Η περίοδος του Πάσχα πέρασε σε ένα υποτονικό κλίμα προσμονής… Για το τί, δεν ήταν σαφές… Η προσπάθεια ξεπουλήματος του Συνεργατισμού, ή αν το πουμε πιο ευγενικά, η προσπάθεια αντιμετώπισης των συνεπαγομένων της κρίσης, που είχε συγκαλυφθεί προεκλογικά [αν δεν είχε σκόπιμα ενισχυθεί με την αμίμητη κίνηση του επιτελείου του ΔΗΣΥ να προκαλέσει δημόσιο θέαμα με την αναφορά στον κ. Πλατύ για προεκλογική εκμετάλλευση] επανήλθε – και είναι σαφές ότι μεταφέρθηκαν οι συνέπιες της κρίσης των τραπεζών, στην κοινωνική πλειοψηφία των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων, μέσα από τις μειώσεις μισθών και την μερική [μη εξασφαλισμένη] εργασία. Έτσι αυτά που κρυφτήκαν προεκλογικά κάτω από το χαλί επανέρχονται, είτε ως απεργίες [ΔΕΔΕ, εκπαιδευτικοί], είτε ως κρίση Μη εξυπηρετούμενων δανείων, είτε ως κοινωνική δυσφορία..
Και αναπόφευκτα, αυτά που περάσαμε εμφανίζονται και πάλι σαν μνήμη μπροστά σε αυτά, που ήταν κάτω από το χαλί προεκλογικά, και που ίσως να είναι το μέλλον…Η κρίση και οι παραλλαγές της κυκλοφορεί σε διάφορες μορφές και αναπαραστάσεις..….
Άλλοι περίμεναν την συνάντηση Αναστασιάδη – Ακκιντζιη, είτε με φόβο [οι απορριπτικοί] είτε με αδιαφορία, όσοι θέλουν λύση, αλλά έπαψαν να έχουν οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στον Αναστασιάδη, ή άλλοι με κάποια ίσως προσμονή…
Η ελπίδα που αναδύεται, χωρίς να περιμένει τον όποιο Γκοντό…
Και η μετεκλογική δυσφορία αναδύθηκε σε ένα κίνημα που εστιάζει στο σημείο, όπου το οικολογικό διασταυρώνεται με τον αγώνα για διαφύλαξη των κοινών – από τον Ακάμα στις θαλασσινές σπηλιές, στις παραλίες της νοτιοανατολικής Κύπρου. Αυτό το κίνημα που εμφανίστηκε δυναμικά εξω από την Βουλή συμβολικά και την τελετή ορκωμοσίας του Αναστασιάδη, αλλά και στην μαζική πορεία και συναυλία στην Λευκωσία την Κυριακή, 15 Απριλίου 2018, είναι σαφώς από τις στιγμές που ένα μέρος της κοινωνίας δεν αναμένει, πια, παθητικά έναν κάποιον Γκοντό. Αλλά οικοδομεί το μέλλον εδώ και τώρα ντε φάκτο και από τα κάτω.. Και ότι και μια μερίδα των ΜΜΕ άρχισε να πιάνει αυτήν την διευρυνομενη ευαισθησία, ειναι και σημαντικό και ενδιαφέρον…
Ανάλογη ρήξη εξέφρασε και η διάχυτη οργή για την στάση της εκκλησίας απέναντι στην Έλενα Φραντζή, υποχρεώνοντας τον θεσμό να αναιρέσει την απόφαση του για αποκατάσταση του ιερέα, ο οποίος κατηγορείτο για σεξουαλική παρενόχληση παιδιού. Και σε εκείνο το πλαίσιο, αναδύθηκε και η υπόγεια δυσφορία για τον επίσημο λόγο και πρακτική της εκκλησίας…
Δυτικά θεάματα και κωμική κατάντια: βομβαρδίζοντας για εσωτερική κατανάλωση ή εξυπηρέτηση αγοραστών οπλών – ξεχνώντας ότι το παραμύθι του κόσμου του ψεύτη λειτουργεί και την πολιτική, και τώρα πια.. είναι διάφανος ο ψεύτης..
..Αλλά καθώς αναμέναμε τον Γκοντό, ήρθε και μας βρήκε η Γεωπολιτική. Καθώς ο συριακός στρατός ολοκλήρωνε την ανακατάληψη της τελευταίας μεγάλης περιοχής γύρω από αστικό κέντρο, την οποία ελέγχαν οι ισλαμιστές, την Ανατολική Γκούτα, μια ξαφνική νεκρανάσταση αποικιακών φαντασιώσεων από τους αγγλογάλλους, και μια εξίσου κωμική πίεση στον Τραμπ, να αποδείξει ότι δεν είναι… φιλο-ρώσσος κοκ, οδήγησαν σε ένα θεαματικό και χωρίς πρακτικό νόημα, [οι ισλαμιστές είχαν ήδη ηττηθεί και αποχωρήσει από την Γκούτα] βομβαρδισμό με πυραύλους. Με βάση τα δεδομένα και οι 3 εμπλεκόμενες χώρες έστησαν το θέαμα για να ικανοποιήσουν, κάπως, τους συμμάχους τους στην περιοχή [Σαουδική Αραβία και Ισραήλ] οι οποίοι εμφανώς πια έχασαν στους περιφερειακούς πολέμους, αλλά και για να μετατοπίσουν έστω και λίγο την εσωτερική δημοσιότητα από τα προβλήματα των εμπλεκομένων κυβερνήσεων [στην Βρετανία από το Μπρέξιτ και την πτώση της δημοτικότητας των συντηρητικών στην κοινή γνώμη, στην Γαλλία από τις απεργίες και τις μαζικές πια αντιστάσεις στον Μακρόν, και στις ΗΠΑ από το συνεχιζόμενο σήριαλ διερευνήσεων του Τραμπ από μια ετερόκλητη συμμαχία Δημοκρατικών και ακροδεξιών-εθνικιστών ρεπουλικάνων σε συνεργασία με την πλειοψηφία των ΜΜΕ]. Το στοιχείο της εξαγοράς, ωστόσο, μύριζε έντονα, καθώς ο πιο ένθερμος φανατικός των βομβών/πυραύλων, ο Μακρόν μόλις είχε δει τον Σαουδάραβα πρίγκηπα και δεν είχε ενδιαφερθεί για τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων από το κράτος του πρίγκηπα. Ο Πρίγκηπας εξαγόρασε την σιωπή με αγορές όπλων..[2]
Δυτικά ΜΜΕ: η πλήρης, πια, απώλεια της φερεγγυότητας – όταν σε χειραγωγεί ένα προπαγανδιστικό βίντεο, και μάλιστα με επαναλαμβανόμενες υποθέσεις ανάλογων εξαπατήσεων
Από μια άποψη η επίθεση ήταν τόσο θεαματική που έμοιαζε με αγγαρεία που έπρεπε να γίνει για να ικανοποιηθούν τα εσωτερικά ΜΜΕ της Δύσης, τα οποία είχαν υιοθετήσει χωρίς καμία απόδειξη [απλώς γιατί βόλευε και την αντι-ρωσική υστερία στην οποία ήταν εμπλεκόμενα, αλλά και την συγκάλυψη της ήττας αυτών που στήριζαν για τόσα χρόνια στην Συρία] το σενάριο ότι είχε γίνει χημική επίθεση μετά την ήττα ουσιαστικά των ισλαμιστών στην Ανατολική Γκούτα… Και σαν επιβεβαίωση του ότι δεν ήθελαν έρευνα, ο βομβαρδισμός έγινε μόλις είχε φτάσει διεθνής ομάδα διερεύνησης…
Η κατάντια των δυτικών ΜΜΕ [διότι αυτό αφορούσε, όχι απλώς μερίδα, αλλά την μεγάλη πλειοψηφία των mainstreamΜΜΕ -εφημερίδων και τηλεοράσεων] ήταν από μονή της ένα θλιβερό θέαμα κατάντιας… Ήταν μια εκπληκτικά σαφής επιβεβαίωση των αναλύσεων το Τσόμσκι ότι τα δυτικά ΜΜΕ λειτουργούν σαν όργανα προπαγάνδας. Εδώ [και με φόντο τί είχε συμβεί από τα ψέματα που οδήγησαν στους πολέμους του Κόλπου κοκ] ήταν πια συνειδητά ψέματα – δεν υπήρχε δικαιολογία ότι δεν υπήρχε προηγούμενο, ή ότι είχε γίνει έστω έρευνα κοκ. Στήριξαν μια επίθεση για να μην γίνει έρευνα και με άμεσο φόντο την διάψευση όσων τους είχε διοχετεύσει, ήδη, η βρετανική κυβέρνηση για την υποτιθέμενη δηλητηρίαση του διπλού κατάσκοπου – αφού τελικά το βρετανικό κυβερνητικό εργαστήριο κατέληξε ότι δεν μπορούσε να επιβιώσει ότι ήρθε από την Ρωσία το χημικό, όπως υποστήριζε ο υπουργός εξωτερικών για εβδομάδες. Άρα και ήξεραν και πειθήνια παραπλανούσαν το ό,ποιο κοινό τους ακολουθούμε. Και το ευχάριστο, ίσως, να ήταν ότι στην δημοσκόπηση στην Βρετανία, παρά την ομοβροντία, η πλειοψηφία ήταν ενάντια στην ό,ποια επίθεση..
Και τώρα που οι μη δυτικές δυνάμεις στο πολύ-πολικό παγκόσμιο σύστημα θέτουν πια ξεκάθαρα θέμα αρχής της κυριαρχίας, τί σημαίνει; Αύριο, όπως και το σκηνικό Κόσοβο-Κριμαία, θα μπορούν οι μεγάλες δυνάμεις με κάποιο ανάλογο ατεκμηρίωτο βίντεο να παραβιάζουν την κυριαρχία;
Το θέαμα θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο, αν η Ρωσία δεν είχε υιοθετήσει την παγερή πια θέση ότι μια επίθεση δεν θα γινόταν ανεχτή… Οι δυτικοί προσπάθησαν να ρίξουν το θέμα στα μαλακά – ειδοποίησαν, όπως είπαν, του Ρώσους, διαβεβαίωσαν ότι θα ήταν onetime, απέφυγαν περιοχές, όπου υπήρχαν ρωσικά στρατεύματα ή βάσεις, ή ακόμα και περιοχές που προστατεύονταν από ρωσικού πυραύλους. Αλλά η Ρωσία επέμενε να θέτει στο τραπέζι το θέμα της κυριαρχίας…
Αυτό είναι το νέο θέμα στο οποίο οι δυτικοί είναι πια αιχμάλωτοι, αφού παραβίασαν την συριακή κυριαρχία. Μπορεί να παραβιάστηκε πριν, αλλά τώρα το θέμα τέθηκε σαν θέμα αρχής ξανά μετά τον ψυχρό πόλεμο και τις δυτικές απόπειρες αυτοδιορισμού σε θέση παγκοσμίου ηθικού δήθεν χωροφύλακα από το 1999… Τώρα η επίκληση ήταν κωμική, αλλά και η αντίδραση άμεση.
Και σε ένα πλαίσιο, πια, που η παρακμή της δυτικής ηγεμονίας σημαίνει ότι άλλες μεγάλες δυνάμεις, μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις. Ήδη η σχέση Κοσόβου [1999] και Κριμαίας [2014] είναι σαφής… Οι δυτικοί δεν μπορούν να αποτρέπουν τις άλλες μεγάλες δυνάμεις από το να κάνουν ότι και οι ίδιοι. Αν, λοιπόν, η αρχή της κυριαρχίας πάνω στην οποία βασίζεται ο ΟΗΕ, μπορεί να παραβιαστεί με την δικαιολογία ενός βίντεο μιας ισλαμικής οργάνωσης, τότε γιατί να μην κάνει το ίδιο και η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία κοκ…
Το πρώτο μπούμερανγκ: Το ισραηλιτικό άγχος για την νομιμοποίηση ρωσικών πυραύλων στο συριακό κράτος..
Στο Ισραήλ ήδη έπεσε μια παγωμάρα από την πρώτη συνέπεια – η Ρωσία άφησε να διαρρεύσει ότι θα μεταφέρει πυραύλους S300, τους οποίους θα διαθέσει στην συριακή κυβέρνηση. Ήδη το Ισραήλ ανακάλυψε ότι τα dronesείναι πια μέσα στα πλαίσια των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Χιζμπολάχ… Τώρα θα έχει και η Συρία πυραυλικό σύστημα. Το βίντεο των ισλαμιστών μετριάζεται ραγδαία σε μπούμερανγκ..
Γιατί χαμογελά ο Ερντογάν;
Αν υπήρχε ένας γεωπολιτικός στόχος σε όλο αυτό το κωμικό θέαμα, θα πρέπει να ήταν η συμμαχία-κοινή κατανόηση Ρωσίας-Τουρκίας-Ιράν σαν εγγυητές του τέλους του πολέμου στην Συρία και σαν πυλώνες της ισορροπίας ισχύος στην περιοχή… Αυτό, όχι μόνο δεν επηρεάστηκε [η Τουρκία δεν επέτρεψε καν την σκέψη να χρησιμοποιηθούν βάσεις από το έδαφος της] αλλά ο Ερντογάν βγήκε διπλά κερδισμένος - εκεί που τον κατηγορούσαν ότι έκανε εξωτερικές πολέμους για εσωτερική κατανάλωση, οι δυτικοί του προέφεραν την τελειά κάλυψη με το κωμικό τους θέαμα. Ταυτόχρονα, του έδωσαν την ευκαιρία να εμφανιστεί σαν διαμεσολαβητής – αλλά με σαφή επιβεβαίωση πια της σταθερότητάς της συμμαχίας στην περιοχή με Ρωσία και Ιράν…
Και τώρα πια πώς και ποιός μπορεί να κατηγορεί την Τουρκία, όταν κάνει επεμβάσεις για να «προστατεύει», όπως λέει, τα σύνορα της;…
Προφανώς, πια η μόνη άμυνα όλων είναι τα σύνορα, αλλά μέχρι να σταθεροποιηθεί, η δυτική ανοησία στην Συρία, έχει δωσει το δικαίωμα σε πολλούς να επεμβαίνουν με την ό,ποια δικαιολογία [όταν ένα προπαγανδιστικό ατεκμηρίωτο βίντεο έγινε αιτία για εκτόξευση πυραύλων, όλα επιτρέπονται…]
Σε αυτό το φόντο, η συνηθισμένη επίκληση των ε/κ απορριπτικών, ότι πρέπει να δούμε τί αλλαγές στην περιοχή, έγινε επίσης μπούμερανγκ. Οι φαντασιώσεις για συμμαχία με το Ισραήλ ήταν ανέκαθεν χωρίς νόημα [με βάση και τα συμφέροντα, αλλά και τις δυνατότητες/απομόνωση του Ισραήλ], αλλά τώρα η Τουρκία πρόβαλε σαν ξεκάθαρος περιφερικός παράγοντας με νομιμοποιείς των επεμβάσεων πέρα από τα σύνορα…
Ο Γκοντό δεν ήρθε… Αλλά η πραγματικότητα γύρω μας γίνεται πια πιεστικά σαφής - και χωρίς αυτόν…
Και τώρα, μετά τις εκλογές, ιδού και τί συζητούσαν και τί λογόκριναν τα πρωτοσέλιδα των ε/κ ΜΜΕ που δεν χρειάζονται, ούτε προπαγανδιστικό βίντεο για να κατασκευάζουν παραπλανήσεις/fakenews
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Κακούρης του Πολίτη, από τους λίγους με συνεπείς δημοσιογραφικές αναφορές για το τί έγινε στο Κραν Μοντανά, μας μετέφερε σε νέο κείμενο αυτά που τα πρωτοσέλιδα των mainstreamε/κ ΜΜΕ λογόκριναν προεκλογικά – σε επίπεδο ανάλογο των δυτικών ΜΜΕ που εκμαίευσαν πυραύλους για ένα προπαγανδιστικό βίντεο…Μια αναφορά από τους δυο διαπραγματευτές [Μαυρογιάννη και Ναμί]
Ιδού η αναφορές του Μαυρογιάννη. Που δεν λέγονταν πριν… και στο μόνο επίμαχο σημείο γίνεται [πιο κάτω] προσθήκη και της θέσης του κ. Ναμί
"Απαντήσεις Μαυρογιάννη:
- Στο Κραν Μοντανά υπήρξε σύγκλιση για δραστική μείωση στρατευμάτων;
Ο γ.γ. ανέφερε ότι η Τουρκία θα αποσύρει άμεσα τη μάζα των στρατευμάτων της και θα μείνουν κάποιοι αριθμοί που θα συνάδουν με τους αριθμούς της Συνθήκης Συμμαχίας του 1960. Τόνισε πως το θέμα είναι αν θα φύγουν με βάση ρήτρα λήξης της παρουσίας τους ή αν θα γίνει μετά από αναθεώρηση. Σημείωσε επίσης πως ο τρόπος του τερματισμού της παρουσίας θα πρέπει να συμφωνηθεί σε επίπεδο πρωθυπουργών.Είχαμε υποβάλει πρόταση ότι ακόμα και για το μικρό χρονικό διάστημα -κατ'εμάς- που θα μείνει κάποια παρουσία θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία για το ποιο καθεστώς και ποιους όρους εντολής θα έχουν.
- Η Τουρκία όμως δεν έχει δεχτεί την πλήρη αποχώρηση των στρατευμάτων.
Η τελευταία θέση που κατέθεσε η Τουρκία είναι ότι θα μείνουν για πάντα.
[Θέση Ναμί:
- Σχετικά με τη μείωση στρατευμάτων και τη συζήτηση για ολική αποχώρηση ή επανεξέταση του αριθμού όσων θα έμεναν, τι συζητήθηκε;
Στο πλαίσιο Γκουτέρες αναφέρεται και δεχθήκαμε πως θα χρειαστεί ένας νέος μηχανισμός ασφάλειας και πως θα αντικαταστήσει το δικαίωμα επέμβασης. Συμφωνήθηκε ακόμα πως θα υπάρξει μια ραγδαία μείωση στρατευμάτων. Όμως το αν θα έμενε ένας μικρός αριθμός ή όχι έμεινε ανοιχτό ερώτημα το οποίο θα συζητούσαν οι ηγέτες της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας.
- Σύμφωνα με την ε/κ εκδοχή, θέση του κ. Τσαβούσογλου ήταν πως θα παραμείνουν εσαεί τα στρατεύματα και πως ίσως θα μπορούσε να συζητηθεί ξανά στο μέλλον η παρουσία τους.
Αυτή ήταν η τ/κ θέση. Η ε/κ θέση ήταν πως έπρεπε να υπάρχει μια ρήτρα πλήρους αποχώρησης. Συμφωνήθηκε να αλλάξει το παλιό πλαίσιο ασφάλειας, που ήταν μια αναφορά στη Συνθήκη Εγγυήσεως, όμως η Συνθήκη Συμμαχίας είναι κάτι άλλο, και αυτή είναι που προνοεί την ύπαρξη στρατευμάτων. Για αυτό ο κ. Γκουτέρες είπε «δεν θα το αγγίξω αυτό, θα το αφήσω στους ηγέτες των κρατών, εδώ δουλειά μας είναι να αποφασίσουμε το υπόλοιπο πακέτο». Όμως ο κ. Αναστασιάδης θέλησε να επικεντρωθεί σε αυτό το σημείο. ]
Συνέχεια συνέντευξης με Μαυρογιάννη:
- Στο θέμα της κατάργησης των εγγυήσεωνπού έφτασε η συζήτηση;
Εμείς ακολουθήσαμε αυτό που είπε ο γ.γ., ότι υπάρχει άμεση κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων και ότι αυτό συνδέεται με έναν μόνο όρο, την ύπαρξη μεταβατικού μηχανισμού υλοποίησης και παρακολούθησης από τα Ηνωμένα Έθνη.
- Και οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι αυτό το σημερινό σύστημα πρέπει να αλλάξει;
Ο κ. Τσαβούσογλου είπε ότι η συζήτηση για τις εγγυήσεις πρέπει να ακολουθήσει την πλήρη εφαρμογή της λύσης. Η θέση της Τουρκίας αυτήν τη στιγμή είναι συνέχιση των εγγυήσεων για 15 χρόνια και μετά αναθεώρηση, κάτι που ο κ. Τσαβούσογλου αργότερα σημείωσε πως μπορεί να γίνει και πιο νωρίς. Αλλά δεν δέχονται την άμεση κατάργηση.
- Είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε έναν χρονικό ορίζοντα;
Αν υπάρξει στρατηγική συμφωνία ναι, θα πρέπει να βάλεις κάποιον ορίζοντα, εντός δύο ή τριών μηνών.
[Τα ίδια δήλωσε και ο κ. Ναμί για το χρόνο: «Πόσο χρόνο μπορεί να πάρει αυτή η συζήτηση για ολοκλήρωση της συμφωνίας;Τρεις μήνες το πολύ.» Πηγή: http://politis.com.cy/article/mporoume--an-theloume--na-klisoume-se-tris-mines
Και ας κλείσουμε με την ελπίδα που αναδύεται από γωνιές της πραγματικότητας, χωρίς να περιμένει μοιρολατρικά κάποιον Γκοντό
[1]Περιμένοντας τον Γκοντό (EnattendantGodot) είναι ο τίτλος θεατρικού έργου (1948) του Σάμιουελ Μπέκετ, στο οποίο οι χαρακτήρες περιμένουν έναν άνθρωπο που δεν έρχεται ποτέ.https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82_%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%93%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%8C
France's Macron defends Saudi arms sales, to hold Yemen conference… READ MORE : http://www.euronews.com/2018/04/10/fr...
