτά την σύγκρουση σουνιτών και σιητών σαν μια προσπάθεια επιβίωσης των ίδιων μέσα από το διαίρει και βασίλευε. Όμως, η εικόνα της υπερδύναμης με τα όπλα που είναι ανίκητα κλπ, είχε καταρρεύσει. Ξηλώθηκε και μια κοινωνία, υπό εκμοντερνισμό, η ιρακινή, αλλά το τίμημα το πλήρωσε και το ηγεμονικό κράτος που προσπάθησε να επαναφέρει την αποικιοκρατία. Οι ΗΠΑ εκτέθηκαν και γιατί δεν μπορούσαν να επιβληθούν στρατιωτικά, αλλά και πολιτιστικά – μετά τις αποκαλύψεις για τα ψέματα της εισβολής, αλλά και για την βία, τα βασανιστηρια κρατουμένων κοκ που ακολούθησαν αναπόφευκτα την εισβολή και την αντίσταση. Και οι ΗΠΑ έπρεπε πια να παρακολουθούν την ίδια την υπό εισβολή χώρα να τους εξευτελίζει με το να συνάπτει σχέσεις με τον ιστορικό αντίπαλο των ΗΠΑ στην περιοχή, το Ιράν. Αντί να ανατρέψουν οι ΗΠΑ το καθεστώς στο Ιράν, του πρόσφεραν δώρο τελικά την Βαγδάτη. Αλλά και ιρακινός πατριωτισμός δεν χάθηκε επίσης, έστω και αν εκτελέστηκε ο Σαντάμ.. Έτσι, παρά τις ιδιόμορφες σχέσεις με το Ιράν, το κυρίαρχο κλίμα παρέμεινε έντονα αντί-αμερικανικό με μια επίσης έντονη δόση ιρακινού πατριωτισμού. Από την άλλη οι σουνίτες, η πιο κοσμική κοινότητα, μέχρι την εισβολή, αντιστάθηκε ηρωικά, και όταν η κοσμική αντίσταση του Μπαάθ, φάνηκε ότι δεν μπορούσε να βρει εξωτερική στήριξη, η κοινότητα άρχισε να στηρίζει τους ισλαμιστές με τα περίπλοκα δίκτυα τους στις μοναρχίες του κόλπου κοκ..

Η ανάδυση ενός πολιτικού ισλαμικού συντηρητισμού μετά τις δεκαετίες εκμοντερνιστικης κοσμικής ηγεμονίας, ξαφνικά διασταυρώθηκε με την βία, και την χρηματοδότηση της από τα υπόγεια δίκτυα των δυτικών και των εμιράτων-Σαουδαράβων
Έτσι, ξαφνικά δημιουργήθηκε αυτό που δεν υπήρχε – ένα δυναμικό ισλαμικό αντάρτικο στην Μέση Ανατολή με ιδεολογία τον σουννιτικο γουχαμπισμο της Σαουδικής Αραβίας. Ισλαμικά κινήματα προϋπήρχαν βέβαια, όπως η Χιζμπολαάχ των σιητών του Λιβάνου, και η Χαμάς των παλαιστινίων, αλλά καμία από τις δυο δεν είχε την ακραία και φανατική εκδοχή του γουαχαμπισμού. Έτσι, ενώ το Ισλάμ γενικά φαινόταν από το 1980 να επανέρχεται, σαν κυκλική αντίδραση, αλλά και ενσωμάτωση στον εκμοντερνισμό, που με τον χρόνο θα εναλλασσόταν με κοσμικές δυνάμεις στην ευρύτερη ιστορική διαδικασία της μεσανατολιτικής νεωτερικότητας [η Χαμάς και η Χιζμπολάχ όπως και το ιρανικό καθεστώς, είναι σαφώς επηρεασμένοι από τις διαδικασίες της νεωτερικότητας και τα κοσμικά καθεστώτα η κινήματα γύρω τους – σε αντίθεση με τον γουαχαμπισμό και την Σαουδική Αραβία], ξαφνικά η εισβολή στο Ιράκ, το μετέτρεψε και σε σύμβολο αντίστασης των μουσουλμάνων και ιδιαίτερα των αράβων, που έβλεπαν και βλέπουν την Παλαιστίνη σαν μια βαθιά ιστορική πληγή, αλλά και σαν ένα είδος υπενθύμισης ότι η Δύση τους θεωρεί κατώτερους από τους «κανονικούς» ανθρώπους. Θα ανεχόταν η Δύση τέτοια συμπεριφορά σε ένα πληθυσμό όπως αυτήν που πρέπει να ανέχονται οι παλαιστίνιοι; Και όσο ο εκμοντερνισμός προχωρεί τεχνολογικά και οι νεαροί άραβες της περιοχής βλέπουν τον κόσμο συγκριτικά, και κατανοούν το αδιέξοδο που τους έχει οδηγήσει από την μια η συμπεριφορά της Δύσης, και από την άλλη τα καθεστώτα των συντηρητικών μοναρχιών, η έκρηξη ήταν αναμενομενη..Τα καθεστώτα της συντηρητικής πτέρυγας του αραβικού κόσμου, έφτιαξαν μάλιστα και μηχανισμούς χρηματοδότησης και ενίσχυσης των ακραίων ισλαμιστών ελπίζοντας να τους στρέψουν ενάντια στους κοσμικούς τους αντίπαλους – αυτό έκαναν με επιτυχία στην Λιβύη το 2011, όταν χωρίς ντροπή, η Δύση, βομβάρδιζε ένα κοσμικό καθεστώς για να βοηθήσει στρατιωτικά τους ισλαμιστές να ανατρέψουν τον Καντάφι…Η επόμενη κίνηση ήταν η Συρία αλλα εκεί δεν τα κατάφεραν…

Το ισλαμικό κύμα με αυτήν την έννοια είναι προϊόν και των εξελικτικών διαδικασιών στο αραβικό κόσμο, αλλα και ένας μηχανισμός τον οποίο έστησαν αρχικά οι δυτικοί σε συνεργασία με τους Σαουδάραβες, για να αντιμετωπίσουν τα αριστερά [στο Αφγανιστάν] ή απλώς κοσμικά σοσιαλδημοκρατικά καθεστώτα [Ιράκ, Λιβύη, Συρία] όσον αφορά στην ανακατανομή του πλούτου, στον αραβικό κόσμο.. Ο τρόπος με τον οποίο μερικές αρχικές διαδηλώσεις το 2011 διογκώθηκαν στην Συρία και την Λιβύη [για να ανατραπούν κοσμικά καθεστώτα], ενώ θάφτηκαν στην Ιορδανία, το Μαρόκο, το Μπαχρέιν κοκ, είναι εκφραστικό. Η δήθεν «αραβική άνοιξη» ήταν το θεαματικό πραξικόπημα που έστησαν τα δυτικά ΜΜΕ [σε συνεργασία με εκείνα του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας] για να χειραγωγήσουν τις κινητοποιήσεις που διαχύθηκαν μετά την αυθόρμητη κοσμική εξέγερση στην Τυνησία και τις πρώτες αριστερίζουσες κινήσεις στην Αίγυπτο..

Μορφές αντίστασης: η πρώτη επιτυχία στην αντιμετωπιση του ισλαμισμού στη Συρία – αλλά η ισλαμική βία είναι πια καταλύτης από μόνος του για την κρίση ηγεμονίας στην περιοχή..
Όμως, σήμερα οι ισλαμιστές είναι πια μια αυτόνομη μορφή βίας που δεν ελέγχεται. Ανατρέπει καθεστώτα και στην Δύση και προκαλεί διάχυτο φόβο παντού πια. Αλλά στον αραβικό κόσμο έχει αρχίσει επιτέλους, μετά τη σαρωτική ισλαμική επίθεση που εξαπολύθηκε από τον Μάρτιο του 2011 [όταν εμπλάκηκε η Δύση για ανατροπή στην Λιβύη, ενώ η Σαουδική Αραβία έστελλε στρατό για καταστολή στο Μπαχρέιν], να διαφαίνεται και η αντίσταση.. Η άμυνα της συριακής κοινωνίας, με την ρωσική βοήθεια από το 2015, ήταν η πρώτη κοσμική νίκη στην περιοχή… Και η εμφάνιση ενός κοσμικού κουρδικού κινήματος που δεν είναι απόλυτα εξαρτώμενου από την Δύση, όπως στο Ιράκ, είναι επίσης ελπιδοφόρο.. Όπως και η κοσμική δυσφορία μερίδας των πολιτών και της νεολαίας σε διάφορες αραβικές χώρες [Ιράκ, Αίγυπτος, Ιορδανία, Μαρόκο]  που είναι ακόμα αιχμάλωτες ανάμεσα στην ισλαμική βία και τα συντηρητικά καθεστώτα..

Αλλά όπως και η ιρακινή αντίσταση δεν οδήγησε μεν σε συγκροτημένη νίκη της ιρακινής κοινωνίας, αλλά κατάφερε να νικήσει τις ΗΠΑ, έτσι και η ισλαμική βία, ανεξέλεγκτη πια, είναι ένα μήνυμα που προδιαγράφει τις αλλαγές στην περιοχή..

Οι νέες περιφερειακές δυνάμεις μετά την σύντομη ηγεμονία των ΗΠΑ [1990 – 2014]: Ιράν, Τουρκία
Το Ιράν μέσα από το αυτό το χάος κατάφερε να βγει νικητής απέναντι στις δυτικές κυρώσεις και να γίνει ένα σημαντικός περιφερειακός παίκτης, με τις εσωτερικές του διαδικασίες να μην εξαρτώνται πια από τις δυτικές παρεμβάσεις…

Στην Τουρκία, αντίθετα, υπήρξε μια οπισθοχώρηση. Το κίνημα που εξέφρασε ο Ερντογαν, όταν βρέθηκε αντιμέτωπο με την εκλογική ήττα το 2015, κατέφυγε τελικά στην πρακτική της χειραγώγησης με λουτρό αίματος. Διότι την αναζωπύρωση του κουρδικού φάνηκε να την προκαλεί σκόπιμα ο Ερντογάν για να αποκτήσει τις εξουσίες που ήθελε. Έτσι η Τουρκία, παραμένει μια δημοκρατία μεν, αλλά με το όπλο παρά πόδας. Μια κοινωνία διχασμένη.. Αλλά ταυτόχρονα είναι σαφές ότι η Τουρκία φεύγει πια οριστικά από την εξάρτηση από τη Δύση. Η θεαματική αντιπαραθεση και αποκλιμάκωση με την Ρωσία, δείχνει ότι  Ερντογάν [αλλά και οι αντίπαλοι όταν έρθουν στην εξουσία] δεν θα κοιτάζουν πια δουλοπρεπώς στη Δύση για έγκριση.. Θα προχωρούν μεν οι διαπραγματεύσεις, αλλά είναι πια σαφές ότι η ΕΕ δεν μπορεί να περάσει έγκριση τούρκικης ένταξης, ενώ το πρότυπο μια ειδικής σχέσης, την οποία ενδεχομένως να έχει και η Βρετανία, μπορεί να είναι το εναλλακτικό πρότυπο.. Σε αυτό το πλαίσιο, η Τουρκία θα αναζητεί πλέον σύμμαχους και σχέσεις εκτός Δύσης... Είναι η πρώτη φορά μετά από 2 αιώνες που οι μη δυτικοί μπορούν να έχουν πια αυτόνομες συμμαχίες στην περιοχή.... Και τα κινήματα των δρόμων, και της αριστερής κοσμικότητας, στην Τουρκία δείχνουν μια ελπίδα που αργά ή γρήγορα θα απλωθεί [και θα διασταυρωθεί με ανάλογα κινήματα] σε όλη την Μέση Ανατολή.. Ίσως η Τουρκία, έστω και στην παρούσα συγχυσμένη συγκυρία να είναι ένας χώρος που μπορεί να εμπνεύσει στο μέλλον…

Η χώρα που μπορεί να επανέλθει σαν παίκτης στην περιοχή, είναι ενδεχομενως η Αίγυπτος, αλλά προς το παρόν είναι εγκλωβισμένη, όπως ήταν και η Αλγερία για χρόνια, στην εσωτερική πια διαμάχη, ισλαμιστών – κοσμικών με τον στρατό να λειτουργεί υπέρ των δευτέρων.. Και την δημοκρατία που ήταν ο στόχος των διαδηλωτών των αρχών του 2011, να είναι εγκλωβισμένη ανάμεσα στους ισλαμιστές και τον στρατό…

Το παρελθόν τρομάζει, καθώς κοιτάζει το μέλλον: Σαουδική Αραβία, Ισραήλ
Από την άλλη, τα εμιράτα με την Σαουδική Αραβία έχουν, πια, να αντιμετωπίσουν μια περιοχή στην οποία το διακρατικό σύστημα ελέγχου, και η εξωτερική ηγεμονία, φαίνεται να έχει καταρρεύσει, εν μέρει και λόγω των δικών τους ενεργειών – και άρα δεν μπορούν πια να ελπίζουν ότι οι ΗΠΑ, ή κάποια συμμαχία δυτικών θα επιβάλει, εκ μέρους τους, τα συμφέροντα τους, ενώ εκείνοι θα είναι σε υπόγεια συμμαχία με το Ισραήλ. Η Μέση Ανατολή είναι ακυβέρνητη – και η αναγκαστική αποχώρηση του Καμερον, του ανθρώπου που έτρεξε με τον Σαρκοζί να στήσουν το θέαμα της επέμβασης στη Λιβύη, είναι εκφραστική των συνεπειών μιας ολόκληρης πολιτικής που τώρα επιστρέφει σαν μπούμερανγκ στους δυτικούς διοργανωτές της. Το ίδιο συμβαίνει και με την           Σαουδική Αραβία.

Ανάλογη είναι και η απομόνωση του Ισραήλ, που οδηγείται πια σε μια μονοδιάστατη εστίαση στο εσωτερικό, στη ικανοποίηση των πιο ακραίων και συντηρητικών τάσεων, για να εξασφαλίζει πλειοψηφία ο Νετανιάχου.. Οι Παλαιστίνιοι είναι και θα είναι η πληγή για τους άραβες, αλλά είναι και η ωρολογιακή βόμβα για το Ισραήλ.. Και ως παρουσία και σανσυμβολο.. Αν το δει κανείς πολιτιστικά είναι σχεδόν τρομακτικό τι κατασκευάζει ο σημερινός φανατισμός στο Ισραήλ, για τους εβραίους του μέλλοντος: αν τα ολοκαύτωμα των ναζί ήταν για τις τελευταίες δεκαετίες η νομιμοποίηση των ισραηλινών για όσα έκαναν στους παλαιστίνιους, είναι να απορεί κανείς, πως θα ερμηνεύονται στο μελλον όλα αυτά τα καθημερινά εγκλήματα των ισραηλιτικών αρχών εναντίον των παλαιστινίων.. Θα κουβαλάνε οι εβραίοι του μέλλοντος τις ενοχές των γερμανών μετά το 1945 λόγω των εμμονών των νυν ηγετών του Ισραήλ; Η ελπίδα, βέβαια, παραμένει ότι η αλλαγή θα έρθει από κοσμικά μη – βιαία κινήματα.. και από το εσωτερικό του Ισραήλ.. Αλλά τώρα πια που η βία του φανταμενταλισμού έχει σπάσει το όριο, και νομιμοποιεί την μαζική βία, είναι τρομακτικό να σκεφτεί κανείς πως θα εκφραστεί η βιαία εκδίκηση στο μέλλον, αν δεν υπάρξει σύντομα αντιμετώπιση του παλαιστινιακού..

Το τέλος της ηγεμονίας και οι συνέπειες των πρακτικών

Ο Σαντάμ απλώς εκτόξευσε μερικούς πύραυλους  ενάντια στο Ισραήλ, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν απειλούσε.. αλλά και οι δυο μιλούσαν και απευθύνονταν και στην δυτική κοινή γνώμη.. Η μεγάλη αλλαγή είναι ότι έχουμε πια μια βιαία κίνηση που δεν ενδιαφέρεται να εξηγήσει την βία της – απλώς την χρησιμοποιεί για να προκαλεί.. Και την ενδιαφέρει περισσότερο η καταστροφή που προκαλεί παρά να πείσει.. Αυτή είναι μια πρακτική που δεν υπήρχε προηγουμένως.. Και αν δεν αντιμετωπιστούν τα ανοιχτά μέτωπα που πυροδοτούν αυτό το μίσος, δεν θα υπάρχουν ούτε σύνορα για να εμποδίσουν, την διάχυση της βίας.. Αυτο είναι το θλιβερό μήνυμα της ισλαμικής βίας που διοχέτευσαν στην αραβική κοινωνία οι εξωτερικές εμβάσεις και οι προσπάθειες των συντηρητικών [σύμμαχων και της Δύσης και του Ισραήλ] να εμποδίσουν τον εκμοντερνισμό για να διατηρήσουν τους άραβες σε συνθήκες ημί-ιθαγενών υπό αποικιοκρατία.. Ήταν μια επίσης αδιέξοδη κίνηση, όπως η αμερικανική απόπειρα για επέμβαση στο Ιράκ.. Όπως εκείνη η αποτυχία σφράγισε το τέλος της δυτικής ηγεμονίας στην περιοχή οριστικά, με την άνοδο τοπικών περιφερειακών δυνάμεων [Ιράν, Τουρκία], αλλά και την επιστροφή της Ρωσίας σαν powerbroker, έτσι και η βία των ισλαμιστών που ξεκίνησαν από την καταστροφή του Ιράκ, δημιουργεί σε ένα ανεξέλεγκτο πια πλαίσιο πολιτικών, και πολεμικών, πρακτικών… Και η Δύση δεν μπορεί πια να ελπίζει ότι θα κάνει εκστρατείες και απλά θα αφήνει ερείπια φεύγωντας.. Τα ερείπια πια κυνηγούν τους δημιουργούς τους.. και αναπαράγονται.. Με αυτήν την έννοια η Μέση Ανατολή δεν είναι πια εξωτερική – αλλά μέρος του όλου…
Viewing all 1398 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>