Μια άλλη διάσταση που δείχνει, ενδεχομένως, τις προσθέσεις της κυβέρνησης να πουλήσει το κερδοφόρο κομμάτι φθηνά [και άρα να ευνοήσει τους μελλοντικούς αγοραστές] αφορά την δημοσιοποίηση προεκλογικά μιας έκθεση από την εταιρεία του κ. Πλατύ, με αναφορά στα Μη εξυπηρετούμενα δάνεια στο Συνεργατισμό. Η κίνηση είχε, βέβαια, προεκλογική σκοπιμότητα [να πλήξει την υποψηφιότητα του Ν. Παπαδόπουλου ως συνεργάτη του κ. Πλατύ], αλλά ντε φάκτο, και δεν μπορεί να μην το κατανοούσε αυτό το επιτελείο Αναστασιάδη, η ψιθυρολογία οδήγησε σε εκροές ενός δις, άρα δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τον Συνεργατισμό, αφού τώρα θα χρειαζόταν περισσότερα κεφάλαια. Έμοιαζε με ένα συνειδητό σπρώξιμο προς το ξεπούλημα.
Το ποιοί θα επωφεληθούν, θα φανεί από τους μηχανσιμούς στόχευσης, και τελικά σε ποιούς θα δοθεί το κερδοφόρο κομμάτι. Η εμπλοκή της Βουλής και του Γενικού Ελεγκτή, σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντική, αν όχι για τίποτε άλλο, αλλά για τη δημοσιοποιηση της αλήθειας για το πώς «οικοδομήθηκε» η διαδικασία - τουλάχιστον για να καθοριστεί το πλαίσιο ελέγχου, πια, τέτοιων διαδικασιών, αντί να αφήνονται στις παρεΐτσες του κάθε υπουργού κοκ.
Η σύνδεση μείωσης μισθών και μη εξυπηρετούμενων δανείων: μια ξεκάθαρη ταξική σχέση
Πέρα από αυτό το πλαίσιο παραχώρησης του κερδοφόρου τμήματος του Συνεργατισμού στο ιδιωτικό κεφάλαιο, η άλλη ουσιαστική διάσταση του ζητήματος, αφορά στο γεγονός των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ο όγκος αυτών των δανείων αφορά σε μεγάλο βαθμό νοικοκυριά και υποθήκες πρώτης κατοικίας ή εργασιακού χώρου, από άτομα που έχουν πληγεί από την κρίση... Και εδώ βρίσκεται και η πραγματική επίδραση της οικονομικής κρίσης στην Κύπρο και της διαχείρισης που έγινε από το επιτελείο της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ…
Ουσιαστικά, πριμοδοτήθηκε το κεφάλαιο, και η κρίση των τραπεζών μεταφέρθηκε στα λαϊκά στρώματα μέσα από τη μείωση των μισθών ή τη μαζική εισαγωγή της ελαστικής, έκτακτης εργασίας. Το κεφάλαιο και οι εργοδότες αντιμετωπίστηκαν σαν τα προνομιούχα στρώματα για τα οποία υπήρχε πάντα μια έκτακτη λύση «χαλαρώσεων» στους κανονισμούς [λ.χ. για το Mall του Σιακόλα ή για τις επενδύσεις του αρχιεπισκόπου] για να ευνοηθούν, ή έξτρα δάνεια για να καλύψουν τα ήδη τεράστια δάνειά τους [και φυσικά ελάχιστη αναφορά σε αυτούς στα ΜΜΕ] ενώ για τα μεσαία και λαϊκά στρώματα οι κανονισμοί ήταν σταθεροί – και η εργασία που προσφερόταν ήταν πια έκτακτη, μερική, και με όσο λιγότερα οφελήματα γινόταν. Η Ζέτα και οι προσπάθειές της να εξυπηρετήσει τον Σιακόλα στο θέμα των ωραρίων ήταν μια τυπική περίπτωση, όπου τα συμφέροντα των χιλιάδων μικροκαταστηματαρχών αγνοήθηκαν για τα συμφέροντα μερικών μεγάλων επιχειρήσεων.
Έτσι, αφού ξεπουλήθηκαν οι τράπεζες, η κυβέρνηση επένδυσε πια στο να στηρίξει το τοπικό κεφάλαιο σε μια αναδιάταξη των όρων του κοινωνικού συμβολαίου. Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα με δεδομένη τη συντεχνιακή οργάνωση, αλλά και το κοινωνικό κλίμα – έτσι δεν κατάφερε η κυβέρνηση λ.χ. να περάσει από τη Βουλή, το 2014, γρήγορες διαδικασίες εκποιήσεων, όπως ήθελαν οι ξένοι επενδυτές – και μέχρι σήμερα παραπονιούνται και ελπίζουν... Αλλά στο χώρο της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα έσπρωξαν, όσο μπορούσαν, τη μερική εργασία για να σπάσουν τις οργανωμένες άμυνες των εργαζομένων.... Ήδη όμως και πάλι, φάνηκε σε ορισμένους τομείς [όπως λ.χ. η απεργία της ΔΕΔ στο Πανεπιστήμιο Κύπρου] η πίεση για συλλογικές συμβάσεις επανέρχεται. Όμως, το κόστος της μετατόπισης της κρίσης στα λαϊκά στρώματα έμεινε...
Και αυτή η μετατόπιση του κόστους της τραπεζιτικής κρίσης στην κοινωνία φαίνεται ξεκάθαρα από τη σύνδεση της μείωσης των μισθών με τα εξυπηρετούμενα δάνεια. Με βάση τα υπαρχοντα στοιχεία στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, την πρώτη θέση την κατέχει η Ελλάδα, μετά βρίσκεται η Κύπρος, και ακολουθεί η Πορτογαλία.. Αυτή ακριβώς η σειρά υπάρχει, όπως φαίνεται και στις μειώσεις μισθών, κατά την περίοδο της ευρωπαϊκής διάχυσης της τραπεζιτικής κρίσης στην κοινωνία, την περίοδο 2010 – 2017.
«Στη δεύτερη θέση με προβληματικά δάνεια περνά η Κύπρος στον τομέα του real estate με τον δείκτη να είναι στο 36,8% και την πρωτιά έχει η Ελλάδα με ποσοστό 57,6%. Και σ’ αυτό τον τομέα η μείωση των κόκκινων δανείων από τρίμηνο σε τρίμηνο είναι πολύ αργή. Τέλος Σεπτεμβρίου ήταν 36,8%, τέλος Ιουνίου στο 37,2% και τέλος Μαρτίου 2017 ήταν στο 37,4%.
Ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη ήταν 5,35% τέλος Δεκεμβρίου, 5,6% τέλος Σεπτεμβρίου, 5,9% τέλος Ιουνίου και 6,1% τέλος Μαρτίου." - http://www.philenews.com/Oikonomia/kypros/article/510747/evropaiko-rekor-sta-kokkina-daneia-developers
Και ακριβώς διότι η μείωση των μισθών συνεπάγεται μείωση, όχι απλώς της ζήτησης, αλλά γενικότερα της δυνατότητας να εξοφληθούν τα δάνεια, τα οποία έγιναν πριν την κρίση, και οι οίκοι αξιολόγησης προβλέπουν ότι υπάρχει παι μαι φούσκα χρεών που θα υποχερώσει τις ευρωπαϊκές αρχές να ασκήσουν περισσότερη πίεση στις τοπικές κοινωνίες – εξού και η εξαγορά των τραπεζών των ευάλωτων κοινωνιών, όπως η Κύπρος:
"Την πιθανότητα να χρειαστεί από τις τράπεζες Κύπρου, Ελλάδας και Πορτογαλίας να προχωρήσουν σε περαιτέρω κάλυψη των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ), λόγω των επικίνδυνων χαρακτηριστικών των αγορών αυτών και του γεγονός ότι η κάλυψη των ΜΕΔ στις χώρες αυτές δεν είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ (44,5%), τονίζει ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch Ratings."http://www.sigmalive.com/news/oikonomia/501264/fitch-gia-kyptrapezesisos-na-xreiastei-afksisi-kalypsis-med
Και ως επιβεβαίωση του αποφθέγματος του Τσόμσκι ότι η κρίση αφορά, πρακτικά, στον μηχανισμό «ιδιωτικοποίησης των κερδών και κοινωνικοποίησης των ζημιών», ενώ οι μισθοί μειώθηκαν σε βαθμό που κυκλοφορεί πια μια κρίση κάτω από το χαλί της επιφάνειας του «ξεπεράσματος της κρίσης», οι μισθοί των τραπεζιτών αυξάνονται – και μάλιστα φαίνεται ότι η Κύπρος έχει μετατραπεί σε ένα είδος πλυντηρίου τραπεζιτών – όπου ξεπλένονται διάφοροι με προβλήματα/αποτυχίες στις χώρες τους [όπως ο Χούλιγκαν, ο Ακερμαν κοκ].
"Στην Κύπρο των εργαζομένων με χαμηλούς μισθούς και ωφελήματα, υπάρχουν εννέα μεγάλο-τραπεζίτες με αμοιβές ύψους 1,7 εκατ. ευρώ το χρόνο κατά μέσο όρο ο καθένας. Μάλιστα με βάση νέα στοιχεία τα οποία ανακοίνωσε χθες η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ), τα τελευταία χρόνια υπερδιπλασιάστηκαν οι μεγαλο-τραπεζίτες στην Κύπρο αλλά και οι αμοιβές τους."